Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore
10

Στο περιθώριο του επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε υπαίθρια μεταμεσονύχτια προβολή στην πλατεία Ηρώων της Λεμεσού και μια ρετροσπεκτίβα σε ταινίες cult - ας τις χαρακτηρίσω cult, όπως ήθελαν κι οι διοργανωτές, για να μην πω αποκυήματα της πιο νοσηρής φαντασίας!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου

Ψυχή της συγκεκριμένης ρετροσπεκτίβας ήταν ο Κύπριος κινηματογραφιστής Ανδρέας Κυριάκου, ''τρελαμένος'' με τα splatter και τις cult ταινίες. Δεν παρακολούθησα την εισήγηση του προς το κοινό, που μόνο από οπαδούς του cult δεν αποτελούνταν, του αξίζουν συγχαρητήρια πάντως που έψαξε και έφερε αυτά τα ταινιάκια απ' όλες τις μεριές του πλανήτη για να προβληθούν στο φεστιβάλ. Θα σταθώ σε δύο μόνο απ' αυτά, το 15λεπτο Fist of Jesus από την Ισπανία των Adrian Cardona - David Munoz και το ελληνικό Carnivore του Δημήτρη Βαβάτση!

Παραθέτω ολόκληρο το Fist of Jesus, όπως υπάρχει στο youtube. Σίγουρα θα γελάσετε, αλλά κακού - κακού νά 'χετε και σακούλα δίπλα σας... Τι συμβαίνει λοιπόν σ' αυτή την ανεκδιήγητη μικρού μήκους ταινία; Στα χρόνια του Ιησού, ο Θεάνθρωπος παρατάει το κήρυγμα για να τρέξει να αναστήσει τον Λάζαρο. Όντας άπειρος μάλλον ως θαυματοποιός ο Ιησούς, κάτι δεν κάνει σωστά και ο Λάζαρος επανέρχεται από τον κόσμο των νεκρών, αλλά ως αιμοδιψές ζόμπι! Λαιμοί κόβονται, εντόσθια τινάζονται και η μόλυνση εξαπλώνεται παντού, από τους ακόλουθους του Χριστού μέχρι Ρωμαίους στρατιώτες, καθώς και μία ομάδα καουμπόιδων (άσχετο)! Κι ενώ ο Χριστός αρχικά ουρλιάζει σαν φοβιτσιάρα μυξοπαρθένα, στη συνέχεια αναδεικνύεται σε ασυναγώνιστο πολεμιστή των ζόμπι με τη συμβολή του πιστού του, Ιούδα. Το τι γίνεται καθώς η ταινία οδεύει προς το τέλος της είναι πραγματικά απερίγραπτο και άλλο τόσο θλιβερό ως θέαμα. Διότι από ένα σημείο και μετά είναι τέτοιος ο καταιγισμός των πτωμάτων και των φρικιαστικών θανάτων που ξεχνάς πως ήρωας είναι ο Ιησούς VS ζόμπι, γέλιο εξασφαλισμένο δηλαδή.

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

 H ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου. Η μεγάλη πλάκα είναι που στην πρώτη σειρά κάθονταν δύο Κύπριες ηλικιωμένες κυρίες και παρακολουθούσαν αποσβολωμένες τη φρίκη, αλλά δε σηκώνονταν και να φύγουν! Στο Carnivore (Σαρκοβόρος) μπορεί να υπάρχει σκηνοθεσία, σενάριο και χαρακτήρες, όλα το ίδιο καλοδουλεμένα, δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές. Στο σπίτι ενός οικογενειάρχη, την ώρα που παίζει κρυφτό με τον μικρό γιο του, εισβάλλουν δύο μασκοφόροι. Σκοτώνουν τον ίδιο και τη γυναίκα του με τον έναν απ' αυτούς μάλιστα να βιάζει το πτώμα της, μετατρέποντας το σκηνικό σε λουτρό αίματος. Μόνο που το παιδί τους, ο μικρός Μενέλαος, έχει κρυφτεί στο ντουλάπι της κουζίνας και βλέπει όλη τη θηριωδία. 15 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Kάποιος είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
H αφίσα του Carnivore

Τι να πει κανείς...Θυμήθηκα μια ιστορία από το Μαρτυρολόγιο του Ταρκόφσκι, όταν ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου γύριζε τη Νοσταλγία στην Ιταλία και μπήκε σε λαϊκό σινεμά να δει Λούτσιο Φούλτσι. Δύο κουβέντες μόνο είχε γράψει τότε: Ήταν αισχρό!

