10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
0

Δέκα μέρες, δέκα γυναίκες, δέκα συγκλονιστικές ερμηνείες. Σε ένα θέατρο που ξεκινά με νέο πρόγραμμα προηγούνται οι γυναίκες. Οι μονόλογοί τους παρουσιάζονται εκ νέου σε μια διαδρομή επιτυχίας. Από τις 25 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 5 Οκτωβρίου, ξετυλίγονται ιστορίες γεμάτες νοήματα, αισθήματα, κραυγές επικοινωνίας, ψίθυροι αναμνήσεων.

Στις 25 Σεπτεμβρίου, μια αγνώριστη Υρώ Μανέ, αποκαλύπτει στον «Συμβολαιογράφο», τόσο την κωμική όσο και την δραματική της γκάμα, με εξαιρετικά λεπτές αποχρώσεις. Μια παράσταση απολογία και εξομολόγηση με σπαρακτική κορύφωση. Ένας βαθιά συγκινητικός μονόλογος μιας γυναίκας που ζει σε λάθος χώρο και χρόνο. Η Ερασμία, μια χήρα, μεγαλώνει τη μοναχοκόρη της, κλεισμένη σε ένα περίπτερο, εγκλωβισμένη στα ήθη και τα έθιμα της μικρής επαρχιακής πόλης που ζει. Μέχρι τη στιγμή που τη θλιβερή, μονότονη ζωή της, διακόπτει ο έρωτας, το πάθος. Μπορεί όμως μια γυναίκα της ηλικίας της να αγαπήσει; Και η κοινωνία μέσα στην οποία ζει μπορεί να το ανεχτεί; Θύτης και θύμα μαζί, επιθυμεί το απαγορευμένο.

Κείμενο: Νίκος Βασιλειάδης Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου και ο Γιώργος Καραμίχος Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα Κουστούμια: Έλενα Παπανικολάου Μουσική: Γιώργος Νανούρης. Το τραγούδι της παράστασης, το οποίο ερμηνεύει η Υρώ Μανέ, έγραψε ο Κώστας Λειβαδάς.

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Εύα Κεχαγιά, "Morenndo"

Στις 26 Σεπτεμβρίου η Εύα Κεχαγιά μεταμορφώνεται στη ντίβα Μαρία Κάλλας, σε ένα μονόλογο για τη γυναίκα που άλλαξε την ιστορία της όπερας. "Morenndo".Λίγο πριν το τέλος της ζωής της, η μεγάλη ντίβα είναι κλεισμένη στο διαμέρισμα της στο Παρίσι. Απομονωμένη κι εγκαταλελειμμένη από φίλους, έχει την ψευδαίσθηση πως βρίσκεται στο καμαρίνι λίγο πριν από μία παράσταση και παραδίδεται σε ένα ταξίδι αναμνήσεων. Τα παιδικά χρόνια στην Αμερική, τα χρόνια της Αθήνας, τα χρυσά χρόνια στη Σκάλα του Μιλάνου και τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι. Μέσα στο παραμιλητό της αναπολεί λόγια των μεγάλων της δασκάλων, στιγμές με ανθρώπους που συνεργάστηκε ταλαντευόμενη ανάμεσα στην προσπάθεια για προσωπική ευτυχία και στο μοναδικό της πάθος για την όπερα. Η λέξη «morendo» είναι μουσικός όρος που σημαίνει πως η μουσική σβήνει σταδιακά. Στην όπερα χρησιμοποιείται κυρίως στις σκηνές θανάτου.

Κείμενο, Σκηνοθεσία, Μουσική Επιμέλεια: Όλγα Λασκαράτου Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ Πρωτότυπη δημιουργία πορτραίτου Μαρίας Κάλλας: Βαγγέλης Μισαηλίδης.

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Κατερίνα Διδασκάλου, "Η Πόρνη από Πάνω"

Στις 27 Σεπτεμβρίου, η Κατερίνα Διδασκάλου μεταμορφώνεται στην Ερατώ στον μονόλογο "Η πόρνη από πάνω". Η Ερατώ - η νοικοκυρά από κάτω - μιλάει για τον έρωτα, την απόρριψη, την προδοσία, τη βαναυσότητα σε βάρος των γυναικών, τους διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, την έλλειψη αυτοεκτίμησης. Με υπομονή και στωικότητα ζει στο περιθώριο, μέχρι την ημέρα που στο από πάνω διαμέρισμα μετακομίζει μια πόρνη. Η Κατερίνα Διδασκάλου, αναπολώντας τη ζωή της Ερατούς, «πλημμυρίζει» τη σκηνή ερμηνεύοντας όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ρόλο στη ζωή της ηρωίδας, και μας ταξιδεύει για 70 λεπτά από το γέλιο στη συγκίνηση, μέχρι την έκπληξη του τέλους. 

