Πώς περνάει την ώρα του στο πλοίο ένας Βίκινγκ που βαριέται;

Πώς περνάει την ώρα του στο πλοίο ένας Βίκινγκ που βαριέται; Facebook Twitter
10

 

Ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα της Νορβηγίας είναι το πλοίο Gokstad, ένα καράβι των Viking που δεν βρέθηκε, όπως θα περίμενε κανείς, στη θάλασσα σε κάποιο ναυάγιο, αλλά στη στεριά, θαμμένο σε έναν ταφικό τύμβο στο Gokstadhaugen.

 

Ο τύμβος Gokstadhaugen ως έχει σήμερα

 

Η ανεύρεση του Gokstad αποτελεί μία από τα παλαιότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις της Νορβηγίας, και είχε εύλογα προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στα τέλη του 19ου αιώνα εξάπτοντας τη φαντασία και προκαλώντας έντονο ενδιαφέρον για τη μελέτη του πολιτισμού των Viking.  

 

Φωτογραφία από την εποχή της ανασκαφής

 

Ο ταφικός τύμβος στο Gokstadhaugen, που είχε διάμετρο 45 μέτρα και ύψος 5 μ., ανακαλύφθηκε τυχαία το 1879 από δυό νεαρά αγόρια που βαριούνταν κι άρχισαν να σκάβουν μέσα στη φάρμα τους στο Sandefjord. Γρήγορα την ανασκαφή ανέλαβε ο Ν. Νikolaysen από την Εθνική Συλλογή Αρχαιοτήτων  που αποκάλυψε το σύνολο αυτό συστηματικά. 

 

Ο νεκρικός θάλαμος του Gokstad

 

Στο εσωτερικό του τύμβου βρισκόταν το μεγάλο καράβι και στην πρύμνη του είχε κατασκευαστεί με ξύλο σημύδας ο νεκρικός θάλαμος που φιλοξενούσε τον επιφανή νεκρό. Εσωτερικά φαίνεται ότι ο θάλαμος ήταν διακοσμημένος με πολύτιμα υφάσματα μεταξωτά, ποικιλμένα με χρυσοκλωστές. Ξαπλωμένος επάνω σε ένα κρεβάτι μέσα στον θάλαμο βρισκόταν ο σπουδαίος νεκρός, ένας άνδρας περίπου 40 χρονών, ρωμαλέος, με ύψος 1,81-1,83 μ. Τα χτυπήματα στα οστά των ποδιών του μαρτυρούσαν ότι είχε πεθάνει στη μάχη. Τα όπλα και τα κοσμήματά του δεν βρέθηκαν, προφανώς γιατί ο τάφος είχε ήδη συλληθεί κατά την εποχή των Viking.

 

O νεκρός του Gokstad. Με βέλη σημαίνονται τα σημεία των τραυματισμών.  

 

Ωστόσο τα υπόλοιπα κτερίσματα που σώθηκαν συνιστούν ένα σύνολο εντυπωσιακό : ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με πιόνια από κέρατο, αγκίστρια ψαρέματος, στοιχεία ιπποσκευής, 64 ξύλινες ασπίδες, κουζινικά σκεύη, 6 κρεβάτια, μία σκηνή, ένα έλκηθρο και τρεις βάρκες. Μαζί με το νεκρό είχαν επίσης ταφεί 12 άλογα, 8 σκυλιά, δύο γεράκια και δύο παγώνια -τα πρωιμότερα που έχουν με ασφάλεια αναγνωριστεί στη Βόρεια Ευρώπη.

Για την πραγματική ταυτότητα του νεκρού μόνον υποθέσεις μπορούν να γίνουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επρόκειτο για μια ηγεμονική μορφή της εποχής του και έχει υποτεθεί μεταξύ άλλων ότι ίσως πρόκειται για τον Olaf Geirstad-Alf, μυθικό βασιλιά της Νορβηγίας. 

 

 

 

Ένα κρεβάτι, από τα κτερίσματα του ταφικού τύμβου.  

