Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μοναχικοί άνθρωποι

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μοναχικοί άνθρωποι Facebook Twitter
63

________________
1.


εδώ και αρκετά χρόνια μένω μόνη μου στην Αθήνα. είμαι από την επαρχία κι έχω έρθει εδώ και γιατί το ήθελα αλλά και λόγω δουλειάς.
σε όποιον αθηναίο λέω ότι μένω μόνη μου με κοιτάει με συμπόνια, λέει ένα 'αααχ' και αλλάζει θέμα. μόνο 1-2 δεν είχαν αυτή την αντίδραση. να σημειώσω ότι οι αθηναίοι που έχω γνωρίσει μένουν με τους γονείς τους.
επίσης το ίδιο συμβαίνει στην πολυκατοικία μου. στις συγκεντρώσεις που κάνουμε για τα κοινόχρηστα ή για θέματα διαχείρισης όλοι με κοιτάνε με συμπόνια-συμπάθεια. την πρώτη φορά που με ρώτησαν και τους είπα ότι μένω μόνη μου πάλι έκαναν όλοι 'ααααχ' και με κοίταξαν με λύπη να το πω? ναι με λύπη, με οίκτο.
γιατί με λυπούνται?


Πριν από πολλά χρόνια, έψαχνα σπίτι για να μείνω μόνη μου και σε ένα από τα τηλεφωνήματα που έκανα για να ρωτήσω λεπτομέρειες άκουσα το ανήκουστο 'δεν νοικιάζω σε μοναχικούς ανθρώπους'. Ήταν από αυτά που μου σου μένουν, από τις περιπτώσεις που μετά χαστουκίζεσαι που δεν απάντησες, επειδή τα έχασες από το θράσος. Κάθε φορά που το θυμάμαι φουρκίζομαι από την αρχή και μου έρχονται διάφορες απαντήσεις, μόνο που εκείνη τη στιγμή δε μίλησα. Έκανα ότι δεν το άκουσα. Φαίνεται ότι για μερικούς μια γυναίκα που μένει μόνη είναι και μοναχική. Αν δεν είναι μοναχική, είναι επειδή είναι ελευθερίων ηθών. Κάτι τέτοιους δεν μπορείς να τους κερδίσεις.


Τα 'αχ' είναι η ίδια αντίδραση, αραιωμένη σε μικρότερα κομμάτια. Θα σου έγραφα εδώ τις διάφορες απαντήσεις που μου έρχονται τώρα, αλλά δεν είναι για δημοσίευση. Να ξέρεις μόνο ότι εκτός από αυτούς που 'λυπούνται', είναι και άλλοι που ζηλεύουν, που επικροτούν, που σε θαυμάζουν, και πολλοί θέλουν να κάνουν το ίδιο. Έχεις το σπιτάκι σου, την πόρτα σου και το κλειδί σου, για να την ανοίγεις και να την κλείνεις όποτε θέλεις, σε όποιον θέλεις. Δεν γίνεται να ζούμε για τους άλλους. Ό,τι και να κάνουμε, μα ό,τι και να κάνουμε, θα βρεθεί κάποιος που θα μας 'λυπηθεί', αλλά δεν έχει σχέση με εμάς. Όποιος 'λυπάται' έτσι τους άλλους, το μόνο που προσπαθεί να κάνει, είναι να αισθανθεί καλύτερα για τις δικές του αποτυχίες.

________________
2.

Αγαπητή α,μπά ,
έχω μια γνωστή-φίλη (φοιτήτριες και οι δύο)που όταν βγαίνουμε μόνες μας κάνει ότι μπορεί για να πληρώνω εγώ και γενικά για να μου 'τρώει λεφτά'. Από το να μου πει να της πάρω κάτι γιατί δεν έχει ψιλά, να μου πει να της δώσω τα λεφτά να πληρώσει και να καβατζώσει τα ρέστα, να μην έχει μαζί της και να θέλει δεύτερο ποτό, θα το κάνει όπου και με όποιον τρόπο μπορεί. Μετά φυσικά με διαβεβαιώνει ότι θα μου τα δώσει (όταν μου 'δανείζεται' ευθέως και όχι ύπουλα), αλλά δεν το κάνει. Γενικώς δε μιλάμε για μεγάλα ποσά απλά με ενοχλεί η συμπεριφορά. Αυτό που έχω κάνει μια φορά ως αντιμετώπιση ήταν να της ζητήσω εγώ λεφτά κάποια στιγμή που δεν είχα να πληρώσω κάτι (τα οποία μου είπε να της τα δώσω όμως όταν τη δω κατευθείαν χαχα) και μετά δεν της τα έδωσα, μπας και καταλάβει, αλλά δε μου αρέσει να υιοθετώ η ίδια τέτοιες συμπεριφορές. Από τότε παρατήρησα ότι έκοψε να μου ζητάει και μου 'τρώει' μόνο με πιο ύπουλους τρόπους(ρέστα, μοιράσματα κτλ).Τι κάνουμε με τέτοιες μικρογαιδουριές;- σκρουτζ μακντακ

Συγχαρητήρια για την πρώτη μεγάλη επιτυχία, τώρα πας για την επόμενη. Το μήνυμα πέρασε, θα περάσουν και τα υπόλοιπα. Σου ζητάει ψιλά; Πες ότι δεν έχεις ψιλά (φρόντισε να μην έχεις ψιλά, αν δεν μπορείς να προσποιηθείς). Τις μικρογαϊδουριές τις αντιμετωπίζουμε βάζοντας στη ζυγαριά και όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του φίλου/γνωστού. Αποφασίζουμε πόση βαρύτητα έχει η γαϊδουριά στο σύνολο, και το αντιμετωπίζουμε αναλόγως. Μπορεί να καταλήξεις ότι είναι μια γαϊδουριά που θα υπομείνεις, αν συνδυάζεται με θετικά χαρακτηριστικά, που είναι σαφώς περισσότερα.

