κατεδαφίζονται τα καλοκαίρια στη σειρά
όσο παλιώνω/
νίκος-αλέξης ασλάνογλου
ένα/ Μαζεύτηκαν κουβαδάκια, τόπια, τα ρούχα όπως όπως σε λάθος βαλίτσες-τότε πρέπει να έχασα και κάτι φραουλί ηλίου ψεύτικα. Τσίριζα για την αδικία. Ο μπαμπάς κουβέντα. Ντάλα ήλιος,αυτοκίνητα ουρές,λαμαρίνες φουρνέλο. Πόλεμος,πόλεμος θυμάμαι να λένε κάποιοι που δεν θυμάμαι. Και τίποτε άλλο δε θυμάμαι. Φτάσαμε σπίτι απογευματάκι, πεντέξι ώρες για μια απόσταση των δύο υπό κανονικές. Αργότερα έμαθα ότι κάτι πολύ άσχημο είχε γίνει σ' ένα μέρος που το λέγαν Κύπρο. Ιούλιος του εβδομηντατέσσερα-λογικά ο μήνας είχε εικοσιπέντε. Δεν ήθελα να ξαναπάω διακοπές, δεν ήθελα να μας ξαναπιάσει πόλεμος στην παραλία και να χάσω τα φραουλί του ηλίου μου.
δύο/ Από κάπου γυρίζαμε. Κάτι ζητούσα που δεν μου το έπαιρναν, μούτρα, μεγάλο άχτι. Χτυπούσα με τα πόδια το κάθισμα του μπαμπά, πάλι τσίριζα. Το ραδιόφωνο έπαιζε κάτι άγνωστα -πέθανε ο Έλβις, έλεγε η μάνα μου, σταμάτα τη γκρίνια. Ούτε τον ήξερα, ούτε μ' ένοιαζε. Μ΄ένοιαζε εκείνο που ζητούσα και δεν μου το είχαν πάρει. Καλά έκανε και πέθανε, πρέπει να είπα. Το χαστούκι ήταν μεγάλο και ξαφνικό. Δεκάξι Αυγούστου, χίλια εννιακόσια εβδομηνταεφτά. Έπρεπε να τραγουδήσει ο Σέηλορ το λαβ μι τέντερ στη Λούλα για να τον συγχωρήσω που πέθανε εκείνη τη μέρα που ήμουν πολύ θυμωμένη.
τρία/ Ήμουνα σ' ένα σπίτι που δεν ήξερα ποιανού ήτανε -τριανταμία Αυγούστου ακριβώς. Χωρίς κουβαδάκια πια, χωρίς πεθαμένο Έλβις. Ένας που τον φώναζα Πολιορκητή εξηγούσε κάτι ανεξήγητα που δεν ήθελα να μου εξηγήσει ποτέ. Τελευταία μέρα του καλοκαιριού με κάτι κλάμματα κουβάδες. Λαβ μι τέντερ του έλεγα εγώ-η ζωή είναι πόλεμος, πόλεμος χαζό κορίτσι μου έλεγε αυτός. Τον έκανα εχθρό μου τον Αύγουστο τριανταμία με κλάμματα στο άγνωστο σπίτι που ο Πολιορκητής με διάφορες μεταφορές και παρομοιώσεις με έκανε ξουτ.
Και τον Ελύτη με τα Αιγαία του και τις Μαρίνες του και τα τζιτζίκια του ούτε να τον ακούσω.
Και κάτι καλοκαίρια που μου'χαν φύγει από τα χέρια και κάτι καλοκαιρινές διακοπές για πάντα αποτελούν έκτοτε σάουντρακ για εφιάλτες.
Και ο Λάκης Κομνηνός τόταλ χουάιτ, εκεί που σκάει το κύμα, μόνο σε ακραία στερητικά θα βγει από την κούτα ψυχοβλαβών και άλλων.
( Γι' αυτό σου λέω ας αλλάξουμε ομιλία- ας πούμε κάτι σχετικό με τον καιρό.)
σχόλια