Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όχι άλλη ειλικρίνεια

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όχι άλλη ειλικρίνεια Facebook Twitter
55


________________
1.


Α,μπα καλησπέρα. Θέλω να σε ρωτήσω τι γνώμη σου για κάτι. Είμαι 20 something και έχω παρατηρήσει πως όταν με κάποιο άτομο διατηρώ καθημερινή επαφή για πολύ καιρό, κουράζομαι από την κατάσταση αυτή κάποιες φορές.

Για παράδειγμα: με το φίλο μου που ήμασταν μαζί ένα χρόνο και μ'έπαιρνε τηλέφωνα κάθε μέρα (προφανώς και ήμουν ερωτευμένη μαζί του και μου άρεσε να μιλάμε κάθε μέρα) μετά από κανα εφτάμηνο, οχτάμηνο καθημερινής επαφής, αισθανόμουν μερικές φορές κάποια πίεση, χωρίς όμως αυτός να ήταν καθόλου πιεστικός, βαρετός ή κάτι άλλο. Τον ήθελα σαν τρελή αλλά ένιωθα την ανάγκη κάποιες μέρες να αποτραβιέμαι και λίγο. Επίσης, εδώ και κανά εξάμηνο τώρα, μιλάω καθημερινά και πάνω από μια φορά τη μέρα με την κολλητή μου φίλη. Δεν έχει σχέση με κάποιον ούτε κι εγώ (ίσως αν κάποια από τις δύο είχε, να μη συνέβαινε αυτό). Προφανώς και την υπεραγαπάω αλλά το καθημερινό σε τέτοιο βαθμό κάποιες φορές με πνίγει πάλι. Εκτός του ότι ενίοτε νιώθω πνιγμένη, αισθάνομαι και σα να θέλει ο άλλος να "ελέγξει" τη ζωή μου, κι επίσης νομίζω πως με την καθημερινή επαφή είναι ευκολότερο να βγουν στην επιφάνεια πολλές παραξενιές τις οποίες δεν έχω πάντα τη διάθεση να κουμαντάρω όλη την ώρα. Έχω τον τρόπο να αποτραβιέμαι πλέον, αλλά άλλο είναι αυτό που θέλω να σε ρωτήσω: πώς το βρίσκεις αυτό; μήπως είμαι στριμμένη και δε θέλω να δένομαι με άτομα; (έχω πολλούς φίλους γενικά) μήπως δε θα μπορέσω ποτέ να συνυπάρξω ολοκληρωτικά με κάποιον; Μ' αρέσει πολύ να έχω ανθρώπους στη ζωή μου και η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ τη μοναξιά πλέον πολύ (κακώς! θέλω να αλλάξει αυτό!) αλλά και οι καθημερινές ερωτήσεις "τι κάνεις; τι σχεδιάζεις να κάνεις σήμερα;" κλπ κάποιες φορές με κάνουν να αισθάνομαι παράξενα.- passenger

Δεν έχεις δει αυτό;



Δεν υπάρχει πρωτόκολλο συχνότητας επαφής με συνανθρώπους, ούτε κάποια επίσημη μέτρηση αφιέρωσης χρόνου σε συγγενείς, φίλους, συναδέλφους και λοιπούς συνανθρώπους για να βγει σκορ «φυσιολογικό», «πέρα του φυσιολογικού», «άριστα δέκα με τόνο», «κάτω του φυσιολογικού», «αχώνευτος άνθρωπος.» Για άνθρωπο που υποστηρίζει ότι θέλει την ησυχία του έχεις κάπως αμελήσει να περιφρουρήσεις τα όρια που λες ότι χρειάζεσαι. Πώς προέκυψε να μιλάς καθημερινά και μάλιστα δις με τη φίλη σου; Από μόνη της το έκανε; Προφανώς το ενθάρρυνες ή συμμετείχες, και όταν το εξασφάλισες, άρχισε να σε ενοχλεί η βεβαιότητα. Και για να πιάσουμε όλες τις πλευρές, πώς είσαι τόσο σίγουρη ότι οι άλλοι δεν αισθάνονται το ίδιο για σένα;


Δεν ξέρω τι φαντάζεσαι με την «ολοκληρωτική συνύπαρξη» αλλά δεν υπάρχει κάποια υποχρεωτική εγχείριση που ενώνει τα ζευγάρια μεταξύ τους και τα κάνει σιαμαία δίδυμα μετά το γάμο.


________________
2.


Καλή μου Α, μπα!, εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει, πες μου τι εννοεί ο (εκάστοτε) ποιητής όταν αναφέρεται στο "θεληματικό πηγούνι"; Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; Με τι μοιάζει αυτό το πηγούνι - έχεις καμία φωτογραφία/σκίτσο να δω κι εγώ γιατί το'χω χρόνια απορία;
Μαρία


Επιτέλους, μια εύκολη ερώτηση. Είναι το εξής:



Και με την ευκαιρία αυτής της ερώτησης, έμαθα κάτι που με σόκαρε βαθιά. Ο Ριτζ έφυγε από τη σειρά το 2012 και από τον Δεκέμβριο του 2013 τον υποδύεται αυτός:



Δηλαδή κάποιος θεώρησε ότι ο καινούριος είναι άξιος αντικαταστάτης αυτού


________________
3.


Πολυαγαπημένη Α,Μπα, θυμάμαι ότι κάποια στιγμή γινόταν πολύς λόγος εδώ για μπούκλες και ήθελα λοιπόν κι εγώ μια συμβουλή στο τεράστιο πρόβλημά μου. Έχω σπαστά μαλλιά (ναι, αυτό που δεν είναι ποτέ ίσιο και ποτέ μπούκλα) και δεν ξέρω τι να τα κάνω για να μη δείχνω σαν ξεμαλλιασμένη, ειδικά το καλοκαίρι που και το υποτυπώδες ίσιωμα που τους κάνω όταν τα στεγνώνω δεν αντέχει, γιατί ιδρώνω πάρα πολύ. Έχεις υπόψη (εσύ ή κάποιος άλλος) κανένα καλό τιπ για να πετύχω κάτι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη μπούκλα (από συμβουλή περιποίησης μέχρι πρόταση για χτένισμα, όλα δεκτά). Παίζει μήπως κανένα καλό σάιτ με συμβουλές για εμάς τις πολύπαθες σχεδόν-σγουρομάλλες;- Kika

