Το σάουντρακ της πόλης

Facebook Twitter
0

Οι Misuse δεν είναι από τις μπάντες που θα μας τρελάνουν επειδή θα δημιουργήσουν τρελό hype και θα κάνουν την πλατεία Καρύτση ν’ αλαλιάσει. Αν και ανήκουν χρονολογικά σε αυτό που ονομάζουμε «νέα αγγλόφωνη ελληνική εναλλακτική κ.λπ. σκηνή», δεν μπορείς να τους τοποθετήσεις εκεί, όσον αφορά τον ήχο τους. Οι ίδιοι τον αποκαλούν «οργανικό ροκ με ambient στοιχεία και σεναριακή δομή». Ανήκουν στο μεγάλο καραβάνι που ακούει στο όνομα post rock. Το ελληνικό κοινό λάτρεψε τους Mogwai και τους God Speed You Black Emperor και, φέτος, μια παρεμφερής μπάντα, οι Gravitysays_i έβγαλαν έναν απ’ τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους της χρονιάς. Οι φίλοι τους Misuse κυκλοφόρησαν πριν από λίγες μέρες το «April» στις Puzzlemusik και Spinalonga, κάτι που αποδεικνύει πως η μουσική ποιότητα «όλων αυτών των παιδιών που τσαγκουρνάνε τις κιθάρες» έχει αυξηθεί κατακόρυφα.

Οι Δημήτρης Πατσαρός (κιθάρα, programming), Κώστας Στεργίου (πληκτροφόρα, programming), Λευτέρης Βολάνης (το νέο μέλος - κιθάρα), Νίκος Δημητρακάκος (ντραμς, programming) και Σταύρος Μαραγκός (μπάσο) είναι τα μέλη της μπάντας. Για να φτάσουν σε αυτήν τη σύνθεση έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια από τότε που οι δύο πρώτοι βρέθηκαν σ’ ένα λάιβ των Sonic Youth κι οι πρώτες πρόβες ξεκίνησαν με «τζαμαρίσματα σε υπνοδωμάτια». Έβαλαν κομμάτια σε διάφορες συλλογές της Spinalonga και η πρώτη κυκλοφορία ήρθε μόλις το 2008, με το ομώνυμο άλμπουμ στα ίδια labels που είναι και το «April». «H καθυστέρηση οφείλεται στην αλλαγή των μελών αλλά και στο ότι μέχρι τον Χρήστο Αλεξόπουλο της Puzzlemusik δεν είχαμε κάποια σοβαρή πρόταση».

Κάθε κομμάτι του δίσκου χωρίζεται σε δύο μέρη. Στίχοι δεν υπάρχουν. Όλο το άλμπουμ διηγείται μια ιστορία. «Συνήθως πλάθεται ένα concept κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός track, το οποίο και μας δίνει κατά κάποιο τρόπο πάτημα για την περαιτέρω εξέλιξη της ροής και δομής του κομματιού. Άλλες φορές η οπτικοποίηση έρχεται μετά». Έτσι κι αλλιώς, το «April» θα μπορούσε να είναι ένα πολύ καλό ost. «Έχουμε δοκιμάσει σε συναυλίες μας κάποια ασπρόμαυρα φιλμ, όπως το Metropolis και το Vampyr του Ντράιερ, τα οποία ταίριαξαν αρκετά καλά. Σίγουρα, όμως, υπάρχουν και άλλου τύπου κινηματογραφικές ταινίες που πιστεύουμε ότι ταιριάζουν με τη μουσική μας ή το αντίστροφο. Επίσης, θεωρούμε ότι κάποια κομμάτια θα μπορούσαν να συνοδεύσουν κάποιο ντοκιμαντέρ. Βέβαια, ακριβώς επειδή δεν γράφουμε μουσική για εικόνα (αλλά η εικόνα είναι μόνο υποσυνείδητη), δεν έχουμε ιδέα αν “αντικειμενικά” και στην πράξη μπορεί κάποιο απ’ τα υπάρχοντα κομμάτια μας ν’ αποτελέσει με επιτυχία σάουντρακ μιας ταινίας ή ενός ντοκιμαντέρ. Το μέλλον θα δείξει ή, βέβαια, μπορεί να μας δοθεί η ευκαιρία να γράψουμε μουσική με αυτόν το σκοπό και να δούμε πώς αυτό θα λειτουργήσει».

Τα παιδιά δεν πιστεύουν πως η μουσική τους είναι δύσκολη. Έχει στοιχεία που την κάνουν άμεση και αρκετά επικοινωνιακή. Αρκεί, φυσικά, να την ακούσεις. «Δεν πιστεύουμε ότι κάνουμε μουσική για την ελίτ. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει συναυλίες στην Ελλάδα με παρόμοιο ήχο που ήταν άκρως επιτυχημένες και πολλές από αυτές sold out».

Ι: Το «April» των Misuse κυκλοφορεί από την Puzzlemusik και τη Spinalonga. Στις 17 Δεκεμβρίου θα γίνει η παρουσίασή του στο Bios.

  

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