Η Κατερίνα επιμελείται το τελευταίο της κείμενο, η Αθανασία προωθεί τις αναρτήσεις στα social media, ενώ ο Νίκος με τη Λένα συλλέγουν υλικό για το νέο πρότζεκτ της ομάδας. Ο εργασιακός χώρος των Pints περιέχει εφημερίδες, αφίσες, δύο κουτιά αναψυκτικού, οθόνες και όνειρα. Πολλά όνειρα. Μερικά από αυτά θα προσπαθήσουν να υλοποιήσουν μέσα από τη μέθοδο του crowdfunding.
«Τα Pints είμαστε μια ομάδα νέων ανθρώπων, κατά βάση συμφοιτητών από τη σχολή Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Βγαίνοντας από τη σχολή σε μια πολύ κακή συγκυρία για την ελληνική αγορά και βλέποντας τις πιθανότητες να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και που είναι το μεράκι μας ελεύθερα και με αξιοπρέπεια να λιγοστεύουν, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το www.pints.gr. Πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό περιοδικό ποικίλης ύλης, ενώ, παράλληλα θα τρέχουν διάφορα πρότζεκτ κοινωνικού περιεχομένου», αναφέρει η Αθανασία.
Πως προέκυψε, όμως, η συγκεκριμένη ονομασία; «Αφορμή στάθηκαν οι αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αγγλία. Η πίντα (pint) είναι μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιείται κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία. Μας άρεσε σαν ιδέα και το κρατήσαμε. Άλλωστε, πολλά όνειρα ξεκίνησαν απ' το πρώτο «pint»... και συνήθως χρειάζονται πληθυντικό για να ολοκληρωθούν. Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από 14 άτομα, αλλά έχουμε και αρκετούς εξωτερικούς συνεργάτες, παιδιά που ασχολούνται για παράδειγμα με τη μουσική και το σινεμά», αναφέρουν η Λένα και ο Δημήτρης που κάθονται στα δεξιά μου.
«To pints είναι ένα ανεξάρτητο, πολυθεματικό site. Θέλουμε να έχουμε πρωτογενές περιεχόμενο, να δημιουργούμε και να μοιραζόμαστε ενδιαφέρουσες ιστορίες, ιστορίες που αξίζουν. Τα ψηφιακά μέσα μας δίνουν μια μοναδική ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε καινούρια αφηγηματικά εργαλεία και να οπτικοποιήσουμε τα δεδομένα με έναν εντελώς καινούριο, ελκυστικό τρόπο, συμπεριλαμβάνοντας πιο διαδραστικές και πολυεπίπεδες αφηγήσεις (data driven documents)», συνεχίζει η Λένα και μου δείχνει μέρος της έρευνας από την πρώτη τους δουλειά».
«Το πρώτο μας πρότζεκτ αφορά το θέμα των αστέγων. Αφορμή στάθηκε μια εικόνα που είδαμε στο κέντρο της Αθήνας. Ένας πατέρας να κλαίει αγκαλιά με τη γυναίκα του και τα μικρά παιδιά του γιατί η βροχή του χάλασε το χάρτινο του σπίτι. Η σκηνή αυτή μας συγκλόνισε. Σκεφτήκαμε πως πρέπει να μάθουμε για αυτό, να γράψουμε για αυτό, να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο και αποφασίσαμε τη «δύναμη» που μας δίνει ένα μέσο επικοινωνίας να τη χρησιμοποιήσουμε για καλό. Έτσι λοιπόν, ξεκινήσαμε να κάνουμε συνεντεύξεις με αρμόδιους φορείς, ρεπορτάζ στο δρόμο, να επικοινωνούμε εκδηλώσεις που έχουν ως στόχο τη στήριξη των αστέγων, να προβάλλουμε το έργο των ΜΚΟ. Σε δεύτερη φάση με τη βοήθεια δύο εξαιρετικών τεχνικών, του Αντώνη Λιανού και του Σωτήρη Ηλιάδη, φτιάξαμε το homelessness.pints.gr. Ένα μικρό κείμενο με διαδραστικά γραφήματα και χάρτες όπου μπορεί να βρει κανείς χρήσιμες πληροφορίες, ενδεικτικό όσων θέλουμε να κάνουμε στο μέλλον. Και πίστεψέ με θα κάνουμε όμορφα πράγματα», προσθέτει.
«Κάποια στιγμή τα πράγματα φτάνουν σ' ένα τέτοιο κομβικό σημείο που πρέπει να αποφασίσεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Όμως, επειδή τα Pints είναι το «παιδί» μας κι επειδή θέλαμε να το δούμε να μεγαλώνει και να γίνεται μια ολοκληρωμένη δουλειά από διάφορες απόψεις (πχ. τεχνικές υποδομές) κι αυτό όλο απαιτούσε κεφάλαιο που δε διαθέταμε, είπαμε πως, αν θέλουμε να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα, πρέπει να κινητοποιηθούμε. Έτσι, ξεκινήσαμε τη διαδικασία με το Indiegogo, προσδοκώντας πως κάτι καλό θα βγει από αυτό. Και, γιατί όχι, άλλωστε; Πέρα από το οικονομικό, διότι αντιλαμβανόμαστε ότι είναι δύσκολες οι εποχές, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να μας μάθει περισσότερος κόσμος και να γίνει συνοδοιπόρος μας στη θέληση και την προσπάθεια για ελεύθερη ενημέρωση, για δημιουργία, για αλληλεγγύη», προσθέτει η Aθανασία, με τον Μίμη να στέκεται στις περιορισμένες ευκαιρίες που δίνονται στους νέους αυτής της χώρας καθώς και στην ανοδική πορεία της καμπάνιας.
