Στο σημερινό ‘Α, μπα’: συμβιβασμός ή αθωότητα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: συμβιβασμός ή αθωότητα Facebook Twitter
36


________________
1.


α μπα μου,
δοκιμάζεις με ανθρωπους που δεν σου κανουν κλικ απο την αρχη? εννοω
ερωτικά. Αναφέρω πως είμαι άνθρωπος που θέλω οπωσδήποτε να μου αρέσει ο άλλος, οχι εμφανισιακά απαραίτητα, αλλά κάτι να μου βγάζει..θεωρώ ότι στα πρώτα ραντεβού( το πολυ 5) καταλαβαίνεις αν σου βγάζει κάτι, εσυ τι πιστεύεις?Τι να το κάνεις αν ο άλλος έχει καλή δουλειά, χαρακτήρα κλπ αλλά δεν σου βγαίνει...κατα τη γνώμη σου,δίνεις ευκαιρία και περιμένεις μήπως σου βγει στην πορεία? είμαι κοντά στα 40 και αναρωτιέμαι, γιατί κι οι σχέσεις με αυτούς που κάτι μου έβγαζαν δεν προχώρησαν. Μήπως να δοκίμαζα λοιπόν να μπαίνω σε σχέσεις και με ανθρώπους που στην αρχή δεν??γιατί θέλω να κάνω ένα παιδί αν βρώ τον κατάλληλο σύντροφο και οι πιθανότητες μειώνονται με τα χρόνια λόγω ηλικίας.

Και κάτι ακόμα: πειράζει που σε αυτή την ηλικία θέλω να ερωτευτώ και δεν μπορώ να ξεκινήσω μια σχέση συμβατικά χωρίς να θέλω πολύ τον άλλο? Ψάχνω πάρα πολλά? Σκέφτομαι σαν αλλοπαρμένη ανώριμη έφηβη?

Μέχρι που συμβιβάζεσαι? Πολλές ερωτήσεις, το ξέρω..

Εκτιμώ πολύ τις απόψεις σου και αναμένω εναγωνίως απαντήσεις.

Με έχεις βοηθήσει πολύ με τις απαντήσεις σου, σε ευχαριστώ από καρδιάς!!- to compromise or not?

Πιστεύω ότι πιστεύεις ότι αυτός που θα είναι κατάλληλος σύντροφος (σύζυγος, μελλοντικός πατέρας) δεν γίνεται να είναι σέξι. Για να το πω αντίστροφα, έχεις διδάξει τον εαυτό σου (και σύμφωνα με τις Γραφές, δηλαδή τα κλισέ αισθηματικά τραγούδια και τα φτηνά περιοδικά) να πιστεύει ότι σέξι είναι: το αντίθετο από σένα, το άγνωστο, και ιδανικά, το απρόσιτο, δηλαδή, τελικά, το ακατάλληλο. Αν καταφέρεις να ξεμπλέξεις το κουβάρι, δε χρειάζεται να συμβιβαστείς σε τίποτα. Καλά ξεμπερδέματα.

________________
2.


Λένα μου, είμαι λίγο πριν τα 37 με πολλές εμπειρίες στη ζωή μου. Θα΄ θελα να κάνω ένα παιδί με έναν υπέροχο άνθρωπο με τον οποίο είμαι μαζί σε μια σχέση που δεν μετράει ούτε ένα χρόνο. Όμως δεν εργάζομαι κι εκείνος έχει ήδη ένα παιδί. Του το έχω πει δειλά, σαν επιθυμία μου, εκείνος μάλλον ελπίζει να το ξεχάσω ... Πώς να χειριστώ το όλο θέμα;- Φωτεινή

Με ορθολογισμό.

________________
3.


Πόσο περίεργο είναι να νιώθεις ότι πολύ κοντινά σου άτομα σε κουράζουν και σου ρουφάνε την ενέργεια (δεν ξέρω πώς να το εκφράσω σωστά) σε σημείο που όταν τους συναντάς ή επικοινωνείς με οποιονδήποτε τρόπο, να νιώθεις μετά ότι έχεις εξαντληθεί; Μπορούν να σου το κάνουν οι άλλοι αυτό; Ή είναι ένδειξη ότι έχεις μετατραπεί σε άτομο αδιάφορο και αντικοινωνικό; Φταίει η κουραστική δουλειά (που δεν έχεις την πολυτέλεια να αφήσεις και λες πάλι καλά που υπάρχει); Δεν ήμουν έτσι παλιότερα. Τι να κάνω για να βελτιώσω τα πράγματα;- παραξενεύομαι

 

Να προσπαθήσεις να ενστερνιστείς το δεδομένο ότι δεν είναι δική σου ευθύνη να περνάνε καλά οι άλλοι μαζί σου. Οι συναναστροφές θέλουν δούναι και λαβείν. Αν δεν τραβάνε και οι άλλοι το κουπί, δεν είναι παρέα για διασκέδαση (ίσως να έχουν άλλα χαρίσματα).