Το κούρεμα πρέπει να είναι οπωσδήποτε σε σκάλες, δηλαδή τα μαλλιά πρέπει να είναι σε διάφορα μήκη και σε γενικές γραμμές να μην είναι πολύ μακριά, γιατί βαραίνουν και το χλιαρό αποτέλεσμα είναι πιο έντονο. Μην διστάζεις να τα κόβεις συχνά, και αν βρεις επαγγελματία που ξέρει να κόβει σγουρά μαλλιά θα δεις ότι δεν πρέπει να κόβονται κάθετα στην τρίχα, αλλά υπό γωνία. Σε κομμωτήριο που όλες βγαίνουν με ισιωμένα μαλλιά με ξανθές ανταύγειες δεν θα έχεις καλή τύχη. Μην ξαναπάς σε κομμωτήριο που σε ρωτάνε «γιατί δεν τα ισιώνεις». Μην νομίζεις όμως ότι όποιος ξέρει από μαλλιά που είναι πάρα πολύ σγουρά και πάρα πολύ ξηρά ξέρει τι να κάνει με τα σπαστά.


Μεγάλη έρευνα και πειραματισμός στον συνδυασμό σαμπουάν/κοντίσιονερ/styling. Είναι σημαντικό να βρεθεί τέτοια ισορροπία, ώστε τα μαλλιά να είναι καλά ενυδατωμένα αλλά ούτε σταγόνα παραπάνω. Συνήθως τα ειδικά προϊόντα που απευθύνονται σε ανθρώπους με μπούκλες είναι υπερβολικά βαριά και είναι κατάλληλα για πολύ ξηρά μαλλιά. Ανάλογα με την κατάσταση των μαλλιών είναι καλύτερο να κάνεις έναν συνδυασμό προϊόντων, όχι όλα απαραίτητα για «ξηρά» ή για «σγουρά» μαλλιά. Μπορεί να μην χρειάζεσαι καν προϊόν styling αν είναι σε καλή κατάσταση. Μπορεί να αρκεί ένα μαλακτικό που δεν ξεβγάζεται, μόνο για τις άκρες. Σκληρά προϊόντα όπως τζελ και αφροί υπόσχονται μειωμένο φριζάρισμα, αλλά κάνουν μαλλιά «κάγκελο.» Χρειάζεται ισορροπία.


Μην τα στεγνώνεις ποτέ μα ποτέ τα μαλλιά με πιστολάκι. Μην τα τρίβεις με την πετσέτα, χαλάνε οι μπούκλες. Μην αφήνεις την πετσέτα για πολλή ώρα, γιατί φριζάρουν. Το ιδανικό είναι να τους φέρεσαι με μεγάλη προσοχή για να μην χαλάσει το φυσικό σχήμα όσο είναι βρεγμένα –που είναι το ιδανικό που μπορούν να πάρουν- και να βάλεις ό,τι είναι να βάλεις μόλις μαζέψεις τα πολλά νερά και δεν στάζουν. Mετά περιμένεις να στεγνώσουν φυσικά χωρίς να τα πειράζεις με τα χέρια. Και τέλος, μην τα λούζεις κάθε μέρα.

________________
4.


Αγαπητή Α μπα γεια σου.
Θα ήθελα τη γνώμη σου για κάτι που μου συμβαίνει. Πριν τρία χρόνια είχα μια σχέση με ένα παιδί που ομολογουμένως ήταν λαχείο. Πρόλα αυτά δεν τσούλησε γιατι για να είμαι ειλικρινής με τρόμαζε ο παρορμητισμός του, αυτή η φόρα που είχε για τα πάντα. Εγώ φοβόμουν αυτός κουράστηκε να τον συγκρατώ και τέλος. Όλο αυτό το διάστημα έχω κάνει άλλες σχέσεις αλλά όταν εμφανιζεται η αλήθεια είναι ότι αποπροσανατολίζομαι για αρκετό διάστημα. Π.χ με βλέπει στο δρόμο και μου στέλνει ένα sms "μια μέρα θα σε παντρευτώ" και μετά εξαφανίζεται ξανά. Εγώ όμως τσιμπάω ακομα ρε γαμώτο και κολλάω πάνω από το κινητό για αρκετό διαστημα. Το προβλημά μου είναι ότι πιάνω συνέχεια τον εαυτό μου να απολογείται συνέχεια σε αυτόν τον άνθρωπο όταν θα με ρωτήσει για κάτι κακοπροαιρετο που μπορεί να άκουσε για μένα(ζούμε σε επαρχία οπότε καταλαβαίνεις).
Α μπα, τι μου συμβαίνει? Και τι συμβαίνει σε αυτόν τον χριστιανό?
Συγγνώμη για το μέγεθος της ερώτησης. Σου στέλνω την αγάπη μου-elamounte

Συμβαίνει ότι σου αρέσει ακόμα. Είναι τόσο δύσκολο να δεις το δάσος;

________________
5.


Αγαπητή Αμπα,
νιώθω ότι σαμποτάρω την σχέση μου! Βεβαια είναι ήδη σαμποταρισμένη λόγω υπερατλαντικής απόστασης, αλλα το πρόβλημα είναι ότι εγώ γκρινιάζω συνέχεια! Ψάχνω να βρω αφορμές ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι μου λέει ψέματα, ότι δεν εκφράζεται μπλα μπλα μπλα... Εκείνος υπερ-ψύχραιμος, με ηρεμεί συνεχώς και η αληθεια είναι οτι δεν μου δίνει πραγματικούς λόγους να γκρινιάζω. Νομιζω ότι το προβλημα ειναι η καχυποψια μου ότι κατι θα παει στραβα κ θα το προλαβω στην "γωνια".. Ψαχνω τροπους να χαλαρώσω από αυτή την κατάσταση, ωστε να βοηθησω την σχεση όχι να την σαμποτάρω! Τι να κάνω;;;;;;;;;;;;; Thanks Cat-y

Να βρεις να κάνεις κάτι που σου αρέσει, απαιτεί προσπάθεια, είναι δημιουργικό και σε κρατάει απασχολημένη με έναν τρόπο που μετά σε κάνει να νιώθεις καλύτερα με τον εαυτό σου. Ζητάς επιβεβαίωση, είναι πολύ κουραστικό αυτό για τον άλλον όταν είναι η μόνη πηγή. Δεν γίνεται να βασίζεσαι μόνο σε άλλους για να την πάρεις, πρέπει να δουλέψεις και μόνη σου. Αυτή η επιβεβαίωση είναι που θα σου κρατάει συντροφιά τις στιγμές που θα πανικοβάλλεσαι.

