Vinyl Diaries: Διατάραξη Κοινής Ησυχίας και Συνταγή Αντί Θανάτου

Vinyl Diaries: Διατάραξη Κοινής Ησυχίας και Συνταγή Αντί Θανάτου Facebook Twitter
5

 

Αυτήν την Κυριακή ξανά-άκουσα μετά από προτροπή του ιδιοκτήτη του Junk Records αυτές τις ιστορικές συλλογές σε βινύλιο. Είναι οι πρώτοι δίσκοι στους οποίους πρέπει να ανατρέξει κανείς εάν θέλει να μάθει το οτιδήποτε για την ελληνική πανκ και αυτοί που έβαλαν την Ελλάδα στον χάρτη της πανκ. Είναι οι δίσκοι που διαμόρφωσαν την ελληνική πανκ σκηνή. Θα έπρεπε κανείς είτε να έχει ζήσει εκείνη την μουσική εποχή ή τουλάχιστον να έχει βιώσει την μετέπειτα τεράστια επίδραση του κληροδοτήματός της για να καταλάβει την πραγματική σημασία αυτών των δίσκων. Κάθε μια από τις μπάντες είναι διαφορετική και όμως το κοινό νήμα που τις διατρέχει όλες είναι τόσο δυνατό που αποδεικνύει την ικανότητα της μουσικής να μπορεί να σφυρηλατήσει μια συλλογική συνείδηση. Γι' αυτό και μέχρι σήμερα εξακολουθούν να είναι επίκαιροι και μουσικά και ιδεολογικά. 

 

 V/A - Διατάραξη Κοινής Ησυχίας

 

Η Β-otherSide Records επανακυκλοφορεί σε βινύλιο αυτήν την κλασσική συλλογή 29 χρόνια μετά από την πρώτη της κυκλοφορία. Η «Διατάραξη Κοινής Ησυχίας» είχε γίνει υπό την επιμέλεια του Σπύρου Περιστέρη και περιλάμβανε τα κορυφαία ελληνόφωνα πανκ συγκροτήματα της περιόδου (Aδιέξοδο, Ex Humans, Γενιά Του Χάους, Γκρόβερ , Panx Romana και Stress) με πρωτότυπες εκτελέσεις τραγουδιών.


Το κομμάτι 'Εφιάλτης' από τους Αδιέξοδο είναι τόσο καλά χαραγμένο στα Ελληνικά πανκ μυαλά που μόνο με το πρώτο άκουσμα του μπάσου της εισαγωγής εγείρεται ένας ανεμοστρόβιλος συναισθημάτων. Το δεύτερο κομμάτι τους στην σειρά , 'Απομόνωση' είναι εξίσου επιδραστικό με τον ωμό και τραχύ ήχο του , τα φωνητικά γρυλίσματα και τους γεμάτους απελπισία στίχους.

 

Η 'Εκτυφλωτική Λάμψη' των Ex Humans αιχμαλωτίζει τέλεια τα κενά ιδανικά που κατέρρευσαν (' Αλήθεια είναι πια ο θάνατος, ψέμα είναι η ελπίδα της ζωής') ενώ το 'Αυτοκτονία Σε Αργή Κίνηση' είναι ένα ακόμα ηχητικά καθοριστικό κομμάτι με την ανατριχιαστική μελωδία του και τους γεμάτους πόνο στίχους οι οποίοι αντανακλούν την δυστυχία μιας ολόκληρης γενιάς.

 

Ακολουθούν οι Γενιά του Χάους με τον μεθυστικά ζοφερό ήχο τους. Η 'Μπασταρδοκρατία' έχει εξελιχθεί από το να είναι ένα κλασσικό πανκ διαμάντι , σε ύμνο του πολέμου των δρόμων και τελικά στο καθοριστικό κομμάτι αντίστασης της Ελληνικής αντιεξουσιαστικής νεολαίας , αντανακλώντας τα πάντα που είναι και ήταν λάθος με αυτήν την άδικη και σουρεαλιστική χώρα που λέγεται Ελλάδα.

