Βεντάλια Βιβλίων

Βεντάλια Βιβλίων Facebook Twitter
Ερρίκος Ίψεν
0

Ι όπως Ίψεν: Θα διάλεγα τρεις θεατρικούς συγγραφείς (αν ήταν να βρεθώ σ' ένα νησί, ναυαγός κ.λπ.): τον Σαίξπηρ, τον Τενεσί Ουίλιαμς και τον Ίψεν. Ο τελευταίος, όλος βάθος και βένθος που έλεγε κι ο Ηλίας Λάγιος. Οι συγκρούσεις του μεμονωμένου εγώ με την κοινωνία ως συμπαγές εχθρικό, αλλά και με τα μεμονωμένα εγώ των άλλων. Κι ακόμα, οι εσωτερικές συγκρούσεις, το ένα κομμάτι του εγώ με τα άλλα κομμάτια. Οι εκδόσεις Gutenberg φροντίζουν για την εξόχως επιμελημένη, όπως της αξίζει, επανεμφάνιση των έργων του Νορβηγού θεατράνθρωπου (1828-1906). Τις μεταφράσεις υπογράφει ο Θεοδόσης Αν. Παπαδημητρόπουλος και την επιμέλεια ο Ήρκος Ρ. Αποστολίδης. Διαβάζω το Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί. «Τα μουσεία πάντα σ' αηδίαζαν. Νεκρόλακκους τα 'λεγες πάντα» θα πει καθηγητής Ρούμπεκ, ο πείσμων καλλιτέχνης, ο γλύπτης, στην Ιρένε, το άλλο σκέλος του ιψενικού τριγώνου, τρίτο σκέλος του οποίου είναι η σύζυγος του Ρούμπεκ, η Μάγια. Τι νόημα έχει να είσαι δημιουργός, αναρωτιέται στην αυγή του 20ού αιώνα, και του μοντερνισμού, ο Ίψεν. Ερώτημα που επανέρχεται σήμερα, στη δύση του μεταμοντερνισμού.


Κ όπως Κακάρογλου: Προσευχές που κάνουν την απώλεια πιο υποφερτή είναι τα ποιήματα, μας δίδασκε στα μεθυσμένα καφενεία ο Νίκος Καρούζος. Ο Λεωνίδας Κακάρογλου (Χανιά, 1952) γυρνάει στην απώλεια, επιστρέφει στον χαμό, περιπλανιέται στην ερημιά, αλλά πάντα γυρεύοντας το κεράκι μέσα στο δάσος, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στο φως, στο ξεπέρασμα, στην άρση του πένθους. Πενθεί ανθρώπους που χάθηκαν, πενθεί εποχές που παρήλθαν, πενθεί συμπεριφορές που γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες, ο ποιητής, ναι, αλλά για να δείξει το σοκάκι προς το ξέφωτο της λύτρωσης. Παντού παρούσα η βροχή και η υγρασία στη συλλογή Μνήμη σχεδόν πλήρης (εκδ. Εστία). Αλλά και το θάλπος παρόν. Μια λυγμική αισιοδοξία μέσα στο πένθος και το χάσιμο και τον αφανισμό: η αισιοδοξία του ευγενικού, του αριστοκράτη των συναισθημάτων, του εστέτ που παραμένει βουρκωμένος, αλλά πάντα μ' ένα μειλίχιο μειδίαμα στα χείλη. Θα βρεις βροχή, αναγνώστη, στις σελίδες: 13, 16, 17, 18, 19, 28, 30, 33, 34. Θα βρεις ποίηση που δεν σκιάζεται να μένει στη σκιά των πραγμάτων, που ξέρει καλύτερα με ψιθύρους να ψέλνει και όχι με φωνασκίες. Να ένα ποίημα: «Η νύχτα δεν τελειώνει / Ξεκουράζεται στα μάτια σου / Κι ύστερα σκαρφαλώνει / Στην Άνοιξη». Να κι ένα δεύτερο: «Κοιμάμαι με το φως αναμμένο / Λένε πως διώχνει τα άσχημα όνειρα / Και θρυμματίζει το σκοτάδι του δωματίου / Σε μικρά κομμάτια αναμνήσεων / Που ταξιδεύουν τη σιωπή / Να γίνει αντίλαλος / Στους λεκιασμένους τοίχους // Οι φωνές στα όνειρα έμειναν». Να κι άλλο ένα: «Έβρεξε μια κίτρινη βροχή / Παλιοί καημοί / Στη λασπωμένη νύχτα / Κι η μνήμη / Φωτογραφία που κάηκε // Βαδίζω στην άκρη / Μετέωρων υποσχέσεων / Ανείπωτων λέξεων / Και μιας τρυφερής ελπίδας / Που αχνοφέγγει».