 

To πλοίο Gokstad εκτίθεται σήμερα αποκατεστημένο στο Viking Ship Museum του Όσλο. Ήταν κατασκευασμένο από ξύλο βελανιδιάς, είχε μήκος 23,24 μ. και πλάτος 5,20 μ. Φαίνεται ότι το πλοίο, πριν αποσυρθεί για να αποτεθεί τελετουργικά στον ταφικό τύμβο του Gokstadhaugen, είχε ταξιδέψει αρκετά στον Ατλαντικό ωκεανό για μια τουλάχιστον δεκαετία, από το 890 ως το 900 μ.Χ. Αυτό μαρτυρούν οι φθαρμένες οπές από όπου περνούσαν τα κουπιά του.

 

Οι μελέτες και κυρίως οι πειραματικές κατασκευές αντιγράφων του πλοίου δείχνουν ότι η κατασκευή του ήταν πράγματι πολύ εντυπωσιακή. Σε κάθε πλευρά του έχουν βρεθεί 16 οπές για κουπιά, ώστε κινείτο με τη δύναμη 32 κωπηλατών αλλά διέθετε και ένα πολύ μεγάλο πανί στηριγμένο σε ένα κατάρτι που το σήκωναν και το χαμήλωναν κατά τον άνεμο. Κατάλοιπα μάλλινου υφάσματος με κόκκινες ταινίες που βρέθηκαν στην πλώρη του πλοίου πιθανόν ανήκαν στο ιστίο. Υπολογίζεται ότι το πλοίο θα χρειαζόταν ένα συνολικό πλήρωμα 40 ατόμων αλλά μπορούσε να μεταφέρει ως και 70 άνδρες. Το σκαρί του ήταν κατάλληλο τόσο για πολεμικό πλοίο, όσο και για εμπορικό-μεταφορικό και μεταγωγικό. 

 

Το παλαιότερο αντίγραφο του πλοίου Gokstad ναυπηγήθηκε ήδη το 1893 και διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό προκειμένου να εκτεθεί στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγο. 

Παρά το γεγονός ότι, όπως ανέφερα, το εύρημα ήταν γνωστό στην έρευνα για περισσότερο από έναν αιώνα, φαίνεται ότι το Gokstad δεν έχει αποκαλύψει ακόμη όλα τα μυστικά του. Μόλις το 2009 έγινε μια αναπάντεχη παρατήρηση: σε δύο από τις σανίδες του πλοίου κάποιος ή κάποιοι είχαν χαράξει το περίγραμμα του πέλματος του ποδιού τους. Ένα αριστερό και ένα δεξιό. 

Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να βεβαιωθεί αν πρόκειται για το ζεύγος των ποδιών του ίδιου ατόμου ή για δυό μεμονωμένα περιγράμματα δύο διαφορετικών Viking. Πάντως το δεξιό περίγραμμα διατηρείται πολύ καλύτερα από το άλλο και από το μήκος του συνάγεται ότι ανήκε σε άτομο νεαρής ηλικίας. 

 

Η ερευνήτρια κα Hanne Lovise Aannestad που έκανε την παρατήρηση αυτή, σωστά επισημαίνει ότι δεν πρόκειται για ένα εύρημα βαρύνουσας ιστορικής σημασίας, αλλά για ένα στοιχείο που μας φέρνει πιό κοντά στον απλό άνθρωπο της εποχής. Πώς εξηγεί η ίδια τα περιγράμματα αυτά; 

Πιστεύει ότι πιθανότατα σε κάποιο από τα μακρινά ταξίδια του πλοίου ένας νεαρός Viking, βαριεστημένα χάραξε με το μαχαίρι του το περίγραμμα του ποδιού του στις σανίδες του καταστρώματος. Τόσο πολύ μάλιστα απορροφήθηκε με αυτή την δραστηριότητα που φρόντισε να χαράξει ως και τα νύχια των ποδιών του. 

******

Περισσότερα για την πρόσφατη παρατήρηση της κας Hanne Lovise Aannestad μπορείτε να διαβάσετε σε αυτό το άρθρο ΕΔΩ

Αν θέλετε να διαβάσετε την αρχική μελέτη του ανασκαφέα Ν. Nikolaysen για το πλοίο Gokstad ακολουθείστε αυτόν τον σύνδεσμο ΕΔΩ

Αρχαιολογία & Ιστορία
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λέλα Καραγιάννη: Η συγκλονιστική ιστορία της ηρωίδας - κατασκόπου της Εθνικής Αντίστασης

