Kolokotroni 9: Συναντήσεις στο καταφύγιο

Kolokotroni 9: Συναντήσεις στο καταφύγιο Facebook Twitter
0



ΕΙΝΑΙ Η «τελευταία νύχτα του κόσμου», τελευταία έξοδος πριν από τη νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας εξαιτίας της πανώλης.


Είναι, επίσης, τα γενέθλιά μου. Συναντιόμαστε στο καταφύγιο, Κολοκοτρώνη 9. Ένας μπάτσος αράζει απέναντι, έχει κουβαληθεί, στην κυριολεξία, στο πάρτι μου. Όχι ότι δεν τηρούμε τους κανόνες – και με το παραπάνω, γιατί δεν είμαστε γελοίοι άνθρωποι. Τα μέτρα, να σας τα θυμίσω: τρεις ανά τραπέζι, ανά ενάμισι μέτρο, όχι όρθιοι, όχι χορός, αβάδιστα και ανέπαφα.


Εννοείται ότι η επερχόμενη καραντίνα και ο υπαρκτός σουρεαλισμός «εδώ κολλάει-εκεί δεν κολλάει, ΜΑΤ παντού-ΜΕΘ πουθενά, απαγορεύεται το συναθροίζεσθαι και πάρτε μια ανεμογεννήτρια σε κάθε σπίτι» δεν προμηνύει πάρτι.

Όταν ξαναβγούμε από τις φούσκες μας υπάρχει το ενδεχόμενο να έχει εξαφανιστεί αυτό που θεωρούμε κοινωνική ζωή, μαζί με πολλά άλλα.


Όλοι έχουν κατεβασμένη ουρά, τύπου «δεν θέλω να γιορτάσω σε κηδεία», οπότε αναπόφευκτα φτάνουμε στον πάτο τού να νοσταλγούμε αξέχαστες «κανονικότητες»: ολονύχτια γιορτή στο Σύνταγμα την πλατειακή εποχή, ανυπέρβλητο πρωί με ambient μουσική σ' ένα θερμοκήπιο με ηλιοτρόπια, πότε ήταν η τελευταία φορά που ταξιδέψαμε σε φεστιβάλ; Και όλα τα φλασμπάκ μοιάζουν κενά νοήματος, μακρινά, σαν ζωές άλλων. Χαλάσαμε το πάρτι; Όχι, ήταν ήδη χαλασμένο.


Όταν ξαναβγούμε από τις φούσκες μας υπάρχει το ενδεχόμενο να έχει εξαφανιστεί αυτό που θεωρούμε κοινωνική ζωή, μαζί με πολλά άλλα. Σίγουρα, όμως, δεν θα είμαστε νικητές αλλά ηττημένοι, σ' έναν κόσμο όπου όλα φωνάζουν ότι έχουμε αρνηθεί τη ζωή αυτή καθαυτή –των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων– και πρέπει να αλλάξει για να μη μας καταπιεί.


Το ερώτημα είναι αν σε αυτή την οντολογική κρίση της «νέας κανονικότητας» θα επιλέξουμε την κοινωνική ζωή ως «ανθρωπένιο» πυρήνα αναγέννησης, αλληλεγγύης και αντίστασης ή θα αφεθούμε στην απομόνωση, μηχανιστικά, αβάδιστα και ανέπαφα. Κι εδώ, ως απάντηση, μπαίνει στο πλάνο μια γιορτή –όπως γινόταν πάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας, με κάθε αφορμή–, γιατί στη νίκη τη γιορτή την αξίζουμε, αλλά στην ήττα τη χρειαζόμαστε.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

 

Αθήνα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