Τη γνώρισα αρχές του 1990 στον ''διαφορετικό'' SEVEN X της νεοσύστατης ακόμα τότε ιδιωτικής τηλεόρασης. Εγώ βοηθός για ένα φεγγάρι του Ανδρέα Ταρνανά στα cult ''Πρόσωπα'', εκείνη σωστή βασίλισσα του σταθμού με συνεντεύξεις που άφησαν εποχή, σαν της Πάολας Ρεβενιώτη. ''Mea Culpa'' λεγόταν η εκπομπή της.
Της άρεσε θυμάμαι να είναι το επίκεντρο. Και της άξιζε! Την ίδια εικόνα της μου μετέφερε και μία φίλη που έκανε εκπομπές κλασικής μουσικής στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ-1. ''Έμπαινε η Μαλβίνα στο στούντιο'' μου έλεγε ''και σάρωνε τον χώρο απ' άκρη σ' άκρη''. Μια μέρα στο μπαρ ρέστοραν του σταθμού, η Μαλβίνα πλησίασε τη φίλη μου. ''Να κάτσω μαζί σου;'' τη ρώτησε. Και μετά: ''Είσαι η μόνη που γουστάρω από δω μέσα''.
Η Μαλβίνα ήταν συμμαθήτρια της Λένας Πλάτωνος σε ιδιωτικό σχολείο του Χαλανδρίου, από την πρώτη μέχρι την τρίτη δημοτικού. Κάνανε πολλή παρέα.
Ο μπαμπάς Σακκάς πήγαινε τη μικρή Μαρία με τα δυο κοτσιδάκια στο σπίτι του Γεωργίου Πλάτωνος για να παίξει με τη μικρή Λένα. Χάθηκαν έπειτα. Αρχές του 1980 η Σαβίνα Γιαννάτου τηλεφώνησε της Πλάτωνος: ''Ήρθε μια δημοσιογράφος να μου πάρει συνέντευξη. Μπήκε μέσα, ξάπλωσε στον καναπέ μου και μου δήλωσε συμμαθήτρια σου''. ''Πως τη λέγανε;'' ''Μαλβίνα Κάραλη''. ''Δεν είχα ποτέ συμμαθήτρια με τέτοιο όνομα''. Το 1986 ή 87 συναντήθηκαν στο ραδιόφωνο. Η Πλάτωνος ήξερε πια πως η Μαρία Σακκά, η συμμαθήτρια των παιδικών χρόνων, ήταν η γνωστή δημοσιογράφος Μαλβίνα Κάραλη. Εκείνη θυμήθηκε ότι η Λένα της είχε ''φάει'' το αγόρι, τον πρώτο παιδικό έρωτα, σε ένα πάρτι μασκέ. ''Βρε τι κάθεσαι και θυμάσαι;'' τη ρώτησε γελώντας η συνθέτρια. ''Όλα τα θυμάμαι, τα πάντα'' της απάντησε η Μαλβίνα κι όταν λίγο μετά αντάλλαξαν τα ζώδια τους, δήλωσε Υδροχόος με ωροσκόπο Σκορπιό.
Προσωπικά, εκτιμούσα τη Μαλβίνα Κάραλη των βραβευμένων κινηματογραφικών σεναρίων, τη Μαλβίνα του ΝΕΚ, αλλά κι αυτή των συνεντεύξεων – συνεντεύξεις που έπαιρνε μέσα σε ασυνήθιστα ντεκόρ, προκαλώντας την απόλυτη κόντρα του δικού της, του ηθελημένου αντικομφορμιστικού trash, με το άλλο, το ''επιχρυσωμένο'' trash που σέρβιραν τα κανάλια.
Παροιμιώδεις οι ατάκες της: το ''Όξω πούστη απ' την παράγκα'' το άκουγες παντού! Από τη συφοριασμένη πολιτική ζωή μέχρι τη μικροαστή νοικοκυρά που μάλωνε με τον σύζυγο της.
Είχε ένα θράσος η Μαλβίνα που άγγιζε ενίοτε τα όρια της καφρίλας. Όταν κάποια στιγμή ρώτησαν την ηθοποιό Κάτια Δανδουλάκη τι γνώμη έχει για την Κάραλη, απάντησε πως δεν είναι δυνατόν να έχει άποψη για ''ένα τέτοιο άτομο'', αφού εκείνη έχει συνεργαστεί με τον Ζιλ Ντασέν και τον Μιχάλη Κακογιάννη. Το έμαθε η Μαλβίνα και την εκδικήθηκε. Την επόμενη, ξεκίνησε ως εξής την εκπομπή της στο MEGA: ''Μήτσο, επειδή μάθαμε ότι η Δανδουλάκη δεν μας πάει, αφού έχει συνεργαστεί με τον Ντασέν και τον Κακογιάννη, ρίξ' το τεμάχιο απ' τον Λεσβιακό Αύγουστο να ισιώσουμε''...
Και τι δεν είχε ακούσει ο Κώστας Σημίτης απ' τις εκπομπές της. Ο ''Τάπερμαν'' έλεγαν όλοι, ακόμη κι αν τον έβλεπαν να συνομιλεί με ξένους πολιτικούς ηγέτες.
Κι όμως! Η Μαλβίνα υπήρξε η πρώτη που είδε την κατάρρευση ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος και μιας χώρας, η οποία τότε έπλεε σε θολά πελάγη εκσυγχρονισμού και ευμάρειας. Οι καναλάρχες παρατηρούσαν τις εκπομπές της να χτυπάνε τρελά νούμερα και τον κόσμο να τιμάει δεόντως τα, επιθεωρησιακής λογικής, καίρια πολιτικά της σχόλια.
Ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε πως μόνο εκ των έσω μπορείς να ασκήσεις κριτική στην εξουσία και να την περιφρονήσεις. Η Μαλβίνα αυτό έκανε και γι'αυτό ακριβώς φρόντισαν να την εξαφανίσουν.
________________
Αυτή η ενοχλητική ''μύγα'' στου βοδιού το κέρατο, η συγγραφέας της βουγιουκλακικής βιογραφίας και των συνταγών μαγειρικής, η περσόνα του νεορεμπέτικου, το ατίθασο κορίτσι της έντυπης και της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας, η πάντα άνετη να πετάει τα παπούτσια της όπου πήγαινε και να ξαπλώνει στους καναπέδες των ανθρώπων, όπως έκανε και η Μελίνα Μερκούρη, η ηρωίδα μιας ταινίας του Αλμοδόβαρ που δε γυρίστηκε ποτέ, η εκπρόσωπος της τηλεόρασης που δέχτηκε να συνομιλήσει μαζί της ο ημίθεος Άκης Πάνου, η Νεφερτίτη που βασίλεψε στην πιο κάλπικη στιγμή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, έσβησε από τον καρκίνο στις 7 Ιουνίου του 2002. Σίγουρα λείπει σε πολλούς.
