Στο σημερινό «Α μπα»: Axolotl

Στο σημερινό «Α μπα»: Axolotl Facebook Twitter
86

 

__________________
1.


έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να σου στείλει καμιά κοπέλα που να είναι τόσο ευαίσθητη κι εσύ να της απαντήσεις τόσο κυνικά (οκ, είναι ο τρόπος σου) ότι μπορεί να την ωθήσει η απάντησή σου σε επιπλέον κλάματα; Δε θέλω να σου την πω, ούτε τίποτα, αυτό είναι το Α, μπα εξάλλου, απλά εκεί που θέλω να καταλήξω είναι κατά πόσο αντιλαμβάνεσαι σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκονται όλοι,-όλες όσοι,-όσες σου γράφουν..- αλήθεια

Αν κάποια είναι τόσο ευαίσθητη ώστε να ξεσπάσει στα κλάματα από τα σχόλια μιας άγνωστης, πέντε μήνες αφού έκανε μια ερώτηση, δε νομίζω ότι το πρόβλημα είναι το α μπα. Εσύ που ρωτάς όμως, κάτι συγκεκριμένο θέλεις να πεις, δε νομίζω ότι πραγματικά σε έχει απασχολήσει η ιδέα μιας θεωρητικής πολύ ευαίσθητης κοπέλας. Αν θέλεις να απαντήσω σε κάτι, ρώτα με κάτι. Τι είπα, σε ποιον, και τι αποτέλεσμα είχε, και πολύ ευχαρίστως να σχολιάσω.


Δεν αντιλαμβάνομαι σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκονται όλοι όσοι γράφουν, όπως και αυτοί δεν αντιλαμβάνονται σε τι ψυχική κατάσταση βρίσκομαι εγώ. Όμως εδώ ερχόμαστε για να συζητάμε συγκεκριμένα ερωτήματα. Επειδή είμαστε όλοι υπεύθυνοι ενήλικες, πιστεύω ότι έχουμε το συναισθηματικό σθένος να το κάνουμε γνωρίζοντας ότι το ψυχικό υπόβαθρο του καθένα μας είναι άγνωστο.

__________________
2.

Γεια σου Λένα! Έχω μια πολύ καλή φίλη που ύστερα από δικιά της γκάφα μου αποκάλυψε ότι τα έφτιαξε με τον πρώην (Χ) μιας δικής της καλής φίλης (Α). Η σχέση κράτησε 1,5 χρόνο και η Α φυσικά δεν ήξερε ούτε ξέρει κάτι. Όταν το έμαθα της είπα ότι η Α έχει δικαίωμα να ξέρει για τη σχέση με το φόβο να την χάσει από φίλη της (αλλά μπορεί και να μην είχε πρόβλημα η Α όμως μιας και έκανε άλλη σχέση στη συνέχεια) καθώς είναι υποκριτικό να της λέει ψέματα ότι είναι single και ψάχνεται κτλ. ή να ξεκόψει από τη φίλη της (για να σε προλάβω μου ζήτησε τη γνώμη μου). Φυσικά διάλεξε και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Όλο αυτό εμένα όμως με έχει κάνει πολύ καχύποπτη με τη φίλη μου. Πώς ξέρω ότι δε θα κάνει το ίδιο και με μένα; Βάζω τη θέση μου στην θέση της φίλης της και θεωρώ ότι το προβλημά μου δεν θα ήταν τόσο η σχέση αλλά τα ψέματα. Έχω κάνει την τρίχα τριχιά; Γενικά είμαι ειλικρινής στους φίλους μου και κάτι τέτοιο το θεωρώ προδοσία. Αφού το έκανε σε αυτή δε μπορεί και η δική μας φιλία να κρύβει ψέματα που με ενδιαφέρουν;- monica

Αν κατάφερε να κρύψει ολόκληρη σχέση από καλή φίλη της επί ενάμιση χρόνο χωρίς να μάθει η φίλη ποτέ τίποτα, εγώ λέω ότι μπορεί να είναι και διπλός κατάσκοπος. Δεν της ξέφυγε η πληροφορία λόγω γκάφας, σου το είπε για να σε παγιδέψει σε συνενοχή. Να δεις που σύντομα θα σου ζητήσει κάτι πολύ απλό που θα ακούγεται μυστήριο. Όπως να μεταφέρεις ένα πακέτο και να το αφήσεις στο Σύνταγμα.


Αν τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά σαφή, θα το γράψω πιο απλά: είναι σίγουρο ότι όλες εσείς είσαστε πολύ καλές φίλες; Άλλο είναι να συμπαθείς πάρα πολύ κάποιον και να τον θεωρείς σπουδαίο τύπο, και άλλο να τον αποκαλείς πολύ καλό φίλο. Από τον πολύ καλό φίλο είναι πολύ δύσκολο να κρύψεις κάτι, πόσο μάλλον μια ολόκληρη σχέση επί ενάμιση χρόνο. Και από ανθρώπους που συμπαθούμε αλλά δεν είναι πολύ καλοί μας φίλοι δεν είναι έξυπνο να έχουμε υψηλές απαιτήσεις. Παρακολουθούμε, παρατηρούμε, και κρατάμε τις κατάλληλες αποστάσεις.


Στην ερώτηση «αν κάποιος κάνει κάτι σάπιο σε κάποιον άλλον, θα κάνει κάτι σάπιο και σε εμάς» η απάντηση είναι «μάλλον ναι» αλλά και επίσης «σάπια κάνουν όλοι σε όλους όλη την ώρα, απλώς δεν τα μαθαίνεις».

__________________
3.

τι να κάνω για να είμαι καλύτερη νονά;
εξηγούμαι:
έχω την αίσθηση ότι δεν είμαι καλή νονά.
Το βαφιστήρι μου είναι 4+, αλλά δεν το παλεύω πάνω από μια ώρα. Δεν έχω παιδιά, αλλά έχει τύχει να περάσω μέρα ολόκληρη με παιδιά ίδιας ηλικίας κ να μην έχω θέμα. Αυτό που συμβαίνει με το βαφτιστήρι, είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να βγαίνει έξω από τα ρούχα μου κάθε φορά που βλέπω μη αποδεκτές για μένα συμπεριφορές, και δεν του βάζει κανείς όριο. Σημείωση μεγαλώνει σε μονογονεϊκή οικογένεια, κ η φίλη μου, όσο κ οι παππουδογιαγιάδες δε χαλάνε χατίρι.
Δίνω παραδείγματα που ανάλογου τύπου συμβαίνουν κάθε φορά:π.χ. στη θάλασσα θα μας πετάξει νερά, άμμο στο πρόδωπο, στην παιδική χαρά θα διεκδικήσει χωρίς τρόπους παιχνίδια, κούνιες κτλ με αποτέλεσμα να αισθάνομαι πολυ΄άσχημα για το παιδί που του παίρνει τα παιχνίδια ή τη θέση. Θα γκρινιάξει κ θα φωνάξει επειδή θα θέλει κάτι κτλ.. Θα του πουν κάτι τύπου "Νίκο, μην το κάνεις αυτό", αλλά ως εκεί. Το όριο δεν τίθεται, κ ο Νίκος τους χειρίζεται όλους...
Δεν έχω παιδιά κ καταλαβαίνω ότι κρίνω αυστηρά, αλλά είμαι δασκάλα και ξέρω ότι η έλλειψη ορίων ακόμη κ στα απλά καθημερινά (π.χ. πόση ώρα θα δει τηλεόραση, πόσο να παίξει) είναι απαραίτητα για το ίδιο το παιδί.
Στενοχωριέμαι, γτ πιστεύω η φίλη μου θα τα βρει μπροστά της αργότερα σε πιο σοβαρά πράγματα, όταν βλέπω ότι το παιδί ορίζει τα πράγματα, κ όχι αυτή.
Της έχω πεις σε κουβέντα ότι είναι πολύ σημαντική η οριοθέτηση του μικρού, αλλά δεν είδα κάτι. Δεν είναι ο ρόλος μου να κάνω υποδείξεις, αλλά από την άλλη δεν αντέχω αυτά τα σκηνικά, ειδικά όταν αφορούν και σε άλλα παιδιά (βλ, κούνιες).
Το αποτέλεσμα είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να δει τον Νίκο μια φορά τον μήνα το πολύ..
Οπότε επανέρχομαι στο αρχικό ερώτημα, τι θα με συμβούλευες να κάνω; Να το δω λίγο διαφορετικά; Το θέμα είναι ότι δεν αντέχω αυτή τη συμπεριφορά που του καλλιεργούν κ κατόπιν τις πράξεις του μικρού (δλδ το αποτέλεσμα).
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Δεν τα έχεις βάλει με το παιδί, με τους μεγάλους που δεν του βάζουν όρια τα έχεις βάλει, οπότε αυτό που πρέπει να δεις διαφορετικά είναι το πού πρέπει να στρέφεις την αποδοκιμασία σου. Όμως, επειδή είσαι νονά, έχεις κι εσύ έναν μικρό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού, και την ευκαιρία να το επηρεάσεις, άρα μπορείς να βάζεις τα δικά σου όρια όταν είσαι μαζί του. Εφόσον είσαι και δασκάλα, θα είσαι πολύ εξασκημένη σε αυτό, μόνο καλό μπορείς να του κάνεις. Αν δεν σου αρέσει η συμπεριφορά του στην παιδική χαρά εξήγησε του, ή σταμάτα τον, δεν είναι ποτέ αρκετά νωρίς για να καταλάβει ότι δεν θα τον ενθαρρύνει όλο το σύμπαν να κάνει ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι, όπως κάνουν τώρα οι παππούδες και η μαμά.


Για τη φίλη σου που πιστεύεις ότι θα τα βρει μπροστά της: είναι αδύνατον να προβλέψεις τι θα βρει μπροστά του ο καθένας, όπως είναι αδύνατον να τον κάνεις να πάρει άλλο δρόμο από αυτόν που παίρνει. Είσαι νονά και φίλη, δεν είσαι κηδεμόνας, και από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι είσαι και καλή φίλη, και καλή νονά.

__________________
4.

Ειμαστε συνάδελφοι. Στα 40 εγω στα 40+ εκείνος. Εχουμε ερθει πολυ κοντα τους τελευταίους 3 μηνες, μιλαμε για πολλα θεματα ανοιχτά και μοιραζόμαστε απόψεις και εμπειρίες. Ειμαστε ελεύθεροι. Του πρότεινα να έρθουμε λιγο πιο κοντα πριν 1 μηνα, μου ειπε οτι δυσκολεύεται να δει ετσι μια γυναίκα απο τη δουλεια (sic). Να ξαναπροσπαθήσω? και αν ναι ποτε? να αφήσω χρονο? Νιωθω οτι αξιζει. Αν ξαναφάω τα μούτρα μου δυστυχώς θα πρεπει και να απομακρυνθώ καθως η συναναστροφή ενίοτε με βασανίζει οποτε θα χάσω και τη φιλια ομως δεν μπορω να σταματήσω να σκεφτομαι τη σκηνή οτι με φιλάει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά κλπ κλπ. Μου αρέσει πολυ. Τοσο που δλδ καταπίνω τον εγωισμό μου για να ξαναπροσπαθήσω. Σκεφτομαι να ρωτήσω ευθέως: are you into me? η να αφήσω χρονο να έρθουμε πιο κοντα? Μετα σκεφτομαι οτι οσο αφήνω τον χρονο να περνά θα γνωρίσει καποια αλλη που με τα κλασσικά νάζια κλπ θα τον κερδίσει και εγω θα μείνω με την ειλικρίνεια και την ευθύτητα. Ευχαριστω για την άποψη εκ των προτερων.- Alex

Με προβληματίζει που λες «να το ξαναπροσπαθήσω» λες και το πρόβλημα είναι ότι δεν πέτυχε επειδή δεν προσπάθησες αρκετά.