________________
3.


Αγαπητή Α,μπα,
θα ήθελα την άποψη σου για το δικό μου θέμα. Έχω σχέση εδώ και 7 χρόνια , είμαστε και οι δύο κοντά στα 30. Πριν 4 χρόνια μετακομίσαμε μαζί στο εξωτερικό, μακριά από τους γονείς μας. Είμαστε απο κοντινές, αλλά διαφορετικές πόλεις. Πριν μετακομίσουμε μαζί, φυσικά τον γνώρισα στους γονείς μου και έκτοτε όποτε μπορούμε τους επισκεπτόμαστε και μένουμε σπίτι τους. ΄Ελα όμως που εκείνος δεν με έχει συστήσει ποτέ στους γονείς του, οι οποίοι δεν ξέρουν καν την υπαρξή μου. Γενικά έχουν πολύ καλές σχεσείς, μιλάνε στο τηλέφωνο πολύ συχνά, οπού πηγαίνει σε άλλο δωμάτιο από αυτό που είμαι, μην τυχόν και βήξω και με ακούσουν, και πηγαίνει και τους βλέπει όποτε μπορεί. Μια- δυο φορές μου έχει προτείνει να πάμε μαζί στο πατρικό του, αλλά αισθάνθηκα οτί το λέει πιο πολύ επειδή πρεπει. Εκείνοι δεν τον επισκέπτονται λόγω επαγγελματικών υποχρέωσεων. Εγώ γενικά δεν το συζητάω μαζί του, πέρα από μια-δυο φορές που του πέταξα σπόντα, επειδή θεωρώ οτί είναι προσωπικό του και δε θέλω να τον πιέζω. Αλλά πλέον νομίζω οτί το πράγμα έχει ξεφύγει από την λογική. Η σχέση μας είναι πολύ σοβαρή, αφού πλέον συζητάμε για παιδί και γενικά έχει στηρίξει ο ένας τον άλλον πάρα πολύ. Έχουμε ξεπεράσει μαζί πολλά προβλήματα και έχουμε ζήσει όμορφες στιγμές.
Σκέφτομαι φυσικά διαφορά, όπως μήπως ντρέπεται για'μένα, μήπως τελικά δεν με βλέπει τόσα σοβαρά, μηπώς νομίζεί οτί οι γονείς του δε θα με συμπαθήσουν, μήπως θεωρεί οτι δεν είμαι αρκετά καλή/κατάλληλη για εκείνον και πολλά άλλα αρνητικά. Οι φίλες μου μου λένε να το συζητήσω μαζί του. Αλλά στην τελική, θέλω να είναι δική του απόφαση για το πότε θα μιλήσει στους γονεις του για εμάς.
Περιμένω με αγωνία την άποψη τη δική σου και των αναγνωστών σου.- Έρη


Δηλαδή λες ότι υπάρχουν γονείς που έχουν αγόρι τριάντα χρονών και εδώ και εφτά χρόνια δεν έχουν ρωτήσει αν έχει γνωρίσει καμία κοπέλα τελευταία. Ας προσπεράσουμε τον σουρεαλισμό της ιστορίας και ας πάμε στο προκείμενο.


Η απόφαση του πότε θα γνωρίσεις τους γονείς του δεν είναι δική του απόφαση. Είναι κοινή σας απόφαση. Είναι κάτι που επηρεάζει και τους δυο σας ως ζευγάρι, και ως ζευγάρι θα το αποφασίσετε. Προσπαθείς να είσαι υπεράνω, με κάποιο τρόπο; Πού είναι η πίεση; Μένετε μαζί και λέτε για παιδιά. Θα κάνετε μια δική σας οικογένεια. Είσαστε ήδη μια μικρή οικογένεια. Δεν είναι 'προσωπικό το θέμα'. Ναι, πρότεινε να γνωρίσεις τους γονείς σου επειδή πρέπει. Αφού πρέπει! Όταν το ξαναπεί, πες ναι. Είναι πολύ απλό. Θα έπρεπε να είναι πολύ απλό. Αν δεν είναι απλό, μετά από εφτά χρόνια σχέσης και συγκατοίκηση σε άλλη χώρα, δεν έχετε τη σχέση που έχεις στο μυαλό σου. Οι φίλες σου έχουν δίκιο. Συζητήστε το.


________________
4.


Μετα απο χρονια διατροφικων διαταραχων,τασεις να αλλαζω μερη και να κανω καινουργιους φιλους φρομ σκρατς για να εξαφανιστω εν μια νυκτι, βδομαδες που ετρωγα οτι θα τρωγε ενας νορμαλ ανθρωπος σε ενα γευμα,και binges με οτι θα τρωγε ενας ανθρωπος σε μια βδομαδα, διαγνωσεις απο ανορεξια μεχρι βουλιμια,ο τωρινος μου ψυχολογος διεγνωσε μεταιχμιακη διαταραχη προσωπικοτητας.Τρεμω να σχετιστω σοβαρα με καποιον γιατι φοβαμαι οτι αν μπρουσε να καταλαβει ποσο αλλοπροσαλλα πραγματα συμβαινουν στο κεφαλι μου θα εφευγε τρεχοντας,αν δεν τον εδιωχαν οι κρυμμενες σακουλες με τον εμετο,οι τεραστιες εναλλαγες βαρους και αν υποψιαζοταν ποσο πραγματικα αφορητα χαμηλη αυτοεκτιμιση εχω.Βασικα επειδη μας ωθεις γενικα να εχουμε αυτοεκτιμιση και σε αλλα πραγματα εκτος απο την εμφανιση,πως μπορω να χτισω μια υγιη αυτοεκτιμιση?Εκτος απ το προβλημα με τα κιλα,δεν εχω μουσικο αυτι,καιω παντα το φαι,ειμαι τσαπατσουλα,δεν το χω καθολου στη μουσικη,παρ ολη την ενασχοληση,και γενικως εχω δυο αριστερα χερια με γαντια του μποξ και δυο ποδια με βατραχοπεδιλα.Γιατι καποιοι ανθρωποι εχουν τοση χαρη κι εγω φαινεται σαν να υπερπροσπαθω χωρις αποτελεσμα ακομα και για να δεσω τα κορδονια μου?- κενο μπαλονι


Αυτό που προέχει είναι να δημιουργήσεις μια σταθερή και υποστηρικτική θεραπευτική σχέση σε μακροχρόνια βάση με έναν έμπειρο και κυρίως ικανό θεραπευτή. Αν είσαι ικανοποιημένη από τον τωρινό σου ψυχολόγο συνέχισε με συνέπεια και υπομονή, και ό,τι ρωτάς εδώ, πρέπει να ρωτήσεις στη θεραπεία σου. Αν για κάποιο λόγο πιστεύεις ότι δεν υπάρχει καλή επικοινωνία με τον ψυχολόγο σου, ψάξε για άλλον, ή/και εξέτασε το ενδεχόμενο ψυχίατρου. Υπήρξαν άλλοι ψυχολόγοι που έκαναν διαφορετική διάγνωση; Υπήρξε εξέλιξη στο χρόνο; Σε κάθε περίπτωση περιγράφεις κάτι που οπωσδήποτε χρειάζεται ειδικευμένο άνθρωπο, δεν είμαι κατάλληλη για να σε βοηθήσω.

________________
5.


Γεια σου Α,μπα, συγχαρητηρια για τη στηλη σου, παντα ενδιαφερουσα!!! Αντιμετωπιζω ενα προβλημα και θα ηθελα να με διαφωτισεις,ή καποιος απο τα σχολια βρε παιδια... Λοιπον, μια πολυ καλη μου φιλη ειχε παντα καποια προβληματακια με την υγεια της, προσφατα ομως της ειπε η γιατρος της οτι πολυ πιθανον να εχει προωρη εμμηνοπαυση (ηλικια 24+κατι)που ισως δικαιολογει τα προηγουμενα. Ακομη δεν ειναι σιγουρο γιατι πρεπει να κανει αλλη μια εξεταση. Μακαρι η ερωτηση μου να μη χρειαστει απαντηση αλλα ειναι η εξης: ξερει κανεις τι παιζει με θεραπειες; Προφανως και θα ψαξουμε γιατρους και 2 και 3 και 4, αλλα η αληθεια ειναι οτι θα εκτιμουσα και μια αλλη αποψη (ετσι να υπαρχει) καθως οι γιατροι το υποψιαζονταν πανω απο 1μιση χρονο και θεωρησαν σωστο να μην ενημερωσουν τη φιλη μου...Οποτε δεν τους θεωρω και αυθεντιες!!! Εχω κανει και γω την ψαχτικη μου αλλα δεν τα βλεπω και τοσο αισιοδοξα τα πραγματα... Αυτα! Ευχαριστω!

