Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί αφήνουμε φιλοδωρήματα;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί αφήνουμε φιλοδωρήματα; Facebook Twitter
20


________________
1.


Η Χ. πλέον κοντεύει τα 27. Βρίσκεται στον ίδιο χώρο εργασίας εδώ και 4 χρόνια περίπου. Προσελήφθη την ίδια περίοδο μαζί με τον Κ. Ο Κ. πάντοτε της κόλλαγε, διακριτικά μεν αλλά της κόλλαγε. Της Χ. της άρεσε και άρχισε να το σκέφτεται κι εκεί που πήγε να ενδώσει τσααακ μαθαίνει τυχαία από τρίτο πρόσωπο ότι ο Κ. έχει σχέση εδώ και 3μιση χρόνια κι έτσι της Χ. της κόβεται η όρεξη μαχαίρι. Ο Κ. ψιλιάζεται ότι η Χ. ξενέρωσε με τη πάρτη του, αλλά η ίδια δεν του είπε ποτέ φάτσα κάρτα τίποτα διότι με τη πάροδο του χρόνου έχουν αποκτήσει και κοινή παρέα και δεν ήθελε να προκαλέσει εντάσεις. Μετά από κανα χρόνο η Χ. γνωρίζει τον Τ. Έρωτας κεραυνοβόλος, αφόρητος κλπ. Ο Κ. το μαθαίνει πως η Χ. βγαίνει με κάποιον και πλέον τα κόβει τα πολλά κολλητιλίκια και καθώς υπάρχει κοινή παρέα ο Κ. καταλήγει να γνωρίσει τον Τ. και μάλιστα τυχαίνει να συμπαθήσει πολύ ο ένας τον άλλο. Έτσι, λοιπόν, η Χ. τα'χει με τον Τ. και ο Κ. συνεχίζει με τη μακροχρόνια σχέση του. ΑΛΛΑ... μετά από περίπου 2χρόνια (όπου όλον αυτόν τον καιρό η Χ. συνεχίζει να είναι με τον Τ.) ο Κ. χωρίζει, το λέει στην Χ. λυπημένος -ΚΑΙ ΚΑΛΑ- και κατ'ευθείαν δείχνει διαθέσιμος, ρωτώντας επίσης κατα πότε θα τερματίσει το ειδύλλιό της με τον Τ. Η Χ. φυσικά του απαντά ότι δεν έχει κανέναν τέτοιον σκοπό, γιατί αγαπά τον Τ. και θέλει να είναι μαζί του. Οι σχέσεις μεταξύ τους συνεχίζουν να υφίστανται σ'ένα φιλικό/παγερό επίπεδο. ΑΛΛΑ... τελευταία ο Κ. το'χει ξεφτυλίσει στις έμμεσες μπηχτές με τη Χ. Της στέλνει τραγούδια, θέλει να της μιλά όλη την ώρα, της προτείνει να "αράξουν" σπίτι του οι δυο τους (φιλικά δήθεν...) και η Χ. ευγενικά τον αποφεύγει. ΠΑΝΤΑ. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο Κ. το παίζει φίλος στον Τ. Του μιλά όλη την ώρα, λένε αστειάκια, του κολλάει για παρέα και του δείχνει συνεχώς πόσο μα πόσο τον συμπαθεί. Λοιπόν, εγώ είμαι η Χ. μου'χουν σπάσει τα νεύρα κι επειδή η ιστορία αυτή κρατά σχεδόν 4 χρόνια ρωτώ: πώς μπορώ να απομακρύνω κάποιον -κοφτά αλλά όχι με υστερίες- ο οποίος ενώ μου αφήνει συνεχώς σπόντες ότι θέλει να συμβεί κάτι μεταξύ μας το καλύπτει με τέτοιο τρόπο που να μη μπορώ να του απαντήσω ποτέ ευθέως και να του το κόψω και μάλιστα το παίζει και φιλαράκι στο άτομο με το οποίο έχω σχέση σχεδόν 3 χρόνια?
Υ.Γ.1 Έχω πει στον Τ. ως ένα βαθμό για τη κατάσταση με τον Κ. αλλά πιστεύει ότι δεν υφίσταται κάποιο τρελό θέμα και επίσης συμπαθεί/εμπιστεύεται αρκετά τον Κ.
Υ.Γ. 2 Επίσης δε θέλω να το ξεκόψω στον Κ. με άσχημο τρόπο γιατί βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο εργασίας καθώς και σε κοινή παρέα και φοβάμαι πως μια "άτσαλη" κίνηση θα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις.- έξαλλη Χ.

Η Χ. δεν χρειάζεται να τον αποφεύγει ευγενικά, ούτε να τον αποφεύγει απότομα. Αρκεί απλώς να τον αποφεύγει στ' αλήθεια.