Την ευθεία ερώτηση «are you into me» το έχεις κάνει ήδη μια φορά. Είναι σαφέστατη η πρόταση «να έρθουμε λίγο πιο κοντά». Δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης. Σου απάντησε ότι δεν μπορεί να δει έτσι μια γυναίκα από τη δουλειά. Τι να ξαναπροσπαθήσεις; Πιστεύεις ότι είναι δικαιολογία; Μπορεί να είναι, αλλά αν είναι, την λέει για να μη σου πει κάτι ακόμα χειρότερο, όπως «μπορώ να δω έτσι μια γυναίκα από τη δουλειά, αλλά όχι εσένα».


Η ευθύτητα και η ειλικρίνεια δεν είναι απαντήσεις και λύσεις για όλες τις περιστάσεις και για τα πάντα. Για παράδειγμα, αν αυτός σου έλεγε με αμεσότητα και ειλικρίνεια τι πραγματικά σκέφτεται για την υπόθεση σας μπορεί να μη σου άρεσε καθόλου. Εσύ έγινες ευθύς και άμεση επειδή δεν έβλεπες φως και προσπάθησες να σπρώξεις την κατάσταση προς την πλευρά που ήθελες, όχι επειδή είσαι ανώτερος άνθρωπος. Αν πήγαινε η κατάσταση από μόνη της προς τα εκεί που ήθελες, θα έφταναν τα «νάζια».

Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να μην κάνεις τίποτα. Αν το φιλικό μετατραπεί σε κάτι άλλο, θα είναι επειδή το θέλετε και οι δύο, και όχι επειδή προσπάθησες ή δεν προσπάθησες. Με την ευκαιρία, προσπάθησε να αποβάλεις και αυτόν τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό που ορίζει ότι οι γυναίκες τυλίγουν άντρες επειδή είναι καπάτσες.


__________________
5.

Γεια και απο μένα! Ξεκίνησα πρόσφατα να διαβάζω τη στήλη σου και πραγματικά έχω ''κολλήσει''. Θα ήθελα και εγώ να πω τον προβληματισμό μου μπας και μου πεις κάτι διαφωτιστικό. Για να μην μακρυγορώ είμαι με ένα πολύ καλό και άξιο παιδί εδώ και 3 μιση χρόνια. Ερωτευτήκαμε παράφορα και εγώ νιώθω ακόμα το ίδιο (πιστεύω και ο ίδιος αμα κρίνω από τη συμπεριφορά του). Είμαστε εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και γι αυτό πιστεύω ταιριάξαμε αν και για τον ίδιο λόγο τσακωνόμαστε. Εγώ είμαι άτομο που προσπάθώ να τα έχω όλα υπο έλεγχο. Απο την άλλη το αγόρι μου είναι πολύ πιο ''χαλαρό''. Εκει που θέλω να καταλήξω είναι ότι επειδή από την πρώτη μέρα είμαστε μαζί όπου μπορούμε, μένουμε και μαζί εγώ νιώθω ανασφάλεια όταν θέλει να κάνει κάτι χωρίς εμένα (κάτι που το θεωρώ απολύτα λογικό). Το έχω εκλογικεύσει στο ότι φοβάμαι να τον χάσω και πιστεύω ότι άμα είμαστε συνέχεια μαζί αυτό δεν θα γίνει (εντελώς λανθασμένα φυσικά). Τι πρέπει να κάνω για να του δίνω χώρο και χρόνο μην τον πιέζω;
σσ: Δεν μου αρέσει η ιδέα να βγαίνουμε ξεχωριστά μέχρι πρωίας με τους φίλους μας και το έχει δεχτεί μετά απο συζητήσεις. Απλά θέλω να αρχίσω να κάνω εγώ το πρώτο βήμα για κάποια ξεχωριστή μας έξοδο και να μην νιώθω άβολα κάθε φορά που βγαίνω χωρίς αυτόν..- -k-

Δεν ταιριάξατε επειδή είσαστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες. Ταιριάξατε γιατί παρά την διαφορές που έχετε, σας συνδέουν κάποια κοινά που είναι πολύ ουσιαστικά και για τους δυο σας. Ας πούμε, μπορεί να έχεις ανάγκη για έλεγχο ενώ αυτός όχι, αλλά να είσαι συναισθηματικά γενναιόδωρη, και το ίδιο κι αυτός.


Δε νομίζω ότι έχεις καταλάβει τι τεράστιο χταπόδι είναι η ανάγκη για έλεγχο και τι συνέπειες έχει. Προβληματικές λέμε τις συμπεριφορές που μας δημιουργούν εμπόδια στις σχέσεις μας με τους άλλους. Η ανάγκη σου να ελέγχεις τα πάντα είναι μεγάλο πρόβλημα, γιατί σου έχει δημιουργήσει θέματα στη σχέση σου. Όλα τα άλλα που λες είναι συμπτώματα. Δεν ξέρω πώς κατάφερες να τον πείσεις ότι δεν πρέπει να βγαίνει με τους φίλους του μέχρι το πρωί, αλλά υποψιάζομαι ότι πρόκειται για πύρρειο νίκη. Οι υποχωρήσεις που κάνει είναι ακριβώς αυτό, υποχωρήσεις, επειδή οι απαιτήσεις σου είναι παράλογες. Αν δεν κάνεις ισάξιες υποχωρήσεις, δεν έχετε ισότιμη σχέση, και αργά ή γρήγορα θα σταματήσει να τον ικανοποιεί αυτό. Κινδυνεύεις να πάθεις αυτό που φοβάσαι επειδή φέρεσαι με έναν τρόπο που πιστεύεις ότι θα αποτρέψει αυτό που φοβάσαι.

__________________
6.


Α,μπα
Εδώ και αρκετό καιρό έκανα παρέα με έναν συμμαθητή στο σχολείο. Ταιριάζουμε αρκετά, έχουμε κοινά και παράξενα χομπι που μας ενώνουν και το κυριότερο έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ. Δεν βρεθήκαμε έξω του σχολικού χώρου ποτέ παρόλα αυτά είχαμε πάντα αρκετό χρόνο για συζητήσεις στο σχολείο χάριν στα διαλείμματα, στις καταλήψεις, στα κενά και στις απουσίες καθηγητών - Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω πως στη Β Λυκείου άλλαξα σχολείο και συνεπώς αν και έχω αποκτήσει παρέα είμαι ακόμα "outsider" και χρειαζόμουν ένα τέτοιο άτομο. -Αλλά δυστυχώς τον τελευταίο καιρό (λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς) μου δήλωσε οτι τάσσεται κατά των ομοφυλόφιλων και των μεταναστών και γενικώς τείνει προς μια δεξιά-ρατσιστική πολιτική παράταξη. Συγχυσμένη και όντας ανώριμη, στην αρχή προσπάθησα να τον αποφεύγω. Ανώφελο και σχεδόν ακατόρθωτο λόγω της σχέσης (φιλικής) που δημιουργήσαμε. {Επιπροσθέτως δεν θα ήθελα να "χαραμίσω" τον τελευταίο μου χρόνο κάνοντας παρέα με ένα τέτοιο άτομο. } Όλο το καλοκαίρι σκεφτόμουν το πως θα του εξηγήσω την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι και εν τέλει πως θα χωρίσουμε τους δρόμους μας (ακούγεται ψυχοπλακωτικό !?).Αλλά από την άλλη, σκέφτομαι και αυτό: ο καθένας έχει τις απόψεις του και οφείλεις να τις σέβεσαι και εφ όσον ταιριάζετε ως προς τον τρόπο σκέψης και προσωπικότητας μπορείς να συνεχίσεις την σχέση σου. Αν η γνώμη όμως του άλλου καταπατεί τα δικαιώματα του συνάνθρωπου σου (όπως σε αυτή την περίπτωση) τότε τι κάνεις? Ποια είναι τελικά τα όρια της φιλίας, του σεβασμού και της ανεκτικότητας? Και η τελική μου ερώτηση είναι τι πρέπει να κάνω? χωρίς να τον στεναχωρήσω?
Αν και παρακολουθώ την στήλη σας εδώ και μόλις ένα μήνα έχω λάβει την αίσθηση πως είστε ένας καλλιεργημένος άνθρωπος για αυτό και γίνατε ένα από τα πρόσωπα που απευθύνθηκα ώστε να λάβω μια αντικειμενική άποψη.- Ανώνυμη

Δεν οφείλεις να σέβεσαι τις απόψεις κανενός. Ο σεβασμός δεν είναι υποχρέωση. Ο σεβασμός κερδίζεται. Όταν λέμε ότι ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του, εννοούμε ότι δεν θα τον σκοτώσουμε για τις απόψεις του, ή δεν θα τον δικάσουμε για τις απόψεις του. Μπορεί να ανέχεσαι πολλές απόψεις χωρίς να τις σέβεσαι καθόλου. Μεταξύ ανοχής και σεβασμού βρίσκονται κάτι σύμπαντα. Είναι σε εντελώς άλλο φάσμα.


Όλα αυτά ισχύουν για όλες τις απόψεις, εκτός από τις ρατσιστικές και τις μισαλλόδοξες, που στρέφονται κατά μειονοτήτων και κοινωνικών ομάδων. Το μίσος όχι μόνο δεν το σεβόμαστε, αλλά μια χαρά το δικάζουμε, το καταδικάζουμε, και αν είναι επικίνδυνο, το φυλακίζουμε.


Ούτε εγώ θα ήθελα να κάνω παρέα με ομοφοβικό ρατσιστή, και δεν θα με απασχολούσε αν θα τον στενοχωρούσε η αποχώρηση μου. Οι απόψεις αυτές είναι αντικοινωνικές, οπότε δεν θα έπρεπε να παραξενεύεται αν η κοινωνία τον απορρίπτει. Αν δεν το έχει καταλάβει ακόμα, ίσως να ήρθε η ώρα.

__________________
7.

Καλησπέρα Λένα,

Θα ξεκινήσω λέγοντας πόσο πολύ διαβάζω την στήλη σου και πόσο μαρέσει που κάποιος θέλει να ασχολείται και να βοηθάει τους άλλους με τα προβλήματά τους.
Διαβάζω για πάρα πολλούς ανθρώπους να έχουν σοβαρά οικογενειακά προβλήματα και πολλά άλλα και έλεγα στον εαυτό μου, πως όλα καλά είναι στη ζωή μου κ δεν μου λείπει τίποτα.. Έλα όμως που κατάλαβα κ εγώ ότι με ταλανίζει και εμένα κάτι. Κάτι που δεν με αφήνει να ζήσω. Κάτι που όταν ονειρεύομαι με σταματάει.
Κάτι που μου χαλάει την διάθεση σε δευτερόλεπτα και κρατάει μέρες ίσως κ βδομάδες.
Σαν πιο μικρός διάβαζα αρκετά για μεταφυσικά και διάφορα τέτοια. Σιγά σιγά απο κάποια σπόντα άρχισα να διαβάζω για την χειρομαντεία. Ασχολήθηκα αρκετά μέχρι τώρα. Αυτό όμως που με επηρεάζει είναι οτι εάν ισχύει η χειρομαντεία και όσα γράφονται για το πως ερμηνεύονται οι γραμμές στα χέρια μας, εγώ θα έχω μια σύντομη ζωή. Όλο αυτό με κάνει να νιώθω καθε φορά π κοιτάω τα χέρια μου, οτι είμαι ένα όν που ότι κ να κάνει είναι καταδικασμένος.
Επηρεάζει πάρα πολύ την ψυχολογία μου και χάνω κάθε διάθεση για ζωή, ξεφαντώματα, δουλειά, εξέλιξη...
Ελπίζω να μου πείς κάτι που να με αφυπνίσει ή να μ αλλάξει το πως σκέφτομαι για αυτό, γιατί ακόμα κ ψυχολόγο έχω σκεφτεί να πάω να δώ για να σταματήσω να σκέφτομαι όλη μ την ζωή αρνητικά. –Blaise

Ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση η απάντηση είναι πολύ απλή:


Δεν ισχύει η χειρομαντεία.


Για τα ζώδια πρέπει να πεις και δέκα προτάσεις για να επιχειρηματολογήσεις σχετικά με το πόσο μεγάλη ανοησία είναι. Για τη χειρομαντεία δεν χρειάζεται να πεις τίποτα.


