"Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε ένα ρεύμα το οποία θα ζητά περισσότερο πράσινο στις πόλεις μας", μου λέει ο Στέργιος Μανταρλής, δημιουργός της σελίδας Θέλουμε πράσινο στην Αθήνα. "Η ποιότητα ζωής μας εξαρτάται από τον αέρα που αναπνέουμε και το περιβάλλον που ζούμε καθημερινά. Ας δείξουμε τι θέλουμε" είναι η περιγραφή της σελίδας και μερικές εικόνες μιλούν από μόνες τους...
Πώς σκεφτήκατε να κάνετε αυτή τη δράση;
Μεγάλωσα στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, σε μία κωμόπολη 5.000 κατοίκων περίπου 26 χλμ. βόρεια της πόλης των Σερρών. Από μικρό μου έκανε εντύπωση για ποιο λόγο είχαμε τόσες πολλές πολυκατοικίες στο κέντρο, τετραώροφες, εξαώροφες μέχρι και μια οκταώροφη! Για ποιο λόγο οι κάτοικοι προτιμούσαν να ζουν σε διαμερίσματα στοιβαγμένοι, αντί να προτιμούν την άνεση μιας μονοκατοικίας, ειδικά από τη στιγμή που το κόστος αγοράς γης δεν ήταν απαγορευτικό;
Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ως το χωριό με τις πολυκατοικίες. Κτίρια τα οποία υστερούν αισθητικής, έχουν σχήμα τενεκέ και βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο.
Όταν μετακόμισα στην Θεσσαλονίκη ως φοιτητής, επικρατούσε η ίδια τάση. Το κέντρο της Θεσσαλονίκης πνίγεται από το πολύ τσιμέντο, παλιές πολυκατοικίες χωρίς αισθητική, κτήρια σαν τενεκέδες και πεζοδρόμια υποτυπώδη. Η θέση για παρκινγκ ενός αυτοκίνητου θεωρείται πιο σημαντική από τους διερχόμενους πεζούς που χρησιμοποιούν το πεζοδρόμιο. Τα δέντρα τα έχουν εξαφανίσει, έπρεπε να ψάξεις για να βρεις δρόμους που θα είχαν δέντρα στα πεζοδρόμια. Κόβουμε όπου μας ενοχλούν τα κλαδιά από τα δέντρα για να μπορούμε να ανοίξουμε την τέντα μας, η ακόμα και τα εξαφανίζουμε όπου ανοίγουν καφετέριες. Άδεια τετράγωνα στα πεζοδρόμια μαρτυρούν ότι κάποτε εδώ υπήρχαν φυτεμένα δέντρα.
Λοιπόν, αυτές οι συμπεριφορές θεωρούνται κοινωνικά και ηθικά αποδεκτές. Αυτό είναι ένα σύστημα αξιών που έχουμε εμείς διαμορφώσει. Αυτές οι λάθος αξίες που έχουμε δώσει, η μάλλον ή λάθος σειρά προτεραιοτήτων που έχουμε, έχουν υποβαθμίσει τόσο πολύ τις πόλεις μας και το περιβάλλον που ζούμε. Πότε δεν μπήκαμε στη διαδικασία να κάνουμε μία αθώα σύγκριση, μεταξύ των δικό μας πόλεων και αντίστοιχων στο εξωτερικό... να δούμε που βρισκόμαστε. Να δούμε π.χ. αν ένας Αυστραλός θεωρεί την δικιά μας συμπεριφορά σωστή.
Με αυτά τα ερεθίσματα όταν μετακόμισα μόνιμα στην Αθήνα, παρατήρησα ότι επικρατούσε η ίδια κατάσταση. Έτσι ξεκίνησα τη σελίδα η οποία είναι ένα φυσικό απαύγασμα αυτών που βλέπω, και πιστεύω ότι αυτό είναι μόνο η αρχή. Στη συνεχεία ακολούθησαν αρκετά άτομα οι οποίοι μας στέλνουν υλικό. Η Σεγκελιν Βιβ, η Νικολέττα Φιλιππάκη και εγώ αποτελούμε τον βασικό κορμό της ομάδας. Φυσικά, πάντα υπάρχει η ανάγκη για καινούργια άτομα και κυρίως για φρέσκες ιδέες.
Πόσο πράσινο είναι αρκετό;
Έχουν γίνει αρκετές μελέτες από διάφορους διεθνείς φορείς για το ελάχιστο επιτρεπόμενο ποσοστό πρασίνου ανά κάτοικο. Τα 8 τμ ανά κάτοικο θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι το ελάχιστο επιτρεπόμενο. Στην Αθήνα έχουμε 2,7 τ.µ. ανά κάτοικο, Θεσσαλονίκη οριακά λίγο πιο πάνω 2.8 τμ. Στην Ευρώπη τα πράγματα είναι διαφορετικά: Βιέννη 20τ.µ., Χάγη 27,7τ.µ., Άµστερνταµ 27τ.µ., Βερολίνο 13τ.µ., Ρώµη 9τ.µ., Παρίσι 8τ.µ. και στη μακρινή Ουάσιγκτον 50τ.µ. Είναι εμφανές στο πόσο πολύ υστερούμε σε αυτό τον τομέα σε σχέση με άλλες πόλεις.
