Γράμμα από τη Ρωσία
Ρωσία, Λευκορωσία: ένα σημείωμα του Karel Kostal, αγωνιστή της τσέχικης σοσιαλ-δημοκρατίας και της 'Ανοιξης της Πράγας, σχετικά με τις πρόσφατες διαδηλώσεις στη Ρωσία που προκάλεσε η σύλληψη του Αλεξέι Ναβάλνι, στις οποίες αναφέρεται στη συνέχεια και το γράμμα μιας ομάδας ρώσων αναρχικών.
*
Κατάφερα να καταγράψω το απόγευμα του Σαββάτου 23 Ιανουαρίου 2021 αποσπάσματα μηνυμάτων που προέρχονταν από τη Σαμάρα, 900 χλμ νότια της Μόσχας. "Είμαστε ο λαός", "Ρωσία ξύπνα", "мы народ", "Россия просыпайся." Τα συνθήματα αυτά, που μεταδόθηκαν από ανεξάρτητα δίκτυα, ενδέχεται να ακούστηκαν και σε άλλες πόλεις; Εκείνη τη μέρα, 65 ρώσικες πόλεις εξέφρασαν την υποστήριξή τους στον Ναβάλνι.
"Είμαστε ο λαός" είναι ένα κατ 'εξοχήν σύνθημα εθνικής απελευθέρωσης. Ως σκέψη της ιστορίας, δεν εμφανίζεται παρά μόνο την εποχή που η πραγματικότητα έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία του σχηματισμού της. Ως σκέψη του λαού, δεν εμφανίζεται παρά μόνο όταν οι άνδρες και οι γυναίκες αποφασίζουν: "Δεν φοβόμαστε."
"Είμαστε ο λαός", είναι η κραυγή ενός καταπιεσμένου λαού. Από ποιον καταπιέζεται σήμερα ο ρωσικός λαός; Άκουσα σε όλες τις πόλεις που ξεσηκώθηκαν τα συνθήματα "Ελευθερία στον Ναβάλνι", "Ελευθερώστε τους πολιτικούς κρατουμένους". Άκουσα "Κάτω ο Πούτιν", άκουσα "Κάτω η χούντα του Κρεμλίνου" στο Καμπαρόφσκ, "Κάτω η φασιστική χούντα του δικαστηρίου", μπροστά από το δικαστήριο της Σαμάρα.
Δεν τα είδα όλα, δεν άκουσα τα πάντα, η Ρωσία είναι μια μεγάλη αυτοκρατορία και κατοικείται από Ρώσους.
Ο λαός της Λευκορωσίας, ιστορικά καταπιεσμένος από την Τσαρική Ρωσία και τη Ρωσία του Στάλιν, μπόρεσε να ψηφίσει για πρώτη φορά με καθολική ψηφοφορία μόνο μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Στις 9 Αυγούστου 2020, ο Λουκασένκο εξελέγη με νοθεία, και στις 11 Αυγούστου 2021, ο λαός ήταν στους δρόμους: "Ελευθερία του Τύπου", "'Εντιμες εκλογές ... τώρα", και μετά την ιστορική κινητοποίηση της 16 Αυγούστου, "Απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων."
Τα συνθήματα "Είμαστε ο λαός" και "Жыве Беларусь", "Ζήτω η Λευκορωσία" είναι πάντα παρόντες, παρά τις χιλιάδες συλλήψεις. Οι τρίχρωμες σημαίες με το λευκό, το κόκκινο και το λευκό, που απαγόρευσε ο Λουκασένκο, εξακολουθούν να κυματίζουν στις απαγορευμένες διαδηλώσεις.
Στην κλίμακα της ιστορίας, η Λευκορωσία είναι μια Ρωσοποιημένη χώρα. Η λευκορωσική γλώσσα αναγνωρίστηκε επίσημα από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου μόνο μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Για τον Λουκασένκο, τον υποτελή του Πούτιν, η Λευκορωσική είναι μια διάλεκτος του φολκλόρ των Τσιγγάνων. Ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας μιλά ρωσικά. Τα θωρακισμένα οχήματα που περιπολούν στις πόλεις κατασκευάστηκαν την εποχή του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Στη Λευκορωσία, ο καταπιεστής μιλά ρωσικά. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, για τον λαό της Λευκορωσίας, η αφύπνιση του ρωσικού λαού είναι ένα πρωτοφανές γεγονός.
