προφανως και εκατομμυρια παιδια περασαμε αυτη τη διαδικασια αλλα αλλες οι εποχες οταν εδινες 2010 και πριν και αλλες 2011 και μετα.. απο αποψη θεματων και μονο η διαφορα ειναι εμφανεστατη, εχουν γινει πολυ απαιτητικα ξεπερνωντας και τη δυσκολια των θεματων που καναμε στα φροντιστηρια! Περα απ' αυτο ομως, με ολα αυτα που συμβαινουν στην Ελλαδα, μια χωρα χωρις περιθωρια εναλλακτικων επιλογων, με τους εκατονταδες πτυχιουχους ανεργους, τους εκατονταδες πτυχιουχους μεταναστες.. που να βρει ανακουφιση και που ελπιδα ενα 18χρονο παιδι, που να στηριξει τους στοχους του και τα ονειρα του οταν υποσυνειδητα γνωριζει οτι θα ναι καταδικασμενος ανεργος στο μελλον και στην καλυτερη μ' εναν μισθο της πλακας; πως να μην απελπιστει; πως να μη νιωσει το αγχος στο πετσι του; οχι, δε την βρισκω καθολου υπερβολικη. αντιθετως, θεωρω πως ειναι ακρως ρεαλιστικη!