Στα ιατρικά θέματα, 'μία άλλη άποψη έτσι για να υπάρχει' όχι μόνο δε χρειάζεται, αλλά μπορεί να είναι επικίνδυνη. Προφανώς θα ψάξετε με δύο και τρεις και τέσσερις γιατρούς, και ανάμεσα σε γιατρούς θα επιλέξετε, όχι ανάμεσα σε απόψεις. Μην ψάχνεις την άποψη που θα σε καθησυχάσει για να σταματήσεις να ακούς τις υπόλοιπες. Οι γιατροί προφανώς και δεν λένε όλα όσα υποψιάζονται πριν δουν αποτελέσματα εξετάσεων που επιβεβαιώνουν τις υποψίες, αυτό έλειπε. Αν έχεις πονοκέφαλο μπορεί να κοιμήθηκες στραβά ή να έχεις όγκο στον εγκέφαλο, δεν είναι δυνατόν να σου λένε κάθε φορά τι υποψιάζονται (οι γιατροί που το κάνουν αυτό συστηματικά ή τους ξεφεύγουν οι θεωρίες τους κρίνονται πολύ αρνητικά από τους ασθενείς τους). Ψάξου, αλλά όχι με 'απόψεις για να βρίσκονται'. Ψάξου για να βρεις τον καλύτερο γιατρό.

________________
6.


Γεια σου Λένα,
Έχω ένα πρόβλημα που δεν μπορώ να λύσω. Αύριο είναι τσικνοπέμπτη και είχα κανονίσει να την περάσω με τα παιδιά απο τη θεατρική ομάδα στην οποία συμμετέχω. Ωστόσο προχτές ένας φίλος (ο Κ) απο τη σχολή κάλεσε όλη την παρέα σπίτι του να ψήσουμε.. Έτσι το αρχικό πλάνο άλλαξε και αποφάσισα να πάω για λίγο στην θεατρική και να συνεχίσω με την παρέα μου.
Ενώ νόμιζα πως τα είχα κανονίσει σκάει καινούργιο νέο. Η κολλητή μου(η οποία έιναι καλεσμένη στου Κ) είχε απο πριν κανονίσει με μια άλλη φιλη της (τη Γ).. Λογω παρερμηνιών θεώρησε οτι είναι οκ να πει στη Γ να έρθει στον Κ. Όμως ο Κ δεν ξέρει τη Γ και δεν του αρέσει η ιδέα να κάνει τον ψηστη για αγνώστους. Έτσι η κολλητή μου κανονίζει να βγει με την Γ, όπως είχε κανονίσει αρχικά, και μου λέει αν θέλω να πάω.
Εγώ τώρα πρέπει να πάω στη θεατρική γιατί έχω δεσμευτεί να καθαρίσω. (και θα πάω νώρις). Επίσης ο Κ έχει αγοράσει φαγητά για όλους και αισθάνομαι ότι δεν είναι σωστό να μην πάω(η αποχώρηση της κολλητης μου θα προκαλέσει την αποχωρηση 4 ατόμων συνολικά αν δεν πάω ούτε γω). Απο την άλλη η συμπεριφορά του μου φάνηκε αγενής απέναντι στην κολλητη μου και υπερβολική. Γι'αυτό θα ήθελα να της δείξω εμπράκτως αυτή τη διαφωνία μου με τον Κ.
Η απόφαση που έχω πάρει τώρα είναι: 4-6 θεατρική, 6-9 στον Κ, 9 με όσο πάει με την κολλητή μου.. Μου μοιάζει κακή απόφαση γιατί θα κουραστώ, και δεν θα δω ουσιαστικά κανέναν. Νομίζω ότι όλη αυτή η ανάλυση είναι για να πω στον ευατό μου οτι είμαι σωστή απέναντι σε όλους.. Τι θα μπορούσα να κάνω; Δεν θα έπρεπε να με απασχολεί απλώς που θα περάσω καλά;

υγ Δεν τρολάρω. Αναγνωρίζω ότι το θέμα είναι ασήμαντο, αλλά το σκέφτομαι 5 ώρες τώρα και δεν ξέρω τι έχει προταιρεότητα..
υγ2 Επίσης θα έχει πλάκα να διαβάζω την απάντησή σου μήνες μετά-τσίκνα

Εδώ θα ήταν καταλληλότερο ένα εξέλ για να καλύψουμε το θέμα, για να βγει ένας αλγόριθμος που θα υπολογίζει όλες τις παραμέτρους. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής. Πιστεύω ότι πας εκεί που δεσμεύτηκες αρχικά, και δεν αλλάζεις πρόγραμμα επειδή νομίζεις ότι κάπου αλλού θα πέρναγες καλύτερα. Είπες ότι θα πας με τα παιδιά από την θεατρική ομάδα. Γιατί δεν πας με τα παιδιά από τη θεατρική ομάδα τότε, και γιατί είναι τόσο αυτονόητο για σένα ότι αφού ο Κ. είπε στην παρέα να ψήσει σπίτι του, πρέπει να πας και εκεί; Γιατί δεν σου περνάει καν από το μυαλό να πεις στο Κ και στον Γ και στον Δ 'ευχαριστώ για την πρόσκληση, αλλά έχω κανονίσει ήδη με τα παιδιά από τη θεατρική ομάδα;'


Νομίζω ότι αυτό που σε απασχολεί είναι όντως μόνο το πού θα περάσεις καλά, και γι' αυτό θέλεις να πας παντού, μήπως και χάσεις κάπου κάποια διασκέδαση. Επίσης, όταν θέλεις να είσαι σωστή απέναντι σε όλους, δεν είσαι σωστή απέναντι σε κανέναν.

