32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
13

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
H πρώτη μέρα στο σχολείο ήταν η μέρα που η ζωή σου άλλαζε για πάντα...

 

H πρώτη μέρα στο σχολείο. Εφιάλτης ή χαρά; Πάντοτε αμυδρά θυμάσαι εκείνη την πρώτη μέρα. Η πολύ έντονα. Ήταν η μέρα που η ζωή σου άλλαζε για πάντα. Γινόσουν από μικρός, μεγάλος. Τότε, δεν το ήξερες. Σήμερα το νοσταλγείς. Στείλαμε ένα μήνυμα σε μερικούς ανθρώπους και πήραμε τις απαντήσεις τους. Θέμα: Πρώτη μέρα στο σχολείο. Τους ευχαριστούμε όλους θερμά για τις αναμνήσεις. Στη δική μας περίπτωση ήταν όλοι τους εξαιρετικά επιμελείς.

Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνοθέτης

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Θωμάς Μοσχόπουλος

 

Πρώτη μέρα στο σχολείο...Θυμάμαι να παρηγορώ την μητέρα μου που ήταν πιο στεναχωρημένη απο 'μένα που ξεκινώ στο Νηπαγωγείο...εγώ μια χαρά ήμουν που επιτέλους θα έβρισκα τόσα παιδιά να παίξω...μια και ως τότε μεγάλωνα σε ένα διαμέρισμα περιτριγυρισμένος από ενήλικες...μου είχε φανεί συναρπαστική περιπέτεια...το σχολικό...το σκάμμα με την άμμο στην αυλή...το σχολείο μου φάνηκε τεράστιο...πολύ αργότερα όταν ήμουν στο πρώτο έτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, τους πρώτους μήνες στεγαζόμασταν στο ίδιο εκείνο κτήριο που υπήρξε κάποτε το νηπιαγωγείο μου...μου φάνηκε τόσο μικρό...το δε σκάμμα με την άμμο...μια σταλιά.

 

Μισέλ Φάις

Συγγραφέας

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Το τετράδιο του Μισέλ Φάις

 

Εν Κομοτινή τη 15 Σεπτεμβρίου εν έτει 1963 (αυτά έγραφε ο πατέρας μου― επιμελής αρχειοθέτης της οικογενειακής μνήμης ). Ο υποφαινόμενος βασανιζόταν να φτιάξει κουλουράκια με μπαστουνάκια. Το πρώτο άλφα που σχεδίασα σε σχολικό τετράδιο. Έκτοτε ακολούθησαν πολλά, αμέτρητα. Κακογραμμένα, καλλιεπή, βίαια, ευτυχισμένα, αποκαρδιωμένα, αμφίθυμα, σβησμένα...

 

Γλυκερία Μπασδέκη

Ποιήτρια

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Γλυκερία Μπασδέκη

''Δε θέλω να σε έχω και Κυρία και μαμά''. (τη γλύτωσα / δε με πήρε η μαμά που ήταν δασκάλα στο ίδιο σχολείο...ο αδελφός μου που την είχε, ξεχνιόταν και τη φώναζε Κυρία στο σπίτι..).

Πρόδρομος Τσινικόρης

Σκηνοθέτης-ηθοποιός

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Πρόδρομος Τσινικόρης. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μη μας αφήνετε μόνους εδώ. (στους γονείς μας πρώτη μέρα που μας πήγαν στο ελληνικό σχολείο στο Βούπερταλ. Εμένα και τη δίδυμη αδερφή μου).

Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Ηθοποιός, παρουσιάστρια MTV

"Έχω δική μου τσάντα, δικά μου τετράδια, δική μου κασετίνα, δικά μου βιβλία".

Ηρώ

Τραγουδίστρια

 

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Ηρώ

 

Λες οι άλλοι δάσκαλοι να είναι σαν τη μαμά μου; (η μαμά μου ήταν δασκάλα).

 

Μπέσυ Μάλφα

Ηθοποιός

Πρέπει να γίνω η καλύτερη μαθήτρια (έγινα).