________________
6.


Δεν ξέρω καν αν αποτελεί πρόβλημα, αλλά τις τελευταίες μέρες το σκέφτομαι συνεχώς...

Έχω τρομερή αδυναμία στους γονείς μου κι αυτοί σε εμένα και τα αδέρφια μου. Αρκετές φορές έχω σκεφτεί ότι κάποια στιγμή θα φύγουν και μετά... τι; Νιώθω ότι χάνω πολύτιμες στιγμές μαζί τους, που κάποια στιγμή δεν θα μπορέσω να αναπληρώσω. Και φοβάμαι έναν κόσμο που δεν θα είναι αυτοί εκεί.

Και οκ, καταλαβαίνω εν μέρει ότι είναι ένα δείγμα ότι δεν έχω «ενηλικιωθεί» ακόμα, παρότι έχω φτάσει τα 24.

Παράλληλα με αυτό όμως, νιώθω και ότι πνίγομαι σε αυτή τη σχέση. Τον τελευταίο χρόνο ζω μακριά τους και παρότι μου λείπουν τρομερά, προσπαθώ να κόψω αυτήν την ανάγκη να τους έχω παντού δίπλα μου.

Τα 'χω τόσο μπερδεμένα στο κεφάλι μου, που κάποιες φορές τους απομακρύνω για μέρες, για να δω πόσο «αντέχω».

Που σταματάει το φυσιολογικό σε όλο αυτό; Πως «κόβεται» η παθολογική αδυναμία, χωρίς να αφήνει κενό; Και τέλος πάντων, γιατί συνεχίζω να έχω εφηβικούς προβληματισμούς, κοτζάμ γαϊδούρα;- Λάιρα

Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει κανείς τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει από τον τρόπο που έχει μεγαλώσει. Από την άλλη, λίγες φορές είναι εντελώς απαραίτητο. Αν η σχέση που έχεις με τους γονείς σου δημιουργεί προβλήματα με τις σχέσεις σου με τους άλλους, τότε υπάρχει λόγος να ανησυχείς και να αναρωτιέσαι τι πρέπει να κάνεις (σε περίπτωση αδυναμίας ουσιαστικής σύνδεσης με άλλους, ίσως χρειάζεται ειδικός.) Αν μπορείς να δημιουργείς ανεξάρτητες, ισότιμες σχέσεις με άλλους ανθρώπους, φιλικές, ερωτικές και άλλες, πρέπει μόνο να συμφιλιωθείς με αυτό που είσαι. Δεν ξέρω γιατί τη λες παθολογική. Δεν λέω ότι δεν είναι, αλλά δεν αρκούν αυτά που λες για να μπει σφραγίδα «φυσιολογικό» και «μη φυσιολογικό».


________________
7.


Αγαπητή Α, μπα
Έχω ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό και διαβάζω τη στήλη σου. Καταρχάς να πω ότι το «Α, μπα» είναι τέλειο. Επίσης επειδή μ'αρέσει πολύ η στήλη ήθελα να στείλω και γω το δικό μου προβληματισμό. Σαν άνθρωπος είμαι απίστευτα ειλικρινής, ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτό που θα έπρεπε. Το καλό είναι βέβαια ότι δεν με παρεξηγούν εύκολα. Ίσως γιατί το κάνω με τσαχπινιά :) Με τα χρόνια προσπάθησα να το μετριάσω γιατί μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να δεχτούν την ωμή αλήθεια. Αλλά πραγματικά μερικές φορές δυσκολεύομαι. Εσύ τι πιστεύεις; Είναι σωστό να είμαστε ειλικρινής και να λέμε ότι σκεφτόμαστε;- :*

Αυτό που λες «ειλικρίνεια» για τους άλλους είναι η προσωπική, περιορισμένη, αδιάφορη, πολύ συχνά λανθασμένη και υποκειμενική άποψη που ξεφουρνίζεις χωρίς να λάβεις υπόψη σου τα συναισθήματα των άλλων και τους την τρίβεις στη μούρη, τις περισσότερες φορές χωρίς να σε ρωτήσουν.


Όλοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ, για πολλά χρόνια, μετά από πολλές συζητήσεις και αναλύσεις για να φτάσουμε σε σημείο να είμαστε σε θέση να ξεστομίζουμε κάτι που μπορεί να έχει κάποιο λόγο να ειπωθεί δυνατά.


Με λίγα λόγια, η ειλικρίνεια σου έχει λιγότερη αξία από αυτή που φαντάζεσαι και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που σε συμφέρει να δημιουργείς.


Ελπίζω να μη στενοχωρήθηκες με την απότομη απάντηση. Βλέπεις, είμαι κι εγώ ειλικρινής τύπος.