 


Στην δεύτερη πλευρά, οι Γκρόβερ στο 'Σ'αυτή Τη Πόλη' μιλάνε για τον ζόφο του ελληνικού στρατού. Ο ζόφος και η αγανάκτηση συνεχίζονται με δυο κλασσικά κομμάτια των Panx Romana με τους 'Έλληνες' και την 'Αθήνα' ("Αθήνα πόλη φάντασμα, Αθήνα πόλη γκέτο, μια ζούγκλα από μπετόν που σου φέρνει εμετό"). Και η δεύτερη πλευρά κλέινει με τους 'νονούς' της ελληνικής πανκ τους Stress .

 


Η κυκλοφορία περιλαμβάνει την αφίσα με το κολάζ του Γιώργου Τουρκοβασίλη, το ένθετο με τους στίχους και το αυτοκόλλητο και κυκλοφορεί σε 300 μαύρα και 400 λευκά αριθμημένα αντίτυπα. Ο ήχος έχει φρεσκαριστεί με νέο mastering για βινύλιο.

 

 

V/A - Συνταγή Αντί Θανάτου

Η άλλη πολύ σημαντική επανακυκλοφορία της B-otherSide Records που βρήκα στο Junk. Πρώτο-κυκλοφόρησε το '86,από την τότε ανεξάρτητη, Famous Music (FM Records), σε λιγότερες από 500 κόπιες και σύντομα έγινε ανάρπαστη. Ίσως είναι μια από τις πιο σημαντικές της δεκαετίας.


Η «Συνταγή Αντί θανάτου» είχε φτιαχτεί υπό την επιμέλεια του Μιχάλη Κουμπιού και περιλάμβανε την new wave – punk σκηνή των νοτίων κυρίως προαστίων , με σημείο αναφοράς τις εμφανίσεις όλων ( Clown, Εναλλάξ, Κουμπότρυπες ΑΕ, Scoria , Mess, Αρνάκια, ΑΝΤΙ , Παρανυχίδες ) στο κλαμπ «Σκιάχτρο».


Το άλμπουμ ανοίγει με τους Clown, ένα από τα γκρουπ που επιχείρησαν να συνδέσουν το electro-wave της εποχής με τον ελληνικό στίχο. Το προσωπικό μου αγαπημένο είναι το 'Λευκά κελιά' [Creep, 1983], αλλά εδώ με την «Πρόβα ορχήστρας» θα μπορούσε κανείς να τους χαρακτηρίσει μέχρι και πειραματικούς με μια πιο πρωτόλεια έννοια. Εντωμεταξύ ακούμε τους μετέπειτα τζαζ Εναλλάξ και τα πριζωτικά κίμπορντς από Κουμπότρυπες Α.Ε. αλλά προσωπικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια στην συλλογή είναι η πρωτόγονα dark-wave «Σκουριασμένη μονωδία» των Scoria. H πρώτη πλευρά κλείνει με το νοσταλγικό «Καλυψώ» των Mess.

 


Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με τα Αρνάκια (δεν ξέρω αλλά μου θυμίζουν κάπως τους Jam σε κάποιες στιγμές τους) και συνεχίζει με τους εμβληματικούς ΑΝΤΙ με το τότε λογοκριμένο κομμάτι τους 'Σταμάτα να μιλάς για θάνατο' με τα πανικόβλητα πλήκτρα και τα dark wave νευριασμένα φωνητικά. Το κομμάτι που κλείνει την πλευρά και τον δίσκο είναι το «Ένα μυστικό στο τέλος» του συγκροτήματος Παρανυχίδες.

 

 

Η κυκλοφορία συνοδεύεται από ένα τετρασέλιδο ένθετο με τις προσωπικές μαρτυρίες –βιογραφίες όλων των συγκροτημάτων καθώς και ανέκδοτες φωτογραφίες τις οποίες ευγενικά παραχώρησαν για την έκδοση από τα αρχεία τους, ενώ η κυκλοφορία θα γίνει σε 200 μαύρα και 300 λευκά αριθμημένα αντίτυπα. Ο ήχος έχει φρεσκαριστεί με νέο mastering για βινύλιο.

