Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού»

Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
25

Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, το δέσιμο των γυναικείων ποδιών στην Κίνα, ήταν μια από τις πιο σημαντικές παραδόσεις.

Ήταν όμως και μια βασανιστική και επίπονη διαδικασία.

Εκτός από τα μικροσκοπικά πόδια σε σχήμα λωτού, οι γυναίκες θα «κληρονομούσαν» μολυσματικές ασθένειες, ακρωτηριασμούς και αναπηρίες.

Το δέσιμο είχε σκοπό να προσελκύσει μνηστήρες αλλά και να αναδείξει το κοινωνικό στάτους κάθε οικογένειας.

Η διαδικασία ήταν ιδιαίτερη. Στην τρυφερή νηπιακή τους ηλικία, ένας «ακροδέτης» μούλιαζε τα πόδια των κοριτσιών μέσα σε ειδικό διάλυμα και στη συνέχεια έκανε μασάζ ώστε να μαλακώσει τελείως τα πέλματα και να χαλαρώσει τους μύες. 

Αργότερα, «γύριζε» τα δάχτυλα των ποδιών πολύ περισσότερο από ότι επέτρεπαν τα οστά, προσπαθώντας να φτάσει το μπροστινό μέρος, στη φτέρνα.

Οι σπαρακτικές κραυγές των νηπίων δε συγκινούσαν ούτε τον ειδικό αλλά ούτε και τις οικογένειές τους.

Λίγο πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία και το πόδι δεθεί σφιχτά, ο «ακροδέτης» έσπαγε την καμάρα του ποδιού.

Πολλές γυναίκες υπέστησαν ακρωτηριασμούς στα κάτω άκρα, καθώς οι μολύνσεις θα μπορούσαν να τους κοστίσουν τη ζωή.

Όταν το πόδι έφτανε τα 7,5 εκατοστά, οι επίδεσμοι έβγαιναν και τη θέση τους έπαιρναν χρυσοκέντητες παντόφλες. Η περιζήτητη νύφη ήταν έτοιμη.

Oι τελευταίες γυναίκες που βίωσαν αυτή τη βασανιστική παράδοση, φωτογραφίζονται ως μέρος ενός project της Αγγλίδας φωτογράφου και ανθρωπολόγου Jo Farrel, που ζει τα τελευταία χρόνια στο Χονγκ Κονγκ.

Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Οι τελευταίες Κινέζες με τα «πόδια του λωτού» Facebook Twitter
© Jo Farrell
Αρχαιολογία & Ιστορία
25

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου-Ιδρύματος Αλεξανδρινού Πολιτισμού, που σκάβει στην Αλεξάνδρεια από το 1998 μιλά για τις ανασκαφές που πραγματοποιεί εκεί, τα μέχρι στιγμής ευρήματα, τον Μεγαλέξανδρο, τη σχέση του με την Αίγυπτο και το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Netflix, στο οποίο συμμετείχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Τα κτίρια του Αλέξανδρου Νικολούδη υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Όμως γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα γι' αυτόν τον αρχιτέκτονα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Αμαλία Κωτσάκη.
THE LIFO TEAM
Βυζάντιο και Αφρική: Μια έκθεση με τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αφρική και Βυζάντιο: Τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Μέσα από σπάνια αντικείμενα η νέα έκθεση του Met αφηγείται την κεντρική θέση της Αφρικής στα διηπειρωτικά δίκτυα εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών με το Βυζάντιο.
THE LIFO TEAM
Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Πνύκα, Νυμφών, Φιλοπάππου: Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τη Λήδα Κωστάκη και τον Μάρκο Κατσιάνη για τους τρεις λόφους που βρίσκονται απέναντι από την Ακρόπολη (Πνύκας, Νυμφών και Μουσών-Φιλοπάππου) και καθόρισαν την εξέλιξη του αστικού ιστού της Αθήνας.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