________________
2.


Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται όταν μπλέκονται φιλία και συναισθήματα; εδώ και ένα χρόνο κάνω κολλητή παρέα με ένα παιδί και πριν αρχίσουμε να κάνουμε παρέα εμένα μου άρεσε αλλά με κάποιο τρόπο μου ξεκαθάρισε τη θέση του ότι δηλαδή δεν ενδιαφέρεται και μετά απο καιρό αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. το θέμα είναι ότι μια μέρα επείδη ήταν αργά κοιμήθηκα σπίτι του και κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι και αρχίσαμε να ερχόμαστε πολύ κοντά ,μου φάνηκε πολύ περίεργο γιατί εκείνο τον καιρό έκανε κάτι με μια κοπέλα που παλιότερα είχαν σχέση και απο τότε που έφυγε συνεχίζουν και μιλάνε και έτσι, νιώθαμε και οι δυο μας μια έλξη και το παραδεχθήκαμε ένας στον άλλο, να μην στα πολυλογώ έγινε κάτι μεταξύ μας και πριν γίνει μου είπε ότι η μόνη του φοβία είναι να μην με χάσει, δηλαδή να μην γυρίσω και του πώ την επόμενη μέρα ότι αυτό που έγινε ήταν λάθος και με φέρνει σε δύσκολη θέση το να είμαστε φίλοι, αλλά συμφωνήσαμε ότι δεν θα ξαναγίνει... έλα όμως που έγινε και ήταν ένα φιλί το οποίο έγινε αφού του είπα ότι ήθελα να τον φιλήσω και είπε να μου το κάνει πιο εύκολο και με φίλησε αυτός. Φέτος έφυγε για αγγλία και θα έρχεται μόνο για διακοπές πλέον αλλά συνεχίζουμε και κρατάμε επαφή και απο ότι καταλαβαίνω απο τον τρόπο που μιλάμε λογικά θα ξαναγίνει κάτι μεταξύ μας όταν έρθει. Η απορία μου είναι: πιστέυεις ότι νιώθει κάτι για εμένα πέρα απο το φιλικό που υπάρχει στη μέση ή ότι απλά τον 'βολέυει' η όλη κατάσταση; και βασικά ποιά είναι η γνώμη σου για το όλο θέμα; ευχαριστώ για τον χρόνο σου!- Άννα

Το «κάνουμε παρέα» δεν είναι ισοδυναμεί με «είμαστε φίλοι». Δεν ήσασταν φίλοι οπότε δεν παραβιάσατε κάποιο όριο, αλλά και να ήσασταν, οι σχέσεις δεν είναι σαν το σαλάμι και το τυρί για να μπαίνουν σε διαφορετικά δοχεία. Κατά τα άλλα, μην ακούς αυτά που λέει γιατί θα έλεγε οτιδήποτε για να σε κρατήσει στην κατάλληλη απόσταση προκειμένου να σε έχει τριγύρω, αλλά να είναι ελεύθερος να κοιτάει και αλλού.

________________
3.


αγαπητή α,μπα,
δεν βαριέσαι να απαντάς σε ερωτήσεις μεγέθους μυθιστορήματος με εξονυχιστικές λεπτομέρειες σχετικά με γκομενικά επιπέδου γυμνασίου; απορώ πώς δεν βαριούνται ακόμα και να τις γράφουν.- beerlover

Εγώ δε βαριέμαι, αλλά αν βαριέσαι, είσαι ελεύθερος/η να κάνεις ερωτήσεις που θα ανεβάσουν το επίπεδο για να ξανανιώσουμε όλοι.

________________
4.


Ο επί χρόνια σύντροφός μου, το μυρμηγκάκι μου, όπως νόμιζα κι όπως θα το έλεγες κι εσύ, πέρασε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο. Τώρα παίρνει αγωγή, είναι καλύτερα αλλά όχι τελείως καλά και πηγαίνουμε και οι δύο σε ειδικούς για να το αντιμετωπίσουμε. Το θέμα είναι ότι κατά τη διάρκεια του επεισοδίου αλλά και ακόμη και τώρα, λίγους μήνες μετά, μου δίνει αφορμές για να ζηλεύω και έχει κλονιστεί συθέμελα η εμπιστοσύνη μου. Ταυτόχρονα μου λέει ότι είμαι μόνο εγώ γι' αυτόν και όταν θα το ξεπεράσουμε θα είμαστε καλύτερα από πριν. Εγώ εξακολουθώ να αισθάνομαι χάλια με αυτές τις μεταπτώσεις του. Θα περάσει ποτέ όλο αυτό; Οι ειδικοί δε φαίνεται να βοηθούν. Τουλάχιστον όχι άμεσα.- Θλίψη

Αγαπητή θλιμμένη.


