Αλίμονο στις 45άρες και τους 50ρηδες, εκτός εάν...

Αλίμονο στις 45άρες και τους 50ρηδες, εκτός εάν... Facebook Twitter
11

 

‘Αν δεν με προσλαμβάνατε ήμουν έτοιμη να ανταποκριθώ σε πρόταση εργασίας  που είχα για το Λονδίνο’  είπε πρόσφατα μια νεαρή στο στέλεχος της ελληνικής εταιρείας που της είπε ‘προσλαμβάνεσθε’ μετά 8 μήνες στο ‘περίμενε’. Ενας 35άρης  βρήκε πριν 3 μήνες μια καλη δουλειά στο Παρίσι, παρότι πέρασε 3 χρόνια ανεργίας και απορρίψεων στην Ελλάδα, όπου οι εγχώριοι εργοδότες τον έβρισκαν επιπόλαιο ή ‘ακριβό’.  

Σε πρόσφατα ταξίδια μου στο Άμστερνταμ, το Λονδίνο και τη Γενεύη δεν ήταν δύσκολο να διαπιστώσω πως μεγάλο μέρος των επιβατών ήταν νεαρά παιδιά , που ταξίδευαν εκτός Ελλάδας,  αναζητώντας δουλειά. Το ίδιο συμβαίνει και στις πτήσεις προς Ντουμπάι και Στοκχόλμη. Τα αεροπλάνα της μεγάλης φυγής. Τρεις μέρες στο Λονδίνο για το συνέδριο των ατίθασων νιάτων του Reload Greece και μια ζεστή επαφή με νεαρά άτομα που γνώριζα από την Ελλάδα, βοήθησαν  να σχηματίσω κάποια εικόνα.  Τα παιδιά που έχουν ορισμένα προσόντα (γλωσσομάθεια, εξειδίκευση/εμπειρία σε κλάδους που έχουν ζήτηση) έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να βρουν απασχόληση, με αρκετά καλύτερες αμοιβές από εκείνες στην Ελλάδα (αλλά και με αρκετά υψηλότερο κόστος διαβίωσης). Για να είμαστε ρεαλιστές, αυτές τις ευκαιρίες μπορεί να αξιοποιήσει περίπου το 20% των νέων της Ελλάδας, καθώς αυτοί έχουν τα προσόντα και την υποστήριξη να αποτολμήσουν ένα τέτοιο άλμα.

Οι εγκλωβισμένοι 45ρηδες

Η κατάσταση είναι αρκετά πιο δύσκολη για τις 45ρες και τους 50ρηδες που χάνουν τη δουλειά τους ή που είναι όμηροι κάποιας απασχόλησης που τους πληρώνει με μερικούς μήνες καθυστέρηση ή και καθόλου. Μόνο ένα 20-30% από αυτούς μπορούν να βρουν σύντομα νέα δουλειά, είτε γιατί η αμοιβή τους θεωρείται ‘υψηλή’, είτε για τα προσόντα τους –για τις λίγες θέσεις που ‘ανοίγουν’ - είναι χαμηλότερα , κατά την άποψη των εργοδοτών, από αυτά των 30ρηδων.

Για τα προγράμματα των δήμων και του ΟΑΕΔ, που δίνουν 500 ευρώ μηνιάτικο για 6 μήνες, θα έχετε ήδη ακούσει και έχετε την κρίση να αξιολογήσετε πώς θα εξελιχθούν. Η κατακλείδα είναι ότι οι άτυχοι της ηλικιακής περιοχής 40-55 ετών που θα βρεθούν εκτός εργασίας, θα είναι οι πιο άτυχοι της κρίσης. Μόνο αν αυξηθούν οι εξαγωγές της χώρας (και ο τουρισμός) και αν βρεθεί κάποιος αξιόπιστος τρόπος επανεκπαίδευσης, θα χυθεί κάποιο βάλσαμο σε αυτή την βαθειά πληγή της κρίσης.