Ιστορία μιας πόλης / Λέλα Καραγιάννη: Η ηρωίδα-κατάσκοπος της Εθνικής Αντίστασης

Δρόμοι πήραν το όνομά της, προτομή της στέκεται στα Εξάρχεια, μετά θάνατον βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, ντοκιμαντέρ περιστρέφονται γύρω από τη ζωή της. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ για τη Λέλα Καραγιάννη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ενοίκια στα ύψη, gentrification και ηχορύπανση: Η Ρώμη του Νέρωνα είχε όλα τα προβλήματα των σημερινών μητροπόλεων

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ενοίκια στα ύψη, gentrification και ηχορύπανση: Η Ρώμη του Νέρωνα είχε όλα τα προβλήματα των σημερινών μητροπόλεων

Παρότι η απόσταση που μας χωρίζει από την κλασική Ρώμη είναι τεράστια, τα αστικά προβλήματα που αντιμετώπισε μοιάζουν να επαναλαμβάνονται ανά τους αιώνες.
THE LIFO TEAM
Πεθαίνοντας στη Μυκηναϊκή Αττική: Το νεκροταφείο στο Κολικρέπι Σπάτων

Ιστορία μιας πόλης / Πεθαίνοντας στη Μυκηναϊκή Αττική: To νεκροταφείο στο Κολικρέπι Σπάτων

Πώς πέθαιναν οι άνθρωποι στη Μυκηναϊκή Αττική; Τι τιμές τους επεφύλασσαν οι συνάνθρωποί τους; Και τι συμπεράσματα προκύπτουν από τα ταφικά έθιμα στα περίχωρα της Αθήνας κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Νίκη Παπακωνσταντίνου για το προϊστορικό νεκροταφείο στο Κολικρέπι Αττικής.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Guest Editors / Ο βράχος, η θάλασσα και το τελεφερίκ στη Μονεμβασιά

Το σχέδιο για την εγκαθίδρυση τελεφερίκ εκπλήσσει καθώς φανερώνει μια μεταστροφή του υπουργείου Πολιτισμού από πολιτικές ήπιας παρέμβασης και χαμηλού φωτισμού τις οποίες ακολούθησε για δεκαετίες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη επέμβαση που έχει γίνει στον βράχο εδώ και πάνω από δύο αιώνες και ίσως τη μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ μετά την ανοικοδόμηση των τειχών.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΤΣΩΝΑΣ
Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

8 σχόλια
Ενδιαφέρον έχει η σύγκριση των δυο ταξικών τυμβων : αυτού που περιγράφεται σε αυτο το άρθρο κα αυτού της Βεργινας. Κτερισματα και χρονική απόσταση . Μιας και φαίνεται οτι οι κάτοικοι τους είχαν ανάλογο αξίωμα .Μου προκαλεί εντύπωση το οτι έβαλαν ¨μεταχειρισμένο¨ καράβι και όχι ένα νέο για το ¨μεγάλο¨ ταξίδι . Αντίθετα οι έλληνες - Μακεδόνες πήγαιναν με τα πόδια . Οι ταφικες συνήθειες δίνουν πολλές πληροφορίες για τους ζωντανούς
Κι όμως θεωρείται, αφού υπάρχει κλάδος μεσαιωνικής και βυζαντινής αρχαιολογίας. Για τα ελληνικά πράγματα σας θυμίζω τον ορισμό που δίνει ο Νόμος για την Προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Ν. 3028/2002, ΦΕΚ 153/Α΄/28-6-2002): "ως αρχαία μνημεία ή αρχαία νοούνται όλα τα πολιτιστικά αγαθά που ανάγονται στους προϊστορικούς, αρχαίους, βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους και χρονολογούνται ως το 1830".Υπάρχει βεβαίως διάκριση ανάμεσα στην αρχαιότητα (που είθισται να την τοποθετούμε χρονικά ως το τέλος της ρωμαϊκής εποχής) και αρχαιολογία.
Ευχαριστούμε για την επιστροφή και για την επιλογή του άρθρου. Πραγματικά εντυπωσιακό. Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι τον ρόλο που έχει παίξει σε όλο αυτό η ...βαρεμάρα. Τον μεν Βίκινγκ τον έκανε να χαράξει το περίγραμμα του ποδιού του στην σανίδα, τα δε πιο σύγχρονα παιδιά, να σκάψουν στην φάρμα τους για να περάσει η ώρα.:-)