Αν είναι να πας σε ψυχολόγο, να είναι για να ανακαλύψεις γιατί νιώθεις τόσο μεγάλη δυσκολία να επεξεργαστείς τα δεδομένα που υπάρχουν γύρω σου, ώστε να έχεις την ανάγκη να εξηγήσεις τον κόσμο που σε περιβάλλει με τη μεταφυσική. Το ότι άρχισες μικρός δεν λέει πολλά, γιατί για μικρούς είναι αυτά τα παραμύθια. Αξίζει να εξερευνήσεις γιατί πείστηκες τόσο πολύ ώστε να επηρεάζεται η ζωή σου.


Η σαλαμάνδρα Axolotl είναι ένα αμφίβιο που έχει την ικανότητα να αναγεννά μέρη του σώματος του μετά από τραυματισμό, και το νέο μέλος είναι εξίσου λειτουργικό. Αν του κόψεις ένα πόδι, θα φυτρώσει ένα καινούριο. Ο κόσμος που σε περιβάλλει, Blaise, είναι ήδη μαγικός. Δεν χρειάζεται να καταφύγεις σε μεταφυσική για να νιώσεις ότι υπάρχουν πολλά πίσω από αυτά που βλέπουμε: είναι δεδομένο, επιστημονικά, εδώ και αιώνες. Αν το είχες διοχετεύσει όλο αυτό το διάβασμα στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσεις το μεγαλείο που βρίσκεται γύρω σου δεν θα φοβόσουν το θάνατο λιγότερο, αλλά τουλάχιστον θα είχες πειστεί ότι το μέλλον είναι άγνωστο. 

