Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος, απο το μπλογκ Ροίδη Εμμονές
Κύριε Ροΐδη,
Με αφορμή τη γνωστή μήνυση του Αλ.Τσίπρα κατά της γερμανικής Μπίλντ, είχαμε γράψει και για το ντεμπούτο του κ. Τσίπρα στο Ιασώ: «Στην ανακοίνωσή του τότε, δε διευκρίνισε όπως όφειλε, ούτε το ποσό που κατέβαλε ούτε εάν του έγινε κάποια έκπτωση, αρκούμενος στη σιβυλλική φράση “η πληροφορία απέχει πόρρω από την πραγματικότητα”, ομολογώντας έμμεσα ότι δεν πλήρωσε το υψηλό ποσό του συγκεκριμένου τιμολογίου της πολυτελούς σουίτας, αλλά του έγινε κάποια παροχή, την οποία όφειλε επίμονα να αρνηθεί, έστω και αναγκαζόμενος αν το «Ιασώ» επέμενε στη σουίτα, επικαλούμενο λόγους ασφαλείας ή ενόχλησης των πελατών του, να πάει σε δημόσιο μαιευτήριο αλλιώς να πληρώσει όλο το αντίτιμο» Nα συμπληρώσω πως δεν πρόκειται για ιδιώτη που δεν υποχρεούται να λογοδοτήσει στην κοινωνία και επομένως κάθε υπεκφυγή είναι και μια ομολογία ενοχής.
Συμπτωματικά η γερμανική σκανδαλοθηρική εφημερίδα είχε γίνει η αιτία να παραιτηθεί ο Γερμανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η αποκάλυψη φέτος τον Ιανουάριο ότι ο κ.Βουλφ άφησε ένα οργισμένο ηχητικό μήνυμα στον διευθυντή της, με το οποίο απειλούσε με νομικές ενέργειες αν δημοσίευε την είδηση ότι πήρε ευνοϊκό δάνειο από έναν επιχειρηματία με χαμηλό επιτόκιο για την αγορά σπιτιού, προκάλεσε κατακραυγή που οδήγησε στην πτώση του. Αλλά αυτά συμβαίνουν στη Γερμανία που θέλει να μας εκδικηθεί σύμφωνα με κάποιον ελληνορθόδοξο πατριώτη, λάτρη του Εμβέρ Χότζα.
Πρόσφατα μια δική μας λαϊκίστικη δεξιά εφημερίδα «Δημοκρατία» δημοσίευσε και τα εξής για τον κ.Τσίπρα: «Μπορεί ως ηγέτης αριστερού κόμματος να μη δέχεται μύγα στο σπαθί του για τα σκάνδαλα ή τις υπόνοιες σκανδάλων άλλων πολιτικών, ……… πήγε τη σύντροφό να γεννήσει τον δεύτερο γιο τους σε τρίκλινο δωμάτιο του μαιευτηρίου ΙΑΣΩ. Γι’ αυτό και θα πλήρωνε 1.073 ευρώ. Η διοίκηση της ιδιωτικής μαιευτικής κλινικής όμως, επειδή επρόκειτο για τη σύντροφο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (πλέον), έσπευσε να κάνει ένα «δώρο» στο ζευγάρι, αναβαθμίζοντας το δωμάτιο σε μονόκλινο, στον όγδοο όροφο του κτιρίου, αξίας 4.600 ευρώ (!) για τον μέσο ασφαλισμένο στον ΕΟΠΥΥ».