________________
7.


Αγαπητή, τι πιστεύεις είναι αυτό που κάνει τους άλλους να πουλάνε ένα παραμύθι όταν είναι πασιφανές ότι δε χρειάζεται? Εν προκειμένω, ήταν ξεκάθαρο ότι θα έκανα σεξ μαζί του από το πρώτο ραντεβού. Γιατί δεν ήμουν κ σίγουρη ότι με ενδιέφερε ένα δεύτερο, ήθελα έτσι να περάσουμε καλά γιατί είχε κ πλάκα ο τύπος κ γιατί όχι? Μετά όμως, κ ακριβώς επειδή περνούσαμε καλά, το πράμα συνεχίστηκε. Χαλαρά, ήρεμα, με χιούμορ χωρίς αλληλοσπαραγμούς κ εκδηλώσεις τρυφερότητας κ υπερβολές. Κ άρχισε που λες ο τύπος τα πόσο ωραία είμαστε εδώ, κ να μου δίνει το κολλητό του στο τηλέφωνο ενώ μιλάμε γιατί ήθελε να πει ένα γεια (!), κ να κανονίζει για διήμερα, κ να με κοιτά με τις ώρες, κ εχω πάθει μαζί σου κ τέτοια... κ λέω: ρε λες? Ωραια περνάμε, ταιριάζουν κ τα γούστα μας, καλό κ το σεξ... ας το δούμε λίγο πιο στενά το θέμα. Κ πάνω που λέω ε ναι γουστάρω πολύ ας χαλαρωσω το τειχος (στον εαυτο μου)... εξαφανιζεται! Άργησα, έλεγε μαλακίες, πάσχει από σχιζοφρένεια? Κανείς δε ξέρει... κ ούτε θα μάθουμε ποτέ. Ντάξει ζοριστηκα τις πρωτες μέρες αλλά εδώ ξεπεράσαμε άλλα κι άλλα εδω θα κολλησουμε. Τι ειχαμε τι χασαμε. Κ τώρα έτσι που στα γράφω καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει απάντηση... ούτε κ ερώτημα... καθένας λέει κ κάνει ότι νιώθει κ έχει ανάγκη για να είναι εντάξει μέσα του. Απλά το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι κλονίζεται η πίστη μου στους άλλους... κ θα ρθει καμιά μέρα που ότι λέει ο άλλος θα το εννοεί κ γω δε θα τον πιστεύω. Ειλικρινά άμα θέλετε μόνο ένα πράγμα πείτε το... μπορεί κ μεις αυτό να θέλουμε... μη λέτε διάφορες μπαρούφες γιατί μας βάζετε σε σκέψεις κ μετά μας λέτε κ κολλημένες. Ντάξει άνθρωποι είμαστε... συμβαινει κ να ξενερωσουμε. Κ αυτο... πειτε το. Γενικα παιδια...μιλάτε... απλά να ειστε ευθείς... οχι σαλτσες. Κ επειδη τελικά δν είχα ερώτηση... θα σου πω απλά ότι η στηλη σου είναι τέλειο υλικό για σειρά με αυτοτελή επεισόδια. Φιλιά, Τ.


Δεν ρώτησες, αλλά θα γράψω κάτι σαν απάντηση: μερικές φορές αυτοί που πουλάνε παραμύθι δεν έχουν ως στόχο την εξαπάτηση του άλλου, αλλά του εαυτού τους. Τους αρέσει η ιδέα του έρωτα, και την πουλάνε μόνοι τους στον εαυτό τους. Μετά βρίσκουν κάτι άλλο να τους ενθουσιάσει: κάποιον άλλον, η τον καθαρισμό προσώπου, ένα μπαρ που άνοιξε.
Δεν χρειάζεται να χάνεις την πίστη σου στους ανθρώπους, ή μάλλον, δεν χρειάζεται να βασίζεσαι σε κάτι τέτοιο. Οι 'άνθρωποι' δεν είναι ένα πράγμα, δεν έχουν προδιάθεση για το ένα ή για το άλλο, και αν είχαν και είχαμε τρόπο να αποδείξουμε ότι οι άνθρωποι γενικώς αξίζουν την πίστη μας, δεν θα είχε απαραίτητα κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα στη δική σου ζωή. Εσύ γνωρίζεις κάποιες δεκάδες, εκατοντάδες ίσως ανθρώπους, δεν μπορείς να βασίζεσαι σε μια γενική πίστη, ούτε μπορείς να είσαι έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα. Μπορείς μόνο να είσαι εντάξει απέναντι στον εαυτό σου και στη συνέχεια, απέναντι στους άλλους. Μπορείς να είσαι περήφανη που δεν έχεις προδώσει και δεν έχεις κοροϊδέψει, και μπορείς να είσαι ήρεμη που έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες. Μπορείς να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις, για να ξεπερνάς τις αναποδιές, όπως ακριβώς έκανες τώρα. Αν έχεις πίστη στις δυνάμεις σου και δεν φοβάσαι να ανοιχτείς, κάποτε, ίσως σύντομα, ίσως και αύριο, θα αναγνωρίζεις τα μεγάλα λόγια από μακριά.


