TO BLOG ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΒΕΡΗ
Facebook Twitter

A bas la calotte! (κάτω τα καλλιμαύχια)

 

 

A bas la calotte! (κάτω τα καλλιμαύχια) Facebook Twitter

 

Σύντομη και ταπεινή συμβολή στη συζήτηση περί διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας

 

*

'Αρθρο πρώτο   : " Η Δημοκρατία εγγυάται την ελευθερία συνείδησης. Κατοχυρώνει την ελεύθερη άσκηση της λατρείας [...]"

'Αρθρο δεύτερο: "Η Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει, ούτε μισθοδοτεί, ούτε επιδοτεί οποιαδήποτε θρησκεία. [...]"

Νόμος του 1905 της Γαλλικής Δημοκρατίας.

*

'Ενα σύνθημα διατρέχει όλο τον γαλλικό 19ο αι., οδηγώντας στο νόμο του 1905: A bas la calotte! (κάτω τα "καλλιμαύχια", δηλαδή κάτω ο κλήρος).

'Ηδη τον Νοέμβρη του 1789, τρεις μήνες μετά την πτώση της Βαστίλης, η γαλλική Συνταγματική Συνέλευση "έθεσε στη διάθεση" του 'Εθνους την εκκλησιαστική περιουσία για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Στο πνεύμα του άγγλου φιλοσόφου John Locke και των φιλοσόφων του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, ένας πρώτος ντε φάκτο διαχωρισμός επιβλήθηκε το 1794 με τα διατάγματα της Εθνικής Συνέλευσης που καταργούσαν τον προϋπολογισμό της Εκκλησίας και όριζαν πως "η Δημοκρατία δεν μισθοδοτεί καμία θρησκεία".

Καθώς κορυφωνόταν η ρήξη της Εκκλησίας με τους επαναστάτες, αναπτύχθηκε, ιδίως στις πόλεις, ένα κίνημα "αποχριστιανισμού", που παρότι προϋπήρξε, ταυτίστηκε με την περίοδο της Τρομοκρατίας (1793-4). Κάθε χριστιανικό στοιχείο έπρεπε να εξαληφθεί από την καθημερινή ζωή: κληρικοί εξορίστηκαν ή δολοφονήθηκαν, εκκλησίες σφραγίστηκαν, καμπαναριά κατεδαφίστηκαν, σταυροί και ιερές εικόνες καταστράφηκαν, θρησκευτικές γιορτές απαγορεύτηκαν... ("Δεν θα καταφέρετε τίποτα αν δεν αποχριστιανίσετε την Επανάσταση" - Mirabeau)

Το σύνθημα A bas la calotte εμφανίστηκε στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης. Με τον τίτλο αυτό παρουσιάστηκε τότε και μία θεατρική κωμωδία του Thomas Rousseau (έκανε πρεμιέρα στις 21 Νοεμβρίου 1794), η οποία παίχτηκε παράλληλα με άλλα αντίστοιχα αντικληρικά έργα: Η Αγία ομελέτα, Οι Θεούσες, Ακόμη κι άλλες καλόγριες. Ως ύβρη, εκτοξεύτηκε από τα θεωρεία κάποιου θεάτρου και στον μετέπειτα περίφημο στρατηγό του Ναπολέοντα, τον Murat, που τότε φορούσε ακόμη το ρούχο του αββά.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο αντικληρισμός δεν κάμφθηκε. Αναζωπηρώθηκε στην Επανάσταση του 1848 και στην Παρισινή Κομμούνα (1871), υποχώρησε την περίοδο της αιματηρής αντίδρασης. Μετά τον αντικληρικό (αλλά όχι αντιθρησκευτικό) πρωθυπουργό Jules Ferry που θέσπισε το 1881 την δημόσια, ελεύθερη και υποχρεωτική παιδεία, μετά και την υπόθεση Dreyfus, η Τρίτη γαλλική Δημοκρατία, ειδικά με το νόμο 1905, σφραγίζει οριστικά την αντικληρική στροφή του κράτους. (...'Ωσπου ήρθε ο Μακρόν. Απευθυνόμενος πρόσφατα στους καθολικούς, εξέφρασε την αντίληψη πως οι δεσμοί μεταξύ της Εκκλησίας και του Κράτους έχουν διαταραχθεί και χρήζουν επιδιόρθωσης" επειδή ο "καθολικός ιστός" ήταν πάντα γόνιμος στην Ιστορία της Γαλλίας.)

 

A bas la calotte!

Επαναστατικό τραγούδι

Στίχοι και μουσική του αναρχικού ποιητή Georges Bargas

(18... - 1914)

1

'Ηρθε λοιπόν η στιγμή
Να πάψει η κοροϊδία
Θα πρέπει εσείς, των σκευοφυλακίων οι αρουραίοι,
Κι εσείς όλοι που τις όστιες κατεβάζετε
Να κάψετε τους αγίους σας όλους μαζί με τα κουρέλια σας
Αλλιώς αλί σε σας

 

Ρεφραίν
Κάτω ο κλήρος
Ο κληρος δεν χρειάζεται
Κάτω ο κλήρος! Κάτω!

 

2
Αντί να είστε σε μοναστήρι
'Οπου τίποτα συνήθως δεν κάνετε
Θα πρέπει τώρα εσείς οι παρθένες (;)
Να προσφέρετε σώμα και στήθος
Στην μόνη κοινότητα:
Την γονιμοποιητική Ανθρωπότητα...

 

3
Τέλος οι θλιβερές σας οι βρωμιές
Διαρρήκτες της εφηβείας
Αρκετά με την άθλια διαφθορά
Των παιδιών μας και της ψυχής τους
Στην ανάγκη, χωρίς πολλά πολλά
Σας ευνουχίζουμε αν θέλουμε

 

4
Μάρτυρες της δίκαιης αλήθειας
Που το ράσο καταδίωξε
Τα ονομάτα σας χαράκτηκαν στην Ιστορία
Στο κόκκινο μάρμαρο της Δόξας
Και η νέα Κοινωνία
Χειροκροτεί την απιστία σας!...

ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