Φταίει, φταίει, αυτό που φταίει είναι ότι όπως και τα εγκεφαλικά μας κύτταρα, η ενέργεια μας δεν είναι απεριόριστη, αντιθέτως, μειώνεται με τα χρόνια. Ευτυχώς, κερδίζουμε σε κριτική σκέψη – αν έχουμε παίξει τα χαρτιά μας σωστά.

 

________________
4.


Α μπα καλησπέρα ,
Διαβάζω τη στήλη σου κ τις υπέροχες πραγματικά απαντήσεις που δίνεις κάθε φορα, οπότε μπήκα κ εγω στον πειρασμό να σε ρωτήσω κατι που με απασχολεί.
Θεωρώ ,μετα από πολλες δυσαρεστες εμπειριες που εζησα στο παρελθον , κυριως στον συναισθηματικο τομεα, ότι τωρα πια , είμαι αρκετα συνειδοτηποιημενη στο τι θέλω κ τι δεν θελω από τον αλλον ( τον μελλοντιικο συντροφο μου).
Θεωρεις ότι είναι ευκολο να τα τηρησω κ σε πραξεις ? ( γιατι στη θεωρια είμαι μανουλα δε το συζητω!!)... Μεχρι τωρα καλα τα καταφερνω, ισως γιατι χωρισα πριν 3 μηνες από μια χαλια σχεση, δεν με πολυενδιαφερει να ξαναμπω αμεσα σε σχεση,, οποτε εχω καθαρο μυαλο να μπορω να δω τα σημαδια στους αλλους ( αυτά που δεν μ αρεσουν). Αν όμως, λεω αν... βρεθει καποιος που πραγματικα μ ΄αρεσει, αραγε ποσο θα τηρησω αυτά που εχω υποσχεθεί στον εαυτο μου ? Να μπορω επιτελους να κανω μια ισορροπημενη κ υγιης σχεση?? Ειμαι αρκετα δοτικη παναθεμα με, όταν είμαι σε σχεση κ ο άλλος το χρησιμοποιει μια χαρα. Αυτό όμως δεν θελω να ξανασυμβει..., πρεπει να βρω τη χρυση τομη , πως το καταφερνει κανεις αυτό??
Συγνωμη για το σεντονι κ αν σε ζαλισα κ περιμενω με αγωνια την απαντηση - βοηθεια σου.
Ευχαριστω-Faithα


Έχεις κάνει ό,τι μπορούσες να κάνεις. Αν παράλληλα δεν παραμελείς και τα προσωπικά σου ενδιαφέρονται και προσέχεις την εξωτερική σου εμφάνιση και την εσωτερική υγεία, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να ελπίζεις να είσαι και τυχερή.

________________
5.


Αγαπητή Λένα,
Πιστεύεις ότι η κλασική ιστορία του "και ζήσαν αυτή καλά" εφαρμόζεται ποτέ στην πραγματικότητα; Πιστεύεις ότι υπάρχει έρωτας-αγάπη-όπως-θες-πες-το που μπορεί να κρατήσει για πάντα ώστε ένα ζευγάρι να είναι μια ζωή μαζί, πιστοί και αγαπημένοι, επειδή όντως το ήθελαν και όχι απο φόβο μην μείνουν μόνοι στα 50 τους ή από συνήθεια ή watever;
Προφανώς και ο μέσος όρος της ανθρωπότητας έχει διαψεύσει για τα καλά αυτήν την ιστορία (λέω ως παιδί χωρισμένων γονιών και με τρεις κολλητές παιδιά χωρισμένων γονιών) Απλά θα θελα να μάθω την προσωπική σου γνώμη για το αν υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Να περνάς καλά-lucky strike

Οι στατιστικές είναι χρήσιμες μόνο στους επιστήμονες. Σε κάθε διακριτή ζωή είναι άχρηστες. Αν θέλεις να οργανώσεις τη ζωή σου, δεν έχουν σημασία. Μην σε απασχολεί αν είναι πολλοί ή αν είναι λίγοι αυτοί που δε χωρίζουν (το δείγμα σου είναι περιορισμένο σε σημείο ανέκδοτου έτσι κι αλλιώς) αλλά να σε απασχολεί αν εσύ προσωπικά θέλεις στα σίγουρα να βρεις κάποιον με τον οποίον θα κάνεις την απαραίτητη δουλειά που απαιτείται ώστε α) να τον αναγνωρίσεις, όταν τον δεις και β) για να μείνεις για πάντα μαζί του.