55

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
1. Πρώτα πρώτα προσδιόρισε τι τύπος μπούκλας ειναι τα μαλλιά σου και προσπάθησε να συμφιλιωθείς με το πως είναι πραγματικά τα μαλλιά σου. Δεν γίνεται να γίνουν πιο σγουρά ή πιο ίσια ή οτιδήποτε χωρίς να επιβαρυνθούν με κάποιο τρόπο. Δες εδώ http://www.naturallycurly.com/texture-typing και ψάξε ποιο curl pattern μοιάζει πιο πολύ με τα δικά σου (μπορεί να είναι και 2 τύποι μπούκλας-οι πρώτοι τύποι είναι τα σπαστά σαν τα δικά σου).2. Μην χρησιμοποιείς ποτέ πετσέτα, πάρε μια πετσέτα με microfiber ή ένα παλιό μπλουζάκι για να τυλίγεις τα μαλλιά σου. Ψάξε στο google πως γίνεται το hair plopping. Το καλύτερο βέβαια που μπορείς να κάνεις είναι να τα αφήσεις να στεγνώσουν φυσικά. Μην χρησιμοποιείς ποτέ πιστολάκι και αν πρέπει να το κάνεις μην ακουμπάς καθόλου τα μαλλιά σου μέχρι να κρυώσουν.3. Μην χρησιμοποιείς βούρτσες, πάρε μια ξύλινη αραιή χτένα ή πέρνα τα μόνο με τα δάχτυλα αφού τα λούσεις (μην τα χτενίζεις ποτέ όσο είναι στεγνά).4. Δοκίμασε να κάνεις μάσκες με ελαιόλαδο ή λάδι καρύδας.Γενικότερα όσο πιο πολύ αντιστέκεσαι στο πως είναι τα μαλλιά σου, τόσο θα σου αντιστέκονται και αυτά, προσπάθησε να τα ταλαιπωρείς όσο λιγότερο γίνεται. Υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως το co-washing, που έχουν σαφώς καλύτερα αποτελέσματα, αλλά εκεί θα πρέπει να κάνεις πολύ ψάξιμο για το τι θα ταιριάξει ακριβώς σε σενα, δεν είναι μια διαδικασία που θα αποδώσει με έτοιμες συμβουλές.
''Fofiko'';τι είπες τώρα; Πού τα θυμήθηκες; Τα θέλω τώρα! Δεν έχω βρει όμοιά τους τόσα χρόνια, μήπως κανείς; (που να έχει γεννηθεί πριν το '90, γιου νόου)
τα φοφικο τα βρηκα προσφατα σε ενα smart market.δεν ξερω ομως αν ειναι τα ιδια ή καποια παραλλαγη γιατι συγκρατηιηκα και δεν τα δοκιμασα(ακομα το μετανιωνω)
Οκ, εντυπωσιάστηκα! Ανεξάντλητο σάιτ, με υπέροχες συμβουλές και οδηγίες! Για να μην πω για τ' αποτελέσματα που βγάζει όταν κάνεις αναζήτηση co-washing! Τελικά, το έχω δοκιμάσει, χωρίς να ξέρω βέβαια τί είναι, αλλά δυστυχώς για μένα δεν είχε πολύ καλά αποτελέσματα, ίσως να πρέπει να πειραματιστώ με πολύ περισσότερα προϊόντα, καθώς η ρίζα έχει κάποια λιπαρότητα. Συμφωνώ απόλυτα με τη συμφιλίωση, ταλαιπωρήθηκα για χρόνια με πιστολάκια και ισιώματα και πρέσσες και βούρτσες. Τελικά, το πήρα απόφαση, ότι αυτό είναι το μαλλί μου, κι αφού πέρασα δυο τρία "δύσκολα" χρόνια πειραματισμού, μπορώ να πω ότι τώρα τα χαίρομαι ιδιαίτερα... Επίσης, χτένισμα μόνο μέσα στο ντους, όταν βάζεις το κοντίσιονερ, σε καμία άλλη περίπτωση.
Πραγματικά η απάντηση της "Α,μπα" στο νο.7 συνοψίζει πολύ εύστοχα αυτά που σκέφτομαι κι εγώ σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα.Γενικά, εκτιμώ πολύ την ειλικρίνεια στους ανθρώπους και προσπαθώ και γω να είμαι όσο πιο ειλικρινής μπορώ. Όμως άλλο πράγμα είναι η ειλικρίνεια, δηλαδή το να λες αυτό που σκέφτεσαι όταν σε ρωτάνε ή πάνω σε μια κουβέντα και άλλο πράγμα το να μιλάς χωρίς να "βουτάς πρώτα τη γλώσσα στο μυαλό σου", που λένε. Με άλλα λόγια, μερικές φορές πρέπει να σκέφτεσαι αν πρέπει να ανοίξεις το στόμα σου. Αν σου έρχεται μια σκέψη στο μυαλό και δεν την πεις, ή δεν την πεις τη συγκεκριμένη στιγμή και μπροστά σε συγκεκριμένο ακροατήριο, δεν σημαίνει ότι είσαι ανειλικρινής, αλλά ότι έχεις μια διακριτικότητα και μια ικανότητα να ξεχωρίζεις τι πρέπει να ειπωθεί και τι όχι υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Και αν δεν είσαι σίγουρος αν πρέπει ή δεν πρέπει να μιλήσεις, καλύτερα να σιωπάς, γιατί η σιωπή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Όλα τα παραπάνω βέβαια ισχύουν εφόσον αυτό που θα πεις δεν αφορά άμεσα εσένα ( εννοείται ότι αν κάποιος μιλά για σένα ή για ένα θέμα που σε αφορά προσωπικά, απαντάς όπως θες/μιλάς όσο θες), αλλά κάποιο κοντινό σου πρόσωπο που ενδεχομένως το αγαπάς κιόλας, ή κάποιον άλλον τέλος πάντων τρίτο, όπου το να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό περισσότερο καλό θα κάνει.
