Τρεις παράλληλες Ελλάδες

Τρεις παράλληλες Ελλάδες Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από τα γυρίσματα του βιντεοκλιπ "Το πικρό τσάι της ξενιτιάς".
12


'Συνεχίζεται το κύμα μετανάστευσης Ελλήνων στο Ντουμπάι, για την ακρίβεια συνεχίζεται αυξανόμενο. Άλλοι έρχονται με το αεροπλάνο και άλλοι με αλεξίπτωτο'. Αυτά λέει η Ε.Κ. που ζεί χρόνια εκεί , αλλά το μυαλό της είναι στη χώρα μας, καθώς βοηθάει εμπράκτως (μέσα από συλλογικότητα) σε μια σκληρή περιοχή της ανθρωπιστικής κρίσης. Εκείνοι που μεταβαίνουν με 'αλεξίπτωτο' είναι συνέλληνες που μεταναστεύουν όπως-όπως, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο για το τι θα κάνουν εκεί. Φεύγουν με την πίκρα οτι δεν έχουν τύχη στην Ελλάδα.


Είναι μια από τις τρεις Ελλάδες, που βγήκαν 'ενισχυμένες' από την κρίση των τεσσάρων τελευταίων χρόνων, αυτής της νεο-μετανάστευσης. Τρεις πλευρές μιας χώρας , που χαρακτηρίζεται από πολυεπίπεδους, βαθείς διχασμούς, με κλασσικό αυτόν του αν ανήκει στην Δύση ή στην Ανατολή. Ας τις σκιαγραφήσουμε, πολύ σχηματικά:


#1 Η 'ΚΑΠΑΤΣΑ' ΕΛΛΑΔΑ
Η μεγαλύτερη αποτυχία των λεγομένων μεταρρυθμιστών την τελευταία τετραετία είναι η πρόβλεψή τους ότι η κρίση και η υπαγωγή στο Μνημόνιο, θα οδηγούσε εκ των πραγμάτων, με το καλό ή με το ζόρι, σε επιβολή ορθολογικών δομών, εμβάθυνση των θεσμών και αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Τέσσερα χρόνια μετά οι εξαγωγές πέφτουν (με κάποια ανάκαμψη την φετινή χρονιά), η φοροδιαφυγή και η γκρίζα οικονομία είναι στα 'πάνω' τους...


Ένα σεβαστό ποσοστό αυτών που δεν τους έχει αγγίξει -ή, κυρίως, έχει ευνοήσει- η κρίση, έχει σχέση με κλάδους που διατηρούν 'διακριτικές' σχέσεις με την εφορία ή έχουν την δυνατότητα να ενισχύουν το εισόδημά τους με μη καταγραφόμενα 'δωράκια' . Το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου της ροής των καυσίμων ψηφίστηκε πριν τρία χρόνια, ήταν μνημονιακή υποχρέωση, ωστόσο κάθε φορά βρίσκεται ένα καινούργιο 'παράθυρο' ώστε να μην εφαρμοστεί κάθετα και απαρέγκλιτα.


Η 'καπάτσα' Ελλάδα είναι στιβαρή και εφτάψυχη. Μια μόνο έκφρασή της μπορεί κανείς να βρεί στον αυξανόμενο ρυθμό ίδρυσης καφετεριών, ορισμένες από τις οποίες ξεκινούν με κρατική επιδότηση, που παρέχεται με αιτιολογία την "καινοτομία". Να πούμε, έστω αξιωματικά, ότι η αυτή η "ευέλικτη' Ελλάδα είχε μεν αρκετά θύματα όπως όλη η χώρα, αλλά είναι ο ισχυρότερος νικητής της κρίσης.

Τρεις παράλληλες Ελλάδες Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από τα γυρίσματα του βιντεοκλιπ "Το πικρό τσάι της ξενιτιάς".

