''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι''

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
0
''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική

Το πιο πρόσφατο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που έγινε το Νοέμβριο του 2014, φαίνεται ήδη σαν μια μακρινή ανάμνηση. Το θυμάμαι ως παιδί και έφηβη για την μαγική ατμόσφαιρα που δημιουργούσε πάντα στη γενέτειρά μου φέρνοντας μας σε επαφή με τους νέους σκηνοθέτες, εξερευνώντας avant garde και ανεξάρτητες ταινίες - πριν ακόμα καλά καλά να ξέρω τι σημαίνει η ορολογία. Τώρα που δεν μένω στη Θεσσαλονίκη, εξακολουθώ να μιλάω με υπερηφάνεια γι' αυτό ως παράδειγμα ενός πολύ καλού φεστιβάλ.

  

Η παραγωγός Mimmi Spång και ο σκηνοθέτης Jens Östberg που επισκέφτηκαν το φεστιβάλ το Νοέμβρη με την Σουηδική ταινία 'Flygparken', επίσημη επιλογή του διαγωνιστικού τμήματος (όπου ο Sverrir Gudnason, ο ήρωας της ταινίας κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ), μας περιγράφουν παρακάτω ανάμεσα σε άλλα, πως έζησαν οι ίδιοι την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ.

Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα.

Αλήθεια, πώς ξεκινήσατε να κάνετε ταινίες;

Mimmi: Ασχολούμαι με την παραγωγή ταινιών εδώ και 10 χρόνια τώρα και μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα ταλέντα στο χώρο του κινηματογράφου. Η εταιρεία μας 'Garagefilm' μαζί με τον συνάδελφό μου Rebecka Lafrenz λειτουργεί από το 2007. Είναι δύσκολο να έχεις μια ανεξάρτητη εταιρεία, αλλά είναι επίσης το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις αν θέλεις να κάνεις ταινίες 'τις ιστορίες' που θεωρείς εσύ σημαντικές.

Jens: Έχοντας περάσει το τέλος της εφηβείας μου ΄βυθισμένος' στο μπαλέτο και τον σύγχρονο χορό βρέθηκα στον κινηματογράφο αρκετά αργά.  Θυμάμαι που είδα το Reservoir Dogs και ήμουν ξετρελαμένος. Από κει και πέρα, νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι ήθελα να κάνω τις δικές μου ταινίες. Πέρασα από το χορό στο θέατρο και την τέχνη της performance, άρχισα να γράφω για το θέατρο, και σύντομα αποφάσισα να μάθω να γράφω σενάρια - ως επί το πλείστον με την ανάγνωση των σεναρίων από τις ταινίες που θαύμαζα. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, ήξερα ότι δεν επρόκειτο να παραιτηθώ. Ήταν ένα αρκετά μακρύ ταξίδι, το 'Flygparken' είναι το πέμπτο σενάριο μεγάλου μήκους που έχω γράψει... Με τον κινηματογράφο, νιώθω αυτή την αίσθηση ικανοποίησης που έρχεται με τη συμπλήρωση ενός μακρινού και αβέβαιου ταξιδιού.

   

Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία σας, γιατί θέλατε να γυρίσετε την συγκεκριμένη ιστορία;

Mimmi: Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική. Αλλά είναι επίσης μια ταινία για την κοινωνική κληρονομιά, όταν προσπαθούμε να κάνουμε το σωστό, αλλά καταλήγουμε σε λανθασμένες αποφάσεις. Η Rebecka και εγώ πιστεύουμε ότι το θέμα είναι ενδιαφέρον και ότι με την προσέγγιση του Jens η ιστορία της ταινίας είναι συναρπαστική.

Jens: Η εμπειρία του να μεγαλώνεις σε μια μικρή σουηδική πόλη,  όπου για ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης ο αθλητισμός είναι ουσιαστικά ο μόνος τρόπος για να αναγνωριστείς, είναι κοντά στη δική μου ιστορία. Για μένα, αυτό είναι ένα περιβάλλον που ωθεί την απόγνωση και τη βία. Θυμάμαι σκηνές μικροεγκλημάτων που συχνά κλιμακώνονταν σε πανικό, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να ενεργούν απρόβλεπτα.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Ποια είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τις λέξεις 'Φεστιβάλ Κινηματογράφου';

Mimmi: Ότι πρόκειται να συναντήσω πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους και να δω ταινίες που δεν γνωρίζω. Λατρεύω τα φεστιβάλ! Είναι καλός τρόπος να συνδεθείς με παραγωγούς, με χρηματοδότες και εταιρείες πωλήσεων από άλλες χώρες και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό για εμάς τους παραγωγούς να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας.

Jens: Είναι ένας τρόπος για να αποκομίσεις ό, τι έχεις σπείρει, καλό ή όχι τόσο, ένας τρόπος να χαλαρώσεις λίγο περιμένοντας τις αντιδράσεις για την ταινία σου, και να γιορτάσεις μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς.

Η ταινία ήταν στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ. Πώς αισθάνεστε για τα βραβεία γενικώς;

Mimmi: Είναι πάντα πολύ κολακευτικό να καλείσαι σε έναν διαγωνισμό. Αλλά εκτός από αυτό που έχει αρκετά μεγάλο αντίκτυπο, το γεγονός βοηθάει φυσικά τον σκηνοθέτη και την εταιρεία παραγωγής. Είναι επίσης μια επιβεβαίωση για εμάς ότι έχουμε φτιάξει μια ιστορία που πραγματικά σημαίνει κάτι για το κοινό εκτός της Σουηδίας. Είναι, επίσης, ένα από τα πράγματα που έχει σημασία για τους χρηματοδότες, δηλαδή μπορούν να δουν ότι κάνουμε ταινίες που έχουν καλλιτεχνική βάση.

