Ο Φώτης Βαζάκας, a.k.a Dreamfacta, είναι ένας νέος καλλιτέχνης 26 ετών από την Θεσσαλονίκη.
Eίναι αυτοδίδακτος, και χρησιμοποιεί διάφορα εκφραστικά μέσα προσπαθώντας να πειραματιστεί και να μάθει μέσα από αυτά.
Τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται με την φωτογραφία,τα εικαστικά,το σκίτσο,την ψηφιακή τεχνολογία,τους ήχους, το σάουντρακ και την συγγραφή.
Είναι πτυχιούχος της σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών του τμήματος Δομικών έργων του ΤEI Σερρών, ενώ έχει γνώσεις αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, ελεύθερου σχεδίου, και φωτογραφίας.
Σήμερα, εργάζεται περιστασιακά ως μάγειρας, και είναι δραστήριος blogger ορμώμενος από την αγάπη του για το φαγητό, την μουσική, και την πόλη του, τη Θεσσαλονίκη.
Αυτές τις μέρες ο Φώτης παρουσιάζει την πρώτη του έκθεση Φωτογραφίας – Πόστερ στα πλαίσια του Φεστιβάλ Εφαρμοσμένων Τεχνών Made In Thessaloniki #3 // MAKE ART, με τίτλο "Θεσσαλονίκη Στρητ Κολέκτιβ".
Μου εξηγεί
Η πρώτη μου ατομική έκθεση αφορά στην Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου μεγάλωσα και που αποτελεί τον λόγο που άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία.
Όταν τελείωσα τις σπουδές μου και επέστρεψα στην Θεσσαλονίκη έστησα ένα street blog και περπάτησα κάθε σχεδόν γωνιά της με μία φωτογραφική μηχανή compact στο χέρι, προσπαθώντας να την γνωρίσω καλύτερα.
Τέσσερα χρόνια μετά, αφού μάζεψα αρκετό υλικό αστικού τοπίου και φωτογραφίας δρόμου, αποφάσισα να κάνω την πρώτη μου έκθεση.
Ο πειραματισμός φωτογραφίας και πόστερ έγινε για "γνωριστώ" καλύτερα με τις τεχνικές της γραφιστικής , και για να αποδώσω καλύτερα το συναίσθημα και τις μνήμες που κρατώ μέσα στο μυαλό μου.
Για αυτό και η επιλογή του υλικού της έκθεσης είναι το χαρτί και η αφίσα, και όχι το κλασσικό φωτογραφικό χαρτί.
Στην έκθεση βλέπουμε φωτογραφίες αστικού τοπίου, φωτογραφίες δρόμου, και κτιρίων της πόλης που στέκουν κι αυτά σαν ξεχασμένοι κάτοικοι.
Όλες οι εικόνες σχετίζονται άμεσα με την πόλη, όπως αυτή με την γοργόνα που παραπέμπει στον γνωστό μύθο της Θεσσαλονίκης, και ασπρόμαυρες φωτογραφίες του πρώτου ποδηλατικού downhill που έλαβε χώρα στην Άνω Πόλη.
Μερικά πόστερ περιγράφονται με έναν τίτλο ή κάποιο σύμβολο που ορίζουν τα συναισθήματα που είχα όταν απαθανάτιζα την κάθε φωτογραφία.
Το πιο επίκαιρο πόστερ είναι αυτό που φαίνονται τα δύο εγκαταλελειμμένα κτίρια.
Το παλιό κόκκινο κτίριο στην Πλατεία Αγίας Σοφίας, κι ένα άλλο που βρίσκεται στην άλλη μεριά της πόλης, στην οδό Βασιλέως Ηρακλείου. Και τα δυο σχηματίζουν μια νοητή ευθεία στον χάρτη της πόλης και ακριβώς μπροστά τους - στην νοητή αυτή ευθεία- υπάρχουν παντού δεντράκια με εσπεριδοειδή που μοσχοβολούν τώρα την Άνοιξη.
Αυτή η αντίθεση του νέου καρπού με τα "νεκρά" αυτά κτίρια είναι κάτι που το παρατηρώ από πάντα, κάτι που μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πανέμορφη πόλη, μα ακόμη δεν έχει φτιαχτεί όπως θα έπρεπε.
Λείπει το πράσινο, η σωστή συγκοινωνία...
Μου αρέσει όμως που περπατιέται με τις ώρες. Υπάρχουν τόσες πολλές γωνιές να ανακαλύψει κανείς, που αν βγεις από το σπίτι δεν θα βαρεθείς ποτέ.
Το μόνο κακό είναι πως πίνουμε πολλούς καφέδες, και δεν έχουμε μάθει να την χαιρόμαστε αλλιώς.
Βέβαια, τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλά πράγματα ,νέα και πρωτότυπα εγχειρήματα, αλλά τα περισσότερα δεν φαίνονται:
Οι καλές προσπάθειες έχουν στοιβαχτεί στα υπόγεια με τη μούχλα, και οι βιτρίνες έχουν γεμίσει ακριβό αλεύρι και χρυσό καφέ.
Δεν μου αρέσει να πιάνω τον εαυτό μου πολύ συχνά να θέλει να φύγει γιατί δεν μπορεί να κάνει αυτά που πραγματικά θέλει για να ζήσει.
Δεν μου αρέσει που για να είμαι εδώ θα πρέπει να πω ναι στα 500 ευρώ το μήνα (και πολλά λες)...
Δεν μου αρέσει που βλέπω φίλους με υπέροχες ιδέες να έχουν καριέρα ''καφετέριας''. Και να σκεφτείς πως είμαι κι από τους αισιόδοξους.
Για το μέλλον έχω πολλά στο μυαλό μου.
Ψάχνω συνεχώς νέα μέσα και τεχνικές να εκφραστώ , ενώ έχουμε κάνει και μια ταινία μικρού μήκους με κάποιους φίλους στην οποία έχω γράψει το σενάριο και έχω επιμεληθεί τον ήχο και το σάουντρακ.
*"Θεσσαλονίκη Στρητ Κολέκτιβ"
Πού: Bar Καντίνα Τροπικάνα , Στοά Κολόμβου , Εγνατίας 31, Θεσσαλονίκη
Πότε: Μέχρι 15 Απριλίου
Ώρες λειτ.: Δευτ-Παρ. 11:00 - 2:00 & Σαβ.-Κυρ. : 7:30 - 2:00
σχόλια