Λ όπως Λίλιθ: Σαράντα έξι ερωτικές επιστολές, ογδόντα πέντε πυκνά κεφάλαια «τσέπης», συνθέτουν ένα πανόραμα βιβλιοφιλίας, ένα εκθαμβωτικό βιβλιομανές καλειδοσκόπιο. Η Ελένη Γκίκα (Κορωπί, 1959) ελίσσεται στον λαβύρινθο των βιβλίων που είναι ο κόσμος, όπως τον ήθελε ο Μπόρχες. Μαζί με τον Αναγνώστη του Σαββατοκύριακου (εκδ. Εστία) του Δημήτρη Φύσσα, η Λίλιθ (εκδ. Καλέντης) αποτελεί έναν πλούσιο κατάλογο θελκτικών αναγνωσμάτων. Στους κήπους της γραφής και της περιπλάνησης η Λίλιθ συναντάει τη Γιόκο Ογκάουα, τον Ίρβιν Γιάλομ, τον Κάρλος Σομόθα, τον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Βαρλάμ Σαλάμοφ, όλους αυτούς που τους ευγνωμονούμε, ως γενιά και ως άνθρωποι, εμείς, οι «μετρίως μέτριοι και πάντα μετρημένοι», όπως μας θέλησε ο τραβαδούρος Νίκος Πορτοκάλογλου. «Ένα βιβλίο που αποτελεί μέγιστο μάθημα ζωής» γράφει η Γκίκα για το Μαρτυρολόγιο του στάλκερ μας, του Αντρέι Ταρκόφσκι. «Σπαρταριστό σαν τη ζωή την ίδια, διεισδυτικό σαν τη ματιά του συγγραφέα του, πνευματικό και υπερβατικό σαν τις ταινίες, μεγαλειώδες μες στην αφάνταστη δύναμη να αυτοαναιρείται, με ρίζες στα έγκατα της γης και με ψυχή στα ουράνια, αλλ' όχι αβασάνιστα και αβρόχοις ποσί...».

radiobookspotting.blogspot.gr

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντον Ντελίλο: «Άνθρωπος σε πτώση»

Το πίσω ράφι / «Άνθρωπος σε πτώση»: Το ρεαλιστικό έργο ενός από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής

Ο πολυβραβευμένος Ντον Ντελίλο γράφει για την ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αντώνης Καραμπατζός: Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση

The Book Lovers / Αντώνης Καραμπατζός: «Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Καραμπατζό για το πώς το έργο του Τζότζεφ Κόνραντ, του Φίλιπ Ρόθ ή η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ανοίγουν δρόμους στο συναίσθημα, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία.
THE LIFO TEAM
Ο θάνατος τής πήγαινε πολύ

Βιβλίο / Κάντι Ντάρλινγκ: Η συγκινητική ιστορία του τρανς ειδώλου και μούσας του Άντι Γουόρχολ

Η Κάντι Ντάρλινγκ προκαλούσε ανέκαθεν συμπάθεια και θαυμασμό, όχι τόσο για τα επιτεύγματά της στη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, όσο για την ομορφιά και την εύθραυστη αύρα της.
THE LIFO TEAM
Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

The Happy Reader / Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

Η Γενιά Ζ γράφει και διαβάζει, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα. Βιογραφίες, ταξιδιωτικοί οδηγοί και υγεία οδηγούν τους Ευρωπαίους στα βιβλιοπωλεία. Οι γιοι του Μάρκες, Ροδρίγκο και Γκονζάλες, απολογούνται για το δικαίωμά τους στο έργο του πατέρα τους. Εκδοτικό γεγονός, η μετάφραση του πρώτου μυθιστορήματος του Τζέιμς Μπόλντουιν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Teatro Grottesco»: Η γοτθική σκηνή της ζοφερής απελπισίας

Βιβλίο / «Teatro Grottesco»: Mια συλλογή σκοτεινών διηγημάτων από έναν μετρ του τρόμου

Κάποιοι ίσως τον γνωρίζουν από την πρώτη (και καλύτερη) σεζόν του «True Detective». Η βουτιά στις πλέον σκοτεινές πτυχές της υπαρξιακής φιλοσοφίας, η άκρως ζοφερή ατμόσφαιρα, η εικονοποιία που φλερτάρει με τη γοτθική αισθητική είναι χαρακτηριστικά του έργου του Τόμας Λιγκότι, η απουσία του οποίου από την ελληνική αγορά είναι τρανταχτή.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪ́ΛΗΣ
Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Συζητώντας για ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τους δωσίλογους της Κατοχής

Βιβλίο / Oι δωσίλογοι, ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα από την έρευνά του σε αρχεία που μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστά ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξετάζει τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές σε μια πολύπαθη και αιματηρή για την Αθήνα περίοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