Ενκε Φεζολάρι

Σκηνοθέτης

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Ενκε Φεζολάρι

Η Μαμά με παίρνει από το χέρι / Σεπτέμβρης. Τίρανα. Μια γιαγιά πουλάει σπόρια. Κόσμος. Η Μαμά με αφήνει απ έξω, φοβάμαι. Χαλίκια στην αυλή. Τρέμω. Ποδιά. Σοσιαλισμός. Έχω ένα κόκκινο γαρύφαλλο. Το κουνάω. Η εικόνα του Χότζα. Ενκελέντ με λένε. Το χαϊδευτικό Κέλι. Ετών; 7. Δεν προφέρω καλά το λάμδα. Γελούν. Ακάθεκτος σηκώνομαι στον πίνακα. Δασκάλα. Έχει βέργα. Τρέμω. Εθνικός ύμνος. Κουδούνι. Επιστροφή στο σπίτι. Πότε έχω μπαλέτο Μαμά;

 

 

Μαίρη Συνατσάκη

Παρουσιάστρια

Θυμάμαι ότι κρατούσα πάρα πολύ σφιχτά την Αλίκη (τη δίδυμη αδερφή μου) από το χέρι για να μην τη χάσω μέσα στα άπειρα παιδάκια και ευχόμουν να βρούμε σύντομα φίλους.

Γιώργης Χριστοδούλου

Τραγουδιστής

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Γιώργης Χριστοδούλου

Γενικά ήμουν πολύ κακός μαθητής αλλά διάβαζα πολλή λογοτεχνία και έπαιζα μουσική με την κιθάρα στα διαλείμματα και στις γιορτές. Έτσι με λυπόντουσαν και με "περνούσαν" οι καθηγητές. Το πρώτο που μου 'ρχεται στο μυαλό είναι ένας στίχος από το ποίημα του Ζ.Πρεβέρ :

Και παρά τις φοβέρες του καθηγητή, Ο "κακός μαθητής",
Κάτω από τα γιουχαΐσματα των καλών μαθητών, Με κιμωλίες όλων των χρωμάτων
Πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας, Ζωγραφίζει το πρόσωπο της ευτυχίας.

Γιώργος Ικαρος Μπαμπασάκης

Συγγραφέας, μεταφραστής

Ήθελα να γίνω ο Keith Moon όταν μεγαλώσω: Το σχολείο μας άρεσε γιατί σε όλα τα διαλείμματα τρέχαμε στις τουαλέτες και καπνίζαμε, Καρελάκι ισόγειο, 10 τσιγάρα, εφτάμισι δραχμές το πακέτο, δεκατέσσερις δραχμές είχε το κανονικό, και καπνίζαμε, Τετάρτη Γυμνασίου, 1975, και συζητούσαμε, «μες σε καπνούς και σε βρισιές», και αναλύαμε τη σύνθεση συγκροτημάτων (Who, Deep Purple, Led Zeppelin, Genesis), και την πολιτικοκοινωνική κατάσταση, στις τουαλέτες, μάλιστα, και μιλούσαμε για τα κορίτσια (Ειρήνη, Μάνια, Αννίτα, Μόνικα), και μετά γίναμε ο ένας, ο Κώστας Βόμβολος, μουσικός (και όχι γιατρός που σπούδασε), και παίζει ακόμη με τους Χειμερινούς Κολυμβητές, ο άλλος, ο Νικόλας Λουδοβίκος, παπάς (και όχι διδάσκαλος που σπούδασε) και ιερουργεί ακόμη, κανένας μας δεν έγινε οικονομολόγος κι ας περάσαμε σε τέτοιες σχολές (ο Γιάννης Τζώρτζης, φέρ' ειπείν, ο ποιητής και εκδότης της Ζάλης, κι εγώ που σας τα ιστορώ). Ήταν στο Δεύτερο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου, στον Άναυρο, όλο καπνίζαμε, παίρναμε μεγάλους βαθμούς, διαβάζαμε ένα σκασμό εξωσχολικά, ο Δημήτρης ο Καζαντζής έπαιζε ντραμς στους Black Spot και διάβαζε μετά μανίας Έκτορα Κακναβάτο, κι εμένα μ' έβαλε κάποια στιγμή στο μάτι ο Ιωάννης Φλ., εισαγγελέας ανηλίκων ο Ιαβέρης του Βόλου, και μια δεκαετία με κυνηγούσε γιατί (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία μεταρομαντική).

