Δείξε μου τις εκπομπές μαγειρικής σου για να σου πω ποιος είσαι

Facebook Twitter
14

 

Οι εκπομπές μαγειρικής ξεκίνησαν στην Αμερική στη δεκαετία του 1940 από το ραδιόφωνο για να περάσουν στην τηλεόραση μέσω τοπικών τηλεοπτικών σταθμών και να καταφέρουν να επιβιώσουν προσαρμοζόμενες στις μόδες κάθε εποχής, καταλήγοντας στο ριάλιτι του Top Chef.

 

Μία από τις πρώτες εκπομπές ήταν αυτή του James Beard με τίτλο “I love to eat”, που ξεκίνησε το 1946 στο κανάλι NBC. Αρχικά κρατούσε 15 λεπτά για να γίνει ημίωρη αλλά δυστυχώς δεν έχει επιβιώσει ούτε μία σκηνή ως σήμερα.

 

 

Η Julia Child (γύρω από την οποία γυρίστηκε η ταινία Julie and Julia) δεν ήταν η πρώτη τηλεοπτική μαγείρισσα  αλλά η πρώτη πετυχημένη στη δεκαετία του 1960 με την εκπομπή «the French Chef». Ξεχώρισε γιατί σε μεγάλη αντίθεση με την τότε παράδοση βούταγε τα χέρια στις σάλτσες, ανακάτευε και πέταγε τις κουτάλες στο νεροχύτη, δοκίμαζε το φαγητό κι έκανε ειλικρινή σχόλια, κάτι που ούτε οι σημερινοί μάγειροι/τηλεστάρ κάνουν.

 

 

Σήμερα οι εκπομπές μοιάζουν με τσόντες: ειδικά φώτα, έντονα χρώματα, σκηνικά κουζίνας και προκαταρκτικά ενός μάγειρα με σεξ απήλ ο οποίος μας προετοιμάζει για το μεγάλο τελείωμα, για την πρώτη μπουκιά του φαγητού που θα συνοδευτεί από ηδονικά επιφωνήματα και close-up στα μισόκλειστα μάτια του. Χωρίς τελείωμα, δεν κλείνει το επεισόδιο.

 

 

 

 

Χρόνια τώρα οι διάσημοι σεφ/σταρ έχουν μία ροκ εν ρολ αύρα, με αφετηρία τον ελκυστικό Marco Pierre White που ενέπνευσε γενιές περιθωριακών μαγείρων σε ανήλιαγα υπόγεια να εκδηλωθούν: «η μαγειρική με έσωσε από τα ναρκωτικά», με ενθάρρυνση του Anthony Bourdain που έγραψε ένα best seller το οποίο απευθυνόταν σε λίγους αλλά γοήτευσε πολλούς. Τα τατουάζ έγιναν αξεσουάρ μαζί με τα κοφτερά μαχαίρια, οι σεφ έγιναν νέοι, γρήγοροι και μοντέρνοι, άλλοι για νεοφώτιστους εργένηδες όπως ο Bobby Flay, άλλοι για τους τριαντάρηδες που έχουν τα λεφτά και την όρεξη να ασχοληθούν όπως ο Jamie Oliver και άλλοι για να ικανοποιήσουν αυτούς που σοκάρονται ακόμα με τη λέξη ‘fuck” όπως ο Gordon Ramsay.

 

 

Στην Ελλάδα τότε μεσουρανούσε η κυρία Βέφα με τα διαμαντικά της η οποία έδινε συμβουλές στις νοικοκυρές των οποίων η μεγαλύτερη μαγειρική πρόκληση ήταν να μαγειρέψουν για το διευθυντή του άντρα τους. Έχουμε περάσει στην δεύτερη γενιά Αλεξιάδου (φοβάμαι και στην τρίτη) η οποία μοιάζει να έχει τα ίδια μαγειρικά άγχη. Η  μόδα τους μάλλον πια παρήλθε και η ελληνική τηλεόραση ακολουθεί το ροκ ρεύμα κάνοντας σταρ τον Δημήτρη Σκαρμούτσο ο οποίος μαζί με το εντυπωσιακό του βιογραφικό, έχει και πέραση στα κορίτσια, οπότε ας πούμε ότι αποκτήσαμε κι εμείς τον δικό μας Marco Pierre White.