63

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4 Οι διαταραχες προσωπικοτητας ειναι πολυ πιο κοινες απο οτι νομιζεις, απλα ο καθε ανθρωπος τις εχει σε διαφορα επιπεδα. Μην βλεπεις τον εαυτο σου σαν κατι που ο αλλος θα εκοβε περα αμα γνωριζε καλητερα. Η οριακη διαταραχη προσωπικοτητας οπως και ολες οι διαταραχες προσωπικοτητας ειναι 50% γεννητικες και 50% αναπτυσονται απο το περιβαλλον σου. Που σημαινει οτι δεν φταις εσυ καθολου για αυτο που εισαι.Πολλοι ανθρωποι εχουν χαμηλη αυτοεκτιμηση και το αντιμετωπιζουν διαφορετικα. Πρεπει να αρχιζεις να βλεπεις τον εαυτο σου σαν καθε αλλον ανθρωπο με τα κοπλεξ και τις ανασφαλειες του. Πρεπει να μαθεις να αγαπας τον εαυτο σου οπως εισαι τωρα και γι'αυτο που εισαι. Μην θετεις την αξια σου βαση σε το τι κανεις καλα. Πρεπει η αγαπη για τον εαυτο σου να ερχεται εσωτερικα. Ξερω πολλα ατομα που δεν ειναι καλοι σε τιποτα αλλα λατρευουν τον εαυτο τους! Και καλα κανουν.Αυτο που πρεπει οπωσδηποτε να συνεχισεις ειναι την ψυχοθεραπεια αυτο θα σε βοηθησει να βαλεις καποια πραγματα στην σειρα και να καταλαβεις απο που προερχεται ολο αυτο. Να σιωπησεις τις φωνες που σε βαζουνε κατω η τουλαχιστον να τις παρατηρεις και να μην τις πιστευεις. Ενα τελευταιο που θα σου προτεινα ειναι να πας σε γκρουπ γιατι ετσι θα δεις οτι δεν εισαι μονη σε αυτην την παλη. Κουραγιο να να προσεχεις τον εαυτο σου.
Μια και λέμε για τσιγγουνιές από πρώην ακούστε και αυτό:Ένας πρώην μου, ο οποίος ήταν πολύ πλούσιος, όσο καιρό τα είχαμε και πήγαινα σπίτι του, μαγείρευε για τον ευατό του και δεν μου πρόσφερε, απλά τον έβλεπα να τρώει (με τον καιρό είχα μάθει να πηγαίνω φαγωμένη για να μη ζηλεύω). Όταν μία φορά μου έκανε το πιο ακριβό δώρο που μου είχε πάρει ποτέ (ένα ρολόι swatch) μου δήλωσε ότι επειδή είναι ακριβό θα μετράει και για τη γιορτή μου και για τα Χριστούγεννα. Κάποτε που είχαμε πάει για Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, έκλεισε στο Μακεδονία Παλλάς, χωρίς να με ρωτήσει αν συμφωνώ, για να κάνει φιγούρα σε φίλο του που έμενε απέναντι από το Ξενοδοχείο, εγώ υπέθεσα ότι, αφού δεν με είχε ρωτήσει πρώτα θα το πληρώσει (ο ίδιος ήδη δούλευε σαν γιατρός και εγώ ήμουν φοιτήτρια ακόμα) και όταν του πρότεινα τυπικά να πληρώσω, μου ζήτησε τα μισά λεφτά ακριβώς...! Το πιο εξευτιλιστικό όμως ήταν που ενώ δεν είχα ιδιαίτερα χρήματα όμως για να αγοράζω ρούχα, αφού σπούδαζα ακόμα, είχε ανοίξει την ντουλάπα της αδερφής του που είχε άπειρα ακριβά ρούχα και μου τα έδειχνε, το ένα μετά το άλλο για να δώ τι ρούχα πρέπει να αγοράζω και εγώ. Αυτός ο άνθρωπος είναι σήμερα ψυχίατρος, τρομάρα του...
...κι εσύ του είπες "Πόσα θες να μας τρελάνεις;" και τον παράτησες μπροστά στην ανοιχτή ντουλάπα να σκέφτεται σοβαρά το ακριβές ποσόν. Το καλύτερο μας το φύλαγες για το τέλος, πάντως! Στης τρέλας τον ανήφορο, κανέλα και γαρύφαλο :)Δωράκι έξτρα καλοκαιρινό από τη φοιτήτρια: δύο κουβαδάκια."Τα κουβαδάκια σου και σ'αλλη παραλία, γιατρέ μου. Ευτυχώς για σένα, η άμμος είναι δωρεάν (ακόμη)"Σκέφτηκα κι άλλα, αλλά ας μείνω σ'αυτά τα ολίγα!
Δυστυχώς όταν ήμουν 23 ετών δεν είχα ούτε το θάρρος, ούτε τα αντανακλαστικά να τον βάλω στη ΄θεση του. Χρόνια μετά, τον ξανασυνάντησα, ένα μεθυσμένο βράδυ, και του είπα, με πολύ θυμό, πολλά που με είχαν ενοχλήσει σε αυτόν. Και ένιωσα μια πληρότητα, που μέχρι και σήμερα με κάνει να χαμογελάω (και θα χαμογελούσα περισσότερο αν θυμόμουν όλα όσα του είπα, αλλά είμουν αρκετά ζαλισμένη)
@ κανέλα και γαρύφαλο: χαίρομαι για σένα που σου δόθηκε η ευκαιρία να βγάλεις το θυμό από μέσα σου και να νιώθεις πλέον ήρεμη. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Όπως έχει πει και η Μάγια Αγγέλου, μια ποιήτρια που εκτιμώ πολύ: "H πίκρα είναι σαν τον καρκίνο. Τρώει το σώμα που την φιλοξενεί. Αλλά ο θυμός είναι σαν τη φωτιά. Τα εξαγνίζει όλα." Και γενικότερα μιλώντας, προσωπικά είμαι υπέρ του να μην καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Βγάλτε τα από μέσα σας να πάνε στο καλό! :)))@Nandja: έτσι, ακριβώς! Let the Sunshine in ♥☺♫☼
2.ειχα και εγω μια φιλη που μου ελεγε ολη την ωρα "εχεις 1 ευρω (να συμπληρωσω να παρω αυτο π.χ) γιατι εχω 20ευρω?" και αλλα τετοια παρομοια.Παντα το εδινα αλλα μεσα μου ελεγα γιατι ρε κοπελια το 20ευρω θα το κορνιζαρεις?3.επαθα deja vu με αυτη την ερωτηση εχει ξαναπαιχτει νομιζω.Αρνουμαι να πιστεψω οτι υπαρχουν πολλοι!
1:να τους γραψεις στα παλια σου τα παπουτσια.αν ησουν αντρας θα σου ελεγα να τους γραψεις αλλου.περνα εσυ καλα και ασε να κλαιγονται οι αλλοι.και εγω θα ηθελα να μενω μονος αλλα λογω οικονομικων δεν μπορω
#7καταλαβα καλα οτι απο την οχυρωση περασες στο γκρεμισμα του τειχους σε ενα και μοναδικο ραντεβου, η εστω σε καποιο δευτερο?αν ναι, εσυ εχεις το προβλημα, οχι αυτος.δεν σημαινει οτι σε κοροιδευει καποιος που εκφραζεται με ενθουσιασμο και οσυ δινει και τον φιλο να σου πει ενα γεια. εσυ το περασες για προταση γαμου? μπορει να ενοιωσε ετσι, πραγματικα. χαρουμενος, ενθουσιωδης, ειδικα αν στα ειπε πριν το σεξ, αλλα την επομενη ειχε κατι πιο ενδιαφερον να κανει.