 

Και οι δυο συλλογές μιλάνε για την αλήθεια εκεί που αλήθεια δεν υπάρχει. Και η αλήθεια για την ελληνική πανκ είναι ότι έχει μια στωική, σχεδόν ποιητική ποιότητα η οποία υπερβαίνει το στυλ και την φόρμα, και αντ' αυτού αιχμαλωτίζει την ουσία της κοινωνικής καταπίεσης και της αγανάκτησης της νεολαίας- και τα δύο τόσο τρομακτικά επίκαιρα αυτήν την στιγμή. 

 

...................................................................................

 

 

* Διαβάστε επίσης: 

 

Vinyl Diaries: Ένα industrial θεατρικό soundtrack και υπνωτικό ψυχεδελικό drone από την Ιταλία 

+

Vinyl Diaries: 'Eνα απόκοσμο στοιχειωμένο soundtrack και βαριές δόσεις μονότονης τέκνο 

 

 

 

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

4 σχόλια
Κραυγή αγωνίας, αναμνήσεις που πιέζουν,γεύση προδοσίας το ρήγμα στο μυαλόΑπ’ τη στιγμή που δέχτηκες να συμβιβαστείςαυτός ο εφιάλτης καθορίζει την ζωή σουΣκόρπια ξεράσματα χρόνια περασμέναΙδέες και επανάσταση δόγμα του εδώ και τώραΤώρα στα τριάντα σου είσαι μεσοαστόςΠούλησες το όνειρο για ψόφια ιδανικάΌσο και να θες τον εαυτό σου να ξεχάσειςστο υποσυνείδητο σου υπάρχει χαραγμένοςΑυτός ο εφιάλτης είναι μια τιμωρίαΈτσι πληρώνεται η προδοσίαΌσο και να δείχνεις πως σ’ αρέσει αυτή η ζωήστο βάθος αισθάνεσαι πνευματικά κενόςΑυτός ο εφιάλτης θα μείνει να θυμίζειπως πέρα από το κουφάρι σου υπήρξες κι άνθρωποςΟ ίδιος εφιάλτης ξαναγύρισε πάλιΑυτός ο εφιάλτης είναι ο εαυτός σουΟ ίδιος εφιάλτης θα σε στιγματίσειΑυτός ο εφιάλτης θα σε τρελάνειΑδιέξοδο - Εφιάλτης
Δηλαδή ο seller που πουλάει την original κόπια 200 ευρω στο discogs δεν εχει χασει τελειως το νόημα; Τι ελιτισμός ειναι αυτος ! Η μουσική ανήκει σε ολους σε οποιαδήποτε μορφή και κάτω απο οποιοδήποτε πριςμα. Αλλοιως και το πανκ γινεται είδος για τους ´ψαγμένους´ και εκει ειναι που χάνεται πραγματικα το νόημα.Και επισης τι πειραζει αν ειναι Ελληνικό το πανκ, χαρακτηρίζει την ταυτότητα του και οχι το είδος του , το πανκ ειναι πανκ απο όπου και αν προέρχεται , αυτο δεν αλλάζει το είδος του . Μηπως οι στίχοι και η μουσική ειναι στα Λιθουανικα και δεν το καταλάβαμε ;
Κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι η λέξη "punk" με τη λέξη "Ελληνικό" και όλα τα παράγωγα της ΔΕΝ μπαίνουν στην ίδια πρόταση. Πρόκειται για παρερμηνεία, ιδιαίτερα όταν αφορούν μπάντες όπως αυτές που παρουσιάζονται στο παραπάνω άρθρο. Όταν γράφουμε για αυτά από μια εντελώς συμβατική οπτική, εκείνη του "ακροατή" της μουσικής, του ψαγμένου "καταναλωτή" που κατεβαίνει ευχαρής στο δισκοπωλίο για να βρει την υπερ-σπάνια αλμπουμάρα, σε επανέκδοση digtal remastered, έχουμε χάσει εντελώς το νόημα των τραγουδιών που είναι Αναρχο-Πανκ και όχι "Ελληνικό Πανκ". Έλληνες είστε και φαίνεστε!