Μαριέττα Φαφούτη

Τραγουδίστρια

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Μαριέτα Φαφούτη

 

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη μέρα στο σχολείο της Β' Δημοτικού. Ούτε και η μαμά μου. Είχα κλέψει από την τσάντα της 500 δραχμές, σήκωσα το μισό κυλικείο και κέρασα όλα τα παιδιά της τάξης.

Άλκηστις Πουλοπούλου

Ηθοποιός

Γιατί το κάνανε το σχολείο τόσο νωρίς;

Κώστας Λειβαδάς

Τραγουδοποιός

Πρώτη μέρα στο σχολείο, η αυλή πάνω από βενζινάδικο...! Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σκάσει. Κάθε άτσαλο σουτ κατ'ευθείαν στην Αχαρνών... Την ώρα της προσευχής του αγιασμού μέσα σε ένα αξέχαστο φως έκανα κι εγώ την δική μου ευχή: να με θέλει η Τζώρτζια, να κερδίσουμε στο μπάσκετ το 15ο. Κυψέλη. Μέχρι σήμερα τα σκέφτομαι όλα αυτά κάθε μέρα. Μαζί με τα μαυρισμένα όνειρα των σημερινών παιδιών... Πόσα κουδούνια πια;

 

Μαρίζα Ρίζου

Τραγουδίστρια

 

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Μαρίζα Ρίζου

Τα μαθητικά τα χρόνια θα τα άλλαζα με τα φοιτητικά...

 

Γιώργος Χρυσοστόμου

Ηθοποιός

Πως θα περάσουν 12 χρόνια; 

Ορφέας Αυγουστίδης

Ηθοποιός

Πρώτη φορά που αντίκρισα "ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ": θυμάμαι ήταν μαύρο, ένας οδηγός χωρίς κεφάλι άνοιξε την πόρτα και περίμενε να μπω μέσα, χιλιάδες παιδάκια το ενα πάνω στο άλλο στο εσωτερικό του σχολικού ούρλιαζαν να πάνε πίσω στο σπίτι τους, και εγώ πίσω πίσω κάθισα και περίμενα. Και οι υπόλοιπες μέρες έτσι ήτανε, απλά το συνήθισα.

 

Σοφία Φιλιππίδου

Ηθοποιός

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Σοφία Φιλιππίδου

Εγώ πήγα 3 χρόνια νηπιαγωγείο δημόσιο επειδή παρακάλεσε η μάνα μου για να μην κλαίω και καθόμουνα με σταυρωμένα χέρια για να μη με διώξει η δασκάλα, ήμουν 3 χρονών μάλλον θα παρακαλούσα να μ' αγαπήσουν σαν καλό παιδί και να μη με διώξουν.

 

 

Βασιλική Καρακώστα

Τραγουδίστρια

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Βασιλική Καρακώστα

 

Πρώτη μέρα στο σχολειό, κράτα με να σε κρατώ. Καλή δύναμη σε όλους σας!

 

 

Βασιλική Τρουφάκου

Ηθοποιός

Στο προαύλιο πρώτη μέρα συγκεντρώνουν όλες τις 6 τάξεις και μας μιλάνε. Εκεί βλέπω μια δασκάλα. έμοιαζε πολύ στη μαμά μου. 'Να η δασκάλα μου!' σκέφτομαι με απόλυτη σιγουριά.. Αλλά δεν ήταν... Μεγάλη απογοήτευση...