Γιατί πιστεύετε ότι δεν υπάρχει περισσότερο πράσινο στην Αθήνα;
Νομίζω η αρχή έγινε με την γνωστή αντιπαροχή. Όπου οι ιδιοκτήτες έδιναν τις μονοκατοικίες τους στους εργολάβους, και στη συνέχεια αυτοί έχτιζαν το μεγαλύτερο δυνατό εμβαδόν και τους περισσότερους ορόφους που μπορούσαν. Εκτός αυτού, σχεδόν όλα τα κτήρια ειδικά στην Αθήνα έχουν νομικές ατασθαλίες - πάντα εις βάρος του δημόσιου χώρου. Πχ. έτρωγαν λίγο από τα πεζοδρόμια.
Οι ιδιοκτήτες δυστυχώς κοιτούσαν μόνο το κέρδος τους τότε. Αυτό το τίμημα σε ένα βαθμό το πληρώνουν τώρα, και ένα μέρος από το ποσοστό της αξία τους που έχει χαθεί από τα διαμερίσματα, οφείλεται σε αυτούς λόγους. Γιατί σε κανέναν δεν αρέσει να ζει σαν σαλάμι σε τοστ, δηλαδή σε πυκνοκατοικημένες περιοχές χωρίς πεζοδρόμια και με δρόμους συνεχώς μποτιλιαρισμένους λόγο της πυκνοκατοίκησης.
Πιστεύετε ότι μια κίνηση μέσω facebook είναι αρκετή; (ή έστω μια αρχή) για να συνειδητοποιήσουν οι τοπικοί άρχοντες τι θέλουν οι πολίτες;
Σκοπός της κίνησης είναι να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο πάνω σε αυτό το θέμα. Να γίνουν πιο απαιτητικοί οι πολίτες και να προσέχουν όταν τέτοιους είδους θέματα έρχονται στην επικαιρότητα. Οι πολιτικοί θα κάνουν ότι μπορούν για κερδίσουν την ψήφο των πολιτών. Όταν μπουν τα θέματα πρασίνου στις δημόσιες συζητήσεις θα έχει ανοίξει ο δρόμος για μεγάλες αλλαγές.
Πάρτε για παράδειγμα το Αμβούργο στην Γερμανία. Οι αρχές του Αμβούργου σχεδιάζουν μέσα στο επόμενα 20 χρόνια να διώξουν τα αυτοκίνητα από την πόλη αντικαθιστώντας τα με ποδήλατα! Αυτό στην Αθήνα δεν μπορεί να γίνει, γιατί ο κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος, θα υπάρχουν έντονες αντιδράσεις. Χρειάζεται ο κόσμος πρώτα να αλλάξει για να έρθουν οι αλλαγές.
Υπάρχει μέχρι στιγμής κάποια αντίδραση από τους υπεύθυνους; Και ποιοι τελικά είναι υπεύθυνοι για το πράσινο στην Αθήνα;
Υπάρχει ο αντιδήμαρχος πρασίνου στην Αθήνα, ο οποίος ασχολείται κυρίως με τα σκουπίδια, με παράπονα κατοίκων και με το πλύσιμο ορισμένων δρόμων οι οποίοι μυρίζουν τσίκνα. Αντίδραση δεν υπάρχει, δεν φταίνε αυτοί. Φταίμε εμείς που δεν είμαστε αρκετοί και δεν είμαστε συσπειρωμένοι.
Ποια μέρη της Αθήνας θεωρείτε ότι έχουν αρκετό πράσινο και άρα θα πρέπει να τα μιμηθεί η υπόλοιπη πόλη;
Ιδανική περιοχή δεν υπάρχει κατά την άποψη μου. Ακόμα και η Κηφισιά ή το Ψυχικό, οι οποίες έχουν πολύ πράσινο, έχουν μεγάλους συντελεστές δόμησης, είναι αναπόφευκτο στο μέλλον να δούμε τις σημερινές μονοκατοικίες να γκρεμίζονται και να χτίζονται στη θέση τους κτίρια με το μέγιστο εμβαδόν που μπορούν. Το ίδιο ισχύει για όλες τις περιοχές, δηλαδή έχουν την τάση τα κτήρια να αυξάνονται, εις βάρος των ήδη κατοίκων και έτσι φαίνεται πού οδηγείται η πόλη στο σύνολο.
Αν γινόσασταν υπεύθυνοι για μια μέρα, τι θα αλλάζατε στην πρωτεύουσα;
Τίποτα! Σκοπός δεν είναι να επιβάλουμε αυτό που θέλουμε με το έτσι θέλω. Οι πολίτες θα αποφασίσουν γιατί η δική τους ζωή επηρεάζεται. Π.χ. η Πεζοδρόμηση της Πανεπιστήμιου, την οποία θεωρώ θετικό βήμα, έχει αρκετές αντιδράσεις από τον κόσμο. Προσωπικά στα θέματα πρασίνου, έχω εμπιστοσύνη στο κόσμο όταν πρέπει να αποφασίσει για συγκεκριμένα θέματα, γιατί αποφασίζει με ευθύνη και αυτό που αποφασίστηκε εκτελείται χωρίς αντιδράσεις.
Μπορείτε να μας βρείτε στο facebook στη σελίδα: Θέλουμε πράσινο στην Αθήνα και στο Instagram: theloume_prasino
σχόλια