Κι αν η ταινία του Βαβάτση έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, σίγουρα τον περιμένουν πολλά ακόμη φεστιβάλ ανά τον κόσμο με ειδίκευση στις ταινίες τρόμου και φρίκης! Είπαμε, να αγαπάς τον Ντάριο Αρζέντο, να γουστάρεις κεφάλια και σώματα που ανοίγουν σαν...κονσέρβες - κάποιος μάλιστα είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα -, ετούτος εδώ όμως το παράκανε αφενός, κατάφερε αφετέρου να σηκώσει την πέτσα του θεατή ως το κόκαλο!

Ακολούθησαν κι άλλα cult - splatter ταινιάκια, αλλά μπροστά στο Carnivore έμοιαζαν με κωμωδιούλες. Όπως το 16λεπτο καναδέζικο Treevenge κάποιου Jason Eisener, στο οποίο τα έλατα παίρνουν την εκδίκηση τους για το κόψιμο και την κατάληξη τους στα σκουπίδια σαν τελειώσουν τα Χριστούγεννα. Πώς; Ζωντανεύουν και κατασφάζουν τους ιδιοκτήτες τους!

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Οθόνες / Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Ο διάσημος Ελληνογάλλος σκηνογράφος του Χόλιγουντ μιλά στη LiFO για την τέχνη του, για το «Independence Day», το «Dark City», το «Poor Things» και την «Barbie», και για τότε που ο Φίντσερ του ζήτησε να του σχεδιάσει έναν δονητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Back to Black»: Aξίζει η κινηματογραφική βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ

The Review / «Back to Black»: Είναι η ταινία για την Έιμι Γουάινχαουζ αντάξια του μύθου της;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Άκης Καπράνος είδαν την ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον μέχρι τέλους, επιβίωσαν και βρέθηκαν στο στούντιο της LiFO για να συζητήσουν για την εμπειρία τους και για τα στοιχεία που κάνουν καλή μια κινηματογραφική μουσική βιογραφία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Kirsten Dunst: «Το σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου για το “Kinds of Kindness” είναι ό,τι πιο weird έχω διαβάσει ποτέ!»

Οθόνες / Kirsten Dunst: «Το σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου για το “Kinds of Kindness” είναι ό,τι πιο weird έχω διαβάσει ποτέ»

Με αφορμή τον πολυσυζητημένο «Εμφύλιο Πόλεμο» του Άλεξ Γκάρλαντ, η Αμερικανίδα ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για τους ρόλους που την απελευθερώνουν, για την ανάγκη να υπάρχουν γυναίκες ηγέτιδες στην πολιτική, για τα πιο ιδιαίτερα σενάρια που έχουν πέσει στα χέρια της, όπως αυτό της τελευταίας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αστυγραφία πάει σινεμά

Οθόνες / Αστυγραφίες στην οθόνη: 24 ταινίες με πρωταγωνιστή την πόλη προβάλλονται στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης

Το πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί σε συνεργασία με την Πινακοθήκη περιλαμβάνει 24 ταινίες, μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας αλλά και ντοκιμαντέρ, ελληνικές και ξένες, όπου πρωταγωνιστεί η πόλη αλλά και αναγνωρίσιμοι τύποι της ανθρωπογεωγραφίας και της κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κύρος Παπαβασιλείου: «Η ζωή είναι το μόνο μας καταφύγιο»

Οθόνες / Κύρος Παπαβασιλείου: «Η ζωή είναι το μόνο μας καταφύγιο»

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Κάμπια Νύμφη Πεταλούδα» μίλησε στη LIFO για τον γραμμικό χρόνο, για την ανάγκη να δώσουμε φωνή στα ανείπωτα και για όσα κρύβονται πίσω από αυτόν τον ιδιαίτερο τίτλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Θα δούμε ποτέ στις αίθουσες το νέο, επικό αριστούργημα του Κόπολα;

Οθόνες / Θα δούμε ποτέ στις αίθουσες το νέο, επικό αριστούργημα του Κόπολα;

Ο κορυφαίος σκηνοθέτης χρηματοδότησε μόνος του την παραγωγή του φιλόδοξου “Megalopolis” που προβλήθηκε πριν μερικές μέρες σε κλειστό κύκλο επιφανών εκπροσώπων του Χόλιγουντ και τώρα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την διανομή της με τα μεγάλα στούντιο
THE LIFO TEAM