σε άλλα νέα ξέρω κοπέλα που πέρασε από την οχύρωση στο γκρέμισμα του τείχους μετά από ενα μήνα ραντεβού και ο τύπος ενώ έδειχνε ενθουσιασμένος μετα της είπε bye bye. Και γενικά δεν είναι τείχος αλλά σεξουαλική πράξη μεταξύ ενηλίκων το 2015.
συμφωνω, αλλα εφοσον ειναι μονο σεξ (και οντως ειναι) ας μην το αντιμετωπιζουν μερικες σαν υποσχεση γαμου, γιατι μονες τους δημιουργουν το μπλεξιμο...
#6αναγνωριζεις οτι το θεμα ειναι ασημαντο, αλλα δεν αναγνωριζεις οτι δεν ειναι τσικνοπεμπτη αυριο....προφανως οτι ηταν να γινει, εγινε...μα κι εσεις, μην στελνετε κατεπειγουσες ερωτησεις για ασημαντα θεματα, αφου ξερετε οτι υπαρχει ντιλει...
#4τον εμετο, τον αποθηκευεις? ελα, θε μου...ρωτας για επιμερους συμπεριφορες σου η δυσκολιες σου, ενω εχεις μια συγκεκριμενη διαγνωση που χρειαζεται θεραπεια.πιθανον με την σωστη θεραπεια να μπουν και πολλα αλλα που σε δυσκολευουν, στην θεση τους.
#3συζητα το ανοιχτα.δεν σηκωνει περιστροφες το θεμα.ειναι 7 χρονια, οχι 7 μηνες για να δικαιολογηθει οτι την μια δεν ετυχε, την αλλη δεν βολεψε.πρεπει να σου εξηγησει πως το σκεφτεται και γιατι το αποφευγει.ξεκαθαρα , ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ.κι αν καταληξει οτι δεν του αρεσουν αυτα με τα μπερδεματα και τα "πεθερικα" προ του γαμου, να του θυμισεις οτι αυτος μια χαρα στρογγυλοκαθισε στο δικο σου οικογενειακο περιβαλλον.μηπως ειναι τιποτις παρακατιανοι και ντρεπεται για εκεινους?? (μανταμ σουσου)
Franny, αυτό σκέφτηκα και εγώ. Μάλλον οι γονείς του είναι λίγο...παράξενοι. Πάντως και να μην γνωρίσει τους γονείς του, εμένα μια χαρά μου ακούγεται. Ξέρεις τι προσόν είναι να μην έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου; Αν τους γνωρίσεις μην στέλνεις μετά παραπονάκια.
#3 διαβάζοντας την ερώτηση μέχρι τη μέση ένιωθα ότι την εχω ξαναδιαβασει (έτυχε και σε άλλον άραγε), ίσως να υπήρχε παρόμοια παλιότερα... Από τη μία λες:"Ελα όμως που εκείνος δεν με έχει συστήσει ποτέ στους γονείς του, οι οποίοι δεν ξέρουν καν την υπαρξή μου. Γενικά έχουν πολύ καλές σχεσείς, μιλάνε στο τηλέφωνο πολύ συχνά, οπού πηγαίνει σε άλλο δωμάτιο από αυτό που είμαι, μην τυχόν και βήξω και με ακούσουν, και πηγαίνει και τους βλέπει όποτε μπορεί." Πηγή: www.lifo.grΔεν το καταλαβαίνω αυτο! δηλ οι γονείς του νομίζουν ότι στο εξωτερικό μένει μόνος του; Αυτό δεν το εχεις συζητήσει με τον φίλο σου; όταν πάει σε άλλο δωμάτιο δεν τον εχεις ρωτήσει γιατι; Στη συνέχεια λες:Μια- δυο φορές μου έχει προτείνει να πάμε μαζί στο πατρικό του, αλλά αισθάνθηκα οτί το λέει πιο πολύ επειδή πρεπει. Πηγή: www.lifo.grάρα ξέρουν την υπαρξή σου...και γιατί δεν πήγες; πώς θα ξέρεις αργότερα ότι στο πρότεινε επειδή το ήθελε και όχι επειδή πρέπει; πώς τα ξεχωρίζεις;
#4 Συμφωνώ σε ό,τι είπε η Α μπα. Σχετικά με την τελευταία ερώτηση, ήθελα να πω ότι δεν είναι για όλους εύκολα. Την πρώτη φορά που έφτιαξα μακαρόνια, δεν τα ανακάτεψα και βγήκαν ένα ενιαίο κομμάτι. Ήμουν ενήλικη όταν έγινε το περιστατικό. Ακόμα καίω κάποια φαγητά. Στο μάθημα της ζωγραφικής στο σχολείο, η καθηγήτρια αφού είδε τη ζωγραφιά μου, με ρώτησε αν ήμουν το παιδάκι με το πρόβλημα στο χέρι. Της είχαν πει ότι εκείνη τη χρονιά ένα παιδί είχε πρόβλημα.Προφανώς δεν ήμουν το παιδάκι. Παρόλ' αυτά ως ενήλικη, επειδή μου άρεσε η ζωγραφική παρακολούθησα μαθήματα.Και για να μην υπάρχουν απορίες, δε φανερώθηκε κανένα κρυμμένο ταλέντο. Έχω κι άλλες τέτοιες ιστορίες και στις περισσότερες είμαι ενήλικη. Πλέον τις αποδέχομαι και γελάω. Το πως θα αντιμετωπίζεις όλα αυτά που σε απασχολούν θα το βρεις με τη βοήθεια ειδικού. Δεν προσποιούμαι ότι καταλαβαίνω ακριβώς πως αισθάνεσαι ή ότι έχω περάσει ίδιες καταστάσεις. Κυρίως δεν είναι ο στόχος μου να σου πω ότι πρέπει να το αντιμετωπίσεις με τον τάδε τρόπο, παρά μόνο ότι δεν είσαι μόνο εσύ που πρέπει να υπερ-προσπαθείς και χωρίς "χάρη". Τέλος, να ξέρεις ότι σ'αυτό που εσύ βλέπεις χάρη, αυτός που κάνει τη δραστηριότητα μπορεί να βλέπει ένα σωρό λάθη ή ατέλειες.
pasmi, πάνω σ' αυτό που αναφέρεις, ο ψυχοθεραπευτής Wayne Dyer λέει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε τις ατελείς ικανότητές μας, όχι απαραίτητα γιατί έτσι μόνο μπορούμε και να τις βελτιώσουμε (γιατί μπορεί να μη μας ενδιαφέρει να τις βελτιώσουμε - αυτό είναι θέμα απόφασης του ατόμου. Και από την άλλη, μπορεί, ακόμα και να το θέλουμε, ακόμα και να δουλέψουμε, πάλι να μην καταφέρουμε ποτέ να τις βελτιώσουμε.). Αλλά γιατί πρέπει οπωσδήποτε να μάθουμε, να δεχτούμε και σταδιακά να κατανοήσουμε ότι είμαστε όλοι ατελείς ως άνθρωποι. Και ότι οι ατέλειές μας είναι μέρος της φύσης μας, του εαυτού, της προσωπικότητας και άρα της γοητείας μας. Η αυτο-εκτίμηση δεν χτίζεται μόνο κοιτώντας τις υπεροχές των ικανοτήτων μας, αλλά κυρίως αποκτώντας τη δυνατότητα να κοιτάμε χωρίς αισθήματα κατωτερότητας τους τομείς στους οποίους δεν τα καταφέρνουμε και δεν κερδίζουμε επαίνους από τους γύρω μας. Ότι όπως ένα παιδί του λέμε μπράβο ακόμα κι όταν κάνει μια μουτζούρα σε ένα χαρτί αντί για ένα σπουδαίο σχέδιο, θέλοντας να το επιβραβεύσουμε για την απόπειρά του να δημιουργήσει κάτι (έστω εντελώς ασήμαντο) και όχι να το αποθαρρύνουμε και να το γεμίσουμε ανασφάλειες - και αυτο το κάνουμε χωρίς να περιμένουμε ότι αργότερα θα γίνει καλός ζωγράφος -, έτσι και για τον εαυτό μας οφείλουμε να μην υποτιμούμε την κάθε μας προσπάθεια ανεξαρτήτως επιτυχίας ή αποτυχίας, αλλά να την χαιρόμαστε και να είμαστε περήφανοι για αυτήν. Εμείς βάζουμε τα δυνατά μας και κάνουμε ό, τι καλύτερο μπορούμε τη δεδομένη στιγμή γιατί αυτό επιθυμούμε και μας εμπνέει. Η επιτυχία ή η αποτυχία του εγχειρήματός μας πολύ λίγο έως καθόλου πρέπει να μας απασχολεί.Varaw myges*, για τις ζημιές και τη γοητεία δεν ξέρω αν έχει πει κάτι ο επιστήμων. (lol) Αλλά υποθέτω ότι θα οφείλεται σε άλλου είδους αιτίες, όπως ελλειμματική προσοχή or something.