 

 

Πλέον η ελληνική τηλεόραση δεν έχει τίποτα να ζηλέψει: και ριάλιτι έχουμε, και παιχνίδι έχουμε, και συνταγές στα πρωινάδικα έχουμε, και εκπομπή με γλυκά έχουμε, δε μας λείπει τίποτα. Αν ισχύει ότι οι μαγειρικές εκπομπές παρακολουθούν τις συνήθειες της κοινωνίας τότε η Ελλάδα ενδιαφέρεται για τη μόδα στο φαγητό. Οι «πειραγμένες ελληνικές συνταγές» των μαστόρων έχει προκαλέσει στις μαμάδες που μαγειρεύουν (και στους μπαμπάδες που θέλουν να είναι cool) μία σύγχυση που αποτελείται από ξίδι μπαλσάμικο, ρόδι, καρύδια και ρόκα. Μετά το μπαράζ top chef και master chef προστέθηκαν οι γαρίδες και τα λινγκουίνι, το ξύσμα πορτοκαλιού και τη-λύση-για-όλα-τα-προβλήματα-πρωτοτυπίας, το φινόκιο. Θέλεις πειραγμένη ελληνική κουζίνα στο σπίτι σου; Βάλε κι εσύ τώρα τραχανά στο μενού, μπορείς.

 

 

Η γκλαμουροποίηση την ελληνικής παράδοσης φυσικά δεν είναι κακό πράγμα. Μακάρι όλοι οι μικροί παραγωγοί που παλεύουν για αναγνώριση να επιβιώσουν, να κερδίσουν και να γίνουν ακόμα καλύτεροι. Μακάρι και όλοι οι ερασιτέχνες μάγειρες να τιμήσουν τα ελληνικά προϊόντα. Η ποικιλία των εκπομπών δείχνει πολλές τάσεις. Που θα πάει, κάπου θα ισορροπήσουμε.

 

Για την ώρα, το αλαλούμ των ελληνικών νοικοκυριών καθρεφτίζεται στο Κάτι Ψήνεται.

 

 

 

 

Δε θα βαρεθώ ποτέ να το βλέπω, δε θα βαρεθώ ποτέ να μιλάω γι’ αυτό το φαινόμενο. Δε μπορώ να χάσω επεισόδιο από αυτόν τον καταιγισμό βαθιάς Ελλάδας που παλεύει να κρύψει τον συντηρητισμό της, υπερασπιζόμενη με σθένος αυτά που ξέρει (κι ας είναι λάθος) κρύβοντας τον τρόμο της με μισά χαμόγελα και αμηχανία.

 

 

 

 

Το σχόλιο που επαναλαμβάνεται ad nauseam σ’ όλες τις εκπομπές είναι «δεν ήταν αυτό που περίμενα». Αν δεν δουν αυτό που περίμεναν, αυτό που ξέρουν από τα βρεφικά τους χρόνια, τότε είναι λάθος, και αυτό είναι τελεσίδικο όσο ο θάνατος. Αυτή την Ελλάδα δεν την βλέπω κάθε μέρα αλλά υποψιάζομαι ότι υπάρχει σε μικρές λάμψεις στα σούπερ μάρκετ, σε κλεφτές κουβέντες και σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Υποψιάζομαι επίσης ότι αυτή είναι η Ελλάδα που αποφασίζει -μη αποφασίζοντας, αντιδρώντας σε ό,τι συμβαίνει, σε περίπτωση που «δεν ήταν αυτό που περίμεναν».

 

 

 

 

Ευτυχώς μαζί με το «Κάτι ψήνεται» υπάρχουν κι εκπομπές όπως το «Chef στον αέρα», η οποία ασχολείται με προσγειωμένο τρόπο με τη μαγειρική, οι «Γλυκές Αλχημείες», με ωραία φωτογραφία και μοντέρνα γλυκά και το “Food and the City” που παρουσιάζει μία Αθήνα-μητρόπολη που έχει και καλές πλευρές και μία παράδοση αυθεντική και όχι «πειραγμένη» με το ζόρι. Είναι δύσκολο να αποφασίσει κανείς για το ποια είναι η ελληνική κοινωνία βλέποντας τις εκπομπές της. Όμως που θα πάει, κάπου θα ισορροπήσουμε.

