Πώς τρώγεται σωστά το σούσι

Πώς τρώγεται σωστά το σούσι Facebook Twitter
11
Ναι
  • Μπορείτε να φάτε σούσι είτε με τα χέρια είτε με τσοπ στικς (το σασίμι όμως, οπωσδήποτε με τσοπ στικς). Το βασικό είναι να μην πιάνετε με τα χέρια σας άμεσα το ψάρι.
  • Βουτήξτε το ψάρι –και όχι το ρύζι- στη σάλτσα σόγιας
  • Φάτε το σούσι με μία μπουκιά, αν είναι nigiri με την πλευρά του ψαριού προς τα κάτω
  • Όταν μοιράζεστε φαγητό με άλλους, χρησιμοποιήστε την άλλη άκρη των τσοπ στικς.
  • Όταν δεν χρησιμοποιείτε τα τσοπ στικς, ακουμπήστε τα παράλληλα με τον πάγκο, είτε πάνω στο πιάτο είτε στο ειδικό σκεύος.
Όχι
  • Μην τρίβετε τα τσοπ στικς μεταξύ τους, είναι τεράστια αγένεια. Επίσης ιδανικά τα τσοπ στικς δεν έρχονται σε επαφή με το εσωτερικό του στόματος. Σε κάθε περίπτωση μην γλείφετε ηδονικά τις άκρες τους. Μην ακουμπάτε μόνο τις άκρες στο πιάτο και μην τα βάζετε ολόκληρα σε μπολ με τις άκρες να εξέχουν.
  • Ποτέ μην ανακατεύετε το γουασάμπι με τη σάλτσα σόγιας. Κανονικά η ποσότητα του γουασάμπι είναι καθορισμένη από τον sushi chef για κάθε κομμάτι. Αν θέλετε να προσθέσετε κι άλλο, τότε πάνω στο ψάρι.
  • Μην ανακατεύετε το τζίντζερ με το σούσι. Το τζίντζερ στην άκρη είναι για να τρώγεται μεταξύ των μπουκιών.
  • Αν κάθεστε σε μπαρ, ποτέ μη δίνετε λεφτά στον sushi chef. Θεωρούνται ακάθαρτα (είναι) και απαγορεύεται να τα πιάνει.

Και σε εικόνες:

Πώς τρώγεται σωστά το σούσι Facebook Twitter

 

Πώς το σούσι μου έσωσε τη ζωή

Μου πήρε περίπου έξι μήνες να μάθω αρκετά kanji (γύρω στα χιλιάδες σύμβολα) για να μπορέσω να διαβάσω εφημερίδες. Όταν αισθάνθηκα έτοιμος να διαβάσω κάτι μεγαλύτερο, πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο κοντά στο σταθμό Tokyo και αγόρασα τις Ιστορίες Kanda Tsuruhachi σούσι. Στο εξώφυλλο ήταν τέσσερα κομμάτια nigiri σε μία ξύλινη υποδοχή και τράβηξε το μάτι μου. Ήταν μία αυτοβιογραφία του Yukio Moro-oka (ενός διάσημου σεφ σούσι) όπου περιέγραφε όσα έμαθε από τους μέντορές του – όχι μόνο από τον πατέρα του αλλά και από άλλους σεφ, με τους οποίους δούλεψε. Ας πούμε, οι μεγαλύτεροι του είπαν ότι το σούσι δε θα έπρεπε ποτέ να τρώγεται με τσοπ στικς. «Το σούσι φτιάχνεται με τα χέρια, κι έτσι θα έπρεπε να τρώγεται με τα χέρια», έλεγε ο πατέρας του Moro-oka. Σε ένα εξαντλητικά αναλυτικό κεφάλαιο με τίτλο «το ιδανικό μέγεθος και σχήμα του nigiri» ο Moro-oka εξηγεί ότι το ψάρι πρέπει να είναι κομμένο έτσι, ώστε όταν το βλέπεις από το πλάι, το κομμάτι να μοιάζει με κλειστή χάρτινη βεντάλια. Η άποψή του για το μέγεθος είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Αν ο πελάτης δε μπορεί να φάει ένα κομμάτι σούσι με μία μπουκιά, το λάθος είναι του σεφ που δεν κατάφερε να προσαρμόσει το μέγεθος στο στόμα του πελάτη. Όμως, υπάρχουν και όρια. Ο σεφ δεν πρέπει να κάνει ποτέ το σούσι τόσο μεγάλο ή τόσο μικρό που να διαταράξει την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ του ψαριού και του ρυζιού. Ο Moro-oka λέει ότι η μοναδική πληροφορία που δε μπορεί να δώσει είναι η αναλογία του αλατιού/ξιδιού στο μαρινάρισμα του ρυζιού, γιατί ο πατέρας του είπε κάποτε ότι αυτή η αναλογία είναι αυτό που κάνει το σούσι κάτι παραπάνω από ψάρι με ρύζι. Οπότε, για να συνοψίσω αυτό που λέει ο Moro-oka σε τριακόσιες σελίδες, είναι ότι το ρύζι είναι σημαντικό και το ψάρι είναι σημαντικό, αλλά το πιο σημαντικό απ' όλα είναι η σχέση μεταξύ του ψαριού και του ρυζιού. Αλλά δε νομίζω ότι κατάλαβα για τι πράγμα μιλούσε μέχρι να δοκιμάσω το σούσι στο εστιατόριο του Hamako.
Ακόμα και τότε, δεν ήξερα για τι πράγμα ακριβώς μιλούσα. Είπα στον σεφ:
«Μου αρέσει το ψάρι σου. Μου αρέσει το ρύζι σου. Αλλά αυτό που μου αρέσει πραγματικά είναι ότι μπορώ να αισθανθώ την σχέση μεταξύ του ψαριού σου και του ρυζιού σου.»
Ο σεφ διέκοψε τις κινήσεις του. Άφησε το μαχαίρι του και γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε με προσοχή. Συστήθηκε:
«Το όνομά μου είναι Tetsuo,» είπε. Δείχνοντας τη σερβιτόρα, συμπλήρωσε: «αυτή είναι η γυναίκα μου, Junko>'
Η Junko τώρα μου χαμογελούσε φιλικά. «Χάρηκα για τη γνωριμία.»

