15th Olympia International Film Festival for children and young people

Facebook Twitter
0

SCROLL DOWN FOR THE ENGLISH TEXT

 

Μια καλεσμένη του φεστιβάλ και η 'μούσα μου' Εμέλ/A festival guest and my 'muse' Emel 

Μετά από μια τρελή (κυριολεκτικά) μέρα στο αεροδρόμιο Αθήνας μπήκαμε στο λεωφορείο του φεστιβάλ με προορισμό τον Πύργο. Ήταν μια υπέροχα ηλιόλουστη μέρα, και καθώς περνούσαμε τα Ακροκεραύνια Όρη σε συνδιασμό με τη θάλασσα του Σαρωνικού κόλπου η πραγματικότητα άρχισε να μπερδεύεται με το όνειρο και η ζωή με το παραμύθι.

Μέσα στο λεωφορείο γνώρισα πολλούς καλεσμένους του φεστιβάλ μεταξύ των οποίων την Εμέλ Φρανσίσκα, τη μικρούλα Τουρκάλα-Φιλλιπινέζα 'μούσα μου' που ήρθε μαζί με τη μαμά της Ρογουίνα, μέλος της κριτικής επιτροπής, να παρακολουθήσει το φεστιβάλ. 

Μόλις φτάσαμε τρέξαμε κατευθείαν για την τελετή έναρξης όπου προβλήθηκε η καταπληκτική ταινία «Prologo» του Lucas Figueroa... Μετά την ταινία o καλλιτέχνης και φίλος του φεστιβάλ Τζίμης Ευθυμίου μου είπε για την ταινία: 'μόλις είδαμε Κατερίνα, ένα απίστευτο σχόλιο στην έννοια του Χρόνου και στην μαγική αλληλεπίδραση ανάμεσα στις ζωές των ανθρώπων. Αισθάνθηκα ότι η πρώτη ύλη της δημιουργίας ίσως είναι ο χρόνος και το τυχαίο.'

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Δημήτρης Σπύρου/ The Art Director of the festival Dimitris Spirou

Μετά την τελετή έναρξης πήγαμε να φάμε σε ένα μέρος με ζωντανή μουσική. Έφυγα νωρίς γιατί ήμουν τρομαχτικά κουρασμένη. Όταν γύρισα στο ξενοδοχείο μου με περίμενε ένα άλλο πάρτυ έναρξης... Το πάρτυ της διπλανής πόρτας, στο δωμάτιο 101. Πολλά παιδιά που ήρθαν για το φεστιβάλ συναντήθηκαν στο δωμάτιο και ξεφάντωναν. Ζήλεψα γιατί σκέφτηκα πόσο φανταστικό είναι να είσαι 14 χρονών και να μένεις σε ξενοδοχείο με τους φίλους σου.

Ξύπνησα χωρίς να έχω κοιμηθεί! Το πρωί γνώρισα τυχαία τον κύριο Δημαρά, τον διευθυντή του πρώτου Γυμνασίου Γέρακα, δηλαδή των παιδιών του δωμάτιου 101!

Κατά τη διάρκεια του πρωινού συναντήθηκα με τους φίλους που έκανα την προηγούμενη μέρα Mirette Mechail και Helmy Nouh (ένας σκηνοθέτης και μία ηθοποιός από την Αίγυπτο) και μου είπαν για όλα αυτά που έχασα το προηγούμενο βράδυ στην ταβέρνα:

"Ο Peter Muzak (σκηνοθέτης και animation καλλιτέχνης από την Αυστρία) ξεκίνησε το χορό. Μετά έγινε της μουρλής! Προσπαθώντας να είναι ο αυστριακός Ζορμπάς, τα πόδια του μπερδεύονταν παντού. Καλούσε όλους να κάνουν το ίδιο. Και μαγικά όλοι συγχρονίστηκαν. Τελικά φτιάχτηκε ένας μεγάλος κύκλος που χορεύαν όλοι ακόμα και οι σερβιτόροι! Φτάσαμε μέχρι το αιγυπτικό χορό της κοιλιάς. Και ο Peter κατέληξε να χορεύει πάνω στο τραπέζι. Και στο τέλος, ο Δημήτρης (Σπύρου) χόρεψε ένα χορό που στα μάτια μου φάνηκε σαν τον κυκλικό χορό των Sufi, γιατί έβγαινε μέσα από την ψυχή!"...

-----------------------------------------------

After a totally crazy morning at the Athens airport we finally got on the festival bus to Pyrgos town. It was a marvellously sunny day. Passing the Akrokeravnia mountain and the Saronic gulf reality perplexed with dream and life with fairytale. In the bus I met little Emel Francisca Tuzcuoglu that became my Turkish-Philippino 'muse' straight away, and is the daughter of Rowena, member of jury for the festival.

As soon as we arrived to Pyrgos town we rushed to the opening ceremony of the festival where we watched the fantastic film «Prologo» by Lucas Figueroa. After the ceremony the artist and friend of the festival, Tzimis Efthimiou gave me his comment about the movie: "We just experienced, Katerina, a spectacular comment on the subject of "Time" and the magic effect it has on people's lives. I felt that "Time" and "Coincidence" is the basic element of creation."

After the opening ceremony we went to eat all together to a restaurant with live Greek music. I left early as I exhausted from the previous day(s). When I came back to my hotel room another "festival opening party" was "expecting me". The party from the children next door to me, room 101. That was not just a party it sounded more like a...house/furniture removal! Some children that were attending the festival were having fun next wall to my bed!

Despite my spinning headache from exhaustion and stress, I got jealous as I thought how fantastic it is to be 14 years old and stay in a hotel with your friends.

I woke up, although I never really slept. In the morning, I met by coincidence Mr Dimaras, the Head of the 1st High School of Geraka in Athens (i.e. the children from room 101!)

At the breakfast table I met my friends from the previous day Mirette Mechail and Helmy Nouh (a Director and Actress from Egypt) and they told me about the night before and what I missed: "First, Peter Muzak (a filmmaker and animation artist from Austria) started the greek dance! Then it was "disaster", he was trying so hard to act like Zorba the Greek, his legs were all over the place! He encouraged everyone to come and do the same thing. And magically everyone got synchronised!

And then we formed a huge circle around the restaurant and even the waiters joined in the end! Later, we did the Egyptian belly dance! And then Peter was on the table! And finally Dimitri (Dimitris Spirou, the Art Director and founder of the festival) did a greek dance that felt to me like a Sufi Dervish dance, because he was dancing with his whole heart"...

 

Η ταινία του Αιγύπτιου Helmy Nouh "Χάρτινο καράβι"/The film "Paper boat" by Helmy Nouh

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