Θα έλεγε κανείς οτι η "ειλικρίνεια" είναι η διαδικασία κατα την οποία λές αυτό που πιστεύεις οτι είναι αλήθεια, οχι απαραίτητα την αλήθεια. Κάποιος ιδιαίτερα κακεντρεχής θα τόνιζε οτι σημαίνει απλά το οτι δεν προσπαθείς να παραπλανήσεις σκόπιμα τον άλλον. Αν η παρατήρηση είναι εύστοχη ή άστοχη είναι τελείως διάφορο και αδιάφορο απο την ειλικρίνεια. Μπορεί να είσαι ελικρινής τύπος, αλλά άνοιγε κάνα λεξικό να ξέρεις τί εννοεί ο άλλος όταν μιλάει, ναι;Κορίτσι μου, συνέχισε να είσαι ειλικρινής. Και η ειλικρίνειά σου έχει ακριβώς τόση αξία όση της δίνεις. Και παραπάνω να μη σου πω. Και αν κάνεις λάθος, να το παραδεχθείς ειλικρινά και ευθαρσώς. Αλλοίμονο αν χρειάζεται να χειρίζεσαι τους φίλους σου και τους ανθρώπους που αγαπάς. Γεμίσαμε ευαίσθητες τουλίπες.
#3 Παθούσα κι εγώ. Χαίρομαι που η εμπειρία μου συμπίπτει απόλυτα μ' αυτά που λέει η Α,μπα. Δυστυχώς, τα κομμωτήρια αυτά είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Πριν δυο μήνες, στις διακοπές, βρήκα ένα εντελώς τυχαία. Το κακό βέβαια είναι ότι βρίσκεται εκεί που ήμουν διακοπές, κι όχι εδώ που μένω, και τώρα που χρειάζομαι πάλι κούρεμα, δεν ξέρω τι να κάνω.... Ο τύπος αυτός μου έκανε το καλύτερο κούρεμα που μου έχουν κάνει ποτέ, έπιανε την τούφα, έκανε μια χρατς με το ψαλίδι, κι όταν το κατέβαζε, το μαλλί σχημάτιζε ένα ημικύκλιο. Είναι πολύ, πάρα πολύ φιλαριστά, μέχρι τον ώμο και στρώνουν σχεδόν χωρίς να κάνω τίποτα. Το σχεδόν είναι το δεύτερο σκέλος. Όντως η ισορροπία ανάμεσα στα προϊόντα είναι αυτό που χρειάζεται, ούτε πιστολάκια, ούτε ψαλίδια ούτε τίποτα. Από τα καλύτερα σαμπουάν-κοντίσιονερ που έχω δοκιμάσει για τα δικά μου μαλλιά, είναι όντως τα syoss το ροζ-φούξια που λέει smooth relax,τα elvive για μπούκλες της l'oreal και η μωβ σειρά του gliss (αν και νομίζω ότι αυτά τα σταμάτησαν). Από προϊόντα για styling, προσωπικά με βολεύει περισσότερο σε μορφή κρέμας, υπάρχει μια καλή στην πράσινη σειρά για μπούκλες της sunsilk, κι αλλη μια -πιο ακριβή-της faipa, στη σειρά citylife. Τα στραγγίζεις καλά, απλώνεις μικρή ποσότητα προϊόντος, γυρνάς ανάποδα το κεφάλι,τα "τσακίζεις"με τα χέρια,γυρνάς πάνω και δεν τα αγγίζεις για κάνενα λόγο, απλά περιμένεις να στεγνώσουν. Α, και αν δεν έχεις κάποια ευαισθησία, και δεν είσαι κρυουλιάρα, δεν πρόκειται να πάθεις απολύτως τίποτα, αν βγεις έξω ή κοιμηθείς με βρεγμένα μαλλιά. Τη φυσούνα όσες φορές την έχω δοκιμάσει, έχω βγει περίπου σαν αρσενικό λιοντάρι, με "χαίτη". Kι εδώ υπάρχει ένας πολύ απλός, ανώδυνος -και δοκιμασμένος- τρόπος για όμορφες, περιποιημένες μπούκλες για μια ειδική περίπτωση https://www.youtube.com/watch?v=CzJKdHglFck
#3: και τα δικά μου μαλλιά έτσι είναι. μετά από τόσα χρόνια αποτυχιών, φρούδων ελπίδων, αφρών και ισιωτικών, βρήκα τη λύση. άλλαξα χώρα και τώρα το μαλλί... τέλειο. σα να πηγαίνω κομμωτήριο κάθε μέρα!
Χαχαχα! Τώρα που το λες, βρε Αtsina, το έχω παρατηρήσει κι εγώ! Σαν πηγαίνω βόρεια το μαλλί ισιώνει (ειδικά από κεντρική Ευρώπη και πάνω) και σαν κατηφορίζω νότια εκείνο κατσαρώνει (η ρίμα της άτακτης τρίχας). Φτάνοντας στον Ισημερινό είμαι ένα δράμα, ένα παράταιρο afro look να γελάνε και οι μαϊμούδες! :) Γεωγραφία της τρίχας, lol.
#6Σήμερα διάβασα αυτό: http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/apopseis/elliniki-oikogeneia-otan-i-anagki-vaftizetai-agapi#.VEj6oPmsUTEΝομίζω δίνει μια απάντηση στους προβληματισμούς σου εξηγώντας τη δομή της σημερινής οικογένειας.Διαφωνώ με την Λένα γιατί αφού λες ότι η σχέση σας σε "πνίγει" είναι στα πλαίσια του παθολογικού-μη λειτουργικού. Κι αν κάτι είναι μη λειτουργικό, όσο δύσκολο κι αν είναι έχει νόημα να προσπαθήσεις να το αλλάξεις.Για μένα, η απόσταση από τους γονείς (όχι τόσο φυσική όσο συναισθηματική) είναι σημαντική για την ενηλικίωση. Κι όταν λέω απόσταση δεν εννοώ να κόβει κάποιος επαφές, να μην ζητάει συμβουλές, να μην ενδιαφέρεται για τους δικούς του, αλλά να μην εξαρτάται συναισθηματικά από αυτούς, να παίρνει αποφάσεις μόνος του, να ζει ως ξεχωριστός ενήλικας με δικές του ανάγκες και επιθυμίες και όχι ως "παιδί" των γονιών του.