________________
6.


Αγαπητή Α, μπα,

Νέα Υόρκη ή Σικάγο; Για 2 χρόνια και μετά βλέπουμε.- Ζωρζ

________________
7.


Αγαπημένη Α. μπα

Μήπως ξέρεις γιατί πολλοί όταν θέλουν να πληρώσουν τον καφέ τους, λένε στο γκαρσόν και τη σύστασή του: π.χ. "Κράτησε, σε παρακαλώ έναν φραπέ σκέτο". Παίζει ας πούμε να πιστεύουν ότι ο φραπέ γλυκός θα είναι άλλη τιμή; Τί φάση;

(ΥΓ Όσους φίλους μου έχουν αυτή τη συνήθεια, τους έχω ρωτήσει, αλλά κανείς δεν παραδέχεται ότι το κάνει. Μου απαντούν τύπου : "Άντε, μωρέ δεν το 'πα έτσι-σου φάνηκε" και τέτοια). -εγώ.

Πολύ ενδιαφέρουσα κοινωνιολογική παρατήρηση. Γνώμες;


(Νομίζω ότι κι εγώ το κάνω!)


36

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
Καταπληκτική φώτο στην #5. Ποια βρίσκει και μας δίνει;Στην φωτογραφία έχουμε τον Jack να τρώει μια φέτα καρπούζι ή μια φέτα καρπούζι να τρώει τον Jack? Είναι στα νιάτα του, τότε που παιζόταν πολύ το πακ μαν.Η απάντηση στην lucky strike είναι θαυμάσια. Κάτι ακόμη αν είναι από τα παιδιά που δεν μοιράζονταν τα παιχνίδια της/του ακόμη και μέσα στο σπίτι τότε μόνο "και ζήσανε αυτοί καλά" δεν θα ρθει αλλά πιο πιθανό το "χωρίσανε και αυτοί άσχημα". Πάντα δώσε προσοχή στην μητέρα/πατέρα για να έχεις κάποιο παραθυράκι στο μέλλον, πως θα είναι μετά 30 χρόνια το πιθανό ταίρι.Αν πάλι δώσεις μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες τότε δύσκολα να συμπληρώσεις την σχέση. The enemy of the good is the perfect
#6. Καλύτερα στη Νέα Υόρκη Ζωρζ, για δύο χρόνια και μετά βλέπεις...(κάποιος έπρεπε να του πει κάτι τόση ώρα του καημένου του Ζωρζ, γιατί θα "έμεινε μαλάκας" με την απάντηση της Α, μπα.)
#6Κάνε road trip. Γιατί αυτό που καταλαβαίνω εγώ από τη μηδενική σοβαρότητα (λόγω των μηδενικών δεδομένων) της ερώτησης, είναι ότι ψάχνεις κάπου να πας ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ. Αλλιώς απλά δεν ξέρεις τα στοιχειώδη βήματα για να πάρεις μια απόφαση, γιατί αν νομίζεις πως είναι μόνο θέμα πόλης, είσαι γελασμένος. Και πιθανότατα 15.
#7 Ο καφές με γάλα ονομάζεται "cappuccino", ο χωρίς γάλα "espresso", ο παγωμένος καφές "freddo", ο φραπέ πίνεται με εβαπορέ ή χωρίς, ο κάθε ένας από αυτούς πίνεται σκέτος,μέτριος,γλυκός ή "γαλακτομπούρεκο"(έχω ακούσει και το "...με 6 κουταλιές της σούπας ζάχαρη"). Σε ορισμένες καφετέριες υπάρχουν καφέδες με ποτό ή με σιρόπι μέσα.Για το κάθε είδος,υπάρχουν ειδικές χρεώσεις. Συνήθως, τα επιπλέον υλικά δεν χρεώνονται-καλό είναι να ρωτάμε.Ως σερβιτόρα,δεν εξοικειώνομαι με τον πελάτη αν μού διευκρινήσει τον καφέ, εξοικειώνομαι από την συχνότερη συναναστροφή. Ή από την ώρα που παίρνω την παραγγελία. Τις πιο πολλές φορές νομίζω πως ξέρει ο σερβιτόρος ακριβώς τί να χρεώσει στο κάθε τραπέζι, αλλά και να μην ξέρει, ένα "χρεωσέ μου ένα φραπεδάκι" αρκεί. Τώρα,γιατί επιμένουμε να διευκρινίζουμε, δεν ξέρω. Ή ελληνική νοοτροπία, ή για να συνδέσει ο σερβιτόρος την φυσιογνωμία μας με το "σκέτος" ("όχι γλυκός"!)Έτσι,ακόμα και αν δεν έχω ιδέα πώς λένε τον πελάτη, θα σκεφτώ "ο μελαχρινός με τις μπούκλες πίνει σκέτο καφέ" .