 

(Από το βιβλίο «The Ramen King and I» του Andy Raskin)

Γεύση
11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ergon Bakehouse:

Γεύση / Η πιο ελαφριά και αφράτη πίτσα της πόλης σερβίρεται στο Ergon Bakehouse

Στο νέο πολυεπίπεδο πρότζεκτ Ergon Bakehouse Athens όλα μυρίζουν ζυμάρι. Εδώ θα βρείτε έναν φούρνο με πολύχρωμα ψωμιά, όσα χρειάζεστε για τα δικά σας ξεφουρνίσματα στο σπίτι, αλλά και ένα χαλαρό μέρος για να φάτε κάτι εύκολο και νόστιμο στο κέντρο, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και έρχονται και άλλα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Δέκα διευθύνσεις για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Γεύση / Εννέα μέρη για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Η 25η Μαρτίου είναι μία από τις τρεις μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που επιτρέπεται το ψάρι, το λάδι και το κρασί. Δεν ξέρω πόσο μεγάλη είναι η πίστη σας, ξέρω μόνο πόσο ευλαβικά αγαπάμε όλοι τον μπακαλιάρο σκορδαλιά και πόσο καλά ξέρουμε να τιμούμε τις γαστρονομικές παραδόσεις.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Γεύση / Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Αυτήν τη στιγμή ξεφουρνίζονται στην πόλη cinnamon rolls σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, ψωμιά με μάραθο και κουρκουμά και πολύσπορα με μέλι, vanilla buns, ηπειρώτικες χορτόπιτες και empanadas σαν σπανακόπιτα. Κάποιοι κάνουν υπομονή μέχρι να ωριμάσουν τα ζυμάρια τους για να βάλουν στη βιτρίνα τους πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Νίκος Μάνεσης: «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο τούς βρίσκεις στο αμπέλι»

Το κρασί με απλά λόγια / «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο, βρίσκονται στο αμπέλι»

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης συνομιλούν με τον Νίκο Μάνεση, έναν από τους πρωτοπόρους οινογράφους της χώρας μας, για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αμπελώνα.
THE LIFO TEAM
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Γεύση / Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Οι φασολάδες και οι φακές, οι γίγαντες και οι ρεβιθάδες, όλα αυτά που αρνούμασταν να φάμε ως παιδιά, είναι πια πιάτα που παραγγέλνουμε και ψάχνουμε στα δημοφιλή εστιατόρια της Αθήνας. Μάλιστα, κάποια από αυτά είναι και μεγάλα σουξέ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μαγειρέψτε κρέας με κόκαλο και η νοστιμιά θα χτυπήσει κόκκινο

Γεύση / Συνταγές για κρέας με κόκαλο, εκεί που η νοστιμιά χτυπάει κόκκινο

Οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος μας υποδέχονται στο ολοκαίνουργιο παράρτημα του Basegrill στη Γλυφάδα και μαζί με τον σεφ Σπύρο Παυλίδη προτείνουν συνταγές με μέρη του κρέατος που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Γεύση / Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Δυο πολυβραβευμένες σειρές κρασιών περικλείουν όλο το πάθος, το μεράκι και την τεχνογνωσία που «κατέκτησε» κάποτε ο Σωτήρης Χαρτοδιπλωμένος και κληροδότησε στους γιους του, Ηρακλή και Στέλιο.
ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ
Ana Roš: «Τα εστιατόρια δίνουν το παράδειγμα ώστε να μαγειρεύουν όλοι πιο βιώσιμα»

Γεύση / Ana Roš: «Δεν μαγειρεύουμε για να πάρουμε βραβεία»

Η αυτοδίδακτη σεφ που έβαλε τη Σλοβενία στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη και σαρώνει τις διακρίσεις είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις οκτώ γυναίκες σεφ στον κόσμο των οποίων το εστιατόριο έχει την ανώτερη διάκριση από τον οδηγό Michelin. Λίγο πριν μαγειρέψει για τους Αθηναίους σε ξύλα στο Pharaoh μιλά στη LiFO.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

7 σχόλια
έχω κατ' επνάληψη ανακατέψει γουασάμπι με σόγια, σε σημείο ομογενοποίησης μιλάμε . νιώθω πάρα πολύ άσχημα...ντρέπομαι να αντικρύσω την κατακραυγή της ομύγηρης...ως γνωστό η κλειστή κοινωνία της Θεσσαλονίκης δε συγχωρεί τέτοια φω πα...θα κάνω χρόνια να ξαναβγω από το σπίτι :(
κι εδώ μια απ' τα ίδια. Ίσως το μόνο tip που μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση και σχεδόν αναφωνησα "μα γιατί;" Θεωρώ ιδανικό το μπλέξιμο του γουασάμπι με λίγη σογια σος.
Γιατί, τα ψαρεύουν από τον ωκεανό που δεν έχουμε; Διαφωνώ κάθετα. Για οποιοδήποτε σούσι σε χώρα που δε μπορεί εκ των πραγμάτων να έχει φρεσκότατα υλικά. Συμφωνούν και οι γευστικοί μου κάλυκες.(μην παρεξηγηθώ, τρώω και στην Αθήνα αλλά δε συγκρίνεται με άλλα)