εφηρμοσμένη θεολογία*

το κάρο, το κούτσουρο,ο ιεροεξεταστής,
ο καλόγερος, ο στρατιώτης,
μια μεγάλη κραυγή πλεούμενη
πάνω απ'τις στέγες (..)

/τζένη μαστοράκη

Facebook Twitter

Στα χρόνια της ιερής εξέτασης οι διδάκτορες της εφηρμοσμένης θεολογίας είχαν λαμπρύνει τα επίγεια πεδία δόξης και τρόμου. Οι μέθοδοί τους –από την κλίμακα του απλού πανικού έως τον απόλυτο παραλογισμό και την άνευ όρων παράδοση σ' αυτόν-  έχουν μείνει αξέχαστες, αιωρούμενες αιώνες μετά πάνω απ'τη χριστιανική ευρώπη.

Τοπ οφ δι τοπ η δοκιμασία με το βαρίδιο. Ο/η ύποπτος (για αίρεση, μαγεία ή ιδιαίτερα έντονο κόκκινο χρώμα μαλλιών πλας φακίδες) ρίχνονταν στη θάλασσα με μια εκατόκιλη πέτρα δεμένη στο λαιμό. Αν επέπλεε- καθαρό σημάδι προστασίας του Τρισκατάρατου –ήταν καραένοχος. Τον περίμενε η γκράντε φιέστα της πυράς μπροστά στο ηδονισμένο πλήθος.

Αν (πολύ πιθανότερο, έως εντελώς...) έπιανε πάτο και θεός σχωρέστον, ήταν (μάλλον..) αθώος, μια που ο Εξαποδώ δεν του παρείχε την υψηλή προστασία του. O ιερός εσκριμπάνο συνέτασσε ένα μεταθανάτιο αθωολόγιο και πήγαινε για ύπνο.

Είτε στο βυθό είτε στον πάσσαλο, πάντως, ο/η φιναλίστ εγκατέλειπε τα εφήμερα εγκόσμια.

Στην πρώτη περίπτωση με κοινό τα έκπληκτα ψάρια, στη δεύτερη τους αφηνιασμένους συγχωριανούς που περίμεναν πως και πώς να μοιραστούν τα μποστάνια του εκλιπόντος.