Απροσεξία ναι δεν χρειάζεται να το πει κάποιος ψυχίατρος! Αλλά γενικά έχω να προσθέσω ότι όσο λιγότερο αγχωνόμαστε όταν κάνουμε λάθη τόσο πιο πολύ βελτιωνόμαστε με τον καιρό. Γιατί και το άγχος από μόνο του αυξάνει τα λάθη.
#6 Νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι υπερκαταναλώνουν εμπειρίες, στιγμές, ανθρώπους, συντροφιές και στο τέλος δεν επικοινωνούν ουσιαστικά με κανέναν, ούτε βιώνουν τη ζωή τους συνειδητά. Και όλα αυτά για να ξεφύγουν από τον εαυτό τους.
#6 Αγαπητή εξαδέλφη, με το συμπάθειο αλλά είναι συνταγματικό δικαίωμα του Κ να μην θέλει ξένους στο τραπέζι του, για τον οποιοδήποτε λόγο θεωρεί σωστό. Αν διαφωνείς κάντο εμπράκτως και μην πας στον Κ λέγοντας του ότι θέλεις να είσαι με την κολλητή σου. Το να πας, να χλαπακιάσεις μπριτζόλες και μετά να του πείς: "Την κάνω γιατί θέλω να διαμαρτυρηθώ που δεν κάλεσες την Γ", δείχνει ότι ενδεχομένως να είσαι μεγάλο παρτάλι και να αναζητάς τσάμπα φαγητο. Πρέπει να ντρέπεσαι, εγώ ντρέπομαι για εσένα πάντως.
#6 Εγώ πάλι πιστεύω πως αυτοί που κάνουν αυτές τις πολλαπλές εξόδους στο βάθος βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι είναι πολύ κουλ και φοβερά περιζήτητοι και πασχίζουν να ικανοποιήσουν τους πάντες από φόβο κυρίως μήπως τους θυμώσουν και δεν τους ξανακαλέσουν ποτέ. Προσωπικά τσαντίζομαι αφάνταστα όταν μου το κάνουν αυτό!!!
Συμβαίνει συνέχεια. Έχω φίλους που συνέχεια είναι "κλεισμένοι" κάπου: πάμε τριήμερο εκεί; Δεν μπορώ έχω κανονίσει με τον Α. Έλάτε να μαγειρέψουμε; Δεν μπορώ έχω κανονίσει με τον Β. Πάμε για μπυρόνια; Δεν μπορώ έχω κανονίσει με τον Γ. Στο τέλος σε αναγκάζουν να τους ρωτήσεις ποιά μέρα ΔΕΝ έχουν κανονίσει για να κλείσετε ραντεβού να τους δείς....
Εντάξει αυτό το βρίσκω πιο ξεκάθαρο. Ίσως και να μη γουστάρου. Χειρότερο είναι να σε βάζουν στο πρόγραμμα των pr τους, γιατί πια δεν μιλάμε για φίλους.Αχ μωρέ μπάμε για καφέ αλλά 5-6 γιατί 6-7 θα πιω μπύρα με το Μήτσο και 7-8 θα πάω στην Καιτούλα να δω αν πέτυχε το χρώμα στον τοίχο.
Ξάδερφε αυτό που λες είναι άσχετο με την ερώτηση της κοπέλας και με αυτό που λέει η σουβλίτσα...έχεις σκεφτεί ποτέ ότι απλά δεν θέλουν να βγουν μαζί σου; γιατί δεν περιμένεις να σε καλέσουν αυτοί κάπου;
Εμένα δεν με πειράζει καθόλου! Πχ να μου πει μια φίλη να βγούμε νωρίς γιατί μετά έχει να πάει να δει το αγόρι της/ να πάει για νύχια κλπ. Ανθρώπινα είναι όλα. Νομίζω 2 ώρες για καφέ είναι πολύ οκ για να πεις τα νέα σου, δεν θα κάτσεις όλη μέρα! Όσο για το ποτό εγώ αυτό που κάνω συνήθως είναι να μιξάρω τις παρέες ή να φεύγω μόνη αν οι άλλοι είναι μεγάλη παρέα. Ποτέ δεν θα παράταγα φίλο στα κρύα του λουτρού.
Αγαπητά ξαδέλφια δεν συμβαίνει αυτό γιατί με καλούν και εμένα άνα διαστήματα. Απλά είναι του χαρακτήρα τους, κάνουν φίλους από το f/b και ενθουσιάζονται. Τι να πω τα σημεία των καιρών....
#2 δεν ξέρω αν παραβιαζω αρχή lenfou αλλά μου έχει τύχει παρόμοια ιστορία, στην δική μου περίπτωση είχε να κάνει με ρούχα. Η φιλη δανειζόταν συνέχεια ρούχα μου τα οποία δεν τα επέστρεφε ποτέ, η' τα επέστρεφε μετά απο μήνες. Τα θεωρούσε και λίγο χαρισμενα απο ενα σημείο και μετά. Ήμουν και λίγο ζώον εγώ και ντρεπόμουν να τα ζητησω πίσω...Όταν λοιπον ξυπνησα και για να την κάνω να καταλάβει της ζήτησα να μου δανεισει ένα μπλουζάκι της,μου το έδωσε με μισή καρδιά αλλά το επόμενο πρωι με πήρε τηλέφωνο να της το γυρησω γιατί ήθελε να το φορέσει επειγόντως! Αυτή καλά έκανε θα μου πεις, εγώ ήμουν τόσο καιρό κορόιδο.Εκεί που θέλω να καταληξω είναι οτι τέτοια ατομα αρέσκονται και βολευονται στο τζάμπα και μη τυχόν και τα ξεβολεψεις. Λειτουργουν μια χαρά για παρτη τους και τα θέλουν όλα δικά τους. Απο εκεί και πέρα βλέπεις αν αξιζει να συνεχίσεις να κανεις παρέα μαζί τους και πράττεις αναλόγως.
εμένα ανέκαθεν μου εκανε εντυπωση αυτο το θράσος. μαλλον οι ανθρωποι με το συγκεκριμενο χούι αντιλαμβανονται εστω και υποσυνειδητα που τους παιρνει να εχουν τη συγκεκριμενη συμπεριφορά και που οχι.
εμ κι εσυ, μισες δουλειες, κανεις!επρεπε να της πεις ¨πολυ ευχαριστως, να μου φερεις κι εσυ τις τρεις βαλιτσες ρουχα μου που ξεχασες να επιστρεψεις, να κανουμε ανταλλαγη αιχμαλωτων"...
#7 Αυτα προσπαθεις να τα ξεκαθαρισεις απο την αρχη. Για να ξερετε και οι 2 αν θελετε το ιδιο η οχι. Αυτο που εσυ οριζεις ως "παραμυθι" αλλες το οριζουν ως ειλικρινεις,καλες προθεσεις. Αν τον εφτυσες με τον τροπο σου(οχι οτι φταις,απλα αλλο ηθελες την δεδομενη στιγμη), δεν εχει λογο να επιμενει για καποια που δεν θελει το ιδιο. Μπορει αυτος να μην ηθελε κατι flu. Αστον να το βρει,δεν μπορουμε να πιεσουμε κανεναν να παλεψει για εμας οταν και εφοσον αποφασισουμε οτι αλλαξαμε γνωμη. Και με τον επομενο, ξεκαθαριστε το.Οχι πλαγιως,οσο πιο ευθεως παει.