Η εφημερίδα ξεκίνησε με ένα προφανές ψέμα. Ο κ.Τσίπρας όχι μόνο ανέχεται αλλά συγκαλύπτει, όχι απλές υπόνοιες, αλλά τρανταχτά σκάνδαλα των πολιτικών του αντιπάλων, σύμφωνα με πάγια τακτική του κόμματός του, η οποία είχε εκδηλωθεί ήδη από το 2004 με την παγερή σιωπή στις υποψίες που δημοσίευσε στην πρώτη σελίδα της η «Καθημερινή» για το «Πόθεν Έσχες» του κ. Τσοχατζόπουλου. Θέλω επίσης να σημειώσω πως με απόλυτη σιωπή καλύπτει και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως και το ΚΚΕ και η Δημάρ) τα εκκλησιαστικά οικονομικά σκάνδαλα της Βουλιαγμένης, της «Αλληλεγγύης-Αποστολής», της περιουσίας του πρώην Ταμείου κληρικών που άρπαξε από τους δημόσιους υπαλλήλους η Αρχιεπισκοπή, για να μην αναφερθώ σε καταγγελίες σκανδάλων τα οποία έμειναν εδώ και χρόνια ανεξιχνίαστα όπως το αρχιεπισκοπικό Βοιωτοπέδιο ή η ιερή Σιβιτανείδιος, που επί πλέον δεν αξιώθηκαν ούτε μονόστηλο στην «Αυγή». Την ίδια σιωπή επεκτείνει το κόμμα αυτό και:
α. Στην κραυγαλέα όσο και καταφανώς παράνομη και απροσχημάτιστη δικαστική ασυλία Τσουκάτου στο στρατηγικό θέμα του μαύρου πολιτικού χρήματος,
β. Στο διαχρονικό σκάνδαλο των Μυστικών Κονδυλίων του Υπ.Τύπου (που τα κατάργησε ο κ.Μόσιαλος) και του Υπ.Εξ (η σιωπή διακόπηκε, με αδικαιολόγητη χρονική καθυστέρηση παρά τις έγκαιρες καταγγελίες των διπλωματικών, μόνο για τον υπερδιπλασιασμό τους από το ΓΑΠ, χωρίς να δοθεί συνέχεια), με την all times classic κατάληξη του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ πως έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, δήλωση έτσι κι αλλιώς όχι ευοίωνη, αφού τα Μυστικά Κονδύλια είναι ‘νόμιμα’,
γ. Στο θέμα της νόμιμης και ηθικής προμήθειας του κ.Τρεπεκλή, παιδικού φίλου και συμβούλου ΓΑΠ των 6,5 εκατ.ευρώ για το άχρηστο C4I.
Μένω μόνο σε αυτά, για να πείσω όσους αρνούνται να δουν πως ατυχέστατα σύσσωμη η Αριστερά, η οποία προστατεύει ακόμη και την εκτεταμένη διαφθορά που υπάρχει σε μέρος του σώματος των εφοριακών (είναι εργαζόμενοι και δείχνει κατανόηση), των μηχανικών των Πολεοδομιών, των γιατρών των κρατικών νοσοκομείων κλπ, έχει αναδειχθεί σε γραμμή Μαζινό της διαφθοράς που γέννησαν και υπέθαλψαν τα πελατειακά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, άλλοτε με τη σιωπή της και άλλοτε ενδεχομένως επωφελούμενη (θεωρώ π.χ. πολύ ύποπτη τη για 38 χρόνια σιωπή της για τη δυνατότητα νόμιμης δωροδοκίας δημοσιογράφων από τον εκάστοτε πρωθυπουργό με νόμο της Χούντας). Ακόμη και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αμετανόητος στη γραμμή των συγκαλύψεων, δεν λέει κουβέντα επί πέντε ημέρες παρά τα δημοσιεύματα (Euro2day.gr, 21.6) για το πρόστίμο που έχει επιβάλει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στον κ. Βερνίκο και κάνει την ανάγκη φιλοτιμία στις 26, για άλλο ζήτημα μάλιστα αυτό της offshore εταιρίας, όταν πλέον η Ομερτά για το φίλο του αντιστασιακό εφοπλιστη δεν είχε νόημα.
Επανέρχομαι στο Ιασώ, που φωνάζει πως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Η καταγγελία της «Δημοκρατίας», μιας εφημερίδας που προφανώς δεν εντάσσεται στις συμψηφιστικές υπόγειες συμφωνίες των «σοβαρών» ΜΜΕ για αμοιβαία ομερτά, ήταν σοβαρή και συγκεκριμένη. Στην ουσία περιλαμβάνει δυο σκέλη. Το πρώτο ότι ο αρχηγός ενός κόμματος το οποίο πολύ σωστά υπερασπίζεται το δικαίωμα στη Δημόσια Υγεία, περιφρονεί τα κρατικά μαιευτήρια (κι ας γνωρίζει ότι η σύζυγός του εκεί θα τύχει αναγκαστικά της πιο προσεκτικής ιατρικής περίθαλψης), στα οποία καταφεύγουν οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, η εργατική τάξη, οι νεόπτωχοι κλπ που ουσιαστικά είναι ο κύριος κορμός των νέων ψηφοφορων του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που πληρώνουν τον παχυλό μισθό και τα νόμιμα προνόμια του κ.Τσίπρα (φρουρά κλπ) και καταφεύγει στις υπηρεσίες ενός ιδιώτη επιχειρηματία. Το κομμάτι αυτό θα το ξεπεράσω με σχετική ευκολία δεχόμενος πως η υπόθεση αφορά και τη σύντροφό του, η οποία έχει κάθε δικαίωμα να μην ενστερνίζεται τις δηλωμένες ευαισθησίες του κ.Τσίπρα στα κοινωνικά θέματα και να μη θέλει να υποστηρίξει είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω συντηρητικών απόψεων, την πολιτική του προσπάθεια για δημόσια αρετή και για συνέπεια λόγων και πράξεων.