86

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
#2Πριν τρία χρόνια μια κοπέλα που κάναμε στενή παρέα, απάτησε τον φίλο της με τον αρραβωνιαστικό μιας συναδέλφου της. Εγώ δεν είχα σχέσεις με την κοπέλα που απατήθηκε αλλά μου φάνηκε πολύ τραβηγμένο ότι έγινε, η φίλη μου χώρισε και με τον δεσμό της και έμεινε σε αυτό το τρίγωνο για 3 μήνες περίπου, στο ίδιο διάστημα έβγαινε κανονικά και με την απατηθείσα. Ειλικρινά μου έκανε εντύπωση η ψυχραιμία και η απάθεια της, μέχρι που μου πε οτι επειδή η άλλη την έτρεχε στο γραφείο και δεν της είχε φερθεί καλά όταν πρωτοπήγε οτι ήταν και ένα είδος αντίδρασης!. Από τότε την είδα με άλλο μάτι, όχι ότι θα μου έκανε το ίδιο αλλά αισθάνθηκα οτι ενώ υποστήριζε την φιλία και το ότι δεν κάνουμε στους άλλους ότι δεν θέλουμε να μας κανουν οι άλλοι, εκείνη έπραξε το ακριβώς αντίθετο, σύντομα με έκοψε και μένα, ήξερα πολλά ίσως και ντρεπόταν να κάνουμε πια παρέα!ΥΓ: Όχι δεν είχα σχέση για να με προδώσει και μένα! άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
#4 Ο τύπος σε απέφυγε διακριτικά και είναι προς τιμήν του, ήταν ξακάθαρος απέναντί σου. Σκέψου μόνον ότι αν προσπαθήσεις ξανά ίσως βρεθείτε και οι δυο σε δύσκολη θέση. Αν δεν τον έβλεπες ξανά, τι είχες, τι έχασες. Το να συναντιέστε καθημερινά στη δουλειά, θα είναι κάπως άβολο.
Κι εσύ πολύ ωραία τα είπες. Και στο σημείο αυτό παιδιά να αναγνωρίσουμε ότι η απάντηση της Αμπα στο 4 ήταν η ΑΠΑΝΤΗΣΑΡΑ του αιώνα στην κατηγορία he's just not that into you. Σ'ευχαριστούμε Αμπα μας!
#5Καλό μου κορίτσι εύχομαι αυτό το καλό παιδί που είναι τόσο ερωτευμένο μαζί σου να μην αντέξει και να σε χωρίσει. Όχι προς κακού αλλά αν μείνετε μαζί, κάποτε θα ξυπνήσει μέσα του όλη η καταπίεση που τώρα δέχεται λόγω έρωτας και θα στα βγάλει όλα δανεικά. Έχει συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες.Νομίζω ότι όλο αυτό μας βγαίνει όταν νιώθουμε ότι δεν αξίζουμε να μας αγαπάνε και φοβόμαστε μην το χάσουμε. Κοντολογίς όλο αυτό είναι δείγμα χαμηλής αυτοεκτίμησης. Θέλω να πιστεύω ότι αφού το παλικάρι ανέχεται τόση καταπίεση από εσένα θα έχεις πολλά καλά στοιχεία πάνω σου. Αναγνώρισε τα στον εαυτό σου και πάψε να φοβάσαι.Και τέλος σου έχω και ένα μυστικό. Ακόμα και αν τον χάσεις, δεν θα γίνει τίποτα. Θα αξίζεις το ίδιο ως άνθρωπος.Φιλικά :-)
#3. Πάντως, αν είναι όπως τα λέει η νονά και δεν αλλάξει κάτι στη διαπαιδαγώγηση του Νικολάκη, η "γραμμή της εξέλιξης" στο χέρι του μας δείχνει ότι θα εξελιχθεί σε μεγάλο κάγκουρα.
Άντε πάλι να διαβάζουμε για γυναίκες που είναι ειλικρινείς και τρώνε χυλόπιτα και για ναζιάρες που τους ρίχνουν όλους,(το αντίστοιχο με το καλό παιδί και το αλάνι για τους άντρες).Είναι πολύ λυπηρό όταν οι ίδιες οι γυναίκες έχουν εσωτερικεύσει μισογυνισμό και αντιλαμβάνονται έσυ τις καταστάσεις. Φίλη μου τα νάζια δεν είναι χαρακτηριστικό κατώτερων γυναικών,τα κάνει όποια γουστάρει σε όποιον γουστάρει και όποτε γουσταρει και αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτε ούτε για αυτη που τα κάνει ουτε για αυτή που δεν τα κάνει.Παρομοίως δεν σημαίνει τίποτα για τους άντρες που τους αρέσουν ή δεν τους αρέσουν.Οι σχέσεις δημιουργούνται όταν υπάρχει ελξη και από τις δύο πλευρές και όχι αναλόγως με τα νάζια ή τη μαγκιά της καθεμίας και του καθενός.
@mitsi82Συμφωνώ και επαυξάνω!μόλις σήμερα με μια φίλη είχαμε την ίδια συζήτηση, τύπου "όλοι οι άνδρες είναι μ@λ@κες" και προσπαθούσα να την πείσω οτι δεν ίσχύει κάτι τέτοιο! ο αφοριστικός λόγος δεν οδηγεί πουθενά!
Μα είναι κλασικές αξίες αυτά, οι άντρες είναι μαλάκες,οι γυναίκες είναι πουτάνες και αναλύσεις καφενείου! Μακάρι κάποτε αυτά τα κλισέ να εκλείψουν!
Δε βλέπω πού υπονόησε η #4 ότι όσες κάνουν νάζια είναι κατώτερες για να την κατακρίνεις έτσι. Μπορεί να ήθελε και η ίδια να είναι ναζιάρα αλλά απλά να μη μπορεί, γιατί η συμπεριφορά μας δεν είναι στον απόλυτο έλεγχο της λογικής. Πάντως οι συμπεριφορές ΠΑΝΤΑ κάτι σημαίνουν, ανεξαρτήτως φύλου, είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι δε σημαίνουν τίποτα. Τέλος, επειδή φοριέται πολύ κι ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός εδώ, πρόσεξε μήπως υποβόσκει και κάπου μέσα σου.
Θα ηθελες να μου πεις πού ακριβώς μπορεί να υποβόσκει μέσα μου μισογυνισμός με βάση το σχόλιό μου;Εγώ δεν είπα πουθενά οτι η #4 συγκεκριμένα τις θεωρεί κατώτερες.Απευθύνθηκα σε αυτή αναλύοντας το συλλογισμό μου.
Όχι, ο κυνισμός είναι πάντα αρνητική συμπεριφορά και δεν τον έχουμε καθόλου ανάγκη. Άλλο η εποικοδομητική κριτική, άλλο ο κυνισμός, που λειτουργεί σαν πιο κυριλέ λέξη για τη γαϊδουριά.(αυτό δεν έχει καμία σχέση με την α,μπα, που άλλωστε δεν παραδέχτηκε τα περί κυνισμού)Σαν απάντηση στην #1 έχω να πω ότι ο καθένας ξέρει πολύ καλά πού και γιατί απευθύνεται για να πάρει συμβουλές για το πρόβλημά του, δεν το λέει κάπου τυχαία. Όλοι ξέρουμε ότι άλλη συμβουλή θα μας δώσει η μαμά μας, άλλη η κολλητή μας, άλλη ο παπάς της ενορίας, κλπ. Γι'αυτό και επιλέγουμε ποιόν θα ρωτήσουμε ξέροντας από πριν πού θα κινηθεί η απάντηση που θα πάρουμε.
7# είχε τύχει λοιπόν πριν χρόνια μια τσιγγάνα "έλα να σου πω τη μοίρα σου και το ριζικό σου, θα κερδίσεις πολλλάαααα χρήματα". Ακόμα περιμένω.
#4 Όλα καλά αλλά πάψε να πιστεύεις πως αυτό συμβαίνει επειδή το παιδί μεγαλώνει σε μονογονεϊκή οικογένεια. Είναι κι αυτή μια διαδεδομένη προκατάληψη. Τα θέματα των ορίων με τα παιδιά προκύπτουν από τους χαρακτήρες των ανθρώπων που τα μεγαλώνουν, όποιοι κι αν είναι αυτοί!
Μάλλον το αναφέρει γιατί προφανώς το παιδάκι περνάει πολύ χρόνο με τους παππούδες και αυτό όλοι ξέρουμε τι αντίκτυπο έχει στην ανατροφή ενός παιδιού. Θεωρείς απίθανο οι ίδιοι οι παππούδες του να έχουν μια έντονη ευαισθησία απέναντι στο παιδάκι ("επειδή δεν έχει μπαμπά") και άρα να του κάνουν όλα τα χατίρια? Υπάρχουν πολλές και πολύ πολύ λεπτές κόκκινες γραμμές στην διάρκεια της ανατροφής ενός παιδιού που είναι πολύ εύκολο να τις περάσει κανείς.
Υπάρχουν πολλές τέτοιες γραμμές, συμφωνώ και απίθανο δεν θεωρώ τίποτα. Όπως είπα είναι θέμα ανθρώπων θεωρώ όμως προκατάληψη το να αποδίδεται το "παραχάιδεμα" ενός παιδιού σε αυτό. Γονείς και παππούδες, όταν θεωρούν αυτόν τον σωστό τρόπο ανατροφής παιδιών και εγγονιών βρίσκουν πάμπολλες δικαιολογίες για να το πράττουν. Εδώ η δικαιολογία είναι προφανής δεν σημαίνει όμως πως πρόκειται και για αμφίδρομη σχέση.
Συννεφιά την ίδια συμπεριφορά βλέπω και στα παιδιά που έχουν δύο γονείς (αφορά πάρα πολλές Ελληνικές οικογένειες). Πάντα οι λόγοι ποικίλουν ανάλογα με τα στερεότυπα γιατί οι παππούδες κακομαθαίνουν (και όχι καλομαθαίνουν) τα παιδιά. Αλλά εκεί δεν βλέπω και τόσο μεγάλη στεναχώρια. Το γράφω γιατί συμφωνώ με την Σουβλίτσα και καλά έκανε και το επεσήμανε, αν και η νονά είχε πιστεύω την πρόθεση να συνοψίσει τα δεδομένα. Αλλά έλα που οι περισσότεροι εκεί στέκονται πρώτα(όσο μπορούν) και μετά σε όλα τα άλλα που ανέφερε η Α,μπα.
Santinity, υπάρχουν όντως πολλά κακομαθημένα παιδάκια που έχουν δύο γονείς. Δεν αντιλέγω καθόλου. Απλά αυτό που είπα και στην Σουβλίτσα, είναι ότι μου φαίνεται πολύ πιθανό οι παπούδες, που είναι μεγάλοι άνθρωποι με άλλα μυαλά και πολύ old school, να έχουν όντως προκατάληψη λόγω του ότι το παιδάκι δεν έχει πατέρα (και μαμά του σύζυγο... αυτό κι αν είναι too much για τους ανρθώπους των προηγούμενων γενεών) και να το παραχαϊδεύουν.Δεν διαφωνώ καθόλου στο ότι υπάρχει προκατάληψη. Απλώς πιστεύω ότι την έχουν οι παπούδες και ίσως όχι η νονά.
#7 "Οι απόψεις αυτές είναι αντικοινωνικές, οπότε δεν θα έπρεπε να παραξενεύεται αν η κοινωνία τον απορρίπτει"Τελικά υπάρχουν φορές που δεν είναι απλά θέμα διαφωνίας πάνω στη λύση κάποιου ζητήματος ή στην ερμηνεία κάποιας έννοιας. Απλώς δεν έχετε καμία αντίληψη του τι γράφετε. Σαφώς και η "αντικοινωνικότητα" κάποιου (αρκετά ασαφής έννοια αφού απαιτεί τον ορισμό του ποιος συν-αποτελεί τη κοινωνία) δε δικαιολογεί την κοινωνική του απόρριψη, κάτι που θα ανατροφοδοτήσει την αντικοινωνικότητά του με απρόβλεπτα αποτελέσματα για την ίδια τη "κοινωνία" που αρχικά τον απέρριψε!.Αγαπητή #7, στην ηλικία που είστε είναι πιθανό κάποιος να παρασύρεται από κάποιες ακραίες συμπεριφορές ή ιδεολογίες που δείχνουν να έχουν κάποια αποτελεσματική και ξεκάθαρη λύση στα σύγχρονα προβλήματα, τα οποία οπωσδήποτε είναι έντονα τη παρούσα στιγμή. Εικάζω πως ο φίλος σου έχει όντως κάποιες κοινωνικές ανησυχίες, αλλά μάλλον δεν έχει ξέρει τι ακριβώς εννοεί όταν μιλάει για τις πολιτικές του θέσεις (αναλογίσου πόσο θολές είναι κάποιες φορές οι προσωπικές σας σχέσεις σε αυτή την ηλικία).Αν αισθάνεσαι όντως αρκετά κοντά με αυτό το άτομο, προσπάθησε να του δείξεις γιατί είναι λάθος αυτή η δική του προσέγγιση, φέρνοντας του κάποια αντιπαραδείγματα για τη σημασία του σεβασμού, πχ τη φιλία σας (σαν παράδειγμα, όχι σαν συναισθηματικό εκβιασμό) ή το πώς κάποιες φορές τα φανατισμένα πλήθη ή μεμονωμένα κάποια άτομα χρησιμοποιούνται για την εκπλήρωση των συμφερόντων των καθοδηγητών τους (από όλα τα πολιτικά φάσματα). Αν μιλήσετε προσπάθησε να αποφύγεις κάποιους χαρακτηρισμούς, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι τον αντιπροσωπεύουν πλήρως ή αν κι ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται με κάποιο τρόπο.Ακόμα κι αν τελικά διακόψετε βεβαιώσου ότι δεν θα το κάνεις εντελώς απότομα, γιατί είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσεις τον άλλο σε πολύ πιο ακραίες συμπεριφορές, οι οποίες στο μυαλό του θα φαίνονται ως η δική του "λύση" στη δική σου "απότομη" συμπεριφορά που προηγήθηκε. Δε έχεις "ευθύνη" για τις απόψεις κάποιου άλλου ανθρώπου ή για τις πράξεις του, αλλά το πώς διαμορφώνεται κάποιος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κάθε τι έχει τη σημασία του, μπορεί μια μικρή θετική κίνηση να έχει αρκετά σημαντικά αποτελέσματα.(Αγαπητή) Α μπα, μην ετοιμάσεις τον επόμενο Μπρέιβικ επειδή δε ξέρεις τι σου γίνεται, καλύτερα γράφε για τους τοξικούς ανθρώπους στο γραφείο και τις βαθυστόχαστες φιλοσοφίες σου για την ισότητα στις σχέσεις.