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν απλές συνταγές, γιατί οι πολιτικές ανάταξης τέτοιων προβλημάτων θέλουν χρόνο και ένα γενναίο κεντρικό σχεδιασμό. Βάλτε όποιο ιδεολογικό πρόσημο θέλετε, ‘αριστερό’ ή ‘δεξιό’, αλλά μάλλον δεν θα αποφύγετε το συμπέρασμα ότι η χώρα χρειάζεται βαθύ Μετασχηματισμό, για να αναταχθεί από μια κρίση. Το μεγάλο πακέτο των ‘διαμαρτυρημένων γραμματίων’ της περιόδου 1967-2009 που ‘έσκασαν’ το 2010, δεν θα ξεπληρωθεί μόνο με fast food  συνταγές του τύπου ‘φουντώστε την Ελλάδα με νέους επιχειρηματίες’ ή ‘δώστε πίσω τις περικοπές στους μισθούς’.

Ιδιότυπος ρατσισμός και τα χρώματα της λύτρωσης

Φορέας που επιχειρεί σε εθελοντική βάση να βοηθήσει πολίτες που αναζητούν υποστήριξη για την ενίσχυση του εργασιακού τους προφίλ βρέθηκε μπροστά σε μια άβολη πραγματικότητα: οργανισμοί που ήθελαν να συμπράξουν σε αυτήν κοινωνική δράση δήλωναν ότι θέλουν να ασχοληθούν μόνο με την υποστήριξη νέων ανέργων και καθόλου με 50αρηδες. Στην ουσία η υποστήριξη ενός 27άρη είναι πολύ πιο απλή απ'ότι η υποστήριξη μιας 48ρας που έχασε τη δουλειά της και χρειάζεται πολύ πιο έντονη προσπάθεια: καθοδήγηση για να αποκτήσει νέες δεξιότητες, κάτι που δεν είναι εύκολο, αλλά –επιπλέον- ψυχολογική ενίσχυση, -αυτό κι αν είναι απαιτητική άσκηση.

Τα καλά σημάδια υπάρχουν, αλλά δεν είναι –για την ώρα- πολλά...   Δεκάδες επαγγελματίες που στριμωγμένοι από την κρίση, στύβουν την πέτρα και παράγουν ανταγωνιστικές, επινοητικές υπηρεσίες ή εξελίσσονται σε πολύτιμα στελέχη, χάρη στις δεξιότητες που αποκτούν, πολύ πέρα απ'ότι τους έδωσε το πτυχίο τους ή η μέχρι χθες απασχόλησή τους...

Όσο παγώνει το τραύμα της κρίσης, τόσο ενισχύεται ο πόνος στα σημεία που θα μείνουν για κάποιο καιρό πληγές. Και επειδή δεν μπορεί να περιμένει κανείς πολλά από το κοινωνικό κράτος, που είναι από τα βασικά θύματα της κρίσης, η ανάταξη θα πάρει χρόνο και θα πιέσει δραματικά για νέες δομές και δίκτυα ανακούφισης του πόνου. Κάθε βοήθεια πιάνει τόπο, ειδικά αν γίνεται μέσα από συλλογικές προσπάθειες και αφήνει πίσω της δομές. Το πόσο αξίζει φαίνεται από την αντίδραση μιας συμπολίτισσας που βρήκε υποστήριξη στην αγωνία της να βρει δουλειά. ‘Τοποθετήσατε τα πιο όμορφα χρώματα στον πίνακα της ζωής μου’ έγραψε σε εκείνη την ομάδα που την συνέτρεξε.

