Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
67

Κατοικία στο Ψυχικό, Αθήνα

Αρχιτεκτονική Μελέτη & Kατασκευή: Divercity (www.divercityarchitects.com)

Aρχιτέκτων: Νικόλας Τραβασάρος / Σύμβουλος Εσωτερικών Χώρων: Σοφία Βανταράκη
Μελέτη Φωτισμού: Άλκηστις Σκαρλάτου / Aρχιτέκτων Τοπίου: Έλλη Παγκάλου

Φωτογραφίες: Εριέτα Αττάλη

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter

Η κατοικία βρίσκεται σε ένα επίμηκες κι επικλινές οικόπεδο στο Ψυχικό, με θέα στην πόλη της Αθήνας και γειτνιάζει με κατοικία που ανήκει σε συγγενική οικογένεια.

Βασικό ζητούμενο ήταν η διερεύνιση της σχέσης μεταξύ των δύο όμορων ιδοκτησιών, έτσι ώστε η νέα κατοικία να μην μπλοκάρει το φως και τη θέα της υφιστάμενης και της δυνατότητας για μελλοντική "χαλαρή" σύνδεση των υπαιθρίων χώρων των δύο κατοικιών.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η πρόσβαση είναι από το χαμηλό σημείο του οικοπέδου κι έτσι η άφιξη-είσοδος γίνεται με πλάτη στην θέα υπαγόρευσαν τη βασική σχεδιαστική στρατηγική – μια νοητή καμπύλη κορδέλα διατρέχει την κατοικία από την είσοδο προς τη θέα και γίνεται το ίχνος για ένα ξεφλούδισμα του οικοπέδου σε επίπεδο κάτοψης.

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter

Η κατοικία αποτελείται από τρία διακριτά στοιχεία: το βράχο, το κυάλι και το διάφανο χώρο ανάμεσα τους.
Ο βράχος, ένας τάκος από πέτρα, αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία δομείται η κατοικία. Φιλοξενεί εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο και βοηθητικούς χώρους.
Το κυάλι, αιωρείται από το έδαφος και καδράρει τη θέα στο αστικό τοπίο, ενώ παράλληλα καμπυλώνεται για να δημιουργήσει μια αγκαλιά προς τη διπλανή κατοικία της ίδιας οικογένειας. Εδώ βρίσκονται οι ιδιωτικοί χώροι της κατοικίας.
Στο διάφανο χώρο στο ισόγειο διατάσσονται χώροι διημέρευσης, δίπλα στην επιμήκη πισίνα.Η καμπύλη γεωμετρία των υαλοστασίων του ισογείου στην επίμηκη πλευρά του οικοπέδου και το περίγραμμα της πισίνας ακολουθούν τη χάραξη στο κυάλι.

Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Ένα εκπληκτικό σπίτι στο Ψυχικό Facebook Twitter
Φωτογραφία
67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Φωτογραφία / Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο, λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Χάρη στην αυτοπεποίθηση και το θάρρος του, δημιούργησε κάποιες από τις πιο εμβληματικές εικόνες πολέμου του 20ού αιώνα αλλά και σουρεαλιστικές, πνευματώδεις φωτογραφίες δρόμου. Είναι περισσότερο γνωστός για τη ζεστή και ανθρώπινη αποτύπωση της καθημερινής Βρετανίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
PhotoΒiennale 2023: 13 επιλογές από τη μεγάλη φωτογραφική διοργάνωση της Θεσσαλονίκης

Φωτογραφία / 13 εκθέσεις που ξεχωρίζουν στη PhotoΒiennale 2023 της Θεσσαλονίκης

Τα γυμνά του Man Ray, τα αυτοπορτρέτα του Martin Parr, μια μεγάλη κεντρική έκθεση με τίτλο «Το φάντασμα του λαού» και πλήθος ακόμα ατομικών και ομαδικών φωτογραφικών εκθέσεων περιλαμβάνονται σε μια καλλιτεχνική πρόταση διάρκειας τεσσάρων μηνών που διοργανώνει το MOMus.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Φωτογραφία / «Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Εγκαινιάστηκε στο Άμστερνταμ η μεγάλη αναδρομική έκθεση της σπουδαίας φωτογράφου, εικαστικού και ακτιβίστριας με τον σαρκαστικά μοιρολατρικό τίτλο «This Will Not End Well».
THE LIFO TEAM