Εντάξει ρε Agn_x, είπα, με κάθε καλή διάθεση, να διαβάσω και την υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής. Οκ, εκεί που κάνεις ότι τάχα δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει αντικοινωνικότητα, και είναι δύσκολη έννοια, και ζητάς ορισμό της κοινωνίας και δενξερωγωτιαλλο για να θολώσεις τα νερά, άντε, λέω, να δω πού το πάει.Εντάξει, εκεί που κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ότι ο αποκλεισμός από την κοινωνία είναι η ποινή που επιβάλλει η ίδια η κοινωνία ως τιμωρία για την αντικοινωνική συμπεριφορά. Και ότι ως ποινή έχει φυσικά και αρνητικά στοιχεία (και οι φυλακισμένοι απομονώνονται/ ιδρυματοποιούνται/ δεν επανεντάσσονται εύκολα). Κι εκεί λέω, άντε,να δω πού το πάει.Αλλά, ρε φίλε, εκεί που μου βαφτίζεις το "Αδερφές ξεσκισμένες. Γ@μημένες αλβανικές κ@λοτρυπίδες" ως "ιδεολογία που δείχνει να έχει κάποια αποτελεσματική και ξεκάθαρη λύση στα σύγχρονα προβλήματα, τα οποία οπωσδήποτε είναι έντονα τη παρούσα στιγμή", ε, όχι ρε άνθρωπε, εκεί το τερμάτισες.
Το πήγα υπογείως αλλά - ω θεοί του Ολύμπου! - με κατάλαβες! Το χ.α. στο επιστρέφω, το σύνθημα ούτε τι λέει κατάλαβα υπάρχει Στο αυτούσιο κείμενό μου που παραθέτεις λέω "δείχνουν να..." !! Δηλαδή παρουσιάζονται ως "ξεκάθαρες λύσεις" αλλά φυσικά και δεν είναι!! πχ λέμε: έδειχνε να ενδιαφέρεται για μένα, αλλά με κορόιδευε ή δείχνεις έξυπνος αλλά δεν είσαιΔε λέω ότι μία τέτοιου είδους ιδεολογία μπορεί να είναι ξεκάθαρη λύση στο δικό μου κεφάλι, αλλά στο μυαλό κάποιου έφηβου που τον έχει απορρίψει σύσσωμη η "κοινωνία" σας!! Φυσικά και υπάρχει το μεταναστευτικό πρόβλημα, το προσφυγικό, η ανεργία και πολλά πολλά ακόμη. Το ότι η "λύσεις" που προτείνονται δεν είναι σωστές, δεν ακυρώνουν την ύπαρξη του προβλήματος καθεαυτού, γιαυτό και όλα τα κόμματα έχουν λύσεις για τα προαναφερθέντα! Θεωρώ ότι η κατηγορία "υποστηρικτής" δείχνει ότι διαβάζεις βιαστικά και το προσπερνώ.Εννοείται ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρος ορισμός για την αντικοινωνικότητα, οι άνθρωποι εύκολα και πρόχειρα χαρακτηρίζετε έτσι και κάποιον που πχ μένει στο χωριό αλλά δε πάει στο καφενείο του χωριού να λέει επί 30 χρόνια τα ίδια και τα ίδια. Εκτός αν θεωρείς ότι υπάρχει ένα συμπαγές σώμα με ξεκάθαρη σύνθεση, σκοπούς και μέσα που είναι πρόθυμο να χρησιμοποιήσει (η κοινωνία) και όποιος αποκλίνει είναι αντικοινωνικός (αδύνατον εφόσον η κοινωνία είναι ετερογενής και όχι ομογενής).Αν σου έκανε εντύπωση η διαφορετική άποψη, θυμήσου ότι η ίδια η Α μπα, όταν κάποιος έφηβος στέλνει ερωτήσεις που αφορούν τον ερωτικό του προσανατολισμό, συχνά του λέει ότι στην ηλικία που είναι δε μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα, επομένως πώς θεωρείς ότι ο φίλος της είναι έχει πλήρη επίγνωση του τι σημαίνουν οι χαζομάρες που λέει (μεταναστευτικό κτλ). Επίσης επειδή έχει τεθεί σαν ζήτημα, στο παρόν θέμα δεν διαφωνώ με την Α μπα σε σχέση με αυτό που συγκριτικά είχε πει σε κάποιον άλλον πριν από πχ 5 μήνες (αν και θα μπορούσα!), αλλά με την απάντηση που δίνει τώρα στο δεδομένο ερώτημα.
Αυτή την ενέργεια που της ζητάς Agn_x καλύτερα δεν θα ήταν να την αφιερώσει στο διάβασμα αυτήν την χρονιά;Είναι αρκετά ψυχοφθόρο αυτό που της ζητάς, είναι μια έφηβη και δεν χρειάζεται να επενδύσει ή να προσπαθήσει να εξομαλύνει την σχέση τους σαν να ήταν αδελφή, ξαδέλφη, μητέρα, ή έστω σχέση και να τελέσει την δουλειά ενός κοινωνικού λειτουργού ή και ψυχολόγου, δεν ξέρω.
Είναι τελείως διαφορετικό (σε κάθε πιθανή ερμηνεία, διάσταση ή ότι άλλο θες) να πεις σε κάποιον άσε τις κολλητές παρέες και επικεντρώσου στο διάβασμα, άσε τα συναισθήματα γιατί ενδεχομένως πληγώνουν και κοίτα να τα έχεις με όλους "καλά και χλιαρά" και άλλο πράγμα να λες ότι η αντικοινωνικότητα (που επαναλαμβάνω δεν έχει κανένα αξιόπιστο ορισμό) πρέπει να τιμωρείται με κοινωνική απομόνωση. Επειδή στο τέλος λες δε ξέρω, θα σου πω ότι εγώ ξέρω, η όλη ενέργεια στη πλειοψηφία των περιπτώσεων χρειάζεται πολύ λιγότερο χρόνο απόσο φαντάζεστε καθώς δεν αποτελεί κυρίως θέμα χρόνου αλλά γενικότερης νοοτροπίας και συμπεριφοράς.
Το 'δεν ξέρω' αναφερόταν στην ειδικότητα που έμμεσα της αναλογίζεις γιατί τέτοιες ακραίες απόψεις οδηγούν σε παράνομες συμπεριφορές και δεν συγκρίνονται με τις υπόλοιπες νεανικές ανησυχίες. Αν δεν απομακρυνθείς γρήγορα θα βρεθείς συνένοχος(true story, anyway). Αν είχα ένα τέτοιο παιδί, ειλικρινά, θα το έστελνα σε ένα ψυχολόγο. Οι ρίζες τέτοιον απόψεων είναι βαθιές και έχουν προσχηματιστεί αλλού κάτι το οποίο βρήκε πρόσφορο έδαφος και βγαίνει τώρα στην επιφάνεια. Καλείται ο ίδιος να κάνει αυτήν την εσωτερική δουλειά, αλλά δεν θα μπορέσει να την κάνει αν δεν καταλάβει ότι δεν πρόκειται για επανάσταση διαφωτισμού αλλά για μισάνθρωπες φασιστικές αντιλήψεις. Κι εσύ με λίγα λόγια λες ότι δεν βρέθηκε άνθρωπος να του εξηγήσει για να καταλάβει. Ναι συμφωνώ, επίσης δεν αγαπήθηκε αρκετά και η κοινωνία οφείλει να τον συμμαζέψει για να μην τον πιάσει αμόκ ή να γίνει τρομοκράτης και αυτοπυρποληθεί στο σχολείο.
santinityΚαλά όλα αυτά, αλλά τι σε κάνει να πιστεύεις ότι ο έφηβος προέρχεται από ένα (οικογενειακό) περιβάλλον όπου αυτές οι απόψεις δεν είναι κυρίαρχες; Το να είναι κανείς ομοφοβικός και ρατσιστής στην Ελλάδα -δυστυχώς- δεν είναι και κανά "σπουδαίο" γεγονός, δεν είναι η μειοψηφία της μειοψηφίας, δεν είναι "αντικοινωνική" συμπεριφορά, ρίξε μία ματιά στον σχολιασμό της πρόσφατης διαβούλευσης για το σύμφωνο συμβίωσης (http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=6152#comments …999 σχόλια μέχρι στιγμής ζωή να έχουνε) και ρίξε και μια ματιά σε σχολιασμό περί μεταναστευτικού, περί μουσουλμάνων, περί σκουρόχρωμων και απόψεων περί των αθίγγανων της ημεδαπής.Ο εν λόγω έφηβος απ' ότι αντιλαμβάνομαι δεν έχει περάσει -ακόμη- στην πράξη και μπορεί να μην το κάνει ποτέ. Δεν μπορούμε να το εικάσουμε αυτό βάση των στοιχείων. Ο απομονωτισμός του ατόμου αν το περιβάλλον του άπτεται της ιδίας ιδεολογίας -σίγουρα- δεν θα τον βοηθήσει. Η κοπέλα δεν έχει -σαφώς- υποχρέωση να τού κάνει την πνευματική καθοδηγήτρια, αλλά σκέπτομαι αν εμείς μιλάμε ολίγον τι επιδεικνύοντας προνόμιο.
@ βλαχάκι (το)Έχεις δίκαιο, τα γνωρίζω και ήθελα η προσέγγιση μου να είναι κάπως καλοπροαίρτη για τον φίλο της, προς όφελος της κοπέλας βέβαια, μιας και δεν εχει καμία παρεα να την υποστιρίξει,γιατί ο τύπος μπορεί να προσειλιτίζει και μετα να φοβερίζει. Σε καθε περιπτωση για την κοπέλα είναι καλύτερα να απομακρυνθεί.
@βλαχάκι (το)Επειδή σε διάβασα κάπως βιαστικά παρέλειψα να γραψω οτι η γνώμη μου γενικά δεν ειναι να μην αντιδρούμε, αντιθέτως. Ενέργιες πρέπει να ξεκινούν απο κοινωνικές ομάδες, σε αυτήν την περίπτωση, απο το σχολείο. Προσωπικά δεν φοβάμαι να το αντιμετωπίσω γιατί πλέον μπορώ να επιχειρηματολογήσω και ενδεχωμένος να αμυνθώ, εκτιμώντας τον συνομιλητή. Μπορεί ο νεαρός να μην βρεθεί ποτέ ενωπίων της δικαιοσύνης αύτο δεν σημαίνει ότι φέρεται νόμιμα με τέτοιες αντιλήψεις.
Τι εννοείς "δεν φέρεται νόμιμα"; Οι αντιλήψεις από μόνες τους (προφανώς δεν μιλάω για προπαγάνδα-λόγο μίσους-προτροπή σε βίαιες πράξεις) ενός ατόμου, δεν κατέχουν αξιόποινο στάτους.
Ο εν λόγω έφηβος απ' ότι αντιλαμβάνομαι δεν έχει περάσει -ακόμη- στην πράξη και μπορεί να μην το κάνει ποτέ. Πηγή: www.lifo.grΑναφερόμουν σε αυτήν σου την πρόταση.
Η ένσταση μου αφορά -καθαρά- τη χρήση του φέρομαι/δεν φέρομαι νόμιμα. Και επαναλαμβανω οτι μπορεί να ειναι κάποιος και ρατσιστής και ομοφοβικός και καθόλα νόμιμος, διότι αν οι αντιληψεις δεν μεταφράζονται σε ενέργειες που να αντιβαινουν τον αντιρατσιστικο νομο, τοτε ο άλλος έχει (απλά) μαλακισμένες απόψεις, χωρις να κρίνεται/καθίσταται επικίνδυνος.
Οκ, σε έπιασα τώρα :)Στο μυαλό μου είχα την ευρωπαϊκή νομοθεσία κατά των διακρίσεων που αναφέρετε μεταξύ άλλων και στον ρατσισμό. Δύσκολα εκφράζει κανείς τις μαλακισμένες απόψεις του αν αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του. Υπάρχει, τουλάχιστον θεωρητικά από το 2005 και προστατεύει αρκετές ομάδες, αν χρησιμοποιείται φυσικά από τους πολίτες.
Δεν γνωρίζω αν το ευρώπαϊκό πλαίσιο είναι πολύ πιο πλήρες από το σχετικά νεοψηφισθέν ελληνικό. Όμως με εξαίρεση τον ναζισμό στην γερμανία πουθενά αλλού στην ευρώπη δεν νομίζω ότι διώκονται ρατσιστικές κ ομοφοβικες αντιλήψεις.
https://de.m.wikipedia.org/wiki/Allgemeines_GleichbehandlungsgesetzΑναφερόμουν σε αυτό:Belästigung (§ 3 Abs. 3 AGG): Verletzung der Würde der Person, insbesondere durch Schaffung eines von Einschüchterungen, Anfeindungen, Erniedrigungen, Entwürdigungen oder Beleidigungen gekennzeichneten Umfelds.Περισσότερο ισχύει για τον εργασιακό χώρο.