σχόλια

17 σχόλια
Ωρες ωρες ειναι τοσο δυσκολο να ανηκει μια γυναικα στο "ωραιο φυλο"... Ειδικα αν δε θεωρειται ομορφη απο φυσικου. Η κοινωνια παντα κοιταει με καπως στραβο ματι τις γυναικες που δεν προσπαθουν να ενσωματωθουν εμφανισιακα στο συνολο και ακολουθουν τους δικους τους κανονες. Και σημερα γινεται αυτο. Η γυναικα σχεδον παντα κρινεται απο το πως δειχνει.... Οχι γι αυτο που ειναι ουτε για τις πραξεις τις. Αν δεν εχει τελειο σωμα, τελεια ισιωμενα μαλλια, τελειο μανικιουρ, τελειο μακιγιαζ, δε θεωρειται αρκετα "γυναικα". Αυτο πρεπει να σταματησει. Οι γυναικες δεν ειμαστε αντικειμενα που πρεπει να ειναι κατασκευασμενα με συγκεκριμενο τροπο, ειμαστε ανθρωποι.
Κάποιος μπαίνει στη LIFO το 2120 σε ένα άρθρο που αναφέρει ότι κάποτε οι γυναίκες φορούσαν 12ποντες γόβες και πως ήταν σύμβολο θηλυκότητας και σχολιάζει "Δείτε τι τις ανάγκαζαν να κάνουν"
Ο σύγχρονος πόλεμος εναντίον των (δυτικών) γυναικών είναι πλέον ψυχολογικός. Από τη μια τα ξερακιανά μοντέλα, από την άλλη το photoshop, βάλε κάτι αμερικανιές τύπου "thigh gap", και να το αποτέλεσμα: οι περισσότερες γυναίκες τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.
Η πατριαρχική παράδοση θέλει τη γυναίκα σχεδόν, ή και κανονικότατα ανάπηρη σωματικά, για να ανήκει στον άντρα της, να είναι πλήρως υποταγμενη και εξαρτημένη. Αυτά κυρίως στους εύπορους, μιας και οι φτωχοί ήθελαν τη γυναίκα στο χωράφι. Στη Δύση, μέχρι το 19ο αιώνα έσπαγαν ή αφαιριούσαν τις δύο τελευταίες, (νόθες ή ασύντακτες) πλευρές, για να είναι πιο στενή η μέση. Πάλι στα πλουσιοκόριτσα. Οι γυναικείες φορεσιές ήταν παντελώς άβολες και δύσκολες στο βάλε-βγάλε. Νεωτερισμός vs Παράδοση... μην τρελαθούμε, ψηφίσατε 1!!!
H παράδοση ξεκίνησε σε μια προσπάθεια να αποτρέπουν τις γυναικες από το το το σκασουν από το συζυγό τους. Οι γαμοι μεχρι και πρόσφατα ήταν αποτέλεσμα προσεκτικά κανονισμένου συνοικεσίου, τηρούσαν αυστηρά κριτηρια τάξης και ήταν ΠΟΛΥ δυσκολο να τελεστεί γάμος αναμεσα σε τάξεις. Το κοριτσάκι που καταφερνε κάτι τέτοιο θεωρούνταν εξαιρετικά τυχερό. Στην πορεία τα μικρά πόδια έγιναν σύμβολο ανωτερης κοινωνικής ταξης, η γυναικα που είχε δεμενα πόδια δεν εργαζόταν και άρα ειχε αρκετά μέσα για να συντηρηθεί. Αρα είχε και αρκετά μεγάλη προίκα. Επίσης αν ειχε περάσει τη διαδικασία ήταν μία ένεδειξη ότι είναι "υπάκουη". Πολυ χαμηλης κοινωνικής ταξης χωριατησες, υπηρέτριες και παμφτωχες γυναικες δεν εδεναν τα πόδια τους, γενικά θεωρούνταν τιμη για τα κοριτσάκια. Οι γυναικες που είχαν το πελμα τους αδετο χαρακτηριζονταν με διαφορα προσβλητικά επίθετα και δεν ειχαν καμια τυχη κοινωνικής ανόδου. Ο μνηστηρας δεν νομιζω οτι έβλεπε ποτε τα ποδια της γυναικας του εξω από τα πασουμακια οι κανονες για το σεξ και το πόσα ρουχα θα εβγαζαν κλπ ηταν το ίδιο αυστηροί με την γραφειοκρατία. Αλλα και να μην ηταν.... ουτε ο συζυγος ειχε λόγο στο ποια θα παντρευόταν, οι συζητησεις γίνονταν με τις οικογενειες από ειδικές προξενητρες. Αν κάποιος ενδιαφερεται στο βιβλίο snow flower and the secret fan της lisa See περιγραφεται με λεπτομέρειες η πρακτική, οι λόγοι που γινόταν όπως και πως γίνονταν οι γάμοι και οι σχεσεις αναμεσα στα ζευγαρια.
Είναι πραγματικά απίστευτο τι τρόπους έχει επινοήσει ο άνθρωπος για να βασανίζει το είδος του. Τα ζώα επιτίθενται και σκοτώνουν για λόγους επιβίωσης και μόνο. Και στο κάτω-κάτω είναι ζώα, άλογα. Έμείς, τα έλλογα όντα, πόσο οργιάζουσα φαντασία μπορούμε να έχουμε για να αφανίσουμε το είδος;
Ανά τον κόσμο υπάρχουν εξίσου βάρβαρα έθιμα και παραδόσεις που αφορούν και τους άντρες, ειδικά σε ό,τι αφορά την περίοδο και σηματοδότηση της ενηλικίωσης τους (που ανά λαό και κουλτούρα διαφέρει). Δεν τα γνωρίζουμε και τόσο καλά γιατί οι άντρες... δεν κλαίνε...
απ οσο γνωριζω, απο καποιον κινεζο αυτοκρατορα που ειχε βαλει τη γυναικα του να περπαταει πανω σε χρυσο μηχανισμο σε σχημα λωτου για να δινει το περπατημα της την εντυπωση λουλουδιων που ανθιζουν.. επειτα το εξελιξε αλλος αυτοκρατορας βασισμένος σε εναν μύθο για μια γυναικα με ποδια ελαφιου, που οταν περπαταγε αφηνε αποτυπωμα λωτου. εβαζε τις χορευτριες να δεσουν τα ποδια τους για να τονισουν τη γοητεια της ελαφοποδης ομορφιας, και καπως ετσι περασε στα υπολοιπα στρωματα ο συσχετισμος δεμενα ποδια-θηλυκοτητα..