#7 Θα παραφράσω λίγο Σωκράτη για να σου απαντήσω: είναι αυτό που ονομάζεις ωμή αλήθεια μια αντικειμενική αλήθεια(ο τάδε είναι 1.70ύψος) ή μια προσωπική αποψή σου(πχ ο τάδε είναι αλαζόνας?),είναι αυτό που λες θετικό και επικοδομητικό για τον άλλον?Έίναι αυτό που λες χρήσιμο ή ωφέλιμο για τον άλλον?Και θα προσθέσω μερικά ακόμα στοιχεία: Σου ζήτησε την αποψή σου?Σου αρμόζει με βάση την θέση και τον ρόλο να εκφράσεις τέτοια άποψη?Έχεις την γνώση για να εκφράσεις τέτοια άποψη?Πιστέυεις ότι μπαίνοντας στην θέση του άλλου καταλαβαίνεις τον άλλον ή απλά πως θα λειτουργούσες εσύ άρα πάλι καταλήγεις τον εαυτό σου?Σκέφτηκες ποτέ να τον ρωτήσεις-θες την αποψή μου πάνω σ'αυτό το θέμα?Τίθεται θέμα υγείας ή επείγουσας κατάστασης?Αυτό που θα πεις είναι σημαντικό γι'αυτόν ή είναι μια πληροφορία σημαντική για την δική σου πορεία η στάση?Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψην και βλέπωντας ότι δεν παραβιάζεις κατά συροή τα όρια του άλλου για να πεις ένα κουτσομπολιό που δεν αφορά και κάποιον πέρα απο σένα,προτίμησε την ειλικρίνεια.p.s.το σημερινό θα μπορούσε και να ονομάζεται ειλικρίνεια και τρίχες κατσαρές χαχα:-)
#4Και εγω διαφωνώ τελείως.Τα μαλλια μου είναι σπαστά και μου πανε καλύτερα μπουκλες.1. Κούρεμα με πολύ απαλό φιλάρισμα αλλιώς τα κάτω (μακριά) βαραίνουν και ισιώνουν τα πάνω (κοντά) μαζεύουν και βγαίνεις με φυσικό καπελάκι....2. Η περμαναντ κανει θαύματα αλλά με χοντρά ρόλει γτ αλλιώς θα βγεις αφρικάνα (sos οτιδήποτε είναι καλύτερο από το καμένο οπότε εάν έχεις βαφές κτλ να το αποφύγεις)3. Τζελ που το ψεκάζεις για μπούκλες με εχει βολέψει τελευταία αντί για αφρό κθώς δεν γίνονται μια κολλώδη μαζα τα μαλλιά4. Φυσούνα πάντα με το κεφάλι ανάποδα και το πιστολάκι σε χαμηλή σκάλα και στη χαμηλότερη θερμοκρασία5. Αν δεν βαριέσαι τα στεγνώνεις όπως όπως αφήνοντας λίγη υγρασία λίγο νωπά μην πλευριτωθείς) βάζεις ένα leave-on προϊόν και τα πλέκεις γαλλική. Το πρωί τα λύνεις και βγαίνουν καλύτερα και από κομμωτήριο. (Η άλλη λύση είναι να κάνεις μικρά "κοριτζιλάκια" με τσιπιδάκια αλλά με ενοχλούν προσωπικά όταν κοιμάμαι.... )YΓ Beauty site το κάναμε σήμερα το μαγαζί!
θα συμφωνήσω σε όλα.όσο για την περμανάντ που την έκανα μια φορά,με τα χοντρά ρολά εννοείται,λόγω της βαφής καταστράφηκαν πολύ οι άκρες και το χρώμα έκανε μήνες να στρώσει,οποτε δεν το συνιστώ καθόλου.
#1 Να είσαι απλώς μοναχική δεν μπορείς να το θεωρήσεις πιθανό;#3 Εντάξει κυρία Α,μπά μου, κι άλλες έχουν μαλλί Μαρία Σολωμού, αλλά δεν μας το τρίβουνε στη μούρη:p#4 Μήπως παίζει λίγο ο άλλος;#7 Άλλο να είσαι ειλικρινής και άλλο αυθάδης και αλαζόνας. Προσπάθησε να μην θεωρείς την γνώμη σου πανάκεια και να μπαίνεις στη θέση των άλλων.
#6: Αγαπητή Λάιρα, αχ σε καταλαβαίνω όσο δεν πάει αν κ δεν θα έλεγα ότι έχω τρομερή αδυναμία στους δικούς μου. Ίσως να περνάς μια φάση, μήπως έγινε κάτι αξιοσημείωτο και δεν είσαι εκεί κ θεωρείς ότι χάνεις πράγματα, ότι είσαι η μόνη έξω από το χορό; Ο φόβος του να τους χάσεις είναι απόλυτα φυσιολογικός νομίζω, όλοι τρέμουμε αυτή τη στιγμή, αλλά δεν μπορείς να αφήσεις αυτό να ορίζει τη ζωή σου. Εμένα με βοηθάει να σκέφτομαι ότι είναι καλά και χωρίς εμένα (το skype περίτρανα μου το αποδεικνύει) και απλά πρέπει να χαλαρώσω και όταν μπορώ να πάω να τους δω, αντίστοιχα να έρθουν κ αυτοί σε μένα. Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να τσεκάρεις πόσο "αντέχεις", μην καταπιέζεις τον εαυτό σου δεν νομίζω ότι κερδίζεις κάτι ούτε χρειάζεται να αποδείξεις τπτ σε κανέναν. Ήδη το ότι βρίσκεσαι μακρυά μόνο εξάρτηση δεν δείχνει. Να είσαι ο εαυτός σου κ όποτε νιώθεις ότι θέλεις να μιλάς με την οικογένεια σου να το κάνεις, στην τελική μόνο για την δική τους πραγματική αγάπη μπορείς να είσαι σίγουρη.
#3 Εγώ που έχω το ίδιο πρόβλημα, κάνω το βραδυ πριν τον ύπνοβμια γαλλική πλεξούδα (ή τρεις απλές, πίσω, δεξιά κι αριστερά, αν δε μπορείς να κάνεις γαλλική στον εαυτό σου) και κοιμάμαι με νωπό μαλλι, αφού έχω βάλει και αυτό το μαλακτικό που δε ξεβγάζεται στις άκρες, που λέει και η Λένα! Το πρωί που ξυπνάω και τα λύνω, θεά η δικιά σου! Λίγο απαλό άνοιγμα με τα δάχτυλα, λίγο αφρό μόνο, (αν θέλεις κι αυτόν, δεν είναι απαραίτητος) και έφυγες!!