Χάρης Αττώνης

Ηθοποιός

Νόμιζα ότι θα είναι μαζί και η μάνα μου που με πήγε αλλα όταν πήγε να φύγει, άρχισα να κλαίω τόσο που δε θυμάμαι τίποτα άλλο. Μετα πήρα φορα και άρχισα να μιλάω τόσο δυνατά που η δασκάλα είπε θα με βάλει τιμωρία και εγω απο την τρομάρα... κατουρήθηκα πάνω μου.

Κατερίνα Μπερδεκα

Σκηνοθέτης

Λατρεύω την καινούρια μου κολλαριστή μπλε ποδιά και την ψηλή μου κοτσίδα! Όλοι μοσχοβολούν φρεσκάδα.

Κωνσταντίνα Τάκαλου

Ηθοποιός

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Κωνσταντίνα Τάκαλου

Η συμβουλή της μάνας μου: μην τυχόν και τσαλακωθείς! Μην τυχόν και λερώσεις τα παπούτσια σου!

 

 

Τάσος Ιορδανίδης

Ηθοποιός

Ήμουνα τόσο χαρούμενος, γιατί με τα παιδιά που έπαιζα θα πήγαινα μαζί σχολείο και θα είμαστε όλη μέρα παρέα.

Ανδρέας Κοντοπουλος

Ηθοποιός

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Ανδρέας Κοντόπουλος

Η πρώτη εικόνα που θυμάμαι και μία από τις παλιότερες αναμνήσεις μου, είναι τους δυο παλιότερους φίλους μου να παίζουν στον παιδότοπο του νηπιαγωγείου κι εγώ να τους συστήνομαι συμμετέχοντας στο παιχνίδι τους. Ή κάτι πιο συνοπτικό: Ένιωσα πως ήρθε η ώρα να ξεσαλώσουμε!

  

Κώστας Φιλίππογλου

Σκηνοθέτης

Δε θέλω να πάω, θέλω να κάτσω εδώ να παίξω.

Γιώργος Νανούρης

Σκηνοθέτης

Κι  αν τα άλλα παιδιά με κοροϊδεύουν που είμαι κουρεμένοs γουλί;

Θάλεια Ματίκα

Ηθοποιός

Ήμουνα πολύ χαρούμενη γιατί θα έβρισκα φίλους αλλά είχα πολύ άγχος. 

Μυρτώ Αλικάκη

Ηθοποιός

Πάλι τα ίδια;

 

 

Στεφανία Γουλιώτη

Ηθοποιός

Έτρεμα μη με πιάσει πιπί και πρέπει να πάω σε αυτές τις φριχτές τούρκικες τουαλέτες.

  

Λυδία Παπαϊωάννου

Παρουσιάστρια

32 πρόσωπα της Αθήνας μιλούν για την πρώτη μέρα στο σχολείο Facebook Twitter
Λυδία Παπαϊωάννου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Φαντάζομαι αυτό που θα σκέφτηκα θα ήταν μάλλον "ουαο, μπασκέτεεεεεες" 

Λένα Παπαληγούρα

Ηθοποιός

Εκείνο το κοριτσάκι γιατί κάθεται μόνο του; Θα την κάνω φίλη. 

Ελλάδα
13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γιάννης Καλλιάνος αποχαιρετά τον πατέρα του: Ο πόνος της απώλειας μού σχίζει την ψυχή

Ελλάδα / Ο Γιάννης Καλλιάνος αποχαιρετά τον πατέρα του: Ο πόνος της απώλειας μου σκίζει την ψυχή

«Ο καθηγητής έλεγε ότι πας καλά και ότι δεν χρειάζεσαι παραπάνω υποστήριξη όταν εσύ έσβηνες από τη δύσπνοια» γράφει ο βουλευτής της ΝΔ και μετεωρολόγος στο τελευταίο αντίο προς τον πατέρα του Δημήτρη
NEWSROOM
Δίκη για το τροχαίο στη Βουλή: Προκλητικές μαρτυρίες για τον θάνατο του Ιάσονα Λαλαούνη

