"Παπούτσι που πληγώνει το πόδι αυτού που το φορά"

"Παπούτσι που πληγώνει το πόδι αυτού που το φορά" Facebook Twitter
0

"Παπούτσι που πληγώνει το πόδι αυτού που το φορά" Facebook Twitter

 

Το έπος του Γκιλγκαμές είναι ένα από τα πρωιμότερα γραπτά λογοτεχνικά κείμενα. Προέρχεται από τη Μεσοποταμία και τμήματά του σώζονται καταγεγραμμένα σε πινακίδες σφηνοειδούς γραφής ήδη από τον 18ο αι. π.Χ.

 

Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό κείμενο σπάνιας ομορφιάς, γεμάτο σπουδαίους συμβολισμούς και είναι απολύτως φυσικό ότι επιβίωσε, διαδόθηκε και αντιγράφηκε εκτεταμένα μέσα στους αιώνες. Επί της ουσίας πρόκειται για την ιστορία της φιλίας δύο ανδρών, του Γκιλγκαμές, βασιλιά της Uruk, και του Ενκιντού, που είναι δεινός κυνηγός.

 

Στο πρώτο μέρος της ιστορίας, μαζί οι δύο φίλοι ξεκινούν για το Δάσος των Κέδρων προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον φοβερό γίγαντα Χουμπάμπα και πράγματι καταφέρνει ο Γκιλγκαμές να τον σκοτώσει  με τη βοήθεια του συντρόφου του.

 

Τότε όμως η φήμη του εξαπλώθηκε τόσο, ώστε...

Πήλινο πλακίδιο με ανάγλυφη απεικόνιση γυναικείας θεότητας που είναι γνωστή ως Βασίλισσα της Νύχτας", πιθανόν η Ιστάρ. 18ος-19ος αι. π.Χ.

 

"η φημισμένη Ιστάρ έριξε τη ματιά της στου Γκίλγκαμες την ομορφιά"

Η Θεά του Ερωτα και του Θανάτου θέλει να τον κάνει εραστή της

"Έλα σε μένα, Γκίλγκαμες και γίνε εραστής μου!
Χάρισέ μου τον καρπό σου!
Θά'σαι άντρας μου κι εγώ θα είμαι η γυναίκα σου.
Άρμα για σένα θενά ζέψω από λαζούρι και χρυσάφι,
Ρόδες θα'χει χρυσές και κέρατα κεχριμπαρένια.
Και για σένα θα το ζέψω με μουλάρια σα θύελλα δυνατά.
Στο σπίτι μας θα μπαίνεις, που θα ευωδιάζει από τους κέδρους.
Όταν θα μπαίνεις στο σπίτι μας,
Το κατώφλι, θαυμάσια δουλεμένο, τα πόδια σου θα φιλά.
Βασιλιάδες, πρίγκιπες κι ευγενείς θενά σε προσκυνούνε,
Του κάμπου τους καρπούς και των βουνών φόρο
θα σου προσφέρουν.


Του τάζει ένα σωρό αγαθά, αλλά εκείνος αρνείται.

Στην αρχή ευγενικά

"Τι θα μπορούσα να σου δώσω εγώ, αν σ'αποχτούσα;"

"Μπορώ άξιο για τους θεούς ψωμί να σου προσφέρω;"


Αργότερα όμως τα λέει έξω απ'τα δόντια.

"Κι ας σε παντρευτεί όποιος σ'επιθυμεί.
Εσύ δεν είσαι παρά μια φωτιά που σβήνει απ'το κρύο,
μια πόρτα που τα ρεύματα κι οι θύελλες περνάνε,
ένα παλάτι που συντρίβει τους γενναίους.
Ένας ελέφαντας που τα χάμουρα πετά,
κατράμι που λεκιάζει όποιον τ'αγγίζει,
Ασκί νερού που αυτόν που το κρατά μουσκεύει.
Σοβάς που από τον πέτρινο τον τοίχο ξεκολλά.
Κριάρι που καταστρέφει φιλικό φράχτη,
παπούτσι που πληγώνει το πόδι αυτού που το φορά."

 

Λίθινο ανάγλυφο από το ανάκτορο του Ασσυρίου βασιλιά Σαργκόν στο Khorsabad.

 

Ανάπτυγμα Βαβυλωνιακού σφραγιδοκύλινδρου στον οποίο εικονίζεται ο Ενκιντού αριστερά κι ο Γκιλγκαμές δεξιά να σκοτώνουν τον Ταύρο του Ουρανού που έστειλε η Ιστάρ να τους καταδιώξει μετά την απόρριψη του Γκιλγκαμές στην ερωτική της πρόταση. 

 

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