#1 Θεωρώ πως όλα ξεκινούν από την χημεία.Ναι,στην πορεία παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα και οι άνθρωποι γνωρίζονται καλύτερα διαμορφώνοντας συναισθηματικούς δεσμούς,οι οποίοι ίσως μια μέρα να οδηγήσουν και στην έλξη, αλλά γιατί να περιπλέκουμε τα πράγματα, ενώ μπορούμε εξ αρχής να επιλέγουμε τον άνθρωπο που θα βάλουμε στο κρεβάτι μας,με βασικό κριτήριο την επιθυμία να τον βάλουμε εκεί; Θέλω να πω,τόσοι άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω. Ξεκινώντας από το "ο άνθρωπος αυτός δείχνει πολύ γοητευτικός", μπορούμε να πάμε και στο "με αυτόν τον άνθρωπο θα κάνω παιδί".Αν ξεκινήσουμε από το "δεν με ελκύει,αλλά ίσως μια μέρα.." στηριζόμαστε σε ένα "ίσως μια μέρα". Δεν πιστεύω ότι και ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος θα χαιρόταν αν μάθαινε πως δεν σε τραβάει ερωτικά,αλλά τον βρίσκεις κατάλληλο μόνο εκτός κρεβατιού. Μην χάνεις χρόνο κάνοντας σχέσεις με ανθρώπους που δεν σε ενδιαφέρουν ερωτικά.Αν θεωρείς ότι αξιζει τον κόπο,δώσε έμφαση στην εκτός σχέσης γνωριμία σας. Αν σε τραβήξει τότε,καλώς. Αν όχι,κάνε σχέσεις με άτομα που και σού ταιριάζουν και σε ελκύουν. Καλή τύχη!
#1 Συμβιβάζεσαι όπου και όσο θες εσύ, μέχρι εκεί που εσύ αντέχεις, εγκρίνεις και θεωρείς ότι σε ωφελεί. Τί ερωτήσεις είναι αυτές που κάνετε σε άλλους; Κάποιος/α άλλος/η θα σου πει ποια είναι τα δικά σου όρια σε προσωπικούς συμβιβασμούς; Σοβαρολογούμε; Ναι, σ' αυτό το σημείο σκέφτεσαι σαν αλλοπαρμένη ανώριμη έφηβη, παρά τα σαράντα σου χρόνια.Αν εννόησα σωστά την άλλη ερώτηση, αναρωτιέσαι εναγωνίως εάν υπάρχει πιθανότητα να σου προκύψει ερωτικό ενδιαφέρον για έναν άντρα, που ναι μεν εκτιμάς αλλά αρχικά δε σε ελκύει σεξουαλικά, μετά το πέρας κάποιου χρονικού διαστήματος γνωριμίας και επαφής μαζί του; Απάντηση : Όλα είναι πιθανά σ' αυτή τη ζωή... (το πόσο είναι αυτή η συγκεκριμένη εκδοχή λιγότερο ή περισσότερο πιθανή ειδικά για εσένα και με ποιους όρους, μάλλον θα έπρεπε το ξέρεις εσύ μέχρι τώρα)Διαφωνώ με την απάντηση της Α, μπα. Διότι ακόμα κι αν είναι έτσι, δεν έχει κανένα νόημα να σου πει κανείς τι θα έπρεπε να θεωρείς sexy, ή γιατί και πως θεωρείς sexy το α ή το β στοιχείο ή συνδυασμό και όχι κάτι άλλο. Αυτά τα θέματα (βλ. έλξη, έρωτας, πάθος κλπ.) απλά προκύπτουν είτε είναι δομικά είτε στοιχειακά. Δεν επιδέχονται τέτοιου είδους προβλέψεις, διδαχές, συμβουλές, σχεδιαγράμματα. "πειράζει που σε αυτή την ηλικία θέλω να ερωτευτώ και δεν μπορώ να ξεκινήσω μια σχέση συμβατικά χωρίς να θέλω πολύ τον άλλο?"Aν δεν πειράζει εσένα, ποιός νοιάζεται αν πειράζει την Α, μπα, εμάς ή τον γείτονα;"Ψάχνω πάρα πολλά?"