Κείμενο : Αντώνης Τσιπιανίτης Σκηνοθεσία : Σταμάτης Πατρώνης Καλλιτεχνική επιμέλεια : Μηνάς Μινατσής Κοστούμια : Δημήτρης Ανδριανός Μουσική επιμέλεια : Μιχάλης Ρουμπής, Ιωάννης-Ιόλαος Μανιάτης

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Καίτη Παπανίκα, "Συγγνώμη Μαμά"

 

Στις 28 Σεπτεμβρίου, η Καίτη Παπανίκα εμφανίζεται στον πιο συναρπαστικό ρόλο της καριέρας της, στον μονόλογο "Συγνώμη Μαμά". Η ζωή μιας γυναίκας, από δεκαπέντε μέχρι ενενήντα πέντε ετών, μια από αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας ως μάνα, ως κόρη, ως σύζυγο, ως γιαγιά, ως γειτόνισσα, ως φίλη, ως γνωστή. Η μέση Ελληνίδα που πάντα περνάει απαρατήρητη δίπλα μας, παρ' όλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της... Μια γυναίκα που παρατηρεί την πορεία της ζωής της, το χρόνο που φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται, όλα όσα έκανε στην πορεία της από κοριτσάκι ως τα βαθιά γεράματα, εκείνα που ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει με την ελπίδα ωστόσο να μην σταματάει ποτέ να φωτίζει την ψυχή της. Ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της Καίτης Παπανίκα σε ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του.

 

Κείμενο–Σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Χατζής Εικαστική επιμέλεια: Απόστολος Κρίτσας

 

Μια σπουδαία πολιτική προσωπικότητα ζωντανεύει στον μονόλογο "Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη, στις 29 Σεπτεμβρίου από την Ελένη Ερήμου. Θεατρική παράσταση-καταγραφή της ηρωικής, πολιτικής και ποιητικής προσωπικότητας του Αλέκου Παναγούλη. H παράσταση προσπαθεί να αποδώσει το βαθύτερο, τραγικό και προμηθεϊκό πνεύμα του Αλέκου και της οικογένειας των Παναγούληδων, μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας ηθοποιού, της Ελένης Εήμου -από Αθηνά Παναγούλη σε Αλέκο Παναγούλη και σε όλα τα πρόσωπα του έργου- αλλά και με ενσωματωμένες, κινηματογραφημένες σκηνές, που αναδύονται μέσα από την σκέψη της ηθοποιού, όταν, κλείνοντας τα μάτια, περνάει στον εσώτερο χώρο της μνήμης των ηρώων, που μας αποκαλύπτεται στην οθόνη.

Κείμενο (βασισμένο στο βιβλίο του Κώστα Μαρδά «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ, Πρόβες Θανάτου») –Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης Σκηνικός Χώρος-όψη: Δήμος Αβδελιώδης Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης Εικαστική παρέμβαση-Ενδυματολογία: Αριστείδης Πατσόγλου

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Άννα Βαγενά, "Αγγέλα Παπάζογλου"

 

Με μια επιλογή κειμένου, από το βιβλίο του Γιώργη Παπάζογλου «Ονείρατα της άκαυτης και της καμμένης Σμύρνης», η Άννα Βαγενά, στις 30 Σεπτεμβρίου παρουσιάζει την πολυαγαπημένη "Αγγέλα Παπάζογλου".