Αρκετοί ανεξάρτητοι ιστότοποι της Λευκορωσίας με ξεκάθαρο αντι-Λουκασένκο και αντι-Πούτιν προσανατολισμό, που μεταδίδουν συνεχώς σχεδόν στο έδαφος της Λευκορωσίας, ακούγονται επίσης, όπως είναι φυσικό, στο πολωνικό και το ρωσικό έδαφος. Αρκετοί πολωνοί ιστότοποι αντι-Πούτιν και αντι-Λουκασένκο (όπως και αντι-Κατσίνσκι) ακούγονται στη Λευκορωσία, την Πολωνία και τη Ρωσία. Από το περασμένο Σάββατο, οι αντι-Πούτιν ρωσικοί ιστότοποι ακούγονται περισσότερο στην Πολωνία και τη Λευκορωσία.
Σήμερα το πρωί, αρκετοί ιστότοποι της Λευκορωσίας μεταδίδουν το σύνθημα "Лукашенко и Путин против народов." Λουκασένκο και Πούτιν κατά των λαών. Τα λόγια είναι στη λευκορωσική γλώσσα, τα σχόλια (αρνητικά για τον Λουκασένκο και τον Πούτιν) είναι στη ρωσική. Η λευκορωσική γλώσσσα κατανοείται σε ποσοστό 75% από τους Ρώσους και 41% από τους Πολωνούς.
Οι καταπιεσμένοι λαοί της Ρωσίας, της Λευκορωσίας και της Πολωνίας δεν χρειάζονται αυτόματη μετάφραση για να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Τι χρειάζονται άμεσα; Να παίρνουν μηνύματα υποστήριξης, να παίρνουν μηνύματα αδελφοσύνης, να καταδικάζεται πέρα από τα σύνορα η αστυνομική βία!
Karel Kostal
Arguments pour la lutte sociale, 26.01.2021
*
Το ακόλουθο κείμενο στάλθηκε από μία ομάδα ρώσων αναρχικών στο αμερικανικό σάιτ Crimethink σχετικά με τις ίδιες διαδηλώσεις. Αναδημοσιεύεται κι από το γαλλικό σάιτ Lundimatin.
Στις 23 Ιανουαρίου, μία σπίθα άναψε στη Ρωσική Ομοσπονδία. Από τη Μόσχα ως την Ουλάν-Οντέ, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν εναντίον του Πούτιν, της διαφθοράς και της καταστολής. Εκ πρώτης όψεως, οι διαμαρτυρίες αυτές θα μπορούσαν απλά να ταυτιστούν με οποιαδήποτε άλλη διαμαρτυρία οργανωμένη από την πολιτική αντιπολίτευση όταν συλλαμβάνεται ένας σημαντικός αντιπρόσωπος της αντιπολίτευσης. Αλλά όσοι βρεθήκαμε στις πορείες, έχουμε την εντύπωση ότι κάτι έχει αλλάξει πραγματικά.
Η συνηθισμένη παθητική στάση, χαρακτηριστική αυτού του είδους των διαδήλωσεων, εγκαταλείφθηκε. Οι άνθρωποι ανταποδίδουν τα χτυπήματα της αστυνομίας. Επίσης, αυτές οι συγκεντρώσεις δεν πραγματοποιήθηκαν στους συνηθισμένους χώρους και δεν αποτελούνταν από τα ίδια πολιτικά ενεργά άτομα της ανώτερης τάξης. Από την πόλη της Τσιτά, μας πληροφόρησαν ότι οι μπάτσοι τράπηκαν σε φυγή. Στο Περμ, το πλήθος χειροκρότησε όταν αναρχικοί πήραν το λόγο και μίλησαν για εξέγερση, αυτονομία και αλληλεγγύη ενάντια στην καταστολή. Στο 'Ιρκουτσκ, η διαδήλωση υποδέχτηκε επίσης θερμά τους αναρχικούς και τις ομιλίες τους. Αλλού, οι άνθρωποι μπλόκαραν τα φορτηγά της αστυνομίας, και αλλού πάλι απελευθέρωσαν τους διαδηλωτές. Σε κάποιο δρόμο, ένας άντρας χτύπησε έναν αστυνομικό, ενώ κάπου αλλού ο κόσμος φώναζε "Ελευθερία! Ελευθερία!" όταν μια γυναίκα άρπαξε ένα γκλομπ από τα χέρια ενός αστυνομικού. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις αναρχικές ιδέες είναι σίγουρα ευχάριστο, αλλά πάνω απ 'όλα υπήρχε ένα αναρχικό δυναμικό, ακόμη πιο συναρπαστικό, στην εξέγερση που ξέσπασε σήμερα, όσο περιορισμένο κι αν ήταν.