 

 

Γεύση
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ergon Bakehouse:

Γεύση / Η πιο ελαφριά και αφράτη πίτσα της πόλης σερβίρεται στο Ergon Bakehouse

Στο νέο πολυεπίπεδο πρότζεκτ Ergon Bakehouse Athens όλα μυρίζουν ζυμάρι. Εδώ θα βρείτε έναν φούρνο με πολύχρωμα ψωμιά, όσα χρειάζεστε για τα δικά σας ξεφουρνίσματα στο σπίτι, αλλά και ένα χαλαρό μέρος για να φάτε κάτι εύκολο και νόστιμο στο κέντρο, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και έρχονται και άλλα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Δέκα διευθύνσεις για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Γεύση / Εννέα μέρη για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Η 25η Μαρτίου είναι μία από τις τρεις μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που επιτρέπεται το ψάρι, το λάδι και το κρασί. Δεν ξέρω πόσο μεγάλη είναι η πίστη σας, ξέρω μόνο πόσο ευλαβικά αγαπάμε όλοι τον μπακαλιάρο σκορδαλιά και πόσο καλά ξέρουμε να τιμούμε τις γαστρονομικές παραδόσεις.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Γεύση / Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Αυτήν τη στιγμή ξεφουρνίζονται στην πόλη cinnamon rolls σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, ψωμιά με μάραθο και κουρκουμά και πολύσπορα με μέλι, vanilla buns, ηπειρώτικες χορτόπιτες και empanadas σαν σπανακόπιτα. Κάποιοι κάνουν υπομονή μέχρι να ωριμάσουν τα ζυμάρια τους για να βάλουν στη βιτρίνα τους πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Νίκος Μάνεσης: «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο τούς βρίσκεις στο αμπέλι»

Το κρασί με απλά λόγια / «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο, βρίσκονται στο αμπέλι»

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης συνομιλούν με τον Νίκο Μάνεση, έναν από τους πρωτοπόρους οινογράφους της χώρας μας, για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αμπελώνα.
THE LIFO TEAM
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Γεύση / Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Οι φασολάδες και οι φακές, οι γίγαντες και οι ρεβιθάδες, όλα αυτά που αρνούμασταν να φάμε ως παιδιά, είναι πια πιάτα που παραγγέλνουμε και ψάχνουμε στα δημοφιλή εστιατόρια της Αθήνας. Μάλιστα, κάποια από αυτά είναι και μεγάλα σουξέ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μαγειρέψτε κρέας με κόκαλο και η νοστιμιά θα χτυπήσει κόκκινο

Γεύση / Συνταγές για κρέας με κόκαλο, εκεί που η νοστιμιά χτυπάει κόκκινο

Οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος μας υποδέχονται στο ολοκαίνουργιο παράρτημα του Basegrill στη Γλυφάδα και μαζί με τον σεφ Σπύρο Παυλίδη προτείνουν συνταγές με μέρη του κρέατος που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Γεύση / Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Δυο πολυβραβευμένες σειρές κρασιών περικλείουν όλο το πάθος, το μεράκι και την τεχνογνωσία που «κατέκτησε» κάποτε ο Σωτήρης Χαρτοδιπλωμένος και κληροδότησε στους γιους του, Ηρακλή και Στέλιο.
ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ
Ana Roš: «Τα εστιατόρια δίνουν το παράδειγμα ώστε να μαγειρεύουν όλοι πιο βιώσιμα»

Γεύση / Ana Roš: «Δεν μαγειρεύουμε για να πάρουμε βραβεία»

Η αυτοδίδακτη σεφ που έβαλε τη Σλοβενία στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη και σαρώνει τις διακρίσεις είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις οκτώ γυναίκες σεφ στον κόσμο των οποίων το εστιατόριο έχει την ανώτερη διάκριση από τον οδηγό Michelin. Λίγο πριν μαγειρέψει για τους Αθηναίους σε ξύλα στο Pharaoh μιλά στη LiFO.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