Οι μνήμες και ο λόγος αυτής της σπουδαίας μικρασιάτισσας, της Αγγέλας Παπάζογλου, γυναίκας του ρεμπέτη Βαγγέλη Παπάζογλου, όπως τις διηγήθηκε στον γιο της Γιώργη Παπάζογλου, έγιναν, μέσα από το στόμα, τον λόγο και την ψυχή της Άννας Βαγενά που την ενσαρκώνει όλα αυτά τα χρόνια, κτήμα όλου του κόσμου, πολύτιμη παρακαταθήκη για τις νέες γενιές. Άλλωστε, ο λόγος της Αγγέλας είναι σήμερα επίκαιρος όσο ποτέ, με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Ο βαθύς κι αγνός πατριωτισμός της, είναι ένα "βάλσαμο" για τις ψυχές όλων μας. Η παράσταση χαρακτηρίστηκε «το γλωσσικά ωραιότερο, θεατρικά πιο πύρινο και εκπαιδευτικά πολυτιμότερο γεγονός στο θέατρο για πολλά χρόνια».

Σκηνοθεσία: Λάμπρος Λιάβας – Άννα Βαγενά Μουσική επιμέλεια: Λάμπρος Λιάβας Σκηνικά – κοστούμια : Μάριος Σπηλιόπουλος

 

Ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί την 1η Οκτωβρίου, την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στις ιστορίες «Της Χούντας» από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου. Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν τη συγγραφέα-ορόσημο της Ελλάδας της μεταπολίτευσης: μίας γυναίκας αγωνίστριας ενάντια σε κάθε καθεστώς που εξαθλιώνει την ανθρώπινη υπόσταση. Ιστορία πρώτη: στη Ζωγράφου απαγορεύεται από την Χούντα να εξέλθει της χώρας, λόγω πολιτικών πεποιθήσεων με πρόφαση τη μη άσκηση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας που αναγράφεται στο διαβατήριό της. Πολεμώντας με χιούμορ το παράλογο καθεστώς, αλλάζει ιδιόγραφα το επάγγελμά της σε πόρνη με συνέπειες τραγελαφικές. Ιστορία δεύτερη: 1973. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της, παραμονές Πρωτοχρονιάς, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Η τραυματική της εμπειρία την εξωθεί στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τους ιθύνοντες και την καταγγελία της σαθρής λειτουργίας του νοσηλευτικού οργανισμού.

Κείμενο: Λιλή Ζωγράφου (το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.) Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι Σκηνικός χώρος-κοστούμια-φωτισμοί: Ενκε Φεζολλάρι, Μαριάνθη Γραμματικού Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Γιασεμί Κηλαηδόνη, "Μαράν Αθά"

 

Η Γιασεμί Κηλαηδόνη στις 2 Οκτωβρίου, εμφανίζεται με το «Μαράν Αθά», σ' έναν υποκριτικό άθλο δυόμιση ωρών. Δίνει υπόσταση σε όλα τα πρόσωπα – πρωταγωνιστές που αναδύονται στη μνήμη ενός 90χρονου μοναχού, όταν ύστερα από 65 χρόνια ηθελημένης σιωπής εξομολογείται, λίγο προτού πεθάνει, τα πεπραγμένα της ζωής του, τη φρικτή τιμωρία και τον ευνουχισμό του από τον προστάτη δεσπότη που τον ανέθρεψε και τον προόριζε για τη διαδοχή του. Όταν σταλμένος απ' αυτόν σ' ένα απόμακρο χωριό της Θεσσαλίας να παρακολουθεί τις μυστικές τελετουργικές συναντήσεις εννέα γυναικών, των Ταρσών, μυείται άθελά του στην γυναικεία απόκρυφη γνώση και του αποκαλύπτεται ένα άγνωστο γοητευτικό σύμπαν που τον οδηγεί στον αληθινό έρωτα και την αγάπη του για μια Ταρσή. Η αναγνώριση του εαυτού μας, μέσα από την αναγνώριση του άλλου και τα όρια της προσωπικής μας βούλησης και ευθύνης είναι τα εσώτερα μοτίβα της παράστασης. 