Ο Ναβάλνι είναι ένας υπερεθνικιστής οπορτουνιστής, ένας λαϊκιστής που χρησιμοποιεί μία πολιτική ρητορική κατά της διαφθοράς, ο οποίος δεν θα παραλείψει να υποστηρίξει μια άλλη ομάδα ολιγαρχών και να διαιωνίσει καταπιεστικές συμπεριφορές με τρόπο ακόμα πιο ύπουλο. Δεν είναι καν ο πιο δημοφιλής από τους ηγέτες του κόμματος της αντιπολίτευσης, ούτε και το κόμμα του είναι το πιο δημοφιλές της αντιπολίτευσης.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες τακτικές είναι ο χιονοπόλεμος που εξαπολύθηκε κατά της αστυνομίας, ο οποίος ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση και διατήρησε την ένταση δημιουργώντας μία "κλιμάκωση" με την οποία κόσμος ένιωθε άνετα. Αν ο σκοπός αυτού του είδους εξέγερσης είναι, μεταξύ άλλων, η ταπείνωση των αρχών και η παρακίνηση άλλων ανθρώπων για συμμετοχή στη δράση, οι μάχες με χιονόμπαλες είναι ένας πολύ καλός τρόπος για την επίτευξη αυτού του στόχου. Σε ένα από τα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο Telegram, μπορούμε ακόμη και να δούμε έναν τέτοιο χιονοπόλεμο να μετατρέπεται σε επίθεση κατά ενός οχήματος που έφερε επίσημη κρατική πινακίδα [ένα όχημα που αποδείχτηκε ότι ανήκει στη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB)]. Είδαμε την πιθανή εξέγερση που θα μπορούσε να γεννηθεί από αυτές τις καινούργιες πρακτικές, αλλά, από την άλλη πλευρά, είδαμε και τη δύναμη της καταστολής.
Το κράτος αναγνώρισε ότι πραγματοποιήθηκαν 3.000 συλλήψεις εκείνη την ημέρα. Πολλά βίντεο δείχνουν την αστυνομία να χτυπάει βάναυσα τους διαδηλωτές. Οι παρακρατικές πολιτοφυλακές κινητοποιήθηκαν μαζικά. Οι σταθμοί του μετρό έκλεισαν. Και δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η καταστολή θα συνεχιστεί, καθώς το ρωσικό κράτος διαθέτει άπειρα μέσα σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, όπως και σε οποιοδήποτε άλλο κράτος, η διατήρηση της ρωσικής εξουσίας απαιτεί και το καλόπιασμα του λαού της, έτσι ώστε να αποδέχεται τη βίαιη καταστολή του πλήθους στους δρόμους - και γενικότερα όλων των κοινωνικών κινημάτων. Οι αστυνομικοί μπόρεσαν να προβούν στη συνήθη ρουτίνα τους, ξυλοκοπώντας και συλλαμβάνωντας ανθρώπους, αλλά οι διαδηλωτές/τριες απάντησαν σε αυτές τις ενέργειες, συνδράμοντας τους συντρόφους τους, και, μερικές φορές, κυνηγώντας ακόμη και την αστυνομία.
Πολύς κόσμος εδώ φαίνεται να βλέπει αυτά που συνέβησαν στη Λευκορωσία σαν ένα παράδειγμα που δείχνει ότι η καταστολή και η αστυνομική βία δεν αρκούν πλέον για να κάνουν τους ανθρώπους να υποχωρήσουν. Τραγούδια και μηνύματα αλληλεγγύης με άλλους αγώνες ακούστηκαν σήμερα στις περισσότερες συγκεντρώσεις. Αυτό μας γεμίζει ελπίδα - όχι με την έννοια ότι δύο μορφές εθνικισμού αλληλοχαιρετιούνται, αλλά ότι δύο αγώνες διασχίζουν τα εθνικά σύνορα για να συναντηθούν. Κάθε παραλία που σχηματίζεται από τα κύματα της εξέγερσης είναι διαφορετική, επειδή κάθε συγκυρία είναι διαφορετική, αλλά μπορούμε ωστόσο να διακρίνουμε έναν κοινό αντίκτυπο, καθώς και κοινές αιτίες και προσδοκίες. Τα γεγονότα στη Λευκορωσία, με τον κόσμο να ξεσηκώνεται ενάντια σε έναν ολιγάρχη του οποίου η εξουσία αρχίζει να φυλλορροεί, επηρέασαν εκείνες και εκείνους που αμύνονται απέναντι στην αστυνομία, και το πιο σημαντικό, εκείνους που κατάφεραν εγκαίρως να ξεπεράσουν τους πολιτικάντηδες των οποίων η κατασταλτική πείρα λειτούργησε ως καταλύτης των εξεγέρσεων.