Περνάω στο δεύτερο σκέλος της καταγγελίας το οποίο η εφημερίδα δεν τολμάει να πει με το όνομά του, γιατί ουσιαστικά είναι δωροληψία. Είναι φανερό πως ο ιδιώτης επιχειρηματίας δεν χαρίζει σουίτες αποβλέποντας στη σωτηρία της ψυχής του και πως η γενναιοδωρία του έχει ανταλλαγματικά κίνητρα, πηγάζει δε από το γεγονός πως ο κ.Τσίπρας ήταν αρχηγός κόμματος, τώρα δε και της αντιπολίτευσης, πιθανότατος αυριανός πρωθυπουργός. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το συμβάν δεν έχει μόνο την προφανή ηθική του απαξία (που περιλαμβάνει και το ενδεχόμενο μετακύλησης του χαμένου κέρδους στους ώμους των εργαζόμενων της επιχείρησης), έχει και ποινική διάσταση, άσχετα αν δυστυχώς (εσκεμμένα κατά τη γνώμη μου, αφού τα «δωράκια» είναι έθιμο του δικομματισμού) δεν προβλέπεται ρητά ή δεν περιγράφεται από τη νομοθεσία. Ο κ.Τσίπρας θυμίζει τις τσάμπα διακοπές του Ανδρέα με την ευσεβή αεροσυνοδό στην Ελούντα και μας προϊδεάζει, όπως δείχνει το πράγμα, ότι ως πρωθυπουργός θα δέχεται «αθώες προσφορές» (μένει να καθορίσει όπως και ο Ανδρέας το νόμιμο πλαφόν), εξυπηρετήσεις, οικονομικές διευκολύνσεις κλπ κλείνει δε το μάτι, έστω και άθελά του αν δεχτούμε πως το μυαλό του δεν πάει και πολύ μακριά, στους υπουργούς του, στους βουλευτές του και στο λαό να συνεχίσουν όλοι το αισχρό δούναι και λαβείν που διατρέχει την ελληνική κοινωνία. Γιατί βέβαια το ήθος των πολιτών συνάπτεται με αόρατη κυματοσυνάρτηση με το ήθος των αρχόντων του, σαν τα δίδυμα απομακρυσμένα σωματίδια του θεωρήματος του John S.Bell. Είναι κρίμα λοιπόν αριστερή πολιτική ηγεσία να αποπνεέει οσμή αναξιοπρέπειας, φτήνιας, λαιμαργίας, ευδαιμονισμού και κακής αγωγής.