#2 Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΝΕΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Τα αεροπλάνα προς Λονδίνο, Ντουμπάι, Βερολίνο, Στοκχόλμη, Μελβούρνη μεταφέρουν σε μεγάλο βαθμό νέες/νέους που ψάχνουν κάτι καλύτερο από το φάσμα της εγχώριας ανεργίας ή της έλλειψης αξιοπρεπών θέσεων εργασίας.
Παιδιά διατεθειμένα να εργαστούν 16ωρα το 24ωρο, με αμοιβές πολλές φορές που απλώς ισοφαρίζουν το κόστος διαβίωσης. Ακόμα και αν βρουν μια λαμπερή θέση σε διεθνώς γνωστές εταιρείες, οι συνθήκες για πολλούς είναι κάπως έτσι (με δυνατότητα κάποιας αποταμίευσης αν αποδεχτούν την ζέστη των Εμιράτων ή την 'άγονη γραμμή' των Βαλκανίων). Είναι κάτοχοι άτοχοι αρκετών πτυχίων κατά κανόνα και γνώστες αρκετών ξένων γλωσσών, καθώς δεν έχει πλέον τύχη η μετανάστευση ανειδίκευτων εργατών όπως στην δεκαετία του '60.


Φυγή που απαλύνεται από την ικανοποίηση της εύρεσης μιας –σκληρής έστω- απασχόλησης , αλλά 'συννεφιασμένη' από μια υποδόρρεια πίκρα για την χαμένη πατρίδα και τα ξοδεμένα νιάτα. Σκηνές που αποτυπώνει με πικρό χιούμορ και εξαιρετική δημιουργικότητα η ομάδα που ξεκίνησε "Το πικρό Τσάι της ξενιτιάς", με την αεικίνητη Σοφία Γκιούσου στην διεύθυνση του ευφάνταστου διαδικτυακού happening.


Ασφαλώς δεν υπάρχουν στοιχεία για τον ακριβή όγκο της νεο-μετανάστευσης, αν και στα σχόλια αυτού του άρθρου την υπολογίζουν σε 350.000 άτομα, με απώλεια 32 δις ευρώ σε μια πενταετία για την ελληνική οικονομία (όση είναι και η μείωση του εθνικού πλούτου κατά την ίδια περίοδο).


Η ψυχρή λογική λέει, όπως σημειώθηκε ξανά σε αυτήν την στήλη, ότι το νέο κύμα μετανάστευσης, έχει μεν υψηλό τίμημα, αλλά αποτελεί μια από τις ευκαιρίες ανάκαμψης για την Ελλάδα. Οχι γιατί διώχνουμε τα νιάτα για να ζήσουμε οι υπόλοιποι καλύτερα, αλλά επειδή δημιουργείται ένας καινούργιος ζωτικός χώρος για την χώρα από άτομα με υψηλά προσόντα, σημαντική εμπειρία, μια συνεχής/ζωντανή προβολή της Ελλάδας, που εξουδετερώνει ένα μεγάλο μέρος της αρνητικής διαφήμισης που υποστήκαμε τα τελευταία χρόνια. Οι κυνικοί θα πουν ότι οι νεο-μετανάστες είναι απλώς 'οχήματα' που θα στείλουν τουρίστες και εμβάσματα. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες θα διερευνήσουν τα επόμενα χρόνια τα τραύματα που χαίνουν και τις επιπτώσεις από την διασπορά ενός από τα πιο ζωντανά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας.

Τρεις παράλληλες Ελλάδες Facebook Twitter
Ο Θωμάς Δούζης στο Ergon του Λονδίνου.

#3 ΚΑΛΒΙΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι, που μένουν εδώ αλλά η επιλογή τους είναι να ακολουθούν διεθνές μοντέλο, κινούνται στον αντίποδα της 'καπατσοσύνης'. Δεν το κάνουν όλοι από ρομαντισμό, μπορεί να κινούνται από σκληρό ρεαλισμό: είτε δεν είναι ικανοί να γίνουν 'ευέλικτοι', είτε γιατί διαβλέπουν ότι έχουν μεγαλύτερη ευκαιρία αν κινηθούν στην αντίθετη κατεύθυνση από τον πολτό του βαλκανικού γκρίζου που έγινε πιο φαιό μέσα στο καμίνι της οικονομικής κρίσης.


Επιστήμονες που δουλεύουν συστηματικά για να μπορούν να σταθούν σε διεθνές επίπεδο, επιχειρήσεις που επενδύουν σε ποιότητα και εξαγωγές, νέα παιδιά που αποκτούν προσόντα και βρίσκουν σχετικά εύκολα δουλειά (ναι, στην Ελλάδα...). Ανάμεσά τους και μια ισχυρή μειοψηφία στον τομέα του τουρισμού, που δουλεύουν με επαγγελματισμό, υποδέχονται τους τουρίστες με αίσθηση της φιλοξενίας κόντρα στην αρπαχτή και αποτελούν την πιο ρωμαλέα ασπίδα απέναντι στον κίνδυνο να καταρρεύσει η χώρα απο το αυξημένο τουριστικό ρεύμα, που δεν έχει τις υποδομές και την κουλτούρα να διαχειριστεί.