Ναι, πού είναι το κακό; Δικές σου απαντήσεις πρέπει να δώσεις σε όλα αυτά, αν ακόμα δεν το κατάλαβες.#4 Οι θεωρίες που ενστερνιζόμαστε δεν υπάρχουν για να μας ποδηγετούν αλλά για να μας κινητοποιούν ορθότερα είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά, ανάλογα. Οπότε η σύγκρουση μεταξύ θεωρίας και πράξης, που φοβάσαι, απηχεί περισσότερο την ελλιπή πείρα σου, παρ' όλες τις πολλές (δυσάρεστες) εμπειρίες σου. Πιθανά την ανώριμη προσέγγιση και αξιοποίηση των τελευταίων. Ο τρόπος για να είσαι πιστή στις θεωρίες σου, αγαπητή φίλη, είναι απλούστατος : Να τις ενστερνίζεσαι ή να τις πιστεύεις· και όχι να τις αναμασάς ή μόνο να τις αναπαράγεις τόσο στη σκέψη σου όσο και προφορικά. Κατ' αυτήν την μάλλον απλή μέθοδο, ακόμα κι αν η πραγματικότητα δεν προσφέρεται για την εφαρμογή τους, θα σου είναι πιο εύκολο : α) Να βρεις ίσως τρόπους να το κάνεις να συμβεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο - να επιβάλλεις δηλαδή την ουσία της θεωρίας σου στο ως έχει περιβάλλον σου, ακόμα κι αν υπάρξουν απώλειες και αναγκαστείς να πληρώσεις το τίμημα για τη διαφορετική οπτική και επιλογή σου μέσα σ' αυτό. β) Ενδεχομένως να αναθεωρήσεις τις απόψεις και τις θέσεις σου αν κρίνεις ότι επειδή είναι πρακτικά ανεφάρμοστες πρέπει να προβείς σε αυτή τη συνειδητή παραχώρηση ή τη δημιουργική μεταβολή - να ζυμωθούν δηλαδή εκ νέου η θεωρητική σου στάση με τις εξωτερικές συνθήκες και να παράγουν κάτι διαφορετικό που θα είναι πιο λειτουργικό και γι' αυτό καλύτερο για 'σένα. γ) Να διανοίξεις καινούργιους δρόμους στη ζωή με τα θεωρητικά όπλα ανά χείρας από την αρχή - δηλαδή, να χρησιμοποιήσεις όσα σου δίδαξε η μέχρι τώρα ζωή σου για να τα ανατρέψεις με την νέα σου θεωρητική υπόσταση και να μεταμορφωθείς σε έναν άνθρωπο που πολύ μικρή σχέση έχει με τον παλιό εαυτό και την προηγούμενη (ερωτική, εν προκειμένω) ζωή του (κυρίως με την πρότερη αντίληψη και την αντιμετώπισή του απέναντί της). Με λίγα λόγια, να δημιουργήσεις την δική σου ξεχωριστή προσωπική πραγματικότητα - και όποιος αντέξει ή γουστάρει σε αυτήν. Τέλος, πιστεύω ότι η αυτοπεποίθηση βοηθάει τόσο στα αποτελέσματα της προσωπικής ανασκόπησης όσο και στην επικοινωνία του στίγματος του κάθε ατόμου. Επίσης, το άγχος δεν βοηθάει. Η ερωτική ζωή δεν είναι διαγώνισμα. Περισσότερο σα μια ενδιαφέρουσα βόλτα δες την, που άλλες φορές έχεις ξαναπεράσει από το ίδιο μονοπάτι και άλλες είναι εντελώς άγνωστες οι περιοχές· άλλες φορές ξαναβαδίζεις στον ίδιο δρόμο αλλά με καινούργιο βλέμμα και γι' αυτό όλα φαίνονται και προσλαμβάνονται διαφορετικά κλπ... Και, βέβαια, μεγάλη σημασία έχει με τι παρέα βολτάρεις κάθε φορά...