Δεδομένου ότι η αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν δόθηκε στον Αλ.Τσίπρα για να κάνει μια πιο ευχάριστη ζωή, δεδομένου ότι στα Δημοκρατίες οι δημόσιες θέσεις (πρέπει να) έχουν αυτοθυσιαστικό χαρακτήρα ή για να μη φανώ γραφικός (με γνώμονα τα κρατούντα ήθη), έχουν τη διάσταση της υπηρεσίας του δημόσιου και όχι του προσωπικού συμφέροντος, νομίζω πως ο κ.Τσίπρας οφείλει το λιγότερο κάποιες σαφείς εξηγήσεις. Πόσο κοστολογούνται επίσημα οι υπηρεσίες του επιχειρηματία, πόσα πλήρωσε και μια φωτοτυπία της απόδειξης. Αντί γι’αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε μια απάντηση μέσω του εκπροσώπου του κ.Σκουρλέτη η οποία, αν αληθεύει όπως τη βρήκα σε δεκάδες δημοσιεύσεις, κάνει τα πράγματα χειρότερα: «Αστείο» χαρακτήρισε το δημοσίευμα και ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Πάνος Σκουρλέτης (ο αριστεριστής με την πισίνα που είχε στο σπίτι του στην Εκάλη, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η «κυριακάτικη δημοκρατία») σημειώνοντας αλαζονικά (Real Fm) ότι οι συντάκτες του δημοσιεύματος δεν γνωρίζουν «ούτε από γέννες με καισαρική», εξ ου και σχολίασε ότι αναφέρεται ότι δεν πληρώθηκε ένας λογαριασμός μιας γυναίκας που «γέννησε μόλις χθες τα ξημερώματα και με βάση ό,τι συνηθίζεται, όταν έχεις γεννήσει με καισαρική, πρέπει να περάσουν τέσσερις πέντε μέρες». Ενώ μάλιστα δεν του αρέσει, όπως είπε, να σχολιάζει έντυπα, τα διαχώρισε χωρίς μεγάλη δυσκολία σε αυτά που υπηρετούν μια δημοσιογραφία και σε εκείνα που «υποπίπτουν συχνά σε σφάλματα».
Νομίζω πως η απάντηση αυτή περιφρονεί τους πολίτες που δικαιούνται να ξέρουν και να κρίνουν, αλλά και το δικαίωμα του Τύπου (ακόμη και του κίτρινου) να ασκεί έλεγχο. Όφειλε να ευχαριστούσε την εφημερίδα για την ευαισθησία της και για την εκτέλεση του δημοκρατικού της καθήκοντος, αντίθετα με άλλα ΜΜΕ που δεν αναρωτήθηκαν όπως χρώσταγαν, να έλεγε με σαφήνεια τα στοιχειώδη που εξέθεσα ή με δεδομένο πως η περίθαλψη δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί να διευκρίνιζε κατηγορηματικά ότι δεν ήταν και δεν είναι στις προθέσεις του κ.Τσίπρα να δεχτεί κανένα δώρο, πως θα αποπληρώσει το λογαριασμό στο ακέραιο, πως δεν είναι τζαμπατζής σαν κάτι μεγαλοαστούς πολιτικούς που δεχόντουσαν δωράκια Siemens, πως θα δώσει τη σχετική απόδειξη στη δημοσιότητα και πως αν του έγινε τέτοια πρόταση την αρνήθηκε κατηγορηματικά θεωρώντας την ανήθικη και αδιανόητη. Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη, στην ουσία έχουμε μια κουτοπόνηρη και εξυπνακίστικη ομολογία ενοχής, μέσω υπεκφυγών και κρίσεων σε βάρος του εντύπου. Ο κ.Σκουρλέτης να μας πει που είναι το αστείο. Στο ποσόν, στη σουϊτα, στην παροχή, ή ακόμη και στην επιλογή του ιδιωτικού μαιευτήριου; Στο θέμα του χαρακτηρισμού της εφημερίδας από τον κ. Σκουρλέτη θέλω μόνο να πω πως όταν δεν θέτει το θέμα η «Αυγή» ούτε πρώτη όπως όφειλε, ούτε εκ των υστέρων, αλλά το θάβει κυριολεκτικά (τι ντροπή για την Αριστερά και τι προανάκρουσμα για την αυριανή καρικατούρα της «Πράβντα» της επερχόμενης «αριστερής διακυβέρνησης»), τότε ανοίγει ο δρόμος για να θέσει το θέμα όχι μόνο η «Δημοκρατία» αλλά δυστυχώς (πόση ταπείνωση για την Αριστερά, γιατί το υποστήκαμε και αυτό) και η ‘Χρυσή Αυγή’, στην οποία δόθηκε από τον κ.Τσίπρα η ευκαιρία να ηθικολογήσει και να τσουβαλιάσει την Αριστερά με το διεφθαρμένο κομμάτι του αστικού πολιτικού κόσμου.