Jens: Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα. Κατά κάποιο τρόπο βέβαια, ένα βραβείο μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στον προσδιορισμό της συνέχειας σου στο χώρο - αλλά ποτέ δεν θα πρέπει να καθορίζει τις καλλιτεχνικές επιλογές του σκηνοθέτη, και νομίζω ότι είναι σοφό να μην το βλέπουμε σαν κάποιου είδους 'απόδειξης' της 'αριστείας' τους.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε η ατμόσφαιρα στην Θεσσαλονίκη;

Mimmi: Ήταν φανταστική!

Jens: Είναι μια όμορφη πόλη, που ελπίζω να επιστρέψω σύντομα. Είχαμε τόσο λίγο χρόνο για να δούμε την πόλη, αυτή τη φορά, αλλά από αυτό που είδαμε ένιωσα πραγματικά κάτι ζωντανό και ακμαίο, φιλικό και περίεργο. Όλοι γνωρίζουμε για την κρίση και τις δυσκολίες της, αλλά εγώ πήρα πραγματικά μια μεγάλη δόση ζωτικότητας και ελπίδας.

Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις.

Πώς θα συγκρίνατε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με άλλα φεστιβάλ κινηματογράφου;

Mimmi: Πρέπει να πω ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένα από τα κορυφαίες φεστιβαλικές εμπειρίες μου! Το φεστιβάλ φροντίζει τους καλεσμένους του και όλοι μας φέρθηκαν υπέροχα.
Δεν θέλω να το συγκρίνω με συγκεκριμένα άλλα φεστιβάλ, αλλά μπορώ να πω ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ φιλικοί, μας φρόντισαν πολύ καλά και ήταν εξαιρετικά οργανωμένοι. Η τοποθεσία ήταν επίσης πολύ καλή μια και τα πάντα συγκεντρώνονται στο ίδιο τμήμα της πόλης, το οποίο μου αρέσει πολύ σαν ιδέα. Ήταν όπως είπα πριν, μία από τα κορυφαίες εμπειρίες μου!

Jens: Ήταν μεγαλύτερο από ό, τι αναμενόταν, με ένα πολύ εντυπωσιακό line-up ταινιών. Νιώσαμε πολύ καλή υποδοχή και μεγάλη φροντίδα. Και τα πάρτυ τη νύχτα στο κέντρο του φεστιβάλ ήταν πολύ ωραία! Συνολικά είχαμε μια τέλεια εμπειρία. Αλλά ξέρετε, ως χορογράφος έχω πραγματικά μικρή εμπειρία με κινηματογραφικά φεστιβάλ. Έχω πάει σε μερικά, και μεταξύ αυτών, η συνολική ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης είναι γενναιόδωρη, περίεργη, και 'έξυπνη'. Μεταξύ τη μακρά παράδοση του φεστιβάλ, η εξαιρετική τοποθεσία της Θεσσαλονίκης, και το μεγάλο κοινό, όλα σου δίνουν την εντύπωση ότι το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε λοιπόν το ελληνικό κοινό;

Mimmi: Το κοινό ήταν επίσης φανταστικό και είχαν πολύ καλές ερωτήσεις. Οι αίθουσες ήταν γεμάτες και αισθανόμουν ότι το κοινό ενδιαφέρεται πολύ για τον κινηματογράφο. Ήταν εκεί επειδή αγαπούν και νοιάζονται για τις ταινίες. Οι ερωτήσεις που μας κάνανε μετά την προβολή ήταν σοβαρές και υψηλού επιπέδου, και αυτό είναι φανταστικό σαν εμπειρία, επειδή είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε ως κινηματογραφιστές: την περιέργεια!

Jens: Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις. Και αυτό είναι ό, τι χρειάζεται ένας σκηνοθέτης - οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ταινία, και είναι περίεργοι για το τι προσπαθείς να επιτύχεις. Όλοι, από του ανθρώπους που πήγαν στο φεστιβάλ και είχα την ευκαιρία να μιλήσω και από τους εργαζόμενους στο φεστιβάλ, ήταν πολύ φιλικοί και έδειχναν εκτίμηση και ταυτόχρονα έκαναν πολύ έξυπνες ερωτήσεις.

Αυτή είναι η γνώμη των Σουηδών κινηματογραφιστών.

Σας εύχομαι καλή χρονιά που όπως στο σινεμά όλα μπορούν να αλλάξουν απρόβλεπτα και μαγικά! (προς το καλύτερο)

-------------------------------------------

 You can read the interview in English here.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Οθόνες / Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Ο διάσημος Ελληνογάλλος σκηνογράφος του Χόλιγουντ μιλά στη LiFO για την τέχνη του, για το «Independence Day», το «Dark City», το «Poor Things» και την «Barbie», και για τότε που ο Φίντσερ του ζήτησε να του σχεδιάσει έναν δονητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Back to Black»: Aξίζει η κινηματογραφική βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ

The Review / «Back to Black»: Είναι η ταινία για την Έιμι Γουάινχαουζ αντάξια του μύθου της;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Άκης Καπράνος είδαν την ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον μέχρι τέλους, επιβίωσαν και βρέθηκαν στο στούντιο της LiFO για να συζητήσουν για την εμπειρία τους και για τα στοιχεία που κάνουν καλή μια κινηματογραφική μουσική βιογραφία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