Αυτό στο οποίο αναφέρεσαι όντως άπτεται, κυρίως, των εργασιακών, αλλά όχι μόνοhttp://www.antidiskriminierungsstelle.de/SharedDocs/Downloads/EN/publikationen/agg_wegweiser_engl_guide_to_the_general_equal_treatment_act.pdf?__blob=publicationFile(βλ. 3.2.2 Access to and Supply of Goods and ServicesBeyond the fields of employment and occupation, the AGG also applies to access to and supply of goods and services, for example when shopping, visiting a restaurant or a disco-theque, searching for a flat, or conducting insurance and banking transactions.) …και ΥΠΑΡΧΕΙ το ελληνικό αντίστοιχο:"Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού." (δυστυχώς απουσιάζει η πρόβλεψη για διεμφυλικά άτομα/ταυτότητα φύλου, βέβαια).http://www.career.aueb.gr/docs/%8C3304-2005.pdfεπίσης:"O νέος αντιρατσιστικός νόμος 4285/2014"http://www.nomika-nea.gr/post/?id=1048…οπότε τυπικά και στην Ελλάδα υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο κατά των διακρίσεων κ.λπ (που φυσικά χρήζει βελτιώσεων) Όμως -και πάλι- αυτά που λες ή υπονοείς (διακρίσεις στον χώρο εργασίας, στην παροχή υπηρεσιών, στην στέγαση κ.λπ.) αφορούν κάτι το έμπρακτο. Π.χ ένας εργοδότης που είναι ρατσιστής και δεν γουστάρει τους πακιστανούς είτε: 1. δεν θα προσλαμβάνει (ικανούς για την εκάστοτε θέση) πακιστανούς στερώντας τους το δικαίωμα στην εργασία με ότι συνεπακόλουθο έχει αυτό, είτε 2. θα προσλαμβάνει πακιστανούς και θα τούς φέρεται μειωτικά, κάτι που θα ανταποκρίνεται πιθανότατα και στον μισθό τους, με ότι συνεπακόλουθο έχει αυτό. Μιλάμε για έμπρακτες συνέπειες, που *υποτίθεται* πως τυπικά μπορούν να τιμωρηθούν από τον Νόμο (άσχετα αν θα φτάσει ποτέ κανείς εκεί). Ο εργοδότης -πράγματι- "μεταφράζει" τις αντιλήψεις του σε παράνομες διακρίσεις/πράξεις.Απ' την άλλη ένας έφηβος που λέει σε μία φίλη του ότι δεν γουστάρει μετανάστες και gay δεν κάνει κάτι παράνομο, ούτε στην Ελλάδα, ούτε σε κάποια άλλη χώρα. Φυσικά το ότι δεν είναι παράνομος κάποιος δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικός, αλλά αυτό είναι μία άλλη μεγάααααααααλη συζήτηση.
Πράγματι, το εξέφρασα κάπως απόλυτα. Η συνοπτική περιγραφή σου είναι θα έλεγα ακριβής.Στην Γερμανία κοντεύει 10 χρόνια σε αντίθεση με την Ελλάδα που τέθηκε από το 2010 σε εφαρμογή και πρακτικά εφαρμόζετε αρκετά αποτελεσματικά εδώ. Διότι δεν είναι εύκολο όταν εκφράζεις ελεύθερα τις απόψεις σου στους συνανθρώπους σου να βάζεις ένα φίλτρο πηγαίνοντας στον εργασιακό σου χώρο για χρόνια. Συνήθως φανερώνονται ασυνείδητα τέτοιες συμπεριφορές. Δεν λέω ότι εξαλείφει τον ρατσισμό εντελώς αλλά δεν επιτρέπει αυτήν την αναιδείς ωμότητα που είναι αποδεκτή από τον περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα. Οι σκέψεις οδηγούν σε πράξεις και είναι λεπτή η γραμμή και του νεαρού (ακόμα ανήλικου) να υποκύψει. Γιαυτό δεν θα το υποτιμούσα.Συνήθως, το γράφω επειδή το έχω δει να συμβαίνει αρκετές φορές, εμποδίζει και την επαγγελματική εξέλιξη τέτοιων ατόμων. Έχω δει γόνο ιστορικού πολιτικού να μην παίρνει διευθυντική θέση για λιγότερα. Όχι να κάνει και τέτοιες διακρίσεις.
Πράγματι, το εξέφρασα κάπως απόλυτα. Η συνοπτική περιγραφή σου είναι θα έλεγα ακριβής.Στην Γερμανία κοντεύει 10 χρόνια σε αντίθεση με την Ελλάδα που τέθηκε από το 2010 σε εφαρμογή και πρακτικά εφαρμόζετε αρκετά αποτελεσματικά εδώ. Διότι δεν είναι εύκολο όταν εκφράζεις ελεύθερα τις απόψεις σου στους συνανθρώπους σου να βάζεις ένα φίλτρο πηγαίνοντας στον εργασιακό σου χώρο για χρόνια. Συνήθως φανερώνονται ασυνείδητα τέτοιες συμπεριφορές. Δεν λέω ότι εξαλείφει τον ρατσισμό εντελώς αλλά δεν επιτρέπει αυτήν την αναιδείς ωμότητα που είναι αποδεκτή από τον περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα. Οι σκέψεις οδηγούν σε πράξεις και είναι λεπτή η γραμμή και του νεαρού (ακόμα ανήλικου) να υποκύψει. Γιαυτό δεν θα το υποτιμούσα.Συνήθως, το γράφω επειδή το έχω δει να συμβαίνει αρκετές φορές, εμποδίζει και την επαγγελματική εξέλιξη τέτοιων ατόμων. Έχω δει γόνο ιστορικού πολιτικού να μην παίρνει διευθυντική θέση για λιγότερα. Όχι να κάνει και τέτοιες διακρίσεις.
(υποθέτω αναφέρεσαι στην απάντησή μου!)Όταν κάποιος διαρκώς αναφέρεται σε ανάλυση σχέσεων, επαν-εξέταση επιλογών, ορθολογισμό κτλ και με το που παρουσιάζεται κάποια δυσκολία (μικρή ή μεγάλη) προτρέπει στη λήξη της όποιας σχέσης, τότε θα αντιμετωπίσει και τον αντίλογο. Σε διαβεβαιώ όμως ότι αν δεν προέτρεπε με τόση ευκολία αυτόν που ρωτά στο - ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ τονίζω - πρόβλημα να φύγει και να κοιτάξει τον εαυτό της δε θα σχολίαζα καθόλου. ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΥΠΟΨΙΑΖΕΣΑΙ ΌΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (κανονικά θα έπρεπε να μπορώ να στο κάνω και bold)Για τόσα "ελαφριές" ερωτήσεις και προτρέπει τηλέφωνα σε ψυχολόγους, γραμμές υποστήριξης κτλ, και εδώ είχε έτοιμη τη μαγική λύση του εξαφανισμού; Ή ότι ο άλλος μετά θα είναι οκ και ούτε γάτα, ούτε ζημιά;Αν ο καθένας που έχει την άτυπη "εξουσία" (λόγω δημοσίου λόγου) να προτρέπει σε συγκεκριμένες ενέργειες τους άλλους, μιλάει για ζητήματα που είναι στο πεδίο των γνώσεών του τότε γλιτώνει και την ειρωνεία και τη προσβολή.
Ναι,στο σχόλιό σου αναφέρομαι. Έχεις κάθε δικαίωμα να λες τη γνώμη σου και να διαφωνείς,όπως όλοι μας άλλωστε αλλά το να ειρωνεύεσαι είναι κάτι τελείως διαφορετικό και ελπίζω να μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά,αλλιώς απλά συνεχίζεις να υποστηρίζεις τα λεγόμενα σου μόνο και μόνο από εγωισμό. Λίγη ευγένεια δε βλάπτει,όσο και να διαφωνείς με κάποιον. Τέλος δε νομίζω ότι αυτή εδώ η στήλη υπαινίχθηκε ποτέ ότι κατέχει κάποια πανανθρώπινη αλήθεια ή ότι η αρθρογράφος είναι κάποιου είδους ειδικός,τη γνώμη της λέει σε όποιον ενδιαφέρεται,οπότε είναι εντελώς αδόκιμο να κάνεις τέτοιου είδους υποδείξεις (και προσβλητικό επίσης αλλά αυτό το ξαναείπαμε).
Θα διαφωνήσω Agn_x και για τη γενική τοποθέτηση αλλά και για την επίθεση στην Α Μπα. Οι ηλικίες των ατόμων που αναφέρονται στην ερώτηση 6 είναι τόσο νεαρές ώστε να "δικαιολογείται" πιθανώς κάποια παραβατική συμπεριφορά ή ιδεολογικός αποπροσανατολισμός λόγω προσηλυτισμού, ταυτοποίησης λόγω ανάγκης ομαδικότητας, ανωριμότητας ή και ξεκάθαρης επιθετικότητας λόγω σύγχυσης και θυμού κατά των πάντων αλλά το ίδιο ισχύει και για τη θεματοθέτη και όχι μόνο για το πρόσωπο που περιγράφεται. Είναι 17 χρονών και δεν έχει κανένα λόγο να γίνει ψυχαναλυτής ώστε να δικαιολογήσει μια συμπεριφορά που όχι μόνο δεν την αντιπροσωπεύει αλλά και την εξαγριώνει ή την καταπιέζει και σίγουρα δεν έχει την ικανότητα να νουθετήσει. Δεν της πρότεινε η Α Μπα να τον λιθοβολήσει ούτε να ξεκινήσει προπαγάνδα εναντίον του απλά να μην τον συναναστρέφεται εφόσον δεν νιώθει καλά μαζί του. Σαν γονιός θα έλεγα ακριβώς το ίδιο σε αντίστοιχη περίπτωση στο παιδί μου. Τώρα, σίγουρα δεν κλήθηκα ως συνήγορος υπεράσπισης της Α Μπα αλλά βρίσκω ενοχλητικό και αγενή τον τρόπο που την αφορίζεις. Είναι δικαίωμα όλων να διατυπώνουν τις απόψεις τους και δικό σου να συμφωνείς ή να διαφωνείς μ'αυτές. Δεν είναι στήλη ψυχολογικής υποστήριξης, δεν είμαστε κοινωνικοί λειτουργοί ούτε αυθεντίες σε κανένα θέμα. Μπορούμε να διαφωνούμε, να απορρίπτουμε ή να επικροτούμε κόσμια ως πολιτισμένοι άγνωστοι. Την άποψή της διατυπώνει η Α Μπα δεν υπογράφει το magnum opus της ψυχανάλυσης.
Γεια, ευχαριστώ για το σχόλιο το οποίο βρίσκω εποικοδομητικό. Δεν έχω κάτι με την "Α μπα" αλλά συχνά συμβαίνει κάποιος που έχει κάποια αποδοχή (όχι δε τη ζηλεύω!) να έχει άποψη με βαρύνουσα σημασία, πόσο μάλλον αν τυχαίνει να είναι και ο αρθρογράφος!! (εκείνος που απαντά στις ερωτήσεις τελοσπάντων!)Είναι αρκετά "ελαφριά" προσέγγιση να δίνει κάποιος συμβουλές, να απαντά σε ερωτήσεις (με σκοπό υποθέτω οι ερωτώντες να τις ακολουθήσουν αν συμφωνούν) και όταν προβάλλονται τα πιθανά αποτελέσματα των συμβουλών του να απαντά (όχι απαραίτητα ο ίδιος αλλά υποθέτω παρόμοια θα ήταν η απάντηση, πάντως το είπαν αρκετοί) "ντάξει μωρέ μια γνώμη είπαμε". "Δεν είναι στήλη ψυχολογικής υποστήριξης, δεν είμαστε κοινωνικοί λειτουργοί ούτε αυθεντίες σε κανένα θέμα." Όντως δεν είναι υποχρεωτικό να είναι σελίδα υποστήριξης, γιαυτό και πρέπει να υπάρχει μια διάκριση στο ποιες ερωτήσεις απαντώνται και ποιες όχι. Κάτι το οποίο πολλές φορές γίνεται, γιαυτό και κατά τη γνώμη μου σ' αυτή την ερώτηση η απάντηση θα έπρεπε να είναι "πάρε στο τάδε τηλ. και ρώτα τι θα μπορούσες να κάνεις", όπως έχει προτείνει και για πολύ πιο "αθώα" θέματα.Σχετικά με τις πιθανές λύσεις, οι έφηβοι μιλάνε όλοι την ώρα, επομένως αν κάποιος δε χρειάζεται να είναι και ψυχαναλυτής για να αλλάξει την άποψη κάποιου, αυτή είναι ή κοπέλα που κάνει την ερώτηση.Για να σου πω όμως τι πραγματικά πιστεύω, κύρια αιτία για αυτή την απάντηση (μάλλον ασυνείδητα) ήταν ότι το "θέμα" δεν το είχε η κοπέλα που ρωτούσε αλλά ο "άλλος", όπως πάνω - κάτω έγραψαν και άλλοι σχολιαστές που συμφώνησαν με αυτή τη προσέγγιση.
Agn_x προφανώς όπως κατάλαβες η δική μου ένσταση αφορούσε στη διατύπωση της αντίρρησης στο οποιοδήποτε σχόλιο. Προσωπικά είμαι υπέρμαχος της επιχειρηματολογικής αντιπαράθεσης και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε οτιδήποτε αφορά παιδιά ή εφήβους, παράλληλα εάν την ερώτηση υπέγραφε κάποιος γονέας, συγγενής ή καθηγητής του νεαρού θα ταυτιζόμουν σε πολλά σημεία με τη δική σου προσέγγιση. Επίσης θα υπογράμμιζα την αντίθεσή μου εάν υπήρχε κάποιος έστω υπαινιγμός λεκτικής βίας ή στοχοποίησης του φίλου της κοπέλας από την Α-Μπα. Επέτρεψέ μου όμως, εφόσον η κοπέλα απευθύνθηκε στην Α Μπα, να αντιμετωπίσω την ίδια ως κέντρο βάρους και όχι το φίλο της και η ερώτησή της σίγουρα δεν ανήκει - κατά τη γνώμη μου - σε αυτές που χρειάζονται ειδική μεταχείριση (ιατρικό πρόβλημα, κατάθλιψη, ψυχολογικές διαταραχές, βία, κακοποίηση, νομικό θέμα κλπ.) αλλά σε αυτές που αναζητούν κάποιο ενήλικο κοινωνικό σχόλιο. Δεν θεωρώ ότι βλάπτεται κάποιο πρόσωπο από την άποψη τρίτων και την τοποθέτησή αυτών πάνω σε ένα κοινωνικό ερώτημα αυτού του είδους ούτε και μπορεί να χειραγωγηθεί συναισθηματικά ή να αποτραπεί η εποικοδομητική εμπλοκή του. Η κοπελίτσα νιώθει άσχημα με τη συγκεκριμένη συναναστροφή, είναι ευγενέστατη και ευαισθητοποιημένη αλλά δυσανασχετεί και καταπιέζεται. Θα μπορούσε να ενοχλείται και από εντελώς διαφορετικούς λόγους δεν είναι εκεί το θέμα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ένα παιδί να ταλαιπωρείται ψυχικά λόγω μιας φιλικής συναναστροφής. Αντιθέτως εάν είναι σημαντική η φιλία της για το νεαρό πιθανόν η απομάκρυνση της να τον ενεργοποιήσει ώστε να αναζητήσει το διάλογο και να δει τα πράγματα από μια άλλη οπτική.