#3 Διαφωνώ τελείως με την Α μπα. Φυσικά το μεγαλύτερο λάθος θα είναι να τα κόψεις σε σκάλες και φιλαριστά. Ακριβώς και εμενα ετσι ειναι τα μαλλια μου (ουτε ισια ουτε μπούκλες και φριζάρουν). Στην εφηβεία τα εκοβα φιλαριστα και ήταν μεγαλο λαθος και τα ταλαιπωρούσα. Τα τελευται 3 χρόνια τα μακρυνα (λίγο πιο κάτω απο τους ώμους, μιας κ δεν μακραίνουν ευκολα). Τώρα οι συμβουλές μου μιας κ το εχω ψαξει αρκετα το θεμα είναι:- προσπαθησε να καθαρίζεις την ψαλίδα 2-3 φορές το χρόνο.-το καλοκαιρι συνηθως τα μαζευω κοτσιδα γιατί έχω κ εγω αυτο το προβλημα με τον ιδρωτα που ανέφερες.-σχετικα με τις μπούκλες το παν είναι να έχεις καλό μηχάνημα για μπούκλες.-αυτό που αναφέρει η α μπα με το πιστολακι δεν παίζει. Μα καλά το χειμώνα δεν θα βάλεις θερμότητα, μα είναι κ θέμα υγείας. Δεν κάνει να κοιμάσαι με βρεγμένο μαλλί κ φυσικά δεν είναι εφικτό να περιμένεις να ξεγνώσεις μόνο του. Φυσικά δεν λεω να καις τα μαλλια σου καθε μερα με ισιωτικά κτλ αλλά αν χρησιμοποιείς καλά προιόντα που προστατεύουν απο την θερμότητα δεν έχεις πρόβλημα.-εγω τα ισιώνω μιας κ μου αρεσουν πιο πολύ ίσια από κατσαρά κ χρόνο με το χρόνο έχει γίνει πιο εύκολο μιας κ χρησιμοποιώ καλά προιόντα. Δεν είναι ακριβα. Αν πάρεις σαμπουαν με κερατίνη (ta gliss είναι πολύ καλά), βαζεις λάδι ή μεταξι τα βοηθα να μαλακωσουν και να μην φριζαρουν.-αν είναι μακρια μπορείς να κάνεις διαφορες πλεξίδες.Σου βάζω 2-3 λινκ που πιστευω θα σου φανουν χρησιμα: https://www.youtube.com/watch?v=yMGXOioi9NM&list=UUA4wgikjq6GN4ZDMVz3GVlghttps://www.youtube.com/user/LuxyHair/videos
Βασικά κι εγώ αυτό το ίδίο μαλλί έχω, μικρή είτε τα ίσιωνα είτε τους έβαζα αφρό για να σχηματίζονται οι μπούκλες. Αλλά προσωπικά βαρέθηκα και να ταλαιπωρούμαι και να τα ταλαιπωρό, και να τρέμω μόλις είχε υγρασία. Πλέον απλώς τα έχω αφήσει όσο μακρύτερα μπορώ. 1. Από το φυσικό βάρος, δε φουντώνουν, 2. Όπως και να είναι, όσο ακαθόριστο σχήμα και να πάρουν, στα πολύ μακριά μαλλιά δεν είναι ενοχλητικό. Το παίζεις "Γαλάζια Λίμνη" και έχεις ξεμπερδέψει. :) Αυτό βέβαια για το δικό μου στυλ. Για πιο κυριλέ στιλ, προτείνω κι εγώ μέτριο μήκος, κοτσίδες γαλλικές, και κότσους.Το δικό μου μυστικό είναι ότι τα χτενίζω μόνο πριν τα λούσω και ποτέ άλλοτε. Έτσι δε φουντώνουν, δεν ξεφορμάρονται (ακόμη περισσότερο) και δε λαδώνουν γρήγορα.
μιας και έχω και γω τέτοια απαίσια σπαστά μαλλιά θα συμφωνησω,τα ειχα σε σκάλες και ηταν χαλια.τώρα κάνω ένα πολύ μικροό φιλάρισμα με πολυ κοντινες σκαλες για να δώσει λιγο όγκο γιατι αλλιώς ειναι πεντε τρίχες όλες κι ολες.εγω δεν τα ισιώνω ποτέ γιατι δεν κρατάει και γιατί κάποτε που το εκανα τα έκαψα με το πολυ πιστολακι.βάζω αφρό και τα στεγνώνω με τη φυσουνα.μια καλη φυσουνα κανει θαυματα και δινει πολυ ωραιο σχημα στη μπουκλα.επισης αν τα ισιώνεις συχνά με τον καιρό χάνεται η φυσική μπούκλα και μετά είναι ακόμα χειρότερα στο φυσικό τους.η Loreal έχει ένα πολυ καλό προϊόν για να μη φριζάρουν τα μαλλιά,μόνο στα κομμωτήρια το βρίσκεις,σαν λαδάκι είναι αλλά δε λαδώνει καθόλου τα μαλλιά.Τα σαμπουάν με κερατίνη όντως κάνουν καλή δουλειά,εμένα με έσωσαν τα προϊόντα Syoss,με βόλεψαν απίστευτα.
Συμφωνώ και 'γω με τις περισσότερες συμβουλές σας. Διαφωνώ όσο δεν πάει με τη συμβουλή της Α, μπα για φιλάρισμα. Ως έχουσα σπαστό μακρύ μαλλί (πολύ μακρύ και πυκνό!) δε θα το συνιστούσα σε καμία - μακρυμαλλούσα, τουλάχιστον. Μια φορά έκανα το μοιραίο λάθος και τα έκοψα σε σκάλες και είχαν βγει μαλακία σκέτη - δεν ήξερα πώς να σωθώ. Το κανονικό φιλάρισμα σε μακρύ μαλλί χρειάζεται καθημερινό επαγγελματικό styling για να δείχνει περιποιημένο και ωραίο - αλλιώς πασχίζεις κάθε μέρα να το συγκρατήσεις μια έτσι μια αλλιώς, πότε με τσιμπιδάκια από τη μια και την άλλη, πότε πιάνοντας τα μισά, άλλοτε στερεώνοντάς τα πίσω από τα αυτιά και δε συμμαζεύεται... γιατί διαφορετικά φρίκη, δε στρώνουν με τίποτα. Αν όχι καθόλου, λοιπόν, ένα πολύ - πολύ - ελαφρύ φιλάρισμα ίσως είναι καλό.Περμανάντ έχω κάνει και με μεγάλο ρολό και με μικρό - προσωπικά με βόλεψαν και τα δυο. Βέβαια, μετά το πρώτο σοκ με το μικρό ρολό - γιατί τις πρώτες μέρες ήμουν σαν *white* magic woman· όταν όμως υποχώρησε το πολύ δυνατό κράτημα, οι μπούκλες συν το βάρος πήραν ένα σχήμα καλό και απέκτησα ένα πρακτικότερο μαλλί εκείνη την περίοδο. Με λίγο αφρό (ή και καθόλου) ήμουν έτοιμη κουκλίτσα.