Θα έπρεπε ίσως και να αναφέρουμε ότι δεν πρόκειται να πλέξουμε το εγκώμιο του Ναβάλνι, του πολιτικού ηγέτη του οποίου η σύλληψη πυροδότησε αυτό το κύμα διαμαρτυριών. Ο Ναβάλνι είναι ένας υπερεθνικιστής οπορτουνιστής, ένας λαϊκιστής που χρησιμοποιεί μία πολιτική ρητορική κατά της διαφθοράς, ο οποίος δεν θα παραλείψει να υποστηρίξει μια άλλη ομάδα ολιγαρχών και να διαιωνίσει καταπιεστικές συμπεριφορές με τρόπο ακόμα πιο ύπουλο. Δεν είναι καν ο πιο δημοφιλής από τους ηγέτες του κόμματος της αντιπολίτευσης, ούτε και το κόμμα του είναι το πιο δημοφιλές της αντιπολίτευσης. Είναι αστείο πάντως που το πιο δημοφιλές κόμμα στη Ρωσία είναι το Ρωσικό Κομμουνιστικό Κόμμα, του οποίου τα μέλη είχαν κατέβει κι αυτά σήμερα στους δρόμους. Αλλά ξεφεύγουμε.
Είδαμε σήμερα κάποιες τακτικές και μια αποφασιστικότητα στη μάχη να διαδίδονται σχεδόν αστραπιαία, πέρα από διαφωνίες και ανταγωνισμούς. Σχεδόν 100.000 άνθρωποι γεύτηκαν αυτή τη συλλογική εμπειρία. Ελπίζουμε ότι τα αιτήματα αυτών των διαδηλώσεων θα διαδοθούν, όπως και οι ίδιες οι διαδηλώσεις. Η περίοδος που ακολουθεί είναι κρίσιμη. Πώς θα δράσουμε με συγκροτημένο, αποτελεσματικό και αποφασιστικό τρόπο χωρίς κάποια οργάνωση στρατιωτικού τύπου και χωρίς να αφήσουμε το FBK (Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς) να ηγηθεί αυτού του κινήματος; Πώς μπορούμε να ενεργήσουμε χωρίς να βάλουμε τις οργανώσεις μας και τις συνεργαζόμενες ομάδες στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής; Μας βασανίζουν ακόμα πολλά ερωτήματα, αλλά συνειδητοποιούμε ότι τόσα πολλά πράγματα που χρειαζόμασταν είναι τώρα εδώ μπροστά μας.
Γράψαμε αυτό το γράμμα με την ελπίδα ότι θα αγγίξει τους Αμερικανούς φίλους που όλο το καλοκαίρι μάχονταν κατά της αστυνομίας, και αποτέλεσαν μια μεγάλη έμπνευση για όλους μας. Στη Ρωσία, έχουμε μια παροιμία που λέει ότι "οι κατσίκες τρώνε τους λύκους", την οποία οι Αμερικανοί μεταφράζουν ως εξής: "τα γουρούνια μπορούν να πετάξουν". Στη Ρωσία, οι διεφθαρμένοι μπάτσοι ονομάζονται "λυκάνθρωποι", ενώ έχει γίνει κατανοητό ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού, οι μπάτσοι είναι γουρούνια. Έτσι, σε αυτό το πνεύμα διεθνούς αλληλεγγύης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι "μακάρι οι κατσίκες να φάνε τους λύκους και τα γουρούνια να αποκτήσουν φτερά".
'Οπου υπάρχει εξαθλίωση, θα υπάρξει αντίσταση.
Θάρρος και ευστροφία! Για τον λαό και όχι για τον Ναβάλνι!
ΥΓ. : οι ανυπότακτες σκέψεις μας μ' αυτούς/μ' αυτές που μάχονται στους δρόμους της Τυνησίας! Κάτω το αστυνομικό κράτος!
Crimethink - Lundimatin
Μτφ. Σ.Σ.