Μπας και τον επόμενο Μπρέιβικ τον έχεις ετοιμάσει εσύ, και σήμερα μας έκανες την παρουσίαση;(μέχρι να τελειώσω αυτά που έγραψες με έπιασε ταχυπαλμία από τα νέυρα μου)
Δεν είναι η πρώτη φορά που λέω σε κάποιον ότι θα ήταν προτιμότερο να εγκαταλείψει μια σχέση. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω, αν το πιστεύω. Δεν είμαστε όλοι για όλους. Χρειάζεται πολλή ανάλυση αυτό;Υ.Γ.Τις υποδείξεις σου για τα θέματα που δικαιούμαι να γράφω δεν τις χρειάζομαι.
Σαφώς και όχι! Χρειάζεται όμως κάποιος να τονίσει ότι σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα που απαντήσατε δεν έχετε καμία ειδίκευση ή νομιμοποίηση.
Πράγματι, δεν έχω ειδίκευση ή νομιμοποίηση σε αυτό το θέμα, ούτε σε κανένα άλλο θέμα.Λέγεται "η γνώμη μου". Που είμαι ελεύθερη να εκφράσω, όπως όλοι μας, και αυτό είναι απολύτως σύμφωνα με το νόμο.
@.Κατερίνα Σοφιανού Πραγματικά στενοχωριέμαι αν πρέπει να απαντήσω σε ένα μήνυμα που χαρακτηρίζει "δεξιό" κάποιον που είναι 17 χρονών. Αλήθεια στο λέω και σε παρακαλώ πολύ να συνειδητοποιήσεις τι λες.Επίσης δεν είναι σωστό ότι αυτός που χαρακτήρισες έτσι θα αισθανθεί καλύτερα αν η κοπέλα φύγει (αφού δεν την εκτιμά όπως λες), ούτε ότι εκείνη δεν ευχαριστιέται καθόλου τη παρέα του επειδή έχουν άλλες απόψεις, το αναφέρει άλλωστε και η ίδια. Πουθενά δεν είπε ότι "θέλω να φύγω και δε ξέρω πως". Φαντάζομαι αν δεν είχαν κανένα κοινό σημείο επαφής (αμφίδρομης), δε θα είχε απορία γα το πώς πρέπει να το χειριστεί. Δεν είπε δηλαδή "έχω ένα συμμαθητή που τον βλέπω 2 ώρες την εβδομάδα στο μάθημα επιλογής και διαφωνούμε". Επίσης δε χρειάζεται να "αλλάξει" ο φίλος της με το τρόπο που το εννοείς γιατί πολύ απλά δεν έχει πλήρως διαμορφώσει χαρακτήρα. Δε μιλάμε και για τον αρχηγό της τοπικής οργάνωσης, έλεος δηλαδή. Βέβαια με τη συμπεριφορά σας πιθανώς να το κάνετε, παρά την αδιαμφισβήτητη ευθύνη που προφανώς έχει ο καθένας για τις πράξεις του.Τέλος διαβάζοντας τα σχόλια δεν έμεινα με την εντύπωση ότι "με μισούν όλοι" (πολύ που θα θελα!), κάποιοι είπαν ότι θα μπορούσα να τα έχω εκφράσει την ίδια σκέψη διαφορετικά. Σίγουρα δε περιμένω να διαφωνήσω έντονα με κάποιον και να με παραδεχτούν οι διαβάζουν τακτικά, σημασία έχει να φανεί και μια άλλη προσέγγισή εκτός από το "δε ταιριάζετε, σε καταπιέζει, διαλύστε το", ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα και τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Agn_x, είναι η γνώμη σου και είναι σεβαστή (;). Το να κουνάς όμως το δάχτυλό σου μες τα μούτρα μας και να περιμένεις να αποδεχτούμε αυτά που γράφεις, δεν σε κάνει να διαφέρεις από το πιτσιρίκι του λυκείου.
Δε κούνησα κανένα δάχτυλό, ωστόσο δε θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις δε χρειάζεται μια γνώμη "νόμιμη" και "σεβαστή", αλλά μια ουσιαστική απάντηση η οποία δε θα βάλει φωτιά. Δεν έχουμε μια φιλοσοφική συζήτηση στο Παράδεισο σχετικά με τη φύση του ανθρώπου, αλλά μια δεδομένη κατάσταση με πραγματικούς ανθρώπους και πραγματικά αποτελέσματα, ακόμα και λαμβάνοντας υπ' όψη τη χρονική καθυστέρηση τον απαντήσεων. (με την έννοια ότι μπορεί να μαλώνουμε για κάτι που έχει ήδη λυθεί!)
Αγαπητή .Κατερίνα Σοφιανού, θα συμφωνήσω μαζί σου σε όλα εκτός στο ότι μισούμε την Agn_x, διότι αν την μισούσαμε δεν θα προσπαθούσαμε (ο καθένας με τον τρόπο του) να εξηγήσουμε και να μπούμε σε διάλογο. Να συμπληρώσω πως αν η Α,μπα ήταν ειδικός θα έπρεπε να καταθέτουμε και τον αριθμό λογαριασμού μας, μαζί με την ερώτηση.
#Κατερίνα_Σοφιανού 16.11.2015 | 22:56(διευκρινίζω ότι δεν έχω σκοπό να σε ξενυχτήσω, ούτε να λεπτολογούμε επ' άπειρον!) Η απάντησή σου (κατά τη γνώμη μου!) θυμίζει ακριβώς αυτό που απαντάνε ανυποψίαστοι άντρες όταν κατηγορούνται για σεξισμό και λένε "ήθελα μόνο να κάνω ένα αστείο και δεν είχα πρόθεση να.."Καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιείς τον όρο μόνο για προσωποποίηση και σε πιστεύω ότι ούτε τον ξέρεις, ούτε έχεις προσωπικά μαζί του, ούτε σου καίγεται καρφί αλλά υπερβάλλεις για να βρεις το μέτρο όπως είπες. Είναι όμως λάθος έκφραση.Οπωσδήποτε δυνητικά μπορεί να πάρει μεγαλύτερη τροπή κάτι, διαβάζοντας όμως ότι τη βασική απάντηση στο #6 νομίζει κανείς ότι αναφερόμαστε σε ήδη εγγεγραμμένο μέλος με συμμετοχή σε οργάνωση, πλούσια "δράση" και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο. Αν (ο τρίτος!) δεν έχει κάποιον να είναι κοντά του όταν είναι στη αρχή, πότε θα αλλάξει απόψεις, άμα μπει στη βουλή; Δεν έχει κανένα νόημα η έκφραση αντικοινωνική συμπεριφορά, μια χαρά κοινωνικοποιούνται και τα ακραία φάσματα με τους ομοίους τους, άρα αν τον απορρίψουν κάποιοι, θα βρει κάποιους άλλους και ίσως πιο "οργανωμένους". Δυστυχώς κάποιος όμως προτιμά την ανεύθυνη στην ουσία απάντηση "λέω τη γνώμη μου (εξάλλου με ρώτησαν!) και όποιος την ακολουθήσει και δε βγει σε καλό ας πρόσεχε".Επίσης αν απλώς διαβάσεις την ερώτηση στο #6, θα δεις ότι περίπου λέει τι κοινά έχουν και προσωπικά τα θεωρώ σημαντικά, εξ ου και η ξεκάθαρα αρνητική τοποθέτησή μου ως προς την βασική απάντηση στο #6.Επειδή αρκετοί αβίαστα είπατε "τη γνώμη μας λέμε", η δική μου γνώμη είναι όταν κάποια φαινόμενα έχουν πάρει κοινωνικές διαστάσεις, πρέπει κάποιος να είναι προσεκτικότερος όταν λέει τη γνώμη του, όχι λόγο φόβου, αλλά επειδή κατανοεί την ευθύνη που αναλογεί στα λεγόμενά του.
Agn_x επειδή λες ότι αντικοινωνικός είναι αυτός που μένει στο χωριό και δεν πάει στο καφενείο, ή ότι "εν έχει κανένα νόημα η έκφραση αντικοινωνική συμπεριφορά, μια χαρά κοινωνικοποιούνται και τα ακραία φάσματα με τους ομοίους τους", μάλλον παρεξηγείς το "αντικοινωνικός" με το "ακοινώνητος". Αντικοινωνική συμπεριφορά δεν είναι το να μην κοινωνικοποιείσαι. Αντικοινωνική συμπεριφορά είναι όποια εμποδίζει ή διαταράσσει την ομαλή συμβίωση των ανθρώπων στα πλαίσια της οργανωμένης κοινωνίας. Για αυτό και η κοινωνία (=το σύνολο των ανθρώπων που συμβιώνουν οργανωμένα σε ένα τόπο και χρόνο) αποδοκιμάζει αυτή τη συμπεριφορά, και (προσπαθεί να) την τιμωρεί ανάλογα με την σοβαρότητα της κάθε πράξης. Άλλες φορές οργανωμένα, με το σύστημα δικαιοσύνης, και άλλες ανοργάνωτα, όπως π.χ. με το να μην κάνουμε παρέα άτομα που βρίζουν τους γκέι ή δέρνουν μετανάστες. Είναι μηχανισμός άμυνας.Όσο για το άλλο, ότι δεν πρέπει η κοπέλα να τον αφήσει στο έλεος του θεού για να μην γίνει ο τύπος Μπρέιβικ, νομίζω ότι α) αυτό είναι πιο προσβλητικό για τον τύπο από το "δεξιός" που είπε η κ.Σοφιανού και σε πείραξε, β) αν ο τύπος είναι εν δυνάμει Μπρέιβικ, αυτό είναι ένας ακόμα καλύτερος λόγος για να ξεκόψει η κοπέλα, γ) μία 17χρονη κοπέλα δεν έχει τα εφόδια για να κάνει ψυχανάλυση στον Μπρέιβικ, και δ) μήπως υπερβάλλεις λίγο;
Agn-X, οι κάποιες "ειδικές περιπτώσεις" είναι αυτές που διαφωνείς εσύ;Καταλαβαίνεις ότι αυτό που λες τόση ώρα είναι "μην γράφεις αυτό που πιστεύεις, επειδή εγώ διαφωνώ με αυτό που πιστεύεις;"Δεν καλύπτεται αυτό που κάνεις με τα επιχειρήματα σου, διότι τα επιχειρήματα σου είναι απλώς η άποψή σου. Γιατί τόση σιγουριά ότι έχεις δίκιο; Προσωπικά διαφωνώ πατόκορφα με την θεωρία σου, απο την αρχή μέχρι το τέλος. Που, παρεμπιπτόντως, κανείς δεν σου απαγόρεψε να γράψεις - σε αντίθεση με αυτό που λες σε μένα να κάνω, επειδή "δεν ξέρω τι μου γίνεται" και να γράφω μόνο "για τα τοξικά άτομα του γραφείου".Δεν δίνω ανέμελες συμβουλές αδιαφορώντας για το τι θα γίνει μετά. Πιστεύω ότι το κορίτσι αυτό δεν πρέπει να κάνει παρέα με έναν ομοφοβικό ρατσιστή. Με ρώτησε, και της απάντησα. Το ίδιο θα της έλεγα και αν ήταν μπροστά μου. Δεν αποφασίζεις εσύ τι θα γράφεται και τι όχι. Ούτε εσύ, ούτε κανένας άλλος. Ξαναλέω, διαφώνησε όσο θες, αλλά άσε το πατρονάρισμα.
mumu αυτό είναι το χειρότερο με την αλλαγή του site. Ρϊχνουμε τρελό scroll, περνώντας από τεράστιες εικόνες-αφισες, μικρότερες εικόνες, ξανά μεγαλύτερες, μετά ξανά πάνω γιατί μάλλον αλλού θα είναι, να, ένα κουμπάκι, τώρα βγαίνουν 50 αλλα κουμπάκια, ενώ πριν τα είχαμε όλα μπροστά μας με τη μία.Nayia, Ωραία ιδέα, όλα πρέπει να μου τα πουν πια. : ))
Maggie, επειδή φαντάζομαι τι μαρτύριο είναι να κάνει κάποιος scroll down περνώντας από τεράστιες και μικρότερες εικόνες, σου έχω κι άλλη λύση ;-)Πάνω πάνω, με το που μπαίνεις στο σάιτ, έχει μια κόκκινη μπαρα. Πατώντας το LIFOLAND σου λύνονται τα χέρια :)
Πάω, που λες Άρη, στο Lifoland (1 κλικ), βλέπω κάτω από τον ροζ τίτλο το κουτάκι "Αγαπητή Α,μπα". Ώπα, λέω, γλίτωσα το scroll. αλλά θέλει άλλο 1 κλικ. Για να δω μήπως είναι το σημερινό ποστ στα πρόσφατα ή στο πλάι. Τίποτα. Πάω από περιέργεια στη 2η σελίδα. Κι εκεί τίποτα, βγάζει της προηγούμενης μέρας. Οκ, λέω ας πατήσω στο κουμπάκι. Πουθενά το κουμπάκι. Δεν εμφανίζεται αν είσαι στη 2η σελίδα. Πρέπει να πας πίσω στην 1 να το διαλέξεις. Ούτε τα μικροπράγματα βρήκα εύκολα.Ποιος ο λόγος να πληρώνει η Lifo για original content και να το θάβει κάτω από την αναπαραγωγή ειδήσεων;
@parisiosδεν κατάλαβα. Στο LIFOLAND έχει μόνιμα *και* με τεράστια φωτογραφία το νέο ποστ (ως εξώφυλλο/πρωτοσέλιδο του LIFOLAND) *και* στο tag/link Αγαπητή Α,μπα όλα τα ποστ.Αντιθέτως, τα Μικροπράγματα είναι όντως ελαφρώς θαμμένα, ευτυχώς όμως δεν παραπονέθηκε κανείς μέχρι στιγμής, ούτε καν εγώ :)