#1 Λενα μου- διαβαζω και ξανα- διαβαζω την ερωτηση και ειλικρινα δν μπορω να καταλαβω πως εβγαλες το συμπερασμα οτι: Πιστεύω ότι πιστεύεις ότι αυτός που θα είναι κατάλληλος σύντροφος (σύζυγος, μελλοντικός πατέρας) δεν γίνεται να είναι σέξι. " Για να το πω αντίστροφα, έχεις διδάξει τον εαυτό σου (και σύμφωνα με τις Γραφές, δηλαδή τα κλισέ αισθηματικά τραγούδια και τα φτηνά περιοδικά) να πιστεύει ότι σέξι είναι: το αντίθετο από σένα, το άγνωστο, και ιδανικά, το απρόσιτο, δηλαδή, τελικά, το ακατάλληλο" . Η κοπελα, αν εχω καταλαβει σωστα σε εχει ρωτησει - ζητησει την τοποθετηση σου στην ζητημα: δν μου αρεσει εξωτερικα ομως συμπαθω τον χαρακτηρα του- εχει καλη δουλεια κτλ, να προχωρησω ή οχι, να το προσπαθησω, δωσω μια ευκαιρια ή οχι- διοτι η ηλικια που εχω με πιεζει και επιθυμω να κανω οικογενεια. Εσυ Λενα μου τι πιστευεις σχετικα?Κρινω πως το σχολιο σου ηταν λιγο επιθετικο και αδικο για την κοπελα της ερωτησης.Γλυκοφιλω σε..
Αυτό που πιστεύω, το έγραψα. Αν προσπαθήσεις να συγκρατήσεις την αυθόρμητη αντίδρασή σου επειδή δεν σου άρεσε ο τόνος της απάντησης, ίσως δεν διαφωνήσεις τόσο με το περιεχόμενό της.Αυτό που πιστεύω είναι ότι έχουμε διδαχθεί τι είναι ερωτικό και τραβηχτικό (από τα μέσα, από την δυτική κουλτούρα) και έχει θολώσει την δική μας, προσωπική, αυθόρμητη κρίση, κι ας νομίζουμε ότι είναι ένα μυστήριο ποιον βρίσκουμε τραβηχτικό. Δεν είναι. Αλλιώς δε γίνεται να φτάσεις τα 40 και να ρωτάς πώς θα γίνει να βρεις κάποιον που είναι κατάλληλος για σένα και τραβηχτικός ταυτόχρονα - και να μην έχεις βρει ούτε ΕΝΑΝ που έχει και τα δύο.
#5. Ξέρεις πόσοι προέρχονται ως παιδιά από αγαπημένη πατρική οικογένεια με αγαπημένους μεταξύ τους γονείς και οι ίδιοι ως μεγάλοι έχουν βιώσει διαζύγια και χωρισμούς... πολλοί.Η ευτυχία ή η 'αποτυχία' στις σχέσεις και στους γάμους, όπως και οι χωρισμοί δεν είναι κληρονομική ιδιότητα. Σήμερα οι σχέσεις είναι πολύ πιο προσωπικές και άρα είμαστε πιο ελεύθεροι, τόσο στο να επιλέξουμε με ποιον επιθυμούμε να σχετιστούμε, όσο και να (συν)διαμορφώσουμε το μεταξύ μας χώρο, που λέγεται σχέση. Και σήμερα υπάρχουν πολλά ζευγάρια αγαπημένα και δεμένα. Συχνά όμως δεν τα 'βλέπουμε' γιατί θεωρούμε αγάπη και έρωτα, τα πάθη και τα λάθη και κάθε τι άλλο μας φαίνεται βαρετό, ανούσιο και συμβατικό.
#7Επειδή μιλάω χαμηλόφωνα, πολλές φορές ο σερβιτόρος δε έχει ακούσει σωστά την παραγγελία και λέγοντάς του τι να κρατήσει, του την επαναλαμβάνω για να σιγουρευτώ ότι την άκουσε.Αν το πω,αφότου τον έχω πιει και ξέρω ότι δε με άκουσε, του τη λέω έτσι εμμέσως. Ότι δηλαδή εγώ τον ήθελα σκέτο τον φραπέ κι εσύ μου τον έφερες πετιμέζι.Όταν παραγγέλνω σε takeout, το λέω στον τύπο που κρατάει το ταμείο και σε εκείνον που φτιάχνει τον καφέ και πάλι για λόγους εξασφάλισης, ότι έστω ο ένας τον άκουσε σωστά.Απλούστατο!