Κοντά σε όλους αυτούς, ομάδες νέων που συστήνουν πυρήνες καινοτομίας. Το 60% από αυτές δεν θα επιτύχουν, ένα άλλο 20% θα επιδιώξει με κάθε τρόπο να φύγει από την Ελλάδα και θα ρίξει 'μαύρη πέτρα' πίσω του, αλλά το υπόλοιπο 20% θα μείνει εδώ ή θα μεταναστεύσει αλλά θα διατηρήσει ισχυρούς δεσμούς με αυτή τη γωνιά της γης.


Σεπτέμβρης του 2014 και οι νεαροί αδελφοί- ιδρυτές του Ergon, ανοίγουν εστιατόρια στις Βρυξέλλες, 10 μήνες μετά τα εγκαίνια του καταστήματος στο Λονδίνο. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση των αδελφών Δούζη είναι ότι θεωρούν την αλυσίδα των εστιατορίων τους κυρίως κανάλι διάθεσης προσεκτικά επιλεγμένων ελληνικών προϊόντων.

Τρεις παράλληλες Ελλάδες Facebook Twitter
To Ergon στο Λονδίνο.


Η Entersoft είναι μια ελληνική εταιρεία πληροφορικής (software) που ιδρύθηκε το 2002 , έκανε επιλογές που της επέτρεψαν να αποφύγει την δραστικό χτύπημα που έφερε η κρίση στο σύνολο του κλάδου της πληροφορικής. Αυτές τις μέρες ξεκίνησε τοπική εταιρεία στο Ντουμπάι, όπου επεκτείνει τις εξαγωγές, μετά την Νοτιοανατολική Ευρώπη.


Πολλές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις καταγράφει η σειρά της Lifo 'Μπράβο καινοτομία' , μέσα από τις ιστορίες ανθρώπων και ομάδων που δημιουργούν, παράγουν, αγωνιούν και 'υφαίνουν' ένα δίχτυ δημιουργικότητας και ένα δίκτυο ενίσχυσης αξιών.


Τρεις Ελλάδες λοιπόν, κάπου ασύμπτωτες, κάπου ΄διαπλεκόμενες'. Δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ τους, γι αυτό και θα βρούμε κόσμο, που είναι μετέωρος ανάμεσά τους ή άτομα/ομάδες που μεταπίπτουν από την μια κατηγορία στην άλλη. Η ρευστότητα της κρίσης και η οδύνη του καινούργιου, -μετά το μεγάλο κενό.


Ποιά 'φυλή' θα κερδίσει στο τέλος; Δεν είναι πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, το πιο πιθανόν είναι να διαρκέσει το επαμφοτερίζον. Το ευκτέον είναι να παραμείνει ζωντανή και δυναμική η Ελλάδα #3 των δημιουργών και να βρεθεί η λεπτή ισορροπία 'στα σκοινιά' της Ελλάδας #2, της νεο-μετανάστευσης.


Για να είμαστε και πρακτικοί πάντως, εδώ θα βρείτε μια αγγελία για μια θέση web developer στο Ντουμπάι, όπου ένας ωραίος Έλλην, προσπαθεί να την καλύψει με υποψήφιο από την χώρα μας. Και όπως σημειώθηκε παραπάνω, οι αμοιβές στο Ντουμπάι είναι καλύτερες από αντίστοιχες σε ευρωπαϊκή χώρα.

Τρεις παράλληλες Ελλάδες Facebook Twitter
To Ergon στη Ν. Ερυθραία.
12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

8 σχόλια
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια σχόλια σχετικά με το Ντουμπάι όπου ζω.Στο Ντουμπάι οι junior developers παίρνουν 2-3,000 EUR αφορολόγητα. Είναι κυρίως Ινδοί και Πακιστανοί. Ένας lead developer όπως στην αγγελία του Στάθη παίρνει 4-7,000 ُEUR αφορολόγητα. Εδώ παίζουν και αρκετοί Ευρωπαίοι.Το κόστος ζωής για έναν Ευρωπαίο που θέλει να ζει άνετα στην πόλη είναι αρκετά υψηλό (1,5-3,000 EUR κι αυτό εάν δεν έχει οικογένεια).Όλοι οι Έλληνες που ζουν στο Ντουμπάι κατά κανόνα ζουν μια άνετη ζωή και βάζουν και χρήματα στην άκρη. Γι'αυτό και τα τελευταία 5 χρόνια το έχουν επιλέξει χιλάδες νεοι Έλληνες σαν τόπο μόνιμης κατοικίας τους.
Καλησπέρα,μία μικρή (εμπερική) κυρίως παρατήρηση όσον αφορά το σχόλιο "Για να είμαστε και πρακτικοί πάντως, εδώ θα βρείτε μια αγγελία για μια θέση web developer στο Ντουμπάι, όπου ένας ωραίος Έλλην, προσπαθεί να την καλύψει με υποψήφιο από την χώρα μας. Και όπως σημειώθηκε παραπάνω, οι αμοιβές στο Ντουμπάι είναι καλύτερες από αντίστοιχες σε ευρωπαϊκή χώρα."Τα τελευταία χρόνια οι υψηλότερες αμοιβές όσο αφορά το IT δίνονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, USA και στην Σιγκαπούρη+Τόκυο, με αυτήν την σειρά που ανέφερα.Συγκεκριμένα, ένας εξειδικευμένος contractor μπορεί να βγάζει στο UK από £400-500 / day εκτός Λονδίνου, και 450-650/700 μέσα στο Λονδίνο.Αυτά δίνουν από 90-170/180χιλ λίρες μεικτές, ήτοι πάνω από 120.000 ευρώ μεικτά άνετα.Μετά έρχεται η Αμερική, όπου εκεί προσλαμβάνουν μόνο μόνιμους (no contractors δλδ), όπου ένας χωμένος καλός developer παίρνει έως και 180χιλ δολλ. (πάντα μεικτά). Δηλαδή περίπου 120χιλ ευρώ μεικτά.Κατόπιν έρχεται Σιγκαπούρη όπου το 'σιγκαπουριανό δολλάριο' και οι μισθοί που δίνουν εκεί είναι αρκετα χαμηλότεροι από τα προηγούμενα.Έχουμε και το Τόκυο όπου 10μύρια γιεν είναι ενας εξαιρετικός μισθός προγραμματιστή που δουλεύει στο banking του Τόκυο, αλλά και πάλι σημαντικά κατώτερος από όσα θα έπαιρνε σε UK και Αμερική. Επίσης, υπόψιν στην Ιαπωνία προτιμάνε hardwareαδες από softwareαδες (ήτοι τους πληρώνουν καλύτερα), λόγω μακροχρόνιας κουλτούρας κατασκευής hardware.Προφανώς τα ανωτέρω παίζουν ανάλογα τεχνολογίες/κονέ κτλ κτλ αλλά πάνω κάτω εκεί είναι.Στο Ντουμπάι, οι μισθοί των developers είναι αρκετά χαμηλοί ακόμα και από βασικούς μισθών μονίμων στις μεγαλύτερες ευρωπαικές χώρες. Π.χ στο παρακάτω λινκ αναφέρουν πως μισθός ~15.000AED (ήτοι 1500-2000 λιρες αγγλικές) μηνιαίως είναι καλός μισθός για προγραμματιστή.http://community.justlanded.com/en/United-Arab-Emirates_Dubai/forum/Is-11000-AED-good-salaryΤο Ντουμπάι, όπως και πολλά άλλα πράγματα, έχει πιο πολύ το όνομα παρά την χάρη.χαιρετώ.
"Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς"; Μίζερες λέξεις στη σειρά;Υπάρχουν και ζωντανοί άνθρωποι, που δεν καταλαβαίνουν καμία "ξενιτιά", βλέπουν μόνο περισσότερη δουλειά, πρόοδο και γνώση.Μην είστε μαλθακοί και φοβισμένοι.
:-) Αυτό ακριβώς προσπαθούμε κι εμείς μέσα από το Πικρό Τσάι, να σατιρίσουμε λίγο αυτή τη στάση. Ρίξε μια ματιά στο βίντεο αν θες (οι στίχοι σπαρταράνε).
Σιγουρα υπαρχουν παραλληλες Ελλαδες, αλλα νομιζω ειναι 2.Αυτοι που θελουν να προκοψουν και να δημιουργησουν με την αξια τους και αυτοι που θελουν να βολευτουν με συνηθως ανηθικο τροπο και να τα ξυνουν. Συνηθως και δυστυχως για την χωρα οι πρωτη κατηγορια παει εξω και η δευτερη μενει μεσα.Οποτε η κατηγορια 2 και 3 στο αρθρο σας μαλλον πανε μαζι.Την μεταναστευση παντως την περιγραφετε σαν κατι που μοιαζει με κατεργο, ενω απο αποψη μαθησης, εμπειριων και εξελιξης εχει πολυ περισσοτερες θετικες πλευρες. Ναι ο γιατρος θα παει να δουλεψει 16 ωρες γιατι γουσταρει αυτο που κανει και δεν το θεωρει χασιμο χρονου. Εσεις το περιγραφετε σαν κατι που κανει καποιος ενω θα επρεπε να καθεται στην Γλυφαδα ολιμερης, να λιαζεται και να πινει καφεδες.. Τα αγαθα κοποις κτωνται, αλλα αυτο το εχουμε ξεχασει φαινεται.
Στάθη σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την αναφορά στο Πικρό Τσάι της Ξενιτιάς. Σημειώνω ότι αυτό το "ευφάνταστο διαδικτυακο happening" (πόσο μου αρέσει η φράση!) είναι ανοιχτό σε οποιονδήποτε θέλει με κάποιο τρόπο να βοηθήσει (στείλτε μας mail). Αυτά τα πράγματα είναι τόσο όμορφα όσο θέλει να τα κάνει η κοινότητα που τα φτιάχνει.
Εγώ θα σταθώ σε κάποια πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω.Πρώτα να πω ότι μένω και εργάζομαι στο εξωτερικό εδώ και 4 χρόνια και έχω δει πολλούς Έλληνες να έρχονται και να φεύγουν...Αποφασίζεις να φύγεις επειδή δεν έχεις δουλεiά στην Ελλάδα, δεν πληρώνεσαι κτλ κτλ. Σωστός! Γιατί όμως σαν πρώτη σκέψη έρχεται το να πας στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και γενικά σε μεγάλες, (και συνήθως) ακριβές πόλεις χωρίς να έχεις κάτι βέβαιο που θα σου αποφέρει εισόδημα εξ' αρχής;Οκ, λόγω του ότι είναι μεγάλες πόλεις, ίσως προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες αλλά και ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και τα έξοδα επίσης. Όταν δεν έχεις κάτι σίγουρο σε τέτοιες πόλεις, πιο πολλά λεφτά θα χάσεις ψάχνοντας εργασία παρά θα βγάλεις αν βρεις κάτι πρόχειρο. Γιατί να μην κοιτάξεις να βρεις δουλειά σε μια μικρότερη πόλη; Έχω ακούσει πολλούς να λένε "Ναι, αλλά δεν είναι Λονδίνο...". Δεν είναι, αλλά για να αναγκαστείς να φύγεις από την Ελλάδα, η καλοπέραση δεν είναι το πρώτο που θα κοιτάξεις...Επίσης, γιατί να φύγεις από την Ελλάδα πριν κάνεις μια έρευνα αγοράς εργασίας; Όπως είπα παραπάνω, έχω δει τόσα άτομα να έρχονται ψάχνοντας στα τυφλά εργασία χωρίς να ξέρουν την γλώσσα και να ρωτάνε αν ξέρουμε εμείς κάτι για καμιά δουλεία...Μετά από 2-3 μήνες φεύγουν απογοητευμένοι γιατί δεν βρήκαν κάτι.Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχουν ευκαιρίες στο εξωτερικό αλλά πρέπει να είναι και ο άλλος σωστά οργανωμένος και ενημερωμένος. Δεν θα σου χαρίσει κανείς τίποτα, πρέπει να το κερδίσεις...
Σε ποια χώρα του κόσμου δηλαδή λες γεια σας ήρθα κ σου προσφέρουν δουλειά;Οι περισσότεροι που φεύγουν σημερα κ μιλάω από προσωπική εμπειρία μετά από χρόνια στις ψηλές θερμοκρασίες των εμιρατων, φεύγουν εφόσον βρουν δουλεια. Αυτό μας διαχωρίζει από το μεταναστευτικό κύμα της προηγούμενης γενιάς που εφευγες για τον Καναδά την Αυστραλία την Αμερική η την Γερμανία κ την Αγγλία για να βρεις την τύχη σου κ έκανες οτι δουλεια να ´ναι.
Ένα περίεργο πράγμα: Τα παιδιά που πάνε στο εξωτερικό και είναι "διατεθειμένα να εργαστούν 16ωρα το 24ωρο, με αμοιβές πολλές φορές που απλώς ισοφαρίζουν το κόστος διαβίωσης", γιατί δεν το κάνουν και στην Ελλάδα αυτό? Μα άμα είναι καλό μου να δουλεύεις 16ωρα με αμοιβή μόνο το κόστος διαβίωσης, μια χαρά βρίσκεις δουλειά και εδώ. Τι πας και ξενιτεύεσαι?Πριν μερικούς μήνες διάβαζα για κάποιον έλληνα πτυχιούχο που πήγε στη Σουηδία και καθάριζε τουαλέτες. Τι στοίχημα πάτε ότι στην Ελλάδα ούτε που θα το συζητούσε να κάνει αυτή τη δουλειά. Φαίνεται ότι τα σουηδικά σκατά μυρίζουν καλύτερα από τα ελληνικά.
Αν και δεν πιστεύω ότι κάποιος που πήγε εξωτερικό για δουλειά τα φέρνει πέρα ίσα ίσα (τουλάχιστον κρίνοντας από φίλους και γνωστούς),ακόμα και έτσι να είναι,το εξωτερικό προσφέρει συνήθως πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής.Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες έχεις πράσινο,πάρκα,καλές συγκοινωνίες,καλύτερο σύστημα υγείας,περισσότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις κτλ. Εσύ που θα προτιμούσες να τα βγάζεις πέρα ίσα ίσα, Αθήνα ή Λονδίνο; :)
boxer καταλαβαίνω οτι σε ξενίζει, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο πολύπλοκη και την ξέρω γιατί την πέρασα (και την ξεπέρασα) και εγώ. Στις περισσότερες βορειοευρωπαικές χώρες δεν μπορείς να σκάσεις ξέμπαρκος σε φάση ''γεια σας, ήρθα'' και να μείνεις επ αορίστου. Όχι ότι απαγορεύεται, αλλά θα αντιμετωπίσεις πολλά πρακτικά προβλήματα. Για να είσαι νόμιμος κάτοικος πρέπει μετά από ένα μικρό διάστημα να δηλώσεις κατοικία. Για να δηλώσεις κατοικία πρέπει να νοικίασεις ένα σπίτι. Για να νοικιάσεις ένα σπίτι πρέπει να αποδείξεις στον ιδιοκτήτη ότι έχεις μια έστω υποτυπώδη εργασία για να πληρώσεις το νοίκι σου (ή παχυλό τραπεζικό λογαριασμό, που κι αυτό πρέπει να αποδείξεις).Αυτές οι δουλειές τον πρώτο καιρό εξυπηρετούν ακριβώς αυτό - σου δίνουν το πάτημα να γίνεις νόμιμος πολίτης ενώ στο μεσοδιάστημα ψάχνεις μια δουλειά στο αντικείμενο σου. Ουσιαστικά είναι περίοδοι τις υπομονής. Οι οποίες άμα δεν ονειροβατείς (να περιμένεις για παράδειγμα να βρεις την απόλυτη δουλειά με ένα lower) μετά από λίγο καιρό αποδίδουν καρπούς.Η διαφορά με τα σουηδικά σκατά είναι ότι μπορεί σε κάνα εξάμηνο να βγάλουν χρυσό.
Γιατι σου δίνεται η ευκαιρία να ανοίξεις το μυαλό σου, γιατι η ποιότητα ζωής και τα ερεθίσματα που δέχεσαι είναι πολυ σημαντικά αλλα περισσότερο απ όλα: για να έχεις την ευκαιρία να ξεχωρίσεις απο και να μη συντηρείς το βάλτο της πρώτης κατηγορίας.