Ο Παύλος είναι μια θαλάσσια χελώνα που βρέθηκε το 2011 στον Αμβρακικό με ένα καρφί στο κεφάλι του. Περίπου 50 άνθρωποι έχουν βρεθεί στην ζωή του σε όλη αυτή την διαδρομή, από την μεταφορά, στο χειρουργείο, στην ανάρρωση και σήμερα την απελευθέρωσή του στην θάλασσα. «Ήταν ένας από τους τυχερούς», μας λένε οι άνθρωποι του κέντρου διάσωσης.
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ ξεκίνησε το έργο του το 1983 από τον κύριο και την κυρία Μαργαριτούλη. Από τότε έχει βοηθήσει στην διάσωση, περίθαλψη και διατήρηση του πληθυσμού του σπάνιου είδους της καρέτα-καρέτα. Μιλήσαμε με τους εθελοντές του κέντρου διάσωσης στην Γλυφάδα, αλλά και με τον υπεύθυνο, τον κύριο Παύλο Τσάρο (ο οποίος έδωσε το όνομά του στη χελώνα που απελευθερώσαμε).
Πώς άρχισες να εργάζεσαι με τις χελώνες;
Τουριστικά έχω σπουδάσει. Ήρθα σε επαφή μαζί τους σε κάποιες διακοπές μου στην Κρήτη. Εκεί είδα για πρώτη φορά παραλίες ωοτοκίας. Δεν είχα ιδέα, άλλα κάπως με άγγιξε ότι μέσα στο κάθε αυγό υπήρχε μια μικρή ζωή. Έκτοτε ασχολήθηκα πολύ με αυτές, έζησα σαν εθελοντής και ταξίδεψα τον κόσμο σώζοντας τις χελώνες.
Γιατί είναι είδος υπό εξαφάνιση, έχει συμβάλλει ο άνθρωπος σε αυτό;
Σαφώς. Μεγάλο πρόβλημα είναι το χτίσιμο κατοικιών και ξενοδοχείων πολύ κοντά στην ακτή. Αυτό καταστρέφει και το φυσικό περιβάλλον, αλλά και τις φωλιές των χελωνών στην άμμο. Τώρα είναι εποχή να βάλουμε αυστηρά μέτρα προστασίας για να παραμείνει η φύση όπως έχει. Το μέλλον της θάλασσας είναι δική μας ευθύνη. Αν καταστρέψουμε τον βυθό, δεν θα έχουμε τίποτα να δούμε, ούτε να φάμε. Οι χελώνες είναι μέρος μιας τροφικής αλυσίδας που πρέπει να ισορροπεί, δεν γίνεται να εκλείψουν. Την καταστροφή κάποια στιγμή θα την πληρώσουμε.
σχόλια