#7.Αυτοι που λενε ''κρατησε ενα φραπε σκετο'' χωριζονται σε δυο κατηγοριες,σ αυτους που εννοουν σκετο απο ζαχαρη και σ αυτους που εννοουν χωρις γαλα.Οι πρωτοι ειναι ασχετοι απο σερβις και συγχωρουνται λογω αγνοιας.Οι δευτεροι ελπιζουν οτι με μισο ευρω λιγοτερο καποια στιγμη θα φτιαξουν την προικα τους και δε συγχωρουνται λογω φιλαργυριας.Και οι μεν και οι δε χωριζονται σε διαφορες υποκατηγοριες τις οποιες θ αναλυσει το γκαρσονι διεξοδικα στο ντους,την ωρα που θα τους αναθεματιζει ολους για τη μαζικη βλακεια που τους δερνει.(Με μονιμη επωδο τη ρημαδα την τυχη του.Μη σας ξεγελαει,πουτανα εννοει).
Ομολογώ ότι μπορεί να αγνοώ, λόγω απέχθειας προς το γάλα, ειδικά μέσα στον καφέ, αλλά, αλήθεια, υπάρχει μαγαζί που χρεώνει το γάλα στο φραπέ μισό ευρώ; καιι μετά είναι φιλάργυροι οι πελάτες; και επίσης, όταν λες ενα φραπέ σκέτο, δεν εννοείς χωρίς ζάχαρη, χωρίς γάλα; ευτυχώς που δεν πίνω φραπέ, δηλαδή! Θα διέτρεχα τον κίνδυνο να ερμηνεύσουν εσφαλμένα την κατηγορία στην οποία ανήκω...!
διαφορα στην τιμη εχει ο καπουστινο απο τον εσπρεσσο λογω γαλακτος μισο ευρω,οχι ο φραπε!αν ειναι δυνατον!και ακομα και στον καπουτσινο τη μια γουλια γαλα που τη χτυπανε και μου τη χρωνουν μισο ευρω το θεωρω απαραδεκτο,δεν ειναι οι πελατες φιλαργυροι,αλλα τα μαγαζια.εσυ δλδ αν εχεις παρει φρεντο δεν λες εσπρεσσο η καπουτσινο για να μη σε θεωρησουν φιλαργυρος?και τελευταια ερωτηση συμφωνα με τη θεωρια σου η κορόισα θα είμαστε η φιλάργυροι;
Εχω χρονια να πιω φραπε,ισως απο τοτε που ειχαμε ακομα δραχμες,και για να ειμαι ειλικρινης ουτε που θυμαμαι αν ειχαν την ιδια τιμη με γαλα ή ανευ..αλλα μιλαμε για το τι εχει μεσα στο μυαλο του αυτος που θελει να πληρωσει ενα φραπε σκετο,οχι για το τι κανω εγω..συμφωνα λοιπον με τη θεωρια μου αφηστε το γκαρσονι να κανει τη δουλεια του πληρωνοντας γρηγορα αθορυβα και χωρις να πνιγεστε σε μια κουταλια γαλα.Γιατι παιζουν κι αλλες κατηγοριες οπως μικροπρεπεις,ακυκλοφορητοι κλπ κλπ..
Παλιά, επί δραχμών, θυμάμαι το corte στη γλυφάδα χρέωνε 600 το φραπέ χωρίς γάλα και 650 με γάλα (σε εποχές που σε άλλα μαγαζιά ο φραπέ έκανε 200-300 δραχμές γενικά). Μάλλον κάτι τέτοιο θυμάται ο Κούρτσιο.
#7 H δύναμη της συνήθειας πιστεύω, όταν λες τον καφέ σου να λες το ποιηματάκι κάθε φορά όλο μαζι. Συνήθως αν έχω προλάβει να σκεφτώ το λόγο για τον οποίο το αναφέρω, δεν το κάνω, ή το συνειδητοποιώ αμέσως και γελάω
#7 Νομίζω ότι είναι για να συγκεκριμενοποιήσεις ποιος πελάτης απαλλάσσεται με την καταβολή. Δηλαδή, αν είμαστε μία παρέα και έχω παραγγείλει φραπέ σκέτο, εσύ φραπε γλυκό και ο άλλος φρέντο εσπρέσο μέτριο, και πω κράτα τον φραπέ σκέτο, μάλλον θεωρώ ότι βοηθάω τον σερβιτόρο να σβήσει την σωστή εγγραφή από τη λίστα, αφού κάθε παραγγελία είναι συνδεδεμένη με συγκεκριμένο πρόσωπο στην παρέα. Έχει και κοινωνιολογική προέκταση;;