Αυτές τις ερωτήσεις και αυτές τις παρατηρήσεις πρέπει να τις κάνεις στους ειδικούς, μαζί με την ερώτηση «γιατί δεν φαίνεται να με βοηθούν οι επισκέψεις στους ειδικούς;» Θα καταλαβαίνεις ότι όσο και να μην βοηθάνε οι ειδικοί, οπωσδήποτε ξέρουν περισσότερα για σένα απ' όσο ένας που διάβασε σε τέσσερις αράδες την ιστορία της ζωής σου κι επιπλέον, δεν είναι και ειδικός.


Κάνε τις δύσκολες ερωτήσεις σε αυτούς που πρέπει, αμφισβήτησέ τους, αυτή είναι η δουλειά τους, να ακούνε αυτές τις ερωτήσεις. Με τον καιρό θα καταλάβεις αν απαντάνε, αν προχωράτε ή αν δεν είναι οι κατάλληλοι για σένα. Τώρα περνάτε την πολύ δύσκολη περίοδο, που πρέπει να ανοίξει η πληγή για να καθαρίσει, αλλά τώρα είναι που πρέπει να δείξετε την περισσότερη επιμονή και υπομονή.

________________
5.


Hello Λένα,
Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί σε κάποια επαγγέλματα συνηθίζεται να αφήνουμε φιλοδώρημα; Στην Αμερική μάλιστα είναι και υποχρεωτικό! Μισθό δεν παίρνουν και εκείνοι όπως και μεις;
(δεν θέλω να μειώσω κάποιον ή την εργασία του, απλά δεν καταλαβαίνω) –sisy

Για να σου απαντήσω ολοκληρωμένα θα έπρεπε να γράψω εργασία. Το θέμα είναι τεράστιο και κρατάει αιώνες.
Εδώ μπορείς να διαβάσεις ένα πολύ καλό άρθρο για το θέμα

Τα δεδομένα δεν χρειάζεται να τα αραδιάσω εδώ γιατί μπορείς να τα διαβάσεις μόνη σου, αλλά θα απαντήσω στο «δεν καταλαβαίνω». Το φιλοδώρημα είναι μια κοινωνική εκδήλωση που έχει προκύψει από την παράδοση. Εξυπηρετούσε κάποιο σκοπό όταν ξεκίνησε, τώρα έχει μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο επειδή δεν υπάρχει καταγεγραμμένη αριστοκρατία, αλλά όπως φαίνεται, δεν έχουμε εξισωθεί ακόμη τόσο ώστε να το θεωρούμε περιττό. Όταν δεχόμαστε υπηρεσίες πολυτελείας (με την έννοια ότι πρόκειται για πράγματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε μόνοι μας, όπως να σερβίρουμε, να μαγειρέψουμε, να οδηγήσουμε ή να κουβαλήσουμε τη βαλίτσα μας) κάτι μέσα μας μας κάνει να θέλουμε να ανταποκριθούμε σε αυτό δηλώνοντας «έκανες κόπο για μένα και θέλω να σου δώσω αμοιβή» με προσωπικό τρόπο, κι ας ξέρουμε ότι πληρώνεται γι' αυτή την υπηρεσία από άλλη πηγή. Για τις προσωπικές υπηρεσίες θέλουμε να νιώθουμε ότι πληρώνουμε και ιδιωτικά, πιο προσωπικά.


Τι άλλο να πούμε; Αν δεν νιώθεις έτσι όταν λαμβάνεις τέτοιες υπηρεσίες, είσαι ελεύθερη να μην δίνεις λεφτά, αλλά κι εγώ με τη σειρά μου δεν καταλαβαίνω πώς δεν το καταλαβαίνεις, γι' αυτό θα συνεχίζω να δίνω φιλοδωρήματα, μαζί με το «ευχαριστώ πολύ» και το πλατύ χαμόγελο. Το θεωρώ ζήτημα της απολύτου βασικής ευγένειας που βοηθάει στο να είμαστε όλοι λίγο πιο χαρούμενοι, θετικοί και ευδιάθετοι. Βέβαια, δεν είναι αυτόματο. Αν κάποιος είναι αγενής και δύστροπος, ούτε καλό φιλοδώρημα θα πάρει ούτε χαμόγελο θα δει. Αυτά τα πράγματα είναι που δίνουν χρώμα στη ζωή μας. Δεν είμαι έτοιμη να τα εγκαταλείψω, και όπως φαίνεται, ούτε η κοινωνία μας είναι ακόμη έτοιμη.
Θα δεχόμουν να κόψω τα φιλοδωρήματα αν σε αντάλλαγμα ήξερα ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα έπαιρναν μια αύξηση, αλλά κάτι μου λέει ότι οι ίδιοι που διαμαρτύρονται για τα φιλοδωρήματα θα διαμαρτυρόταν και για τις αυξήσεις.