Ελλάδα / Δίκη για τροχαίο στη Βουλή: «Η μηχανή έκανε παράνομη προσπέραση» είπε ο συνοδηγός του υπηρεσιακού που σκότωσε τον Ιάσονα Λαλαούνη

«Η ουσία είναι ότι μας έχει δει από 60 μέτρα και δεν κόβει ταχύτητα» είπε ο βασικός μάρτυρας και συνοδηγός του υπηρεσιακού οχήματος επιχειρώντας να μεταθέσει την ευθύνη στον 23χρονο Ιάσονα
NEWSROOM

σχόλια

9 σχόλια
Όλα μου τα μαθητικά χρόνια βαριές μέρες προσωπικής δυστυχίας, ευχόμουν να πεθάνω. Και, καθώς φαίνεται, πέθανα. Στα μισά του πρώτου έτους κιόλας των φοιτητικών μου χρόνων βρισκόμουν ήδη στον Παράδεισο ή την... Κόλασηηη!
Πρώτη δημοτικού-Αγιασμός. Σε κάποια φάση βλέπω τα παιδάκια να κάνουν το σταυρό τους, πανικοβλήθηκα, διότι εκ πεποιθήσεως γονέων καμία επαφή με (καμία) θρησκεία δεν είχαμε πριν από αυτό. Κρατώ τη φίλη μου με το δεξί χέρι, οπότε κάνω το σταυρό μου με το αριστερό.
Τι σημασία έχει η πρώτη μέρα; Το δημοτικό (και σε μεγάλο βαθμό το γυμνάσιο) τα θυμάμαι όπως θυμάται σήμερα η Ευρώπη τον Μεσαίωνα. Για να μην πω όπως θυμάται η Ελλάδα την Κατοχή. Μεγάλο μέρος των δασκάλων υιοθετούσε άκρως αντιπαιδαγωγικές μεθόδους, αλλά το χειρότερο ήταν τα παιδιά. Ναι, αν ταίριαζες 100% στα πρότυπα που είχαν στο μυαλό τους, αν δεν διέφερες σε κάτι από το πλήθος, καλά περνούσες υποθέτω. Αλλιώς... Η χειρότερη ηλικία του ανθρώπου, μια εποχή που η συμπεριφορά μας καθορίζεται απόκλειστικά από προκαταλήψεις που μας περνούν συνειδητά ή ασυνείδητα και από την ψυχολογία του πλήθους. Ποτέ δεν θα καταλάβω τη ροζ απεικόνιση της παιδικής ηλικίας από τόσο κόσμο.
Κι έτσι όπως διάβαζα τα σχόλια ανάκατα, χωρίς την καθορισμένη σειρά έπεσα στο σχόλιο σας κ. Μπαμπασάκη και συγκινήθηκα. Γιατί ναι τι πιο μεγάλο και ουσιαστικό από το να βρει κανείς το δρόμο του... Κι ας μην έχει καμιά σχέση με τη σχολή που πέρασες και τελείωσες. Μακάρι αυτό να το καταλάβει εγκαίρως κάθε παιδί, που βιώνει το ελληνικό σύστημα παιδείας και που νομίζει πως η τρίτη λυκείου καθορίζει τη ζωή του ή ακόμα χειρότερα κάθε φοιτητής που τελειώνει την όποια σχολή και μετά τη σιχτιρίζει. Αλίμονο, το σχολείο και τα φοιτητικά χρόνια είναι τόσα πολλά περισσότερα απ' αυτό το κενό πλασάρισμα της γνώσης που μας πουλάνε χρόνια. Είναι μια διαδρομή προς εσένα και τους άλλους.Καλή αρχή σε κάθε παιδί που ξεκινά αύριο :)
Προσπαθούσα(πήρα σύνταξη) να διαβάσω τα μάτια τους όταν έβλεπα την πρώτη μέρα την τάξη μου.Μετά προσπαθούσα να τα κερδίσω και να είναι χαρούμενα!