Διάφορα
11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

6 σχόλια
Δυστυχώς πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι άλλη μία κλασσική περίπτωση έλλειψη κατανόησης και φυσικά αδυναμία συνεργασίας. Όταν πίσω από μεγάλα επιτεύγματα κρύβονται πετυχημένες ομάδες (που κάποιες φορές βγάζουν έναν μπροστά) εμείς σκεφτόμαστε και ενεργούμε ατομικά ή σε ομάδες ατόμων με τα ίδια χαρακτηριστικά. Σα να προσπαθείς να φτιάξεις ομάδα μπάσκετ με 5 play makers ή με 5 centers. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.Και οι νεότεροι και οι εκπρόσωποι της γενιάς 45-50 δεν κατανοούν τη θέση των άλλων. Κάποτε ένας 70άρης μου δήλωνε υπερήφανα ότι ένοιωθε τον εαυτό του ικανότερο γιατί οδηγούσε κάποτε κάρο και ήταν ο καλύτερος. Αυτός έτσι ένοιωθε, αλλά εγώ δεν ένοιωσα μειονεκτικά επειδή δεν οδήγησα ποτέ κάρο. Με έκανε "χώμα" όμως όταν με απέτρεψε να πάρω ένα εύκολο δάνειο για ένα άνοιγμα που όλα τα business plans αλλά και οι ενδείξεις ήταν θετικές, με βάση τη δική του οπτική γωνία, κ αποδείχθηκε 1-2 χρόνια μετά ότι η κίνηση ήταν σωτήρια. Θα είχα "βουλιάξει" με τα δεδομένα της κρίσης.Ειλικρινά με θλίβει τρομερά να βλέπω να χάνονται ευκαιρίες όταν πατέρας δε μπορεί να επικοινωνήσει με το γιο ή όταν απλές αδυναμίες που μπορούν να λυθούν με μια απλή συνεργασία, γίνονται τροχοπέδη γιατί ο ένας αξιολογεί τον άλλον αρνητικά επειδή δε μπορεί να στείλει ένα e-mail, ή γιατί δεν ξέρει να γράφει (ακόμα και τα WINDOWS 95 είναι αρχαία τεχνολογία για ένα νέο κάτω των 30).Αυτό δεν αλλάζει την ανάγκη για συνεχή βελτίωση και αυτοβελτίωση. Αν δεν ξέρεις να χειριστείς Η/Υ πλέον ούτε τη φορολογική δήλωση δε μπορείς να στείλεις. Από την άλλη ξέρω (πάρα πολλούς δυστυχώς) νέους που στο Facebook κάνουν "παπάδες" αλλά στο office δεν ξέρουν να κάνουν save ένα αρχείο. Το rename απαιτεί MSc.
Κακομαθημενα βολεμενα παιδακια ειναι?Δεν μπορω να καταλαβω το ειδος των διποδων αυτων οντων.Θεωρουνε τελειωμενους τους 45-50 γιατι μετα τοσα χρονια δουλειας δικαιουνται εναν καλο μισθο.Οι εργοδοτες προτειμουν ομως τα ανεγκεφαλα(το αν εχουν πτυχια η οχι δεν εχει σημασια,ανθρωπος εξυπνος και πετυχημενος γινεσαι και χωρις αυτα) για τα 400 που θα τα πληρωνουν.Φιλε Evan T συμφωνω απολυτα μαζι σου.Τη λεξη ταπεινοφροσυνη δεν ξερουν καν τι σημαινει.Παιδακια των ταμπλετς.Ταμπλετες θα τους φωναζουμε απο δω και περα.Ξεχνουν ομως οτι οι 45-50 τους εμαθαν (οτι μπορει το μικρο μυαλο τους να μαθει) οτι γνωριζουν απο pc windows tamplets κ.λ.π κ.λ.π.Δεν τα ανακαλυψαν αυτα.Ταπεινοφροσυνη.Μεγαλη κουβεντα φιλε που στο λεξικο των περισσοτερον δεν υπαρχει.Ειναι στις αγνωστες λεξεις.Θα ερθει η ωρα τους.Οσα και να'χει η μαμα και ο μπαμπας.Το θεμα ειναι να τα φτιαξεις μονος σου.Οχι μονο τα λεφτα.Τη ζωη σου.Γνωριζουν αυτη τη λεξη?