«Όταν στην Ελλάδα της βαθιάς (όχι μόνο οικονομικής) κρίσης η ανεργία στους νέους αγγίζει σχεδόν το 60% εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που ακολουθούνται, είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα να βρει έστω και μία απλή δουλειά. Ειδικά για τους νέους που θέλουν να ξεκινήσουν κάτι δικό τους χωρίς καμία στήριξη από πίσω, οι δυνατότητες είναι περιορισμένες και το τοπίο χλωμό. Για να πετύχει εκτός από ικανότητα χρειάζεται μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνεις. Όμως χρειάζονται και τα χρήματα! Θα ήταν απόλυτο αν λέγαμε πως κινήσεις όπως η δική μας στο Indiegogo είναι η μόνη δυνατότητα για τους νέους που θέλουν να ξεκινήσουν κάτι φρέσκο αλλά είναι σίγουρα από τις περιορισμένες επιλογές που έχουμε. Πόσο μάλλον για το δικό μας site που θέλουμε να κάνουμε πρωτοποριακά πράγματα για την Ελλάδα.
Η καμπάνια μας δεν έχει κλείσει ούτε εβδομάδα στον αέρα και είναι νωρίς για να βγάλουμε ακόμα συμπεράσματα. Έχουμε μπροστά μας σχεδόν έναν μήνα. Ο στόχος, άλλωστε, που έχουμε θέσει εμείς είναι τα 8.000€. Ένας αρκετά μεγάλος στόχος! Προς το παρόν πηγαίνουμε σταθερά ανοδικά. Δεν ξέρουμε αν θα βγάλουμε και τα 8.000€ αλλά προσμένουμε σε ένα αξιόλογο ποσό και οι πρώτες ενδείξεις αυτό μας δείχνουν. Είναι συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους να σε στηρίζουν χωρίς να είναι φίλοι σου, ακολουθώντας την θεμελιώδη αρχή και των ίδιων των Pints, την αλληλεγγύη. Το μεγαλύτερο, όμως, κέρδος για εμάς είναι ο καινούριος κόσμος που μας μαθαίνει. Μαθαίνει για την ιστοσελίδα μας, ποιοι είμαστε και τι θέλουμε να κάνουμε».
Ποια είναι, όμως, η γνώμη των νέων αποφοίτων για την ελληνική δημοσιογραφία του 2014; «Αν με ρωτήσεις προσωπικά, θα σου πω πως η ελληνική δημοσιογραφία συνάντησε πολλά εμπόδια στο διάβα της. Εμπόδια που απέτυχε παταγωδώς να ξεπεράσει. Άκρατη κομματικοποίηση, θυσία αξιών και περιεχομένου στο όνομα του μάρκετινγκ, διακίνηση ιδεών με βάση πολιτικά και μακροπρόθεσμα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο χώρος των μέσων βιώνει βαθιά κρίση, κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και κρίση αξιών κι αυτό κατ' εμέ είναι το χείριστο. Ο κατακερματισμός του Τύπου είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη αντικειμενικότητας και της σφαιρικής, πολύπλευρης ενημέρωσης. Το γεγονός πως ένα tweet ή ένα status στο facebook έχουν μεγαλύτερη ισχύ από ένα κείμενο σε εφημερίδα δεν είναι τυχαίο.
Τα συμπτώματα της κρίσης είναι ορατά. Η αλήθεια βρίσκεται σε κάθε νέο δημοσιογράφο που στέλνει το βιογραφικό του και βρίσκει κλειστές πόρτες, σε κάθε έμπειρο ρεπόρτερ που απολύεται γιατί δεν χωρά πια στον προϋπολογισμό της εταιρείας. Οφείλουμε βέβαια να αναφέρουμε πως στο χώρο του διαδικτύου τα τελευταία χρόνια έχουν βγει στον αέρα αρκετές δημιουργικές προσπάθειες όσον αφορά το κομμάτι της αξιοπιστίας. Bloggers, συντάκτες αλλά και απλοί πολίτες μπορούν να μιλήσουν, να σχολιάσουν, να θίξουν χωρίς λογοκρισία, ως ένα βαθμό τουλάχιστον. Ελπιδοφόρο για όλους εμάς που θέλουμε να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο και καινούριο χωρίς να περιμένουμε το σύμπαν να συνωμοτήσει όπως αναφέρει ο Κοέλιο», καταλήγει η Κυριακή.
Τα παιδιά, άλλωστε, έχουν διαλέξει άλλο μότο για την καμπάνια τους, ακολουθώντας τα λόγια του Μπουκόφσκι: «If you 're going to try, go all the way. Otherwise, don't even start».
Επισκεφτείτε την καμπάνια των Pints εδώ.
Η ομάδα των Pints:
Λένα Ξάνθη, Νίκος Σπυρόπουλος, Κατερίνα Καραμούτσου, Δημήτρης Σκούφος, Κυριακή Αξιώτη, Μυρτώ Κελεσίδου, Αθανασία Κουλέτα, Στέλλα Μελισσαροπούλου, Έλενα Μπεκούλη, Νίκος Γκέκας, Xρύσα Παπαδάκη, Όλγα Δουρμέογλου, Συμέλια Μετρίδου, Κατερίνα Παπακυριακοπούλου και Μίμης Στρίγκος.
σχόλια