 

Θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης Μουσική : Βαγγέλης Γιαννάκης Σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Πασσαλή

 

10 γυναικείοι μονόλογοι στο θέατρο, στην αρχή του φθινοπώρου Facebook Twitter
Μάνια Παπαδημητρίου, "Monologue"

Στις 3 Οκτωβρίου, η Μάνια Παπαδημητρίου παρουσιάζει το "Monologue". Γυναίκες μέσης ηλικίας είναι ο άξονας του τρίπτυχου έργου έργου της Σιμον Ντε Μπωβουάρ "Προδομένη γυναίκα" -γυναίκες που ωριμάζουν και νοιώθουν τη προδοσία γύρω τους. Η Μυριέλ, η ηρωίδα του «Monologue», βρίσκεται μόνη παραμονή πρωτοχρονιάς σ' ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, είναι εγκαταλελειμμένη απ' όλους και απομονωμένη. Αυτή τη βραδιά, που όλοι βρίσκονται με δικούς τους ανθρώπους, αυτή ανακαλεί βίαια τις σχέσεις τα άσκημα βιώματα της ζωής της, την κακή σχέση με την μητέρα της. Αποδίδει ευθύνες σε όλους τους άλλους και προσπαθεί να κρατηθεί από φαντασιώσεις και γεγονότα, τα οποία είναι άγνωστο ποια κατάληξη θα έχουν. Βλέπει να γερνά και ότι προδίδεται από τους άντρες της ζωής της και τους οικείους της. Τα λάθη πολλά, αλλά είναι δικά της ή των άλλων; 

 

Κείμενο: από το έργο της Simon de Beauvoir "Monologue" Μετάφραση, διασκευή, σκηνοθεσία: Αθηνά Κεφαλά. Παίζει τσέλο και αυτοσχεδιάζει η Μαίρη Σκοπελίτη.

 

 

Η Τζένη Δριβάλα στις 5 Οκτωβρίου παρουσιάζει το έργο «Η φωνή της πεταλούδας». Μια διάσημη σοπράνο και η εμμονή της με τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας στον «Φάουστ» του Γκαίτε. Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή της στον ρόλο της «Μαργαρίτας» στην όπερα «Φάουστ» του Γκουνώ, υποβάλλει τα δικά της ερωτήματα, με οδηγό μια συμβολική αινιγματική φιγούρα. Η επιλογή της μοίρας μας είναι στα χέρια μας; Γίνεται άραγε να αλλάξει μέσα από μια συμφωνία με ...ποιόν; Τον εαυτό μας; Τον Θεό; Τον αντιπρόσωπό του; Με μεταμορφώσεις που περνούν τόσο από τα πρόσωπα του θεατρικού Φάουστ όσο και από αυτά της όπερας, οδηγείται σε απαντήσεις και αποφάσεις. Καθώς ο μύθος του Φάουστ έχει εμπνεύσει πολλούς μεγάλους συνθέτες, δίνεται η ευκαιρία στην υψίφωνο να μας οδηγήσει και σε μια γνωριμία με τα σημαντικότερα από αυτά τα έργα

 

Κείμενο: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου Πιάνο: Δημήτρης Καραμανώλης Σκηνικό και κουστούμια: Dennis Krief

 

 

TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

            Από  25 Σεπτεμβρίου έως  3 Οκτωβρίου 2015

 ΚΡΑΥΓΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

10 ΜΕΡΕΣ, 10 ΓΥΝΑΙΚΕΣ, 10 ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ  ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

        25|9- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ      Υρώ Μανέ «ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ»

        26|9- ΣΑΒΒΑΤΟ          Εύα Κεχαγιά «ΜORENDO»

        27|9- ΚΥΡΙΑΚΗ           Κατερίνα Διδασκάλου « Η  ΠΟΡΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ»

        28|9- ΔΕΥΤΕΡΑ           Καίτη  Παπανίκα «ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑΜΑ»

        29|9- ΤΡΙΤΗ                   Ελένη Ερήμου "ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ"

        30|9-ΤΕΤΑΡΤΗ           Άννα Βαγενά  «ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ»

        1|10-ΠΕΜΠΤΗ-          Αλεξάνδρα Παλαιολόγου «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΡΝΗ»

        2|10- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ     Γιασεμί Κηλαηδόνη  «ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ»

        3|10-ΣΑΒΒΑΤΟ           Μάνια Παπαδημητρίου «MONOLOGUE»

        4|10 ΚΥΡΙΑΚΗ              -

        5|10-ΔΕΥΤΕΡΑ            Τζένη Δριβάλα  «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ»

INFO

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 9.15 μ.μ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: 14 ευρώ

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: 12 ευρώviva.gr - PUBLIC - ΙΑΝΟΣ  -Ταμείο του Θεάτρου Τζένη Καρέζη, τηλ. 210 3636144, 210 3625520

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ:  10 ευρώ

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