Τα προϊόντα Gliss επιβεβαιώνω ότι είναι καλά. Εγώ βλέπω θετική διαφορά στο μαλλί μου και με την απλή μάσκα από αυτή τη μάρκα, πράγμα που με καμιά άλλη μάσκα δεν έχω δει, απ' όσο θυμάμαι.Μόλις αγόρασα προϊόντα Syoss αλλά δεν τά 'χω χρησιμοποιήσει ακόμα. Διάβασα και εδώ καλά σχόλια, οπότε ωραία...Α! Και ακόμα ένα γενικό tip περιποίησης για μακριά σπαστά μαλλιά : Μην τα χτενίζετε ποτέ με βούρτσες ή χτένες. ΠΟΤΕ. Πάντα μόνο με το πέρασμα των δαχτύλων, απαλά και με προσοχή όσο μπορείτε και θά 'ναι μια χαρά. Οι βούρτσες και οι χτένες τους επιφυλάσσουν βάναυση μεταχείριση : άτσαλο σπάσιμο, βίαια τραβήγματα κλπ.Μικρό χτενάκι χρησιμοποιώ μόνο όταν θέλω να πετύχω όψη λείας επιφάνειας μπροστά, σε περίπτωση κότσου/κοτσίδας/πλεξίδας και άλλα σχετικά. Για κανέναν άλλον λόγο δεν τη συνιστώ.Και όχι καθημερινό λούσιμο, επίσης, - όπως επεσήμανε και η Α, μπα. Πολύ βασικό και αυτό.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΙΤΖ ΕΊΝΑΙ Ο ΡΟΝ ΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΣΟ ΣΤΟΥΣ PLAYER ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ "BABY COME BACK" ΗΜΑΡΤΟΝ ΠΙΑ. https://www.youtube.com/watch?v=Hn-enjcgV1oΜην τον ξαναπεί καμία σας Ριτζ.
Έχω πάθει πλάκα που έχει κάνει και πιο ενδιαφέροντα πράγματα από την Τόλμη και Γοητεία, (μ'έστειλες να ψάχνω στη wikipedia και στο YT μεσημεριάτικα) αλλά για εμάς θα είναι για πάντα ο ΡΙΤΖ!!!!1!!
Πραγματικά είναι αδικία για έναν καλλιτέχνη τέτοιου βεληνεκούς, να έχει ταυτιστεί στη συνείδηση του κοινού με ένα μικρό ρολάκι που έπαιξε στα νιάτα του.
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Ο ΡΟΝ ΜΟΣ ΕΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ "HARD TICKET TO HAWAII" https://www.youtube.com/results?search_query=hard+ticket+to+hawaii+movieοπου ανατινάζει και μια κόμπρα.
Ναι αλλά ο νηπιακός μου έρωτας (ο 1ος Θορν) ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε σε διαφήμιση του Μπαρμπα-Στάθη, όπου τον ταΐζανε φασολάκια και αρακά και έλεγε κάτι σαν "poly oreo", "poly kalo", δε θυμάμαι ακριβώς. Και δεν το βρίσκω και στο γιουτιούμπι.
@ Iris Prismatica Πρέπει να το βρεις. ΠΡΕΠΕΙ να το βρεις!! Αν τελικά το βρεις, στείλε μας το link ακόμα και σε ανυποψίαστο χρόνο! Αν ισχύει αυτό, ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΔΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΕΛΑΣΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΔΩΣΩ. Eγώ και μια παρέα μου θα το εκτιμήσουμε όσο τίποτα...
#7 Την "ωμή αλήθεια" δεν την κατέχει κανένας μας. Αυτό που έχουμε είναι οπτικές γωνίες και τρόποι λειτουργίας σε σχέση με την κατάσταση στην οποία ζούμε. Το να είσαι ειλικρινής στις απόψεις και τις σχέσεις σου είναι καλό (όπως το βλέπω εγώ), αρκεί, πρώτον να μην το κάνεις με σκληρότητα, δεύτερον, να μην το κάνεις με αλλαζονία (δηλαδή θεωρώντας ότι αφού αυτό βλέπεις, αυτό και συμβαίνει). Να το κάνεις με θάρρος (δηλαδή χωρίς να "κρατιέσαι" συνειδητά πίσω, από φόβο μήπως κάνεις λάθος ή παρεξηγηθείς), και με ενσυναίσθηση (δηλαδή να σκέφτεσαι πώς θα ένιωθες εσύ αν ήσουνα στη θέση του ανθρώπου στον οποίο μιλάς και άκουγες αυτά που πρόκειται να πεις) και όλα θα πάνε μία χαρά. Α, και βέβαια, πριν πεις την αλήθεια σου στον δίπλα, πρέπει να μπορείς να αντέξεις και το ειδικό βάρος της για τον εαυτό σου, χωρίς να την εμπλέκεις με την τιμωρητικότητα και την αυτοκατάκριση. Ευκολάκι, έτσι;#6 Για εμένα το "αφύσικο" εδώ είναι ότι η σχέση σου δημιουργεί τέτοιο άγχος. Θα κάνω μία υπόθεση, και θα υποψιαστώ ότι δεν είναι δικό σου άγχος, αλλά των γονιών σου, γιατί ακούγονται πολύ "γονεικά" αυτά που λες. Θα περίμενα από μία μητέρα να λέει "νιώθω ότι χάνω πολύτιμες στιγμές με το παιδί μου" ή "δε μπορώ να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς το παιδί μου". Αν είναι όντως έτσι, κατάλαβε ότι αυτό που "κουβαλάς" δεν είναι δικό σου, και μετά αναρρωτήσου ποιός είναι ο δικός σου φόβος που σε κάνει να υιοθετείς όλο αυτό. Μπορεί να είναι το υπαρξιακό άγχος του θανάτου, μπορεί ο φόβος του να είσαι ανεξάρτητη, μπορεί και κάτι που δεν το φαντάζομαι. Όμως, από τη στιγμή που θα καταλάβεις ότι οι αγωνίες των γονιών σου δεν οφείλουνε να είναι οι δικές σου, κουβαλάς αμέσως αμέσως το μισό βάρος...