@ Αρης ΔημοκίδηςΕγω πάντως παραπονιέμαι και για τα μικροπράγματα, αν και σε λάθος στήλη μάλλον, αλλά τώρα που σε βρήκα!Επίσης, τι εγινε το quiz της Κυριακής; Το περίμενα πως και τι, κάνω αναμέτρηση με τον φίλο μου και είμαστε 1-1. Εκτός αν το παρέσυρε η δίνη των γεγονότων, οπότε πάσο, αλλά να επανέλθει!
#Φίλη 3, πάντα πίστευα ότι αυτή η ιδιότητα της "νονάς" είναι λίγο... χμ.. μπούρδα (δεν μου έρχεται καλύτερη λέξη.. συγνώμη)!! Εννοώ ότι αν αγαπάς τόσο πολύ το παιδάκι της φίλης σου, τόσο που θέλεις να είσαι σαν 3ος γονιός, σαν μέντορας και συμπαραστάτης στη ζωή του, δεν είναι απαραίτητο να ταμπελαριστείς ως "νονά" για να το προσφέρεις. Επίσης βρίσκω υπερβολικές (ως ουτοπιστικές) τις προσδοκίες που δημιουργεί η ιδιότητα του νονού. Και πιστεύω ότι οι περισσότεροι γονείς επιλέγουν έναν άνθρωπο για νονό του παιδιού τους με κριτήριο το πόσο κοντά τον αισθάνονται οι ίδιοι σε αυτόν και χωρίς να έχουν αναλογιστεί αν μπορεί να "ανταποκριθεί" στον αναμενόμενο ρόλο του νονού. Γι' αυτό οι περισσότεροι νονοί καταλήγουν στα τυπικά: Πάσχα - Χριστούγεννα - (άντε και) ονομαστική γιορτή, δωράκι και τέλος. Πέραν τούτου, επειδή προφανώς αγαπάς και τη φίλη σου και νοιάζεσαι για το παιδάκι (νονά or not) κι επειδή είσαι δασκάλα (άρα εκπαιδευμένος γνώστης του αντικειμένου) αφού βλέπεις αυτό που συμβαίνει, νομίζω ότι θα έπρεπε να βοηθήσεις. Καμιά φορά εμείς οι γονείς δεν βλέπουμε ξεκάθαρα τι συμβαίνει στο παιδί μας και δεν υπάρχει καλύτερος σύμβουλος από έναν αγαπημένο φίλο που εμπιστευόμαστε. Έχεις την ικανότητα, έχεις κάνει τη "διάγνωση", δώσε μια βοήθεια για το καλό του μικρού βαφτισιμιού σου. Γιατί αυτός είναι που χάνει από τον κακό χειρισμό των οικείων του.
#2 Οφού αυτό το "ο πρώην της Α ανήκει αποκλειστικά μόνο στην Α και κανείς από το περιβάλλον της δεν πρέπει να τον ακουμπήσει" !! Γιατί? Έχει dark mark? Είναι δηλητηριώδης? Θα συνωμοτήσει το σύμπαν και θα ρίξει κεραυνούς?Έλεος ρε παιδιά.
Ούτε dark mark έχει ούτε δηλητηριώδης είναι. Τώρα το πώς έχει συνωμοτήσει το σύμπαν από όλους τους διαθέσιμους άντρες της υφηλίου ορισμένες γυναίκες να ερωτεύονται σφόδρα τους πρώην κολλητών τους και τους μη διαθέσιμους δεν το έχουμε καταλάβει. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες αλλά εκεί να δεις τι έλεος ρε παιδιά λέμε
Συγνώμη, δεν καταλαβαίνω.. Από πότε ένας "πρώην" μας είναι αυτομάτως και αυτοδικαίως "μη διαθέσιμος" στον κύκλο μας?? Και τι σε πειράζει δηλαδή αν τα φτιάξει η φίλη σου με τον πρώην σου? Αφού είναι πρώην σου ή τον έστειλες άρα δεν τον θέλεις, ή σε έστειλε άρα δε σε θέλει αυτός. Αν τον ήθελες θα ήσουν μαζί του και αν σε ήθελε δεν θα σε είχε χωρίσει. Οπότε πάρτο απόφαση, move on και άσε τους άλλους να κάνουν ότι θέλουν. Δεν περιστρέφεται γύρω μας ο κόσμος you know.Επίσης η #2 δεν μίλησε για κάποιον μη διαθέσιμο και άρα δεσμευμένο. Δεν μίλησε για μια παράνομη/απατηλή σχέση. Μίλησε για έναν αδέσμευτο/διαθέσιμο άνθρωπο που είναι απλά και μόνο "πρώην" και ελεύθερος να κάνει σχέση με όποια ή όποιον του καπνίσει! Δεν μπαίνουν αυτές οι δύο κατηγορίες στο ίδιο τσουβάλι. Ας είμαστε λίγο λογικοί.
Έκανα το λογαριασμό ειλικρινά μόνο και μόνο για να απαντήσω σε αυτό το σχόλιο! Είδα πολλά σχόλια με τα οποία συμφωνώ παρ΄όλα αυτά κανείς δε σχολίασε τα πιο σημαντικό για εμένα....Το γεγονός πως η πρώην και η νυν ήταν φίλες και πιθανά η πρώην συζητούσε με τη νύν τα προβλήματα και ζητήματα της σχέσης της και η νυν, όπως κάθε "σωστή φίλη", συμβούλευε και πιθανά επιρρέαζε την πρώην είναι άνευ σημασίας;;;;Εδώ προφανώς συζητάμε πως η νυν τον πήρε τον τύπο με manual χειρισμού και κατ'οίκον φροντιστήριο από την πρώην! Θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτόν που είπε πως αν δεν ένιωθε πως έκανε κάτι κακό δεν θα το έκρυβε. Θα έριχνε τη μούρη της, αφού πιθανά είναι στη δύσκολη θέση να διαλέξει ανάμεσα στην κολλητή και τον έρωτα και θα ξεκαθάριζε πρώτα με την κολλητή και θα προχωρούσε κυρία. Κάθε άλλο παρά κυρία είναι η συγκεκριμένη και ΝΑΙ θα το κάνει και αλλού γιατί κυρίως μια χαρά λάδι βγήκε τώρα. Και η πρώην δεν το έμαθε για να γίνει χαμός και η κοινή φίλη δεν την έστειλε μόλις άκουσε τυχαία το "δράμα" της. Συγγνώμη κοπελιά αλλά σε χειραγωγεί στον έσχατο βαθμό!Αν ο έρωτας ήταν τόσο μεγάλος που δεν μπόρεσε να κρατηθεί όταν της προέκυψε ας είχε κάνει πέρα από την αρχή και να μην το παίζει καλή με όλους ενώ πιθανά κορόιδευε τους πάντες, αν δεν υπήρχε έρωτας και προέκυψε μετά τότε συγγνώμη αλλά δεν μιλάμε για έρωτα, μιλάμε για ένα γκόμενο που σου έκατσε και δεν είχε την τσίπα να ψάξει αλλού.Και για να κλείσω λυπάμαι και πάλι που εγώ θα σου γκρεμίσω το όνειρο αλλά όλοι θέλουμε να πιστεύουμε πως κάποια πράγματα δεν θα τα κάνουν σε εμάς γιατί είμαστε διαφορετικοί, ξεχωριστοί, ήταν μία άτυχη στιγμή κλπ κλπ κλπ αλλά είναι όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό...Δεν το σκέφτηκε την πρώτη φορά, δεν θα το σκεφτεί και την επόμενη και αν δεν είσαι εσύ θα είναι καθαρά θέμα τύχης!!!
Κανένας πρώην δεν είναι ούτε κτήμα μας ούτε μη διαθέσιμος στον κύκλο μας από τη στιγμή που χώρισε μαζί μας. Μέχρι εκεί οκ. Δεν είναι ανάγκη όμως να θεωρούμε τον πρώην δικό μας για να έχουμε πρόβλημα που θα τα φτιάξει με την κολλητή μας. Και μόνη σου λες ότι από τη στιγμή που χωρίζεις με κάποιον δεν θέλεις να τον βλέπεις για τους λόγους που σε οδήγησαν στο χωρισμό. Για ποιο λόγο να πρέπει να τον ανέχεσαι αφού έχετε χωρίσει στην παρέα σαν φίλο της κολλητής σου? Δεν είναι λίγο awkward? Η λογική λέει ότι οι πιθανότητες να ερωτευτείς τον πρώην της κολλητής σου στατιστικά και μόνο είναι από απειροελάχιστη έως μηδαμινή, παρόλα αυτά ακούμε συνεχώς για τέτοιου έρωτες. Αν ο πρώην δεν ήταν πρώην ο έρωτας θα ήταν ο ίδιος? Το "απαγορευμένο¨ είναι πολύ ελκυστικό δυστυχώς. Η δική μου λογική λέει όχι (πλην πολύ λίγων εξαιρέσεων) γι' αυτό και η απορία μου.Υ.Γ. Για την εμμονή με τους μη διαθέσιμους άντρες έκανα απλώς μια γενίκευση, είναι τρεντ τόπικ μαζί με τους πρώην.
Μα Miles από που κι ως που είναι απαγορευμένος καρπός ένας πρώην? Και τι σχέση έχει η στατιστική με τον έρωτα? Γιατί σου φαίνεται περίεργο δυο άνθρωποι που έχουν μια κάποια επαφή μεταξύ τους να αναπτύξουν και ερωτική χημεία? Επίσης σου θυμίζω ότι ο έρωτας είναι υποχρεωτικά αμφίδρομος. Δηλαδή δεν θέλει μόνο η φίλη σου τον πρώην σου. Την θέλει κι αυτός!!!!Δεν βρίσκω δίκαιο να περιμένεις από τους άλλους να μην ερωτευτούν για να μην αισθάνεσαι εσύ.. awkward! Είναι λίγο εγωκεντρικό.
"Για ποιο λόγο να πρέπει να τον ανέχεσαι αφού έχετε χωρίσει στην παρέα σαν φίλο της κολλητής σου? Δεν είναι λίγο awkward?"Δηλαδή, όταν κάποιος χωρίζει πρέπει να αποφεύγει τα μέρη που συχνάζει ο πρώην, γιατί τι; Θα υποτροπιάσει; Θα του συμβεί κάτι κακό αν τον δει μπροστά του; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, από ώριμους ανθρώπους, λες και η ζωή μας δεν μας υποχρεώνει να συνυπάρξουμε με άτομα που δεν πολυσυμπαθούμε. Έχεις συνεργαστεί σε εργασιακό χώρο με 100, 200, 300 άτομα; Αν όχι, πιστεύεις ότι αν ήσουν αναγκασμένος/η να το κάνεις θα είχες τις καλύτερες σχέσεις και με τα 100-200-300 άτομα, όλα θα πήγαιναν μέλι-γάλα; Μπορούν να βοηθήσουν οι στατιστικές σε αυτό ή τις χρησιμοποιούμε για να μην ερωτευθούμε το 0,00001%;
Πάντως, αυτή που ρωτάει, το λέει καθαρά. Δεν θα είχε θέμα με τη σχέση, αλλά με τα ψέματα.Και, για να κάνω και το δικηγόρο του διαβόλου, δεν έχει σημασία αν κάτι είναι όντως απαγορευμένο. Αρκεί μόνο να νομίζουμε ότι είναι. Και η κοπέλα που το έκανε, για να το κρύβει, αυτό νομίζει.
Βρε Παρίσιε αυτό είναι το κλασικό επιχείρημα που παρουσιάζουμε στον εαυτό μας και στους άλλους για να συγκαλύψουμε αυτό που μας ενοχλεί πραγματικά: ότι ο γκόμενός μας προτίμησε τη φίλη μας (ακόμα κι αν εμείς τον διώξαμε)! Και το ψέμα είναι ενοχλητικό, σίγουρα. Αλλά πιστεύω ότι πολύ πιο ενοχλητικό είναι το αίσθημα του πληγωμένου εγωϊσμού.
Συννεφιά αν όντως είναι έρωτας μια τέτοια περίπτωση κάνεις την καρδιά σου πέτρα είσαι ειλικρινής με την κολλητή σου και αυτή θα καταλάβει. Αν δεν καταλάβει το πρόβλημα είναι δικό της. Σκέψου όμως και μια διαφορετική σκοπιά στην κατάσταση όπως την περιγράφεις. Η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση είναι περίπλοκη και αν, λέω αν, στην περίπτωση που ο έρωτας αυτός δεν είναι τόσο έρωτας δεν βρίσκω κι εγώ δίκαιο να περιμένεις από τους άλλους να ανέχονται καταστάσεις που εσύ έχεις απορρίψει για να ζήσεις εσύ κάτι που έχεις ονομάσει έρωτα αλλά κρύβει πίσω του κάτι άλλο. Και όλα αυτά στην περίπτωση που τον πρώην τον έχεις απορρίψει εσύ. Γιατί στην περίπτωση που σε έχει απορρίψει ο πρώην καταλαβαίνεις ότι η κατάσταση περιπλέκεται περισσότερο γιατί βάζουμε στο παιχνίδι κι έναν πληγωμένο εγωισμό. Μιλάς για μια κατάσταση ιδανική που δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα θεωρώ. Εδώ με άγνωστο κάνεις σχέση και βλέπεις ότι παλεύει με φαντάσματα του παρελθόντος πόσο μάλλον αν το φάντασμα βρίσκεται στην καθημερινότητά σου. Και οκ υπάρχει ο έρωτας ο ένας και μοναδικός αλλά υπάρχει και ο έρωτας μπαλόνι που ξεφουσκώνει και μένεις αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα που έχεις δημιουργήσει. Εγώ αναφέρομαι στη δεύτερη περίπτωση και λέω ότι είναι λίγο εγωκεντρικό για να ζήσεις μια περιπέτεια με κάτι που έχεις βαφτίσει έρωτα να δημιουργείς μια πραγματικότητα που επηρρεάζει και το φιλικό σου περίγυρο. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση ο Parisios το έθεσε πολύ σωστά.