Καταλήγοντας, επειδή ο κ.Τσίπρας στα αλλεπάλληλα ανοίγματα που κάνει εδώ και καιρό στην ακροδεξιά προχώρησε και σε ελληνομετρήσεις και επειδή είναι φανερό από τον τρόπο που μιλάει, από τους ανθρώπους με τους οποίους συναγελάζεται καταγγέλλοντας το «σύστημα» και τη διαφθορά [π.χ. το ακροδεξιό μπλογκ Olympia, το φυλετιστή Ιφικράτη Αμυρά (που παρεισέφρησε και φιλοξενήθηκε για λίγες ώρες και στα ψηφοδέλτια) και τον τρόφιμο των κρατικών διαφημίσεων κ.Τράγκα] από τις σκέψεις που εκφράζει, από την αισθητική και το ήθος που αποπνέει, πως απασχολημένος από νωρίς με σχολικές καταλήψεις, με εκμάθηση ξένων γλωσσών και με αδιάλειπτους σκληρούς κοινωνικούς αγώνες ως εργαζόμενος, δεν μπόρεσε να εντρυφήσει στα ελληνικά Γράμματα, θέλω να του συστήσω, με την ελπίδα πως η ταπεινή μου φωνή θα φτάσει στα φουσκωμένα του μυαλά, να μελετήσει το βίο του βασιλιά της Σπάρτης Αγησίλαου Β΄, όπως εκτίθεται από τον Πλούταρχο (‘Αγησίλαος’, και ‘Λακωνικά αποφθέγματα’) και από τον Ξενοφώντα (‘Ελληνικά’). Θα πληροφορηθεί έτσι πως η λιτότητα του βίου, η απλότητα και η συμμετοχή του ηγέτη στα βάσανα και στις ταλαιπωρίες των συμπολιτών του είναι το μέτρο που δίνει η ελληνική αρετή. Ο βασιλιάς όχι μόνο ο ίδιος αρνιόταν το προνόμιο της καλοπέρασης για τον εαυτό του («Εν δε χιλιάσι στρατιωτών τοσαύταις ου ραδίως αν τις είδε φαυλοτέραν στιβάδα της Αγησιλάου», δηλαδή μέσα σε τόσες χιλιάδες στρατιώτες δεν θα μπορούσε να δει εύκολα κανείς πιο φτωχικό κρεβάτι από αυτό του Αγησίλαου), αλλά εφάρμοζε τις ίδιες αρχές και στην οικογένειά του και στην αγαπημένη του κόρη, που ντυνόταν και κυκλοφορούσε απλά, σαν τις άλλες κοπέλες. Αυτή ήταν η Σχολή του Αγησίλαου, αυτή ήταν και η Σχολή του Άγη του Δ΄και του Κλεομένη του Γ΄, για να μείνουμε μόνο στη συντηρητική Σπάρτη, τις ζωές των οποίων οφείλει να μελετήσει ο νεαρός ανατροπέας για να μάθει πως συνδυάζεται ο πρώϊμος, σχεδόν σοσιαλιστικός, κοινωνικός ριζοσπαστισμός με την ευγένεια, με τη γενναιότητα και με την αρχοντιά. Γιατί η Σχολή Τσίπρα θέλει να μας πείσει πως αυτός που φιλοδοξεί να δώσει αναγεννητική πνοή στη χώρα, συμπάσχει μεν με τη φτωχούλα που γεννάει το παιδάκι της στο θάλαμο με τα δώδεκα κρεβάτια, αλλά το δικό του παιδί θα γεννηθεί στη σουϊτα του 8ου ορόφου, με έκπτωση, αν και έχει καλοπληρωμένο πατέρα, έκπτωση που προέρχεται από τη δύναμη που του έδωσε η ψήφος της φτωχής, η οποία αν διαθέτει λίγα δράμια έυθυκρισία βλέπει τις ελπίδες που έχει εναποθέσει στο νεαρό φωνακλά να διαψεύδονται από τον προθάλαμο κι όλας της όλο κούφιους αντιμνημονιακούς αλαλαγμούς πορείας του προς την εξουσία.