________________
6.


Γεια σου Α,μπιτσα! Ακου πως εχει η κατασταση... Ειμαι 21 ετων. Απο πολυ μικρη μπήκα στα λουκια της ενηλικης ζωης. Αυτο κυριως γιατι ειμαι αλλοδαπη και γιατι επρεπε κατα καποιο τροπο να ενηλικιωθω πιο γρηγορα για να βγαλω περιττο βαρος απο τις πλατες των γονιων μου. Ειμαι μονιμα στο αγχος να προλαβω την σχολη μου, την δουλεια μου, τους φιλους μου, την οικογενεια μου. Ειχα μια σχεση η οποια τελειωσε υστερα απο δυόμισι -ακρως κουραστικα αλλα και ομορφα- χρονια. Αφορμη; Η δουλεια μου. Αιτια; Κατα τα λεγομενα του πρωην μου τον αγχωνα με τις υπερβολικα πολλες υποχρεωσεις που ειχα (υπερβολικα πολλες για την ηλικια μου παντα, 18 χρονων τοτε)

Αφου περασα ΟΛΕΣ τις φασεις του χωρισμου και ριχτηκα στην δουλεια με τα μουτρα γιατι καπου επρεπε να βγαλω ολο τον πονο, και ενω ειχα σχεδον αποκλεισει το ενδεχομενο οτι θα ξεπερασω τον πρωην μου μιας και για εναμισι χρονο δεν ειχα κανει τιποτα και με κανεναν (επειδη δεν ηθελα), βρεθηκε ενα πολυ εξυπνο παιδι και αρχισαμε να βγαινουμε. Βγηκαμε μια φορα, δυο φορες, τρεις φορες αλλα δεν... Δεν υπηρχε η χημεια... Δεν ειχαμε χημεια ουτε καν στο σεξ. Οποτε απλως σταματησα και με αυτον.

Και ξαφνικα και ενω ημουν στην φαση που λες οτι "ειμαι οκ, δεν θελω να ερωτευτω, δεν ψαχνομαι κτλ", αποφασιζουμε με μια φιλη μου να κανουμε ενα ταξιδι στην γενετηρα του πατριου της. Και ενα βραδυ λεμε να κανουμε κληση σκαιπ σε εναν πολυ καλο φιλο της απο εκει. "Πολυ καλο παιδι, θα σπασουμε πλακα, θα μας δειξει την πολη" κτλ. Λεω οκ. Μιλαμε στο σκαιπ με τον Μ. Ολα ωραια ολα καλα. Ηξερα ηδη απο την φιλη μου πως περα απο καλο παιδι ειναι και πονεμενο παιδι που δεν ηθελε σχεση για κανενα λογο υστερα απο μια μεγαλη σχεση που εληξε αδοξα για εκεινον. Αυτος 27 χρονων. Και για να μην τα πολυλογω, απο εκεινη την μερα και μεχρι σημερα που σου γραφω μιλαμε συνεχεια. Ολη μερα. Μου λεει πραγματα που δεν μπορω να πιστεψω απο την αποψη οτι δεν με εχει δει απο κοντα μονο μεσω σκαιπ. Μου λεει πως θελει να το προσπαθησουμε. Θα ερθει σε ενα μηνα Αθηνα για να με δει. Το θεμα μου ειναι οτι νιωθω ερωτευμενη. Και τον θελω απιστευτα, αλλα ειναι και αυτο που λενε οτι οποιος εχει καει απο χυλο φυσαει και το γιαουρτι. Δεν του δειχνω ουτε τα μισα απο αυτα που νιωθω οτι θελουν με την βια να βγουν απο το στομα μου, και ακυρωνω συνεχεια αυτα που με τοση αγαπη(;) βγαινουν απο το δικο του.

Αν θελει απλως μια κοπελα στην Αθηνα; Ξερει ολη την ιστορια μου. Και ξερω την δικη του. Να εμπιστευτω αυτα που νιωθω, ή να ακουσω αυτο που λεει η λογικη μου οτι δεν τον εχω δει ποτε και οτι μπορει απλως να παιζει μαζι μου; Ελπιζω μεχρι να μου απαντησεις να μην τον εχω διωξει χιλιομετρα μακρυα με τις αμφιβολιες και τις ανασφαλειες μου.- Ελλαδα-Κυπρος ενα τσιγαρο δρομος

Όλα καλά τα ακούω, αλλά νομίζω ότι σου λείπει λίγο το χιούμορ. Τα έφτιαξες με κάποιον και τα χάλασες, δεν πήρες διαζύγιο με τρία παιδιά επειδή ο άντρας σου τα έφτιαξε με τον πρώην του και έφυγε στην Παταγονία αφήνοντας σου χρέη από καζίνο. Καταλαβαίνω ότι χρειάστηκε να δουλέψεις πολύ, αλλά γράφεις σαν σαραντάