Τρανοί και αν είναι οι τάφοι, τάφοι θα 'ναι

Τρανοί και αν είναι οι τάφοι, τάφοι θα 'ναι Facebook Twitter
33

 

Τρανοί και αν είναι οι τάφοι, τάφοι θα 'ναι Facebook Twitter

Μια φίλη αρχαιολόγος, με την οποίαν συζητούσα χθες, επέμενε πως η ανασκαφή της Αμφίπολης κρύβει κάτι απείρως εντυπωσιακότερο από όσο μπορούμε να υποθέσουμε.

«Σκέψου το λογικά» μού είπε. «Ένας τάφος που μπροστά του εκείνος του Φιλίππου στην Βεργίνα ωχριά… Για ποιόν θα ήταν δυνατόν να οικοδομήσουν κάτι τέτοιο; Για την Ρωξάνη, μια ξένη που μετά τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου κάθε άλλο παρά περιβλήθηκε το κύρος και τις εξουσίες της αυτοκρατορικής χήρας; Για τον μικρό Αλέξανδρο τον Δ’, που η ύπαρξη του και μόνο αποτελούσε καρφί στα μάτια των επίδοξων σφετεριστών της κληρονομιάς του πατέρα του; Για δύο ανυπεράσπιστα δηλαδή πρόσωπα, που αφού τα δολοφόνησαν, φρόντισαν  Εικονογράφηση: Dreyk the Pirate/ LIFOνα τα υποβιβάσουν σε λεπτομέρειες  της Ιστορίας; Γιατί μην μου πεις πως η υστεροφημία της Ρωξάνης συγκρίνεται με εκείνη του συντρόφου του Αλέξανδρου, του Ηφαιστίωνα: Και μην ισχυριστείς ότι ο αδικοχαμένος Αλέξανδρος ο Δ’ έχει περάσει στη συλλογική μνήμη με γράμματα μεγαλύτερα από ό,τι ο Βουκεφάλας… Όσο για την περίπτωση να πρόκειται για το μαυσωλείο κάποιου από τους στρατηγούς, πώς θα γινόταν ένα μη μέλος της μακεδονικής δυναστείας να απολαύσει μεταθανάτιες τιμές μεγαλύτερες από τον σημαντικότερο βασιλιά της μετά τον Μεγαλέξανδρο;»

«Άρα;» ρώτησα, με αγωνία σχεδόν.  «Άρα εκείνο που φαντάζεσαι…» «Μα ο Μεγαλέξανδρος θάφτηκε, σύμφωνα με δεκάδες μαρτυρίες, στην Αίγυπτο!» «Την ανακομιδή των οστών την έχεις ακούσει;» «Μα κανείς από τους χρονογράφους της εποχής δεν αναφέρεται στην Αμφίπολη!» «Εάν ισχύει αυτό που εικάζω, ο ενταφιασμός του μέγιστου στρατηλάτη στη γη που τον γέννησε θα πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας. Ακριβώς για τον φόβο των τυμβωρύχων. Για να μειωθεί ο κίνδυνος σύλησης του μνημείου. Μάθε ότι και οι μυκηναϊκοί βασιλικοί τάφοι είχαν σκεπαστεί από τόνους χώματος από τους ίδιους τους κατασκευαστές τους… Ο νεκρός κατά την αντίληψη των ανθρώπων εκείνων δεν αποτελούσε αξιοθέατο για να τον επισκέπτονται. Τον έκλειναν όσο πιο αεροστεγώς μπορούσαν, μαζί με τα αγαπημένα του αντικείμενα –ενίοτε και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα ή κάποιους υπηρέτες του- τον έκλειναν και τον άφηναν να αναπαυθεί ως τη συντέλεια του κόσμου…»

Θα μπορούσα, αν και μη ειδικός, να συνεχίσω να της φέρνω αντιρρήσεις. Να της θυμίσω, λόγου χάριν, το προσκύνημα του Ρωμαίου Αύγουστου στον βαλσαμωμένο Μεγαλέξανδρο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου – ένα του χάδι όλο σεβασμό άρκεσε για να ξεκολλήσει η μύτη του νεκρού…  Να της επισημάνω πως από τις προαναγγελθείσες ανακαλύψεις αρχαιολογικών θησαυρών, οι εννέα στις δέκα καταλήγουν πάντα σε φιάσκο.

                                                      

Ο νεκρός κατά την αντίληψη των ανθρώπων εκείνων δεν αποτελούσε αξιοθέατο για να τον επισκέπτονται. Τον έκλειναν όσο πιο αεροστεγώς μπορούσαν. Τον έκλειναν και τον άφηναν να αναπαυθεί ως τη συντέλεια του κόσμου...

                                                 

 

Ήδη ωστόσο η φαντασία μου κάλπαζε.

Έβλεπα την προϊσταμένη της ανασκαφής στην Αμφίπολη να αναγγέλλει ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με το λείψανο του Μεγαλέξανδρου. Όλα τα ΜΜΕ διεθνώς να διακόπτουν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν την είδηση κι έπειτα να πλειοδοτούν, προσφέροντας εκατομμύρια, για μια φωτογραφία –ανφάς, προφιλ, με μύτη ή χωρίς- του κοσμοκατακτητή .

Έβλεπα τον Κάρολο Παπούλια να αναλύεται σε δάκρυα ευτυχίας –«νυν απολύεις τον δούλο σου, Δέσποτα»- τον Αντώνη Σαμαρά να νοιώθει απόλυτα δικαιωμένος στον μακεδονικό αγώνα του, πως έχει παρασάγγας υπερβεί την Πηνελόπη Δέλτα, ακόμα και τον Παύλο Μελά. Έβλεπα τους ηγέτες κρατών, εκκλησιών και διεθνών οργανισμών να επισκέπτονται τον νομό Σερρών, να προσκυνούν και να προσαρμόζουν τον Μεγαλέξανδρο στην πίστη ή στην ατζέντα τους: Τον Πάπα να δηλώνει πως η εκστρατεία του προετοίμασε την έλευση του Χριστιανισμού. Τον Ομπάμα να ερμηνεύει τη δράση του όχι ως πολεμική κατάκτηση αλλά σαν μια πρώτη παγκοσμιοποίηση με σεβασμό στις πολυπολιτισμικές αξίες. Την Μέρκελ να θυμίζει πως μόνο ενωμένοι οι Έλληνες του 4ου π.Χ. αιώνα υπό την αιγίδα των Μακεδόνων  (διάβαζε οι Ευρωπαίοι του 21ου μ.Χ. αιώνα υπό την αιγίδα των Γερμανών) μεγαλούργησαν…

Έβλεπα τα δεκαπέντε εκατομμύρια των Ελλήνων –στην πατρίδα και στην ομογένεια- να εκστασιάζονται, να αισθάνονται θριαμβευτές. Λες και η εκταφή του Αλέξανδρου να αποτελεί την αποστομωτική απάντηση του θεού της Ελλάδας στις ταπεινώσεις που έχουμε υποστεί κατά τα τελευταία χρόνια. Λες και το γεγονός πως η Αμφίπολη ανήκει στο σημερινό μας κράτος να αποδεικνύει πέραν πάσης αμφισβήτησης πως η Μακεδονία είναι ελληνική. Να κόβει οριστικά τον βήχα των Σκοπιανών και των λοιπών εχθρών μας. (Μα ο Μεγαλέξανδρος στάθηκε Έλληνας αν όχι φυλετικά, σίγουρα γλωσσικά και πολιτισμικά. Αφού τον δίδαξε ο Αριστοτέλης. Αφού είχε στο μαξιλάρι του τα ομηρικά έπη…)

Έβλεπα τέλος τα κτερίσματα και τα κόκκαλα -τα άγια των αγίων για εκείνους που οικοδόμησαν τον λαμπρό τάφο- να αποκαλούνται «ευρήματα». Να μεταφέρονται σε εργαστήρια και να αναλύονται εξονυχιστικά. Να γίνονται ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια και θέματα για διδακτορικά. Και σουβενίρ και καρτ-ποστάλ. «Πιστό αντίγραφο του διαδήματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τιμή ευρώ χίλια». «Παζλ της Αμφίπολης, κομμάτια τριακόσια, τιμή ευρώ εικοσιπέντε»…

Δεν είμαι εχθρός της αρχαιολογίας. Δεν υποτιμώ το ερευνητικό, επιστημονικό πνεύμα σε καμία του απολύτως έκφανση. Πιστεύω στην εκλαϊκευση της γνώσης. Προσβλέπω στον τουρισμό ως κύριο πυλώνα της εθνικής μας ανάκαμψης. Κι όποτε βρίσκομαι σε ξένο τόπο, σπεύδω στα μουσεία του.

Πιστεύω ωστόσο πως ο Αλέξανδρος πολύ θα ζήλευε σήμερα τον Περικλή. Τον Περικλή που έζησε και κυβέρνησε μια πόλη, η οποία δεν ανεχόταν ανάκτορα για τους ηγέτες της. Ούτε έχτιζε μαυσωλεία για τους σπουδαίους νεκρούς της. Τον Περικλή που πέρασε στην αιωνιότητα βάζοντας τη σφραγίδα του σε ό,τι εξαρχής προοριζόταν για κοινό κτήμα εσαεί: Στην Ακρόπολη, στο αθηναϊκό θέατρο, στους πλατωνικούς διαλόγους, στην Ιστορία του Θουκυδίδη.  Τον Περικλή που καμιά αδιάκριτη σκαπάνη δεν θα χτυπήσει ποτέ την πλάκα του σεμνού του μνήματος.

Πώς θα σχολίαζε ο σημαντικότερος Αλεξανδρινός της σύγχρονης εποχής την επικείμενη ανακάλυψη στην Αμφίπολη; Συνδυάζοντας, πιστεύω, στίχους από δύο ποίηματά του: «Ο Λάνης που αγάπησες εδώ δεν είναι Μάρκε, στον τάφο που έρχεσαι και κλαις και μένεις ώρες κι ώρες…» θα σάρκαζε τα μιλιούνια των επισκεπτών. «Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς»  θα αποκαθιστούσε την αληθινή κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου.- 

33

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

13 σχόλια
Οι γυναίκες στην Αρχαία Αθηνα είχαν τη θέση που τους έχουν δώσει διαχρονικά ο Ευριπίδης ο Αισχύλος ο Αριστοφανης ο Σοφοκλης που οι κωμωδιες και οι τραγωδιες τους αντιπροσώπευαν την εποχή τους αλλά και τόσο σύγχρονες θα παραμένουν για πάντα ... Οι γυναίκες ήταν πάντα οι πρωταγωνίστριες !!!!
Οι γυναίκες στην αρχαιότητα θεωρούνταν πρωτίστως μάνες ηρώων και οικονόμοι, πράγμα πολύ σπουδαίο, ακόμα. Πάνω σε αυτά χαίραν και τον όποιο σεβασμό, ανεξαρτήτως πολιτικών δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχει καμμια δικαιολογία για το ότι η αρχαία πατριαρχική "δημοκρατία" ήταν καθαρός φονταμενταλισμός όσο αφορά τον μισό πληθυσμό: τις γυναίκες. Εφόσον οι άντρες τις απέκλειαν δια ροπάλου απο κάθε δικαίωμα απορώ πώς αυτό δεν αναφέρεται με σαφήνεια ως βασική αδυναμία του πολιτεύματος. Δεν ήταν δημοκρατία, όσο και να χτυπιέστε, υπέρμαχοι των μύθων που σας βολεύουν. Τί να την κάνεις μια ψεύτικη ιστορία, μια εξιδανιεκυεμένη οπτική που απλώς κολακεύει τους αφηγητές της και καλύπτει κάτω απο τις φτιασιδωμένες εικόνες της την αθλιότητα της πραγματικότητας: ποιός σκεπτόμενος άνθρωπος αντέχει την αποκτήνωση ενός άλλου ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή έχει διαφορετική ανατομία; Διαβάστε τα κείμενα της εποχής για να δείτε πόσο μισογύνικα και περιφρονητικά ήταν για τις γυναίκες, πόσο επιθετικά και απαξιωτικά τις παρουσιάζουν, οι περίφημοι αρχαίοι "σοφοί"...Τους συνέφερε βέβαια να λένε τέτοιες μπούρδες γιατί έτσι νομιμοποιούσαν την εξουδετέρωση των γυναικών στο όνομα παράλογων ιδεοληψιών - πράγμα που το βλέπουμε ατόφιο να συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με διάφορους τρόπους...
" υπέρμαχοι των μύθων που σας βολεύουν." ειπε ο/η υπερμαχος του αποδομητικου live your myth. Ο ευκολοτερος μυθος να πιστεψεις και ο ευκολοτερος να αποδομησω ειναι η ιδια η μανια σχετιτικοποιησεις των παντων και της αποδομησης τους.Το ενδιαφερον φαινομενο που παρουσιαζεται στον ακρατο αποδομητισμο ειναι οι βασεις του απολυτου (ολα τα αλλα ομως ειναι σχετικα) πανω στις οποιες εδραζεται.και btw ποιος ειναι ο αυτος ο απιαστος ορισμος της δημοκρατιας αληθεια; οσο κανεις ψαχνει το απολυτο τοσο τσαλαβουταει στο σημερα.η αληθεια οτι δεν μπορουμε να κρινουμε με τα μετρα του σημερα κατι που εγινε για πρωτη φορα 2.500 χρονια πριν ειναι τοσο αυτονοητη οσο το γεγονος οτι το απολυτο μας εχει τελειωσει.
@ΜΕΝΗΣ: Ωραίο το ανέκδοτο περί ισονομίας των πολιτών στην αρχαία Αθήνα. 'Η μάλλον όχι, δίκιο έχεις, απλώς οι γυναίκες δεν θεωρούνταν πολίτες. Αν εσύ αυτό το θεωρείς αξιθαύμαστο ή ανάξιο σχολιασμού, περαστικά. Θα περίμενε κανείς από έναν πολιτισμό που όντως έφτασε πολύ ψηλά (για μερικά χρόνια έστω) να είχε δώσει σημασία σ'αυτή τη "λεπτομέρεια". Η συμπεριφορά που επεφύλασσε η Αθηναϊκή Ανδρική Δημοκρατία στον μισό πληθυσμό της πόλης, με κάνει να μετριάζω τον θαυμασμό μου για τα επιτεύγματά της. Στον μισό πληθυσμό είπα; Συγνώμη, παρασύρθηκα. Ξέχασα τους δούλους, βασικό συστατικό μιας αληθινής Δημοκρατίας...
Δεν καταλαβαίνεις (ή δε θες να καταλάβεις) τι θέλω να πω.Στις άλλες γειτονικές της αρχαίας Αθήνας κοινωνίες, οι γυναίκες και οι δούλοι είχαν δημοκρατικά δικαιώματα;;;Είχαν καν δικαιώματα;;;;;Καταλαβαίνεις γιατί εξαρχής είναι λάθος ο συλλογισμός σου; Πρέπει να συγκρίνεις την Αρχαία Δημοκρατία με τα δεδομένα της εποχής της. Όχι της τωρινής! Και στην τελική στην Αρχαία Αθήνα ο δούλος πληρωνόταν όσο και ο ελεύθερος εργαζόμενος!Αμαν πια! Ανοιξε το μυαλό σου λίγο και προσπάθησε να καταλάβεις γιατί όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας που ακολούθησε θαύμαζαν, θαυμάζουν και θα θαυμάζουν την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία για αυτό που πρόσφερε.Δεν ήταν η ιδανική δημοκρατία, ούτε η καλύτερη.ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ! (και γράφοντας αυτό πάω να βρω ένα ψηλό δέντρο να αρχίσω να πηδώ από κλαδί σε κλαδί ουρλίαζοντας - τόσο έχω εξοργιστεί!)
@ΜένηςΧωρίς να αναφέρεται το σχόλιό μου σε εσένα,δράττομαι της ευκαιρίας για να πω το εξής:Πολύ μου αρέσει που όπου μας συμφέρει λαμβάνουμε υπόψη την σημασία του ιστορικού πλαισίου της κάθε εποχής για να κρίνουμε κάποια ιστορικά γεγονότα,ενώ σε άλλες περιπτώσεις το αγνοούμε πλήρως.
Κύριε Χωμενίδη, αν έχετε όντως φίλη αρχαιολόγο που ισχυρίζεται a priori ότι ο τάφος είναι του Μ. Αλεξάνδρου και ο χαρακτήρας αυτός δεν ανήκει στην ευφάνταστη συγγραφική σας πένα, καλύτερα να σκίσει το πτυχίο της.Παραθέτω:"Η κα Κατερίνα Περιστέρη δήλωσε πως ο συγκεκριμένος τάφος ανήκει σίγουρα σε κάποιον ή κάποιους στρατηγούς αλλά, όπως προστάζει ''η αρχή των έντιμων αρχαιολόγων'', δε γίνεται να υπάρξει περισσότερη πληροφόρηση πριν ολοκληρωθεί η ανασκαφή". Πηγή: www.lifo.grΌσο για το σκωπτικό πνεύμα του άρθρου αναφορικά με την ήδη υπάρχουσα "εθνική υστερία", οι παρατηρήσεις σας είναι πνευματώδεις και εύστοχες, αλλά... μας τα έχει ήδη αναλύσει σε βάθος ο κος Χαμηλάκης (Βλ. Το έθνος και τα ερείπιά του) συνέντευξη του οποίου φιλοξενήθηκε σε δημοσίευμα της LIFO προ λίγων μηνών.Όσο για την ατυχή σύγκριση της μακεδονικής δυναστείας με την αθηναϊκή δημοκρατία, είναι σα να συγκρίνει κανείς μια ομπρέλα με μια ραπτομηχανή...
Το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ που είμαι αρχαιολόγος. Δεν είναι δυνατόν να λέγονται στα σοβαρά αυτά τα πράγματα, ουτε σε φιλικό επιπεδο περα απο τη μορφη χαβαλέ. Μακάρι να ηταν ο τάφος του Αλέξανδρου αλλά θα πρόκειται για μια απο τις μεγαλύτερες μπλοφες στην ιστορία και δεν μπορεί να υποστηριχτεί πειστικά κάτι τέτοιο. Επισης να συμπληρώσω στο ερώτημα ποιος θα ειχε τετοιες τιμές εκτος απο τον Αλέξανδρο ή κάποιο μελος της βασιλικης οικογενειας... αυτός για τον οποίο λέγεται οτι ο Αλέξανδρος γκρέμισε μερος των τοιχων της Βαβυλώνας για να στησει μια νεκρική πυρα 57 μετρων ύψος με ασυλληπτη πολυτελή διακόσμηση και οι τιμές που του έκανε ηταν ανωτερες απο βασιλιά.
Ακόμη χανγκόβερ από το δεκαπενταύγουστο, ε? Σε ποια τεκίλα πιάσατε κουβέντα με τον μακαρίτη για το τι θα σκεφτόταν για το σήμερα?Υ.Γ.: Προφανώς και ο τάφος ΔΕΝ είναι του Αλέξανδρου.
Να υπενθυμίσουμε και μια μικρή ασήμαντη λεπτομερειούλα που δεν καταδέχεται κανείς να αναφέρει: Ο μισός πληθυσμός της περίφημης αθηναϊκής "δημοκρατίας" δεν ψήφιζε, δεν έπαιρνε μέρος στην δικαστική εξουσία, δεν έμπαινε στα θέατρα ούτε στα γυμναστήρια, δεν μορφωνόταν, δεν κυκλοφορούσε χωρίς συνοδεία και πεπλο, δεν έπαιρνε μέρος στα δείπνα, δεν ρητόρευε, δεν επιτρεπόταν να γράφει κωμωδίες ούτε τραγωδίες, δεν είχε κανένα αξίωμα, κανένα δικαίωμα πέρα απο την κουνελοποίηση και την υποταγή, δεν φιλοσοφούσε, δεν υπήρχε ως πολίτης. Μαντέψτε πόσο όμορφα και δημοκρατικά αισθανόντουσαν οι γυναίκες του 5ου αιώνα... Συγκλονιστική ισονομία και ελευθερία, πραγματικά αξιοζήλευτη "Δημοκρατία " της ανισότητας και της υποκρισίας - αξίζει να μνημονεύουμε αυτην την εθνική ψευδαίσθηση με δάκρυα στα μάτια.
πολύ σωστή παρατήρηση!Επιτέλους να ακουστεί και μια πιο ψύχραιμη φωνή και να έχουμε μια σφαιρική αντίληψη της ''περίφημης'' δημοκρατίας εκείνης της εποχής γιατί παραέχει εξιδανικευτεί.Ας μάθουμε να έχουμε κριτική σκέψη και να κρατάμε τα καλά στοιχεία κάθε πολιτισμού,χωρίς να τα ωραιοποιούμε όλα.
Ό,τι να'ναι!Συγκρίνετε ανόμοια πράγματα.Φυσικά και είναι και θα είναι περίφημη η Αθηναϊκή δημοκρατία όχι γιατί τη συγκρίνουμε με το ιδανικό ή με τις σημερινές αντιλήψεις αλλά με τις αντιλήψεις/δεδομένα της εποχής της!Φυσικά και είναι ΥΨΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ η Αθηναϊκή δημοκρατία γιατί σε μια εποχή τυφλού σκοταδισμού και ηγεμόνων/ιερατείου με δικαίωμα ζωής και θανάτου στον πληθυσμό, η Αθήνα αποφάσισε να κάνει όλους τους πολίτες της ισόνομους ανεξαιρέτως καταγωγής και πλούτου.Εκεί είναι η ΜΑΓΚΙΑ της αθηναϊκής δημοκρατίας:ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΥ.Γκέ-γκε;...μάθανε όλοι τώρα και κριτικάρουν.. (μουρμούρησμα σιγανό μέσα από τα δόντια)
drink your coffee,αυτά είναι καλό να τα πεις στα χρυσαύγουλα τους ψεκασμένους και τον Φαήλο και τον Γεωργιάδη. Φαντάζομαι οι περισσότεροι εδώ μέσα εκτιμούν σε μια πραγματική βάση την αξία της καινοφανείας του δημοκρατικού πολιτεύματος, για την εποχή που σημαιώνεται η εκκίνηση του. Από την άλλη πρέπει να σου πω, ότι οι εσωτερικές διαδικασίες όσων είχαν πολιτικά δικαιώματ, είναια ίσως σε σημεία πιο αξιόλογες από τις σημερινές. Δεν έχει νόημα να κατακρίνουμε την αρχαία μορφή μιας διαδικασίας με μοντέρνα κριτήρια, αλλά μιας και το αφήσαμε πίσω μας έχοντάς το αλλάξει, να βρούμε τα καλά του στοιχεία. Το ελβετικό μοντέλο δημοκρατικού πολιτεύματος φερ ειπείν είναι πιο κοντά στα καλά σημεία του αρχαίου από ότι είναι το δικό μας...
Oi γυναίκες δεν θεωρούνταν πολίτες διότι δεν ήταν οπλίτες , δλδ αφού δεν θα έπαιρναν μέρος στην υπεράσπιση των Αθηνών λογικό ήταν να μην είχαν δυνατότητα να συμμετέχουν στις συνελεύσεις του δήμου , όπου αποφασιζόταν η εξωτερική πολιτική , δυστυχώς (και αυτό βέβαια στην σημερινή εποχή μας φαίνεται κάπως απαράδεκτο , αλλά μην ξεχνάς οτι τότε ήταν πιο πίσω αυτά τα θέματα) δεν είχαν λόγο ουτε και στην εσωτερική πολιτική. Αλλά πιστεύω οτι ο κάθε Αθηναίος μιλούσε με την γυναίκα του το βράδυ γαι τα θέματα της ημέρας , και άκουγε την γνώμη της και τις εκμυστηρευόταν τα διλλήματα που αντιμετώπιζαν στις συνελεύσεις. Οπότε με έμμεσο τρόπο η Αθηναία μάλλον είχε αρκετό μερίδιο στην πορεία των πραγμάτων, με το να επηρρεάζει τον σύζυγό της. Σε Θέατρα φυσικά και έμπαιναν οπότε να ανακαλέσεις τις ψευδείς πληροφοριες που αναρτάς και να ζητήσεις συγγνώμη απο τους αναγνώστες για την προπαγάνδα σου. Επίσης μορφώνονταν μέχρι κάποιο σημείο , δλδ μαθαίναν γραφή και ανάγνωση , και μουσική και χορό , πολλές μάλιστα προσωρούσαν περισσότερο (δλδ σαν να λέμε δεν σταματούσαν στο αντίστοιχο 9τάξιο "γυμνάσιο" αλλά προχωρούσαν και στο "Λύκειο") για αυτό και υπήρχαν και μερικές μορφωμένες Αθηναίες (βέβαια ήταν τόσο λίγες που τα ονόματά τους έμειναν στην ιστορία), επίσης και στα γυμναστήρια πηγαίναν , είχαν δικά τους βεβαίως (χωριστά απο των ανδρών) , και είχαν αθλητικούς αγώνες μόνο για γυναίκες. Σκέψου μόνο οτι στον τομέα γυναικείου αθλητισμού οι Αθηναίες ήταν οι πιο οπισθοδρομικές (όχι με δική τους υπαιτιότητα) σε σχέση με τις γυναίκες των αλλων πόλεων. Οι Σπαρτιάτισσες ήταν πιο προχωρημένες (γενικότερα στην θέση τους μέσα στην κοινωνία της Σπάρτης).
Όλα είναι χιλιοειπωμένα, αλλά όλοι κάτι θέλουν να πούν για τον Αλέξανδρο..Θα απασχολεί τον κόσμο αυτό εις τους αιώνας των αιώνων ...αυτά που λέγονται και γράφονται γι αυτόν είναι απολύτως ανούσια και φτωχά μπροστά στο θρύλο του. ...
Φαντάζομαι ΤΝΚΣ ότι θα μας πεις που έχεις κρυμμένη τη μηχανή του χρόνου με την οποία διαπίστωσες ο ίδιος ότι όσα λέγονται για αυτόν είναι θρύλος.
Δεν τον απεκάλεσα εγώ θρύλο... τονίζω την αντίφαση της πρότασης της Δέσποινας. Και ότι αφού λέγονται και γράφονται ανούσια πράγματα, ναι, τότε είναι θρύλος.
ενδιαφερον άρθρο, αλλά δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η σύγκριση Μέγα Αλέξανδρου - Περικλή. Έτσι και αλλιώς είναι ιστορικές προσωπικότητες που έδρασαν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους και υπο διαφορετικές συνθήκες.
Ναι, απλά ο αρθρογράφος αν κατάλαβα καλά, διαβλέπει την πανελλαδική υστερία που θα λάβει χώρα στην περίπτωση που θα ταν ο τάφος του Αλέξανδρου και υποστηρίζει πως άκριτα θα περηφανευόμασταν για έναν άνθρωπο που στοιχειωδώς δεν πληρούσε καν τα ταπεινότερα καλά ενός Περικλή, του οποίου κανέναν τάφο δεν θα αναζητήσουμε παρ ότι ίσως είναι η καλύτερη περίπτωση πολιτικού ανδρός της Αρχαιότητας από όπου και να το πιάσει κανείς, σε μια πόλη που επέτρεπε κουρελιάρηδες να νομοθετούν(βλ. Σόλωνα). Ίσως κατα βάθος να θέλει-και καλά κάνει και καλό θα ταν να γίνει- να βάλουμε τον Αλέξανδρο πρώτον σε ένα αληθινό ιστορικό πλαίσιο έξω από εθνοκεντρικά μεγαλόσχημα και μεγαλόστομα σημερινά χούγια και να αντλήσουμε εφόδια για το σήμερα από εκεί που θα ταν πιο χρήσιμο, καθαρά και μόνο λόγω της ποιότητας του βίου και της πολιτείας και της πόλης που έζησε ένας αρχηγός παρά της ποσότητας και του μεγέθους του συγκεντρωτισμού της εξουσίας του και των όποιων κατακτήσεών του.(φερ. ο Περικλής).Γενικά το αρχαιομακεδονίτικο καλάμι πρέπει να το ξεκαβαλίσουμε και να μαστε από ψύχραιμοι εώς και μπλαζέ στην καλύτερη των περιπτώσεων(ναι! στην καλύτερη) ο τάφος να είναι του Αλέξανδρου.Μην ας πούμε πάρουμε τους δρόμους πάλι όπως πριν από 23 χρόνια...Ας αρκεστούμε στο να μάθουμε πράγματα από την όποια ανακάλυψη, να θαυμάσουμε την όποια ομορφιά του και να μας πιάσει ένα δέος για το πια χώματα πατάμε και τί πρέπει να κάνουμε με αυτό.
Ας μην ξεχνάμε και ποια ήταν η Αθήνα του Περικλή. Αυτή που καταδυνάστευε και κατέκλεβε τους Συμμάχους της και όταν αυτοί ήθελαν να φύγουν ή να τηρήσουν ουδετερότητα τους εξόντωναν. Θυμηθείται την περίπτωση της Μήλου. Ούτε ήταν δημοκρατία για όλους (δεν είχαν όλοι δικαίωμα ψήφου ή συμμετοχής στα κοινά) αφού υπήρχαν έντονες ταξιικές διαφορές και ίσχυε ο θεσμός της δουλείας.
Ε ναι μωρε, τι να κλασει η δημοκρατια του Περικλη τωρα, αφου το λεει ο Θεμης... που ζει στην πραγματικη δημοκρατια του Σαμαρα και του Βενιζελου...
Ειναι οντως πολυ εξυπνο να κρινεις ενα πολιτικο καθεστως του 430πχ με σημερινα κριτηρια... ειδικα αν σκεφτεις οτι η δουλεία υπηρχε και με τη βουλα στην Αμερικη μεχρι το 1865, δηλαδη πανω απο 2000 χρονια μετα την Αθηναικη Δημοκρατια, οι δε γυναικες ΔΕΝ ψηφιζαν στην Ευρωπη μεχρι και πριν εκατο χρονια! Την ιδια εποχη που στην Αθηνα εξελεγαν τους ηγετες τους, να σου θυμισω οτι στα γειτονικα βασιλεια της Περσιας και της Αιγυπτου θεωρουσαν τους ηγεμονες τους γιους θεων! Αυτες ειναι οι συγκρισεις που πρεπει να κανεις...
Ήταν η αρχή της δημοκρατίας με όλα τα λάθη που την ακολούθησαν.Είναι η αιτία όμως που εκφράστηκαν και δημιουργήθηκαν οι πυλώνες του πολιτισμού σε παγκόσμιο πεδίο.
Ενδιαφερον αρθρο! Και απαντηση σε διαφορα χαιβανια που πιστευουν οτι αν προκειται οντως για τον ταφου του Αλεξανδρου αυτο θα ειναι κολαφος στους σκοπιανους! Το οτι η Πελλα, η πρωτευουσα του αρχαιου μακεδονικου κρατους βρισκεται επι σημερινου ελληνικου εδαφους γιατι δεν τους εμποδιζει τους σκοπιανους να λενε τις μπουρδες τους...;Ενδιαφερουσα και η συγκριση Αλεξανδρου με Περικλη. Γιατι, ενταξει ολα τα αλλα αλλά σα να ξεχναμε ωρες ωρες μου φαινεται οτι η Δημοκρατια δε γεννηθηκε στην Ελλαδα (ετσι γενικα) αλλα στην Αθηνα!
Πολύ σωστά ... Βλαχομπαρόκ νεο- μεγαλοϊδεατισμός.Ψυχραιμία ... ας αφήσουμε τους αρχαιολόγους και λοιπούς ερευνητές να κάνουν τη δουλειά τους ΗΡΕΜΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΙΣΠΑΣΤΑ και ας ξεκινήσουμε με τα εύκολα:- Μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά , με τα καταπληκτικά χάλκινα.- Μία επίσκεψη στο Ναό της Αφαίας στην Αίγινα όπου στην επισκέψιμη αποθήκη φυλάσσεται μία εκπληκτική μετόπη.- Στους αρχαιολογικούς χώρους και συλλογές γύρω από την Αθήνα (αναζητείστε και το αφιέρωμα της Lifo)- Μια επίσκεψη στο μουσείο της περιοχής όπου κάνουμε διακοπές (όσοι μπορούν ακόμη να κάνουν διακοπές).Από την πιο μικρή αρχαιολογική συλλογή ως το πιο εντυπωσιακό μουσείο , παντού ο επισκέπτης έχει να δει κάτι ξεχωριστό.Σεμνά και ταπεινά , όπως έλεγε κι ο άλλος!
το σημαντικότερο που είπες είναι η επίσκεψη στο/α μουσείο/α της περιοχής που κάνουμε διακοπές.Σε ΟΛΗ την Ελλάδα έχει κάποιον αρχαιολογικό θησαυρό να θαυμάσει ο επισκέπτης. Δυστυχώς βέβαια οι περισσότεροι τα σνομπάρουν.Τώρα κόπτονται για την Αμφίπολη (και καλά κάνουν) αλλά αν αγαπάς και στηρίζεις την αρχαιολογία, το κάνεις γενικά και σε βάθος χρόνου.