σχόλια

20 σχόλια
Αναμιφσβητητα μια τετοια κατασκευη ειναι εντυπωσιακη αρχιτεκτονικα. Δεν ειμαι αρχιτεκτονας ουτε σχετικος με το ειδος, αλλα ειναι ενα αντικειμενο θαυμασμου. Αυτο που παρατηρω εγω, σκεπτομενος τον εαυτο μου να μενει εκει μεσα, ειναι οτι ενα τετοιο σπιτι δεν προσφερει ζεστη ατμοσφαιρα. Μοιαζει απροσωπο και κρυο. Τουλαχιστον για μενα. Αρχιτεκτονικα μπορει να ειναι ενα εργο τεχης, αλλα δεν ειναι αυτο που λεμε "σπιτι"! Οσο για τη συζητηση απο κατω περι ματαιοδοξιας κλπ, ο καθενας ειναι ελευθερος να μεινει οπου θελει. Δεν ειναι ουτε κατακριτεο, ουτε ενας ανθρωπος με χρηματα ειναι υποχρεωμενος να συμβιβαστει με κατι λιγοτερο απο αυτο που επιθυμει, μονο και μονο για να μην προκαλεσει. Η φραση του Nick.K "Το μέτρο της ματαιοδοξίας δεν το ορίζεις εσύ αλλά αυτός που πεινάει περισσότερο από εσένα" νομιζω οτι ειναι αυτο που μοιαζει πιο ρεαλιστικο απο ολα αυτα που ειπωθηκαν.
Για πολλοστή φορά διαπιστώνω,ότι η κρίση αντί να μας οδηγήσει στην αυτοεπίγνωση μας έκανε μίζερους και κακεντρεχείς.Όχι φίλε μου δεν έχω ΕΓΩ λεφτά δεν πρέπει να έχεις κι εσύ.ΕΓΩ ζω σε δυάρι χωρίς θέρμανση το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ,διότι προκαλείς.Όπερ σημαίνει ότι φτωχός=ηθικός και πλούσιος=ανήθικος.Όταν διαβάζουμε ότι αυξάνονται οι δείκτες φτώχειας στην Ελλάδα δεν μας αρέσει.Όταν βλέπουμε ευκατάστατους ανθρώπους να χτίζουν,να δημιουργούν,να επενδύουν,να βοηθούν (ναι υπάρχουν κι αυτοί όχι μόνο τα νεόπλουτα παράσιτα),ούτε αυτό μας αρέσει.Όταν βγαίνουμε στο εξωτερικό.θαυμάζουμε τον πλούτο,την αρτιότητα,την ευγένεια την καθαριότητα της χώρας.Γιατί αυτοί έχουν το δικαίωμα,εμείς όχι έχουμε κρίση πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι στη φτώχεια και στην ανέχεια.Τι σκατά θέλουμε τελικά?Αντί ο καθένας από μας να προσπαθεί να βρει τρόπους να αναρριχηθεί,αντί να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη τη συλλογικότητα την ενσυναίσθηση,καθόμαστε απ'το πληκτρολόγιο και δαιμονοποιούμε ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε.Ακόμη και τώρα που είμαστε στο χείλος του γκρεμου "να καει το σπίτι του γείτονα".Έχω σιχαθεί την ηθική και πολιτισμική μας παρακμή.
Το να κάνεις σπίτι τη φυσούνα του Suvarnabhumi είναι η φυσική συνέχεια του ματαιόδοξου εγχειρήματος να χτίσεις τον Παρθενώνα στην Georgia, το Petit Trianon στην Εκάλη κτλ. Το στυλ και η εποχή αλλάζει μόνο. Και ούτε καν το στυλ, η ΜΟΔΑ. Και ok, καταλαβαίνω ότι κάποιοι γουστάρουν για σπίτι αυτό το ζεστό, οικείο και χουχουλιάρικο νεκροτομείο... De gustibus..Θα αργήσει μάλλον να έρθει ο καιρός που το πρώτο μέλημα ενός αρχιτέκτονα θα είναι να δώσει αισθητική και πρακτικές λύσεις σε κατασκευές εναρμονισμένες με τη φύση, φιλικές με το περιβάλλον που εξοικονομούν, ανακυκλώνουν και δεν καταβροχθίζουν την ενέργεια, το νερό κτλ. Μέχρι τότε, το πρώτο μας μέλημα θα είναι να καμπυλώνουμε σανίδες και να εστιάζουμε στην εικόνα. Αλήθεια, το να φτιάχνουμε σπίτια σαν δημόσια κτήρια μας δίνει μια "όψη κλέους";