#6 Εχω βρεθει ακριβως στην ιδια θεση. Ακριβως αυτο που λεει η Α,μπα:Οταν θελεις να εισαι σωστη απεναντι σε ολους δεν εισαι σωστη απεναντι σε κανεναν. Εχει σημασια ο λογος σου,γι αυτο πριν τον δωσεις σιγουρεψου πως ειναι αυτο που θες.Γιατι αν δεν ειναι αυτο που θες θα γυριζεις σπιτι και θα λες "ολα αυτα για να ειμαι συνεπης?". Και στην τελικη,αν δεν χαλαρωνεις με τις παρεες με ποιον θα χαλαρωσεις,με τον περιπτερα; Αν εχεις κανονισει,απλα πες "εχω κανονισει" και αν σου γκρινιαζουν οτι δεν εισαι ποτε διαθεσιμη πες "ελατε μαζι" η προσκαλεσε τους στο σπιτι οταν συμμαζευεις και εισαι με τις πυζαμες να δειτε μαζι "friends" . Απλο. Στην προκειμενη,αληθεια ελπιζω να βγηκες με την θεατρικη ομαδα και να μην εβαλες τον εαυτο σου σε αυτον τον φαυλο κυκλο.
να φωνάξει τους φίλους της όταν κάνει φασίνα; χαχαχα άλλο και τουτο! "Δεν προλαβαίνω να σε δω, έλα κάτσε στον μπιντέ να μου τα πεις όσο καθαρίζω τη χέστρα" Tragic.
#2 Εχεις πολλα δικια,αλλα θα σου προτεινω κατι: κανε μια συζητηση για αυτο το θεμα μαζι της. Μην πεις "μου τρως λεφτα" αλλα μιληστε για την οικονομικη σας κατασταση γενικα. Μπορει να περναει δυσκολα και παραλληλα να μην θελει να σε απογοητευσει λεγοντας σου οτι πια δεν μπορειτε να πατε στην αγαπημενη σου καφετερια,μονο στο παγκακι της πλατειας με θερμος στο χερι. Το εχω δει να συμβαινει. Προσπαθησε να μην κανετε πολυεξοδα πραγματα και ισως σταματησει ολο αυτο.Δεν λεω οτι φταις εσυ,προφανως και δεν φταις,απλα καθε νομισμα εχει παντα 2 πλευρες και αυτο που σου λεω το εχω δει να συμβαινει. Αν δεν σταματησει, μην ξανακερασεις η δωσεις και εξηγησε ευθεως και το γιατι!
Μπορεί να ισχύει αυτό που λες, μπορεί να είναι και από απλή τσιφουτιά. Έχω συγγενή που έχει ένα σωρό λεφτά και σπίτια και παρόλα αυτά κάθε φορά που έρχεται ο λογαριασμός κάνει το κορόιδο η' κρατάει τα ρέστα ενώ δεν πλήρωσε καν ο ίδιος. Θα μου πεις, ίσως έτσι γίνονται τα λεφτά και τα σπίτια!
Καταλαβαίνω κάποιον που επειδή ντρέπεται (κακώς, πιστεύω) να παραδεχθεί ότι δεν έχει λεφτά να βγει, προφασίζεται αρρώστιες, άλλες υποχρεώσεις κλπ.Αλλά να είναι κανείς πολύ περήφανος για να παραδεχτεί την οικονομική δυσπραγία, ενώ παράλληλα καταδέχεται να χρησιμοποιεί γελοία μέσα για να τσουρνέψει μερικά ευρώ... Άτομο που δίνει τέτοιον ορισμό στην αξιοπρέπεια αμφιβάλλω αν θα το ήθελα για παρέα, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης.
Αν κάποιος έχει οικονομικό πρόβλημα ειτε θα αρνηθεί την πρόταση, ειτε θα προτείνει εναλλακτικές.Μπορείτε απλά να κατσετε σπίτι,στο πάρκο με ενα καφέ, να πάτε για περπάτημα, αλλά να βγαινετε και να μη πληρώνει η' να μαζεύει τα ρέστα είναι ανεπίτρεπτη γυφτια. Πάντως πιστεύω οτι είναι μεγαλύτερος ο αριθμός των ανθρώπων που το κάνουν είναι γιατί έτσι έχουν μάθει παρά επειδή έχουν ανάγκη.Τουλάχιστον όσα άτομα ήξερα που το έκαναν δεν είχαν καμία ανάγκη εκτός αν θεωρείται ανάγκη το iPhone. Και για να τελειώσω με την εμπειρία μου απο τους τσιγγουνηδες γιατί έχω και πολλούς, πρώην αγόρι μιας φίλης μου και ευκατάστατος, οπου και αν πηγαίναμε δεν παρηγγελνε τίποτα για να μαζέψει λεφτά για Mercedes. Mια φορα δε, έφαγε,ήπιε και έφυγε με αποτέλεσμα να πληρωσω εγώ το μερίδιο του.Δεν ηταν μεγάλο το ποσό αλλα η κίνηση ηταν απαράδεκτη.Μη βγεις καθόλου φίλε μου αν είναι.
Το αποκλείω να συμβαίνει από περηφάνια ή ανάγκη. Δε λειτουργούν έτσι οι άνθρωποι που πραγματικά αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ή και εάν λειτουργούν έτσι, αυτό δεν οφείλεται στο οικονομικό τους πρόβλημα. Πάντως, οι ιστορίες με τους τσιγγούνηδες μετά από καιρό έχουν πλάκα. Θυμάμαι τον πρώην αρραβωνιαστικό συγγενή μου, που όταν έβγαιναν έπαιρνε 1 καλαμάκι (σουβλάκι), το οποίο πολλές φορές της πρότεινε να το μοιραστούν. Εάν έπαιρνε και με πίτα (μεγάλα γλέντια) ήταν σίγουρο ότι θα το έτρωγαν μισό-μισό. Στο δε σπίτι του που την είχε πάει, της έβγαλαν κάτι φρούτα και όταν τόλμησε να πάρει ένα δεύτερο σύκο την κοιτούσαν λες και είχε κατέβει από τον Άρη! Τα (αρκετά και σχετικά ακριβά) δώρα που του είχε κάνει το σόι μου βέβαια ούτε λόγος να τα επιστρέψει...
Varaw myges άστα να πάνε τον κράτησε για κανένα χρόνο σίγουρα. Την επόμενη μέρα αυτος μου ζήτησε συγνώμη που έφυγε και ξέχασε να πληρώσει αλλα φυσικά δεν έκανε κινηση να μου δώσει τα λεφτά.Μέχρι και η φίλη μου τον χαρτζιλίκωνε κάποιες φορές...Τελικά μετά που χώρισαν μάθαμε ότι την πήρε τελικά την Mercedes αλλά τέτοιος τσιφούταρος που είναι αμφιβαλλω αν θα την κινεί για να μη χαλάει λεφτά για βενζίνη.
Για μία ακόμη φορά, όπως και στην περίπτωση της φιλέ μινιόν κατσαρίδα, οφείλω να ομολογήσω ότι εντυπωσιάζομαι από την απεραντοσύνη της καλής διάθεσης της χίμαιρας!Εγώ, πάλι, θα τής έλεγα κάτι του στυλ: «Το ξέρω χρυσή μου πως θέλεις να μοιραστούμε τα χειλάκια μας, αλλά αν τυχόν είσαι φορέας λοιμώδους μονοπυρήνωσης και δεν το γνωρίζεις, εγώ τι φταίω να κολλήσω και να μου τρελάνεις τα αντισώματα; Ε; Ε; Ορίστε μας!»