11 σχόλια
Έχετε δει στο makedonia tv τον "εγώ.....o enzo και ο vincenzo"; δε μοιάζει σε τίποτα με τις άλλες τηλεοπτικές εκπομπές μαγειρικής, είναι ιδιαίτερη περίπτωση και έχω δει μερικά πιάτα που δεν ειχα ιδέα ότι υπάρχουν
Πρίν κανά εξάμηνο πέτυχα ξημερώματα μια εκπομπή μαγειρικής στην ΝΕΤ που παρουσίαζε ο Κωνσταντίνος Τζούμας φορώντας πυτζαμες και του μαγείρευε αυγά με σαμπάνια για πρωινό ο Πέσκιας, έχωντας φόντο ενα γιγαντιαίο γύρο projection να γυρίζει στο background...και ήταν απλα οτι πιο ωραίο και σουρεαλ έχω δεί στην ελληνική τηλεόραση. Το πρωί ξεμέθυστος πλέον είπα μαλλον το gin έκανε θαύματα και δε μπορεί να ήταν αλήθεια αυτη η μαγεία, το έψαξα οσο μπορούσα και το συζήτησα με κάποιους φίλους και ένα απο αυτους το ψιλοθυμόταν. Η εκπομπή λεγόταν πρωινό στο κρεβάτι (ή κάτι παρόμοιο) και παίχτηκαν κάνα δυο επεισόδια στα τελη του 90, δυστυχώς όσο και να έχω ψάξει δε βρίσκω περισσότερο υλικό, αν κάποιος έχει να δωσει καμια πληροφορία θα ήταν και γαμώ
Η Ελλάδα αναστενάζει σε χιλιάδες food blogs και sites μαγειρικής, σε ατελείωτη μπουρδολογία σε στήλες μαγειρικής που γράφει ο κάθε ένας που μπορεί να ξέρει να φτιάχνει το πολύ αυγά τηγανητά. Αυτή είναι η Ελλάδα, της υπερβολής και της ακατάσχετης φλυαρίας χωρίς ουσία και νοστιμιά. Θέλει πολύ δουλειά, αυτογνωσία και κυρίως αξιοπρέπεια και σεβασμό σε κάθε επίπεδο για να ξυπνήσουν μυαλά και αισθήσεις. Περαστικός από την στήλη σας, ότι λατρεύω στην Lifo είναι η στήλη Μικροπράγματα που αποτυπώνει το μεγαλείο της ελληνικής πραγματικότητας. Θα είχε ενδιαφέρον η ματιά του Δημοκίδη στο φαινόμενο κάτι ψήνεται/ δεν τρώγεται/ κανείς δεν μαγειρεύει σωστά αλλά όλοι έχουν άποψη.
Όταν νιώθω ότι έχω χάσει τις εξελίξεις στη μόδα των σεμεδακίων βάζω λίγο "κάτι ψήνεται" να ενημερωθώ.Πάντως, στην ελληνική τηλεόραση και Antony Bourdain και Chuck hughes παίξανε χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.Τον Chuck, μάλλον, προσπαθεί να αντιγράψει ο Άκης Πετρετζίκης(αρκετά αποτυχημένα)
Θέλω να δω μια εκπομπή που να εξηγεί τεχνικές. Τεχνικές κυρίες και κύριοι, όχι lifestyle και foodporn. Πρακτικά θέματα. Σαν να πηγαίνεις σχολείο. Πχ, πώς να κάνω ψήσω το ρημαδοφιλέτοκοτόπουλο και να παραμείνει ζουμερό. Βήμα, βήμα. Τέτοια πράγματα, καθημερινά. (Αυτό που οι γυναίκες είναι πάνω από την κατσαρόλα με τη μαλλούρα να πηγαίνει πέρα-δώθε δε μπορώ να το ξεπεράσω./ Βρείτε και καμιά άλλη λέξη απ΄το "υπέροχο".)
Η ωραιότερη εκπομπή μαγειρικής που έχω δει ήταν της Μαλβινας πριν πολλά χρόνια στον ΣΚΑΙ ακριβώς γιατί μιλαγε σαν να πηγαίνεις σχολείο.Έκανε και τα θανατηφόρα σχόλια της παράλληλα. Τι άλλο θες?