Hristoss1 και Μανώλης του Ενβερ, πως θα νιώσετε όταν γίνετε εσείς οι 50αρηδες του μέλλοντος και δεν θα έχετε ιδέα από πράγματα που τα νέα παιδιά θα παίζουν στα δάκτυλα; Θα σας αρέσει να σας αντιμετωπίζουν ως παρείσακτους; Λίγο ταπεινοφροσύνη και σεβασμός δεν βλάπτουν. Δε πετάμε στον Καιάδα όποιον μεγαλώνει...και θα μεγαλώσετε και εσείς μια μέρα.
Και όταν αγαπητέ Hristoss1 ξέρουν άψογα και χειρισμό pc και χειρισμό mac (με 20ετή εμπειρία) και άλλα πολλά (όχι μόνο αποστολή email) και ακούνε συνεχώς την φράση "δυστυχώς ζητάμε πιό νέους ανθρώπους, με μικρότερη εμπειρία.. (και άρα και μικρότερες απαιτήσεις) τι κάνει ο 45άρης και ο 50άρης?!
Ο νέος μπορεί να προσαρμοστεί πιο εύκολα σε μια επιχείρηση απ' ότι ο 40+. Μπορούν να τον "πλάσουν" όπως θέλουν και να τον εντάξουν στην κουλτούρα της επιχείρησης πολύ πιο εύκολα. Επίσης είναι και πιο οικονομικός απ' ότι ο 40+ και έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής απ τον 45άρη και τον 50άρη.Όλα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Μη ξεχνάτε ότι υπάρχουν πολλοί 45άρηδες και 50άρηδες που ήταν στο δημόσιο και έχουν μάθει σε συγκεκριμένο τρόπο δουλείας (του δημοσίου). Όλα είναι υποκειμενικά όμως αφού μιλάμε για ανθρώπους και το κάθε άτομο λειτουργεί διαφορετικά
οταν ο μεσος 45 - 50 δεν ξερει να γραψει μια αραδα στο pc και το να στειλει ενα mail του φαινεται οτι πρεπει να εχει πτυχιο απο το ΜΙΤ τι πρεπει να τον κανουμε? Να τον λυπηθουμε? Ας κατσει το πολυ ενα δυο μηνες να μαθει να χρησιμοοιοει στοιχειωδως ενα pc αν θελει να βρει δουλεια.
Μην κρίνεις απο τον μπαμπά και τη μαμά σου παιδί μου... Επίσης μάθε να είσαι ταπεινόφρων και λιγότερο αλλαζών. Φυσικά και να τον «λυπηθούμε» εάν αυτό σημαίνει ότι μετά από 20-25 χρόνια εργασίας βρίσκεται ξαφνικά μπροστά στην καταστροφή.
και που ξερεις για τον μέσο όρο των 40-50? Έκανες κάποια έρευνα, άραγε; Μήπως οι 40-50 έχουν άλλη γνώση που εσύ δεν έχεις καμία σχέση με αυτή; Μήπως οι 40 -50 είναι και οι γονείς σου; Μήπως οι 40-50, κάπιοι τουλάχιαστο, έχουν μια γνώση που εσύ ούτε που μπορείς να φανταστείς; Μήπως και οι 40+ για το σχέδιό σου, είναι τα άλογα που αν γεράσουν, θα τα σκοτώσουν;
Προφανώς είσαι νέος σε ηλικία και μπορείς να χρησιμοποιήσεις υπολογιστή και με κλειστά μάτια, όπως κι εγώ. Πολλές φορές, βλέποντας μικρά παιδιά να έχουν τέτοια εξοικείωση με ipads και κινητά...σκέφτομαι πως θα με ξεπεράσουν εμένα όταν γίνω 40-50 χρονών...κι οι γονείς μου στην εποχή τους ήταν οι "καταρτισμένοι" - αλλά σε σύγκριση με τους δικούς τους γονείς. Κάτι θα διδάσκεται στο πανεπιστήμιο που εμείς δεν θα το δούμε...Τα λέμε τότε!