!["Φυσικά και είμαι μελαγχολικός άνθρωπος. Τι είναι η ζωη, χοροί και πανηγύρια;"](/icache/50/50/2/638545_image_1.jpg ""Φυσικά και είμαι μελαγχολικός άνθρωπος. Τι είναι η ζωη, χοροί και πανηγύρια;"")
ΣΧΟΛΙΑ (8)
1.
2.
3.
4.
5.
[via] Ο αρχιτέκτονας που μελετούσε ένα νέο ξενοδοχείο ή τουριστικό περίπτερο συμμετείχε και στην επιλογή του οικοπέδου η οποία ήταν και η πιο δύσκολη αρχή για τη μελέτη του. Το γραφείο του ΕΟΤ επιδίωκε να κατασκευάσει ξενοδοχεία και χώρους σύμφωνα με την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου, σε απόλυτη αρμονία με το τοπίο ώστε να ξεπροβάλουν στις τοποθεσίες τους σαν να υπήρχαν πάντοτε στη θέση τους. Στόχος των Ελλήνων αρχιτεκτόνων όταν σχεδίαζαν τα νέα κτίρια ήταν ο επισκέπτης να αισθάνεται ότι ζει σε ένα μέρος όπου το μέσα και το έξω να αποτελούν μια οργανική ενότητα.
Σήμερα τα κουφάρια των περισσότερων από αυτών στέκουν στις θέσεις τους, κάποια από αυτά έχουν δοθεί σε ιδιώτες που στις περισσότερες φορές αλλοιώθηκαν στα πλαίσια ενός «μοντέρνου» εκσυγχρονισμού, ενώ τα υπόλοιπα περιμένουν.
6. 
7. 
8. 
9. 
10. 
Τα προλεγόμενα
Του Άρη Κωνσταντινίδη
Είναι σα να πιστεύω πως τίποτα δεν χάνεται, όταν είναι αληθινό από το γέννημα του. Και που κρατάει, έτσι, για πάντοτε, και καθαρό το σχήμα του και την αστραφτερή του όψη.
Κι ας φτιασιδώνεται ο κόσμος σήμερα:-οι άνθρωποι, στο πρόσωπο τους και στη σκέψη τους, τα τοπία και τα σπίτια, στα δικά τους πρόσωπα και σ΄ όλο τους το είναι, όπου της γης.
Και στον ελληνικό τόπο, λοιπόν. Γιατί κι εδώ, στα ελληνικά τα χώματα, είναι που όλα φοράνε, σιγά, σιγά και 'προοδευτικά', τη μάσκα του φτιαχτού και της ψευτιάς και της υποκρισίας, όσο και του εξωραϊσμού και της αξιοποίησης και της ωραιοποιημένης αυθαιρεσίας.
Κι όπως είναι όλα αυτά, μάλλον νεόφερτα και νεόβγαλτα καμώματα. Γιατί τα έχει έτσι 'εφεύρει' μια καταναλωτική (που τη λένε) κοινωνία και μια τεχνολογία που θέλει (-και που θέλγεται) να είναι υψηλή (-High Tech), για να υποβαθμίζει, όμως, παναιώνιες αλήθειες και σοφίες. Και που τις καταβαραθρώνει, τόσο αυθαίρετα, τόσο αναιτιολόγητα, τόσο ανεύθυνα, αλλά και κάπως ανυποψίαστα.
Και να' μαστε, λοιπόν, στο πρόβλημα, το μέγα, που είναι φοβερό και ανατριχιαστικό και εφιαλτικό και, λίγο-πολύ, άλυτο.
11. 
12. 
13. 
14. 
15. 
16. 
17. 
Γιατί πως μπορεί να συμβεί...το θαύμα:-να απαλλαγούμε από τα φτιασιδωματα,κι από τις μάσκες κι από τις ψευτιες κι από τα τόσα καλλυντικα, που μας έχουνε καταμαγεψει και που διαφθείρουνε και εκπορνεύουνε τα πάντα;
Η μήπως και πρόκειται μόνο για μια μπόρα(-μια καλοκαιρία), που θα περάσει και θα φύγει και θα ξεχαστεί (-κι αν δε λογαριάσουμε το πόσες ζημίες θ΄ αφήσει πίσω της); Κι αν θα τηνε διώξει, δηλαδή, ένας κάποιος καινούργιος ήλιος, μια νέα ξαστεριά, ένας κάποιος καινούργιος ήλιος, μια νέα ξαστεριά, ένα καινούργιο, διάχυτο, φως; Που θα έρθει, όμως, από πού και πως,...κι αν είναι για να' ρθει;
Και για να ξαναγεννηθούμε, τότε, όλα (-άνθρωποι, τοπία, σπίτια),στην αληθινή τους υπόσταση και διάσταση, στην πραγματική τους ποιότητα και οντότητα-κάτι σαν ένα 'απαρχης'-κι όπως, ένας στρωτός βηματισμός και μια κοφτερή ματιά, θα πλάθουνε την κάθε τέχνη σε μιαν παρθενική μορφή και ισορροπημένη και μετρημένη και σεμνή και όλο δροσιά και χάρη.
Και τι καλά που θα ΄τανε, αν γίνονταν να γίνει, αυτό που γίνεται να γίνει:-να αποδειχτεί, δηλαδή πως το αληθινό(-που είναι το ουσιαστικό και το γόνιμο)ζει ακόμα, απέθαντο, τόσο μέσα μας, όσο και έξω μας. Κι ας ταράζεται, σήμερα, το σύμπαν, από τα πολλά μασκαρέματα και τα τόσα φτιασίδια και τις τόσες τρέλες και τις ανισορροπίες και τα παρανοϊκά παρασκευάσματα και με τις απειράριθμες ψευδολογίες.
Κι άλλωστε πως δεν έχουνε χαθεί, οριστικά και αμετάκλητα, όλες οι αλήθειες, όλες οι σοφίες, όλες οι ομορφιές, στα τοπία και στα σπίτια, που μπορεί να δει κανείς ακόμη και σήμερα στον ελληνικό χώρο, αρκεί να το θέλει και να το επιδιώκει κι όπως θα το γυρεύει, ακόμη, όλη του η ψυχή...-αλήθειες και σοφίες και ομορφιές, που όσο κι αν είναι παλιές, πανάρχαιες, τόσο γίνεται να σταθούνε και σαν πρωτόβγαλτες, στη εποχή μιας τωρινής αισιοδοξίας.
Και γιατί έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, με τοπία και με σπίτια, που λες και τα ΄χουνε χτίσει και κάποιοι Θεοί και όχι μονάχα ανθρώπινα χέρια. Γι΄ αυτό και ΘΕΟΧΤΙΣΤΑ και 'από αιώνων και εις αιώνα τον άπαντα΄ καλοβγαλμένα και ισορροπημένα και καλοζυγισμένα και απλά και αυτονόητα.
18. 
19. 
20. 
21. 
22. 
23. 
24. 
25. 
26. 
27. 
28. 
29. 
30. 
31. 
32. 
33.
Φωτογραφίες: Terrorkitten