Μερικοί θέλουν να μας πείσουν πως για όλα φταίει το Μνημόνιο και πως η αρπακτικότητα, η ιδιοτέλεια, οι πελατειακές σχέσεις, η χωρίς παραγωγική βάση προσωπική καλοπέραση, η ευνοιοκρατία, τα προνόμια των λίγων, δεν ευθύνονται καθόλου για την πτώση αυτής της κοινωνίας. Ο κ.Τσίπρας έχει εκδηλώσει δημόσια το θαυμασμό του για το διεφθαρμένο και τυραννικό πρόεδρο Μάο και οι σύντροφοί του χρηματοδοτούνταν στο παρελθόν από τον Τσαουσέκου και τον Μπρέζνιεφ. Αυτά δείχνουν άμβλυνση συνειδήσεων, εθισμένων μάλιστα στη συμβίωση με την πολιτική διαφθορά της μετά το 1974 εποχής. Μάλιστα ο νέος του Μέντορας, ο πρώην ευρωβουλευτής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο ευσεβής κ.Γλέζος (που συμπροσεύχεται στη Βουλή με το φύρερ, ποδοπατώντας μάλιστα την εντολή του Χριστού να μη δίνει όρκο), θαυμάζει ανοιχτά το δικτάτορα Εμβέρ Χότζα και πουλάει ως ελιξίριο σωτηρίας την αποτυχημένη του πραμάτεια της λαϊκίστικης «Άμεσης Δημοκρατίας». Ο κ.Τσίπρας, αν δεχτούμε πως δρα συνειδητά, επενδύει στο μιθριδατισμό του μέσου πολίτη για λεπτά ζητήματα πολιτικής Ηθικής, βασίζεται στην ομερτά των διαπλεκόμενων ΜΜΕ που έχουν έτοιμες τις νέες τους λυκοφιλίες, στηρίζεται στη διαφθορά των αντιπάλων του και προσπαθεί να εξασφαλίσει προνόμια τα οποία δεν δικαιούται. Υποσκάπτει τα ήθη και την αξιακή προίκα της Αριστεράς, εκθέτει τους συντρόφους του, εξαγοράζει τη σιωπή τους με το δέλεαρ της πολιτικής του εξουσίας και της ακόμα μεγαλύτερης προσδοκώμενης. Μπορεί αυτά να ήταν ανεκτά σε μια αλλοπρόσαλλη και ανερμάτιστη κοινωνία όπως η νεοελληνική όσο η φούσκα της τεχνητής καλοπέρασης άντεχε. Τώρα που ενδεχομένως να ζήσουμε μια νεοελληνική τραγωδία, καλό θα ήταν ο κ.Τσίπρας να αλλάξει τις επιλήψιμες αντιλήψεις του, εν όψει μάλιστα του πολύ βαρύτερου ρόλου που αναλαμβάνει σε ένα κόσμο που καταρρέει. Πώς να το κάνει όμως ο άμυαλος και επηρμένος νεαρός όταν οι σύντροφοί του δεν τολμάνε να διαμαρτυρηθούν θυμίζοντάς μας το Πολίτ Μπυρό που έτρεμε να μπει στο δωμάτιο του ετοιμοθάνατου Στάλιν. Εβδομήντα ένα βουλευτές εξέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ανάμεσά τους ένας που να διαθέτει αρετή και τόλμη;
Η Ελλάδα χρειάζεται υποδειγματικά ανεπίληπτη πολιτική ηγεσία που να εμπνέει με εμπιστοσύνη και ελπίδα τους πολίτες στις πολύ δύσκολες ημέρες που έρχονται. Η αντιμνημονιακή ρητορία δεν είναι πανάκεια αν δεν συνοδεύεται από λύσεις και νέα ήθη. Η αριστερή ηγεσία πρέπει να αντιληφθεί το βάρος των ευθυνών της και να μη συμπεριφέρεται σαν μια κωμικοτραγική καρικατούρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Τα στελέχη που σωπαίνουν όταν ο βασιλιάς είναι γυμνός, δεν τον αγαπούν, απλά καιροφυλακτούν. Ας αντιληφθούν όμως πως η σιωπή της κοινωνίας και των θεσμικών παραγόντων της, δε βοήθησε τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον οδήγησε στη συμφορά. Η Αριστερά δεν είναι ιδιοκτησία του κ.Τσίπρα και της χαρούμενης παρέας του, οι φίλοι της δεν πρέπει να ανεχθούν φαινόμενα εκκολαπτόμενης διαφθοράς από αυτούς που είναι «πόλις επάνω όρους κειμένη», δεν δικαιούνται να εθελοτυφλούν μπροστά στην απειλή της φαρσοκωμωδίας ενός κακέκτυπου του ΠΑΣΟΚ του 1981.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι», κυρίες και κύριοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδού η Ρόδος!
σχόλια