Έχουμε χάσει επεισόδια φαίνεται εμείς οι πτωχοί. Μα είναι ωραίο τώρα αυτό το γκαράζ-κλινική-εργαστήριο-νεκροτομείο-εκθεσιακό κέντρο-βιοτεχνία-φροντιστήριο-γυμναστήριο-επαρχιακό αεροδρόμιο; Είναι σπίτι αυτό; Και τί, αυτά τα παρκέ κι αυτά τα γκρι ριγωτά μάρμαρα, όσο πανάκριβα κι αν είναι, ελληνικά περιοδικά μου θυμίζουν. Και ποιός είναι ο αρχιτέκτονας Όσκαρ δεν ξέρω πώς; Εγώ στο εξωτερικό μόνο αριστουργήματα βλέπω, παλιά και νέα, και εκ του φυσικού και στα περιοδικά τους. Οι άνθρωποι κεντάνε. Αυτό εδώ σα νεοπλουτίστικη χοντροκοπιά μου φαίνεται.Στο τέλος θα μας πείτε και τη Ζάχα Χαντίτ μπανάλ. Αλλά φυσικά αν υπήρχε εδώ αρχιτεκτονική μεγαλοφυία ή αρχιτεκτονική συνείδηση,θα ήταν η Ελλάδα ολόκληρη να την κλαιν οι ρέγγες;
Λύσσα κακιά κάποιοι άνθρωποι! Δηλαδή πρέπει επειδή είμαστε σε κρίση η αισθητική μας να είναι σε επίπεδο χαμόσπιτου; Μη σας δω να κυκλοφορείτε στο δρόμο με κάτι ακριβότερο από σαγιονάρες, θα σας σπάσω τα τακούνια!
Σταμάτις, η μόνη εναλλακτική στη χυδαιότητα της αλλαζονικής αυτής αισθητικής είναι το χαμόσπιτο; η κρίση δεν έχει τίποτα να κάνει, υπάρχουν πολύ ακριβά κτήρια που τηρούν το μέτρο, και, προπαντώς, ΔΕΝ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ την αυταρέσκεια τους. Το συγκεκριμένο πάσχει από κρίση ταυτότητας, είναι το σπίτι που νόμιζε ότι ήταν μουσείο. ΟΚ, καλά έκαναν οι αρχιτέκτονες και ακολούθησαν τις επιταγές του ιδιοκτήτη, το ψωμί τους θέλαν να βγάλουν οι άνθρωποι, αλλά παραμένει προφανής αρχιτεκτονική αποτυχία. Επειδή όμως σκιάχτηκα, θα κυκλοφορώ με σαγιονάρες βρέξει-χιονίσει.
Προφανώς δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο Δάκης Ιωάννου. Δεν είναι τυχαίο που το σπίτι αυτό είναι σχεδιασμένο να θυμίζει μουσείο. Και κατά τη γνώμη μου, ευτυχώς, αν εκεί φιλοξενηθούν έστω και μέρος απ' τα αξιόλογα έργα που του ανήκουν.
Ασχέτως μεγέθους και οικονομίας εποχής μου δίνει την αίσθηση πως είναι ένα σπίτι για να δείχνεις και όχι για να ζεις σε αυτό...οπότε εξ ορισμού χάνει το πρωταρχικό νόημα της κατοικίας. Επίσης θα μου άρεζε να υπήρχε κάποια λογική πίσω από αυτές τις καμπύλες και τα "ασυνάρτητα" σχήματα που να διέπει ολόκληρο το κτίριο, πέρα από το προφανές του εντυπωσιασμού και του διαφορετικού. Προσωπικά δεν μου αρέσει γιατί έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι τόσο "μεγάλο" και μετά από λίγο δεν θα το θυμάται κανείς κι ας το προσέχει! Ο φωτογράφος πάλι έχει κάνει πολύ καλή δουλεια..
Wow, πολύ ενδιαφέρουσα σύγχρονη κατοικία, με minimal κυρίως λευκούς χώρους και μεγάλα ανοίγματα που αφήνουν το φως να μπει μέσα. Είμαστε τόσο τυχεροί οι Έλληνες που έχουμε αυτό τον ήλιο ...