Σιγα μην ειναι συνδεδεμενος ο καφες σου και με το αμκα σου,το αλεπου γκαρσονι με μιση ματια ξερει τι καφε εχεις πιει,απο τα ιχνη του γαλακτος ή οχι στο ποτηρι που βρισκεται μπροστα σου μεχρι το χρωμα που εχει το καλαμακι σου,και δε μιλαμε για τους θαμωνες..οσο λιγοτερο το 'βοηθατε' το γκαρσονι με τον τροπο που νομιζει ο καθενας τοσο γρηγοροτερα ξεμπερδευετε και σεις κι αυτος.Επισης αμα δεν εχεις ακουσει παπα διμετρο εκατον σαραντα κιλα να παραγγελνει με ψιλη γυναικεια φωνη ενα μοκατσινο με σιροπι καραμελα εχεις περασει ματαια απ αυτη τη ζωη.
Αγαπητέ Κούρτσιο, οι περισσότεροι άνθρωποι μάταια περνάμε απ' αυτή την ζωή, με την ελπίδα το πέρασμά μας να αφήσει ένα γλυκό ίχνος στον κόσμο που μας γνώρισε. Ναι, ακόμη και αυτοί που έχουμε ακούσει παπά δίμετρο εκατόν σαράντα κιλά να παραγγέλνει με ψιλή γυναικεία φωνή ένα μοκατσίνο με σιρόπι καραμέλα...!
Αυτός δεν είναι γκαρσόνι αλλά ινσπέκτορ Κλουσώ χωρίς μεγάλο μεγεθυντικό φακό στο δεξί του μάτι.Γοητεία ο παπάς; Είχε γένια Παπαφλέσσα και μαύρα ράσα ή ήταν δυτικοπρεπής, με περιποιημένο μουσάκι, άσπρο κολάρο και ντύσιμο για σαφάρι; Χάλασε το επάγγελμα. Μεγάλος πειρασμός το να είσαι δημόσιος υπάλληλος.Σε άλλες έχει σημασία τι παραγγέλνει ο παπάς σε άλλες τι φορά η παπαδιά...
#7Για να ξέρει τι να σβήσει από τον μακρύ κατάλογο των απληρωτων. Μάλλον το κάνω και στον σερβιτόρο, που λογικά δεν χρειάζεται, σίγουρα το κάνω όταν πάω να πληρωσω μέσα.
#5 Τα παραδείγματα που έχεις γύρω σου, σίγουρα δεν αποτελούν τον κανόνα, αλλά επίσης, είναι και λογικό να διαμορφώνουν τη γνώμη σου. Να σου πω το δικό μου? Ο πατέρας μ γνώρισε την μητέρα μου στο 1ο έτος του πανεπιστημίου και όταν της συστήθηκε για πρώτη φορά, της ανακοίνωσε ότι θα την παντρευτεί. 7 χρόνια μετά, το έκανε και 27 χρόνια μετά, είναι ακόμα μαζί κι ερωτευμένοι, ακόμη και υπό αντίξοες -για άλλους-συνθηκες(δουλεύουν μαζί, κάθε μέρα , όλη μέρα). Έχοντας μια ανοιχτή σχέση με τους γονείς μου, ξέρω ότι υπήρχαν και προβλήματα, υπήρχαν και αναποδιές, αλλά παρόλα αυτά , η σχέση τους είναι τόσο δυνατή, που δεν μπορούν να φανταστούν να είναι χώρια. Ορίστε λοιπόν κι ένα παράδειγμα αισιοδοξίας. Ακόμη κι αυτό όμως, νομίζεις ότι δεν μπορεί να επηρεάσει αρνητικά? Με τέτοιο πρότυπο-αν και περήφανη- έχω μάθει να πιστεύω και να ελπίζω σε happily ever after.Πίστεψε με , είναι ακόμη πιο δύσκολο να έχεις προσωπική ζωή σήμερα με τέτοιες προσδοκίες. Το θέμα λοιπόν, δεν είναι τι παραδείγματα έχεις, υπάρχει και το "ζήσαν αυτοί καλά", απ' την άλλη όμως οι σχέσεις είναι και δύσκολες. Το να το καταφέρεις, είναι αποτέλεσμα ενός περίεργου συνδυασμού τύχης, προσπάθειας και διάθεσης! ;)