σχόλια

8 σχόλια
Ερωτευμένη Τσούχτρα, θες πίστεψε το - θες όχι, εμένα η ταινία του Βαβάτση, πάντα για το είδος της, μου άρεσε και την καταδιασκέδασα την προβολή.τώρα, αν κάποιος που κάνει ταινία με μια γυναίκα να κατακρεουργείται και εν συνεχεία ο γιος της να γαμάει και να κατουράει το πτώμα, sorry, αλλά μην περιμένει να κάτσει ο άλλος να το αναλύσει και στο βάθος το όλο πράγμα. Ξαναλέω, άνετα θα έκανα συνέντευξη με το σκηνοθέτη και αν προσέξει κανείς θα δει πως έγραψα επίσης για καλά δομημένα σενάριο-σκηνοθεσία και χαρακτήρες.Τέλος, αν ο σκηνοθέτης έχει χιούμορ ή όντως μας έχει όλους χεσμένους, θα πρέπει να τη φχαριστηθεί την παρουσίαση παρά τους χονδροειδείς - το παραδέχομαι - χαρακτηρισμούς μου.Διαφορετικά, θα είναι fake αν πιστεύει πως έκανε το κιν/φικό αριστούργημα της χρονιάς.Κατά τ' άλλα, εύχομαι να τη στείλει στο Αβοριάζ - γίνεται ακόμη αυτό το φεστιβάλ; - και να σαρώσει τα βραβεία, γιατί από κάτι άλλα σπλάττερ που είδα, είναι πολύ πιο μπροστά πραγματικά.
Παντως δεν ειναι και για οσκαρ πρωτοτυπου σεναριου, η υποθεση θυμιζει περιπου τα Παραξενα Παιχνιδια του Χάνεκε. Θα παραξενευομουν αν δεν ειχε "εμπνευστει" απο κει. Αλλωστε δεν υπαρχει παρθενογενεση στην Τεχνη
Τώρα εσύ υποτίθεται κάνεις κριτική μιας ταινίας, και χρησιμοποιείς φράσεις όπως: "δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές" και "Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου"; Έτσι αναλύεις εσύ ένα φιλμικό κείμενο, υπονομεύοντας ένα νέο και πρωτόβγαλτο κινηματογραφιστή, και αμφισβητώντας (wtf?) την ψυχική του υγεία και ισσοροπία με σπόντες ; Εγώ να δεις πώς δε γέλασα με τα αστειάκια σου...Χώρια η ιστορία με τον Ταρκόφσκι, για να διατυμπανίσεις τα εκλεπτυσμένα κινηματογραφικά σου γούστα, αν και κανείς δεν στο ζήτησε, ούτε και κολλούσε με κάποιο τρόπο στον συνολικό ειρμό του "άρθρου" σου. Τι δουλειά έχουν τώρα τα τζιάλο του Φούλτσι (ανάθεμα αν έχεις δει ταινία του) με ένα revenge splatter?Αν μας διακατέχει πλήρης άγνοια για ένα κινηματογραφικό είδος, για τους αφηγηματικούς μηχανισμούς του, τα εκφραστικά του μέσα, και τις αισθητικές του συνδηλώσεις σιωπούμε, δεν γράφουμε κριτικές και αναλύσεις ούτε προσβάλλουμε και υπονομεύουμε συναδέλφους κινηματογραφιστές (ακόμα και αρχάριους) με υπονοούμενα για την προσωπικότητά τους. Απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό.Και για να προλάβω πιθανές ηλιθιότητες, δεν είμαι ο Δημήτρης Βαβάτσης ούτε και το ξέρω το παλικάρι. Δεν είμαι καν θριλεράκιας στα γούστα μου. Απλά είμαι και 'γω νέος στο κουρμπέτι και την κινηματογραφική πιάτσα, και εξοργίζομαι αφενός με τέτοια επιδεικτική άγνοια, αφετέρου με την ηθική αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που διαφέρουν η αισθητική του και οι προθέσεις του από κάποιου "συναδέλφου", που απλά τυχαίνει να έχει ένα πληκτρολόγιο και ένα βήμα σε έγκριτο μέσο.
Ρε μην τρελαίνεσαι! Ίσα-ίσα που δήλωσα την επιθυμία να του κάνω συνέντευξη του ανθρώπου! Η γραφή μου είναι το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας του. Τέλος, επαναλαμβάνω, μην τρελαίνεσαι, το post έγινε Νο 2 σε αναγνωσιμότητα, άρα για σένα δουλεύω, βρε κουτό!
Η τέχνη, και αυτό είναι για εμένα το καλύτερο κομμάτι της, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέρχεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά και ακατανόητα μέρη της ανθρώπινης ψυχής, και να τα σκιαγραφεί. Μπορεί ο καθένας να το κάνει έξυπνα ή χαζά, με γούστο η χωρίς, εμπεριέχοντας τη δική του ψυχοπάθεια ή όχι, αλλά καλό είναι να σεβόμαστε την κάθε απόπειρα, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος στο οποίο περικλείεται. Αυτό ισχύει και για τον Ιησού-ζόμπι φάιτερ, και για το Σαρκοβόρο. Και τέλος όχι, πολύ φοβάμαι πως (ίσως και ευτυχώς για εμάς με πιο ευαίσθητο στομάχι)η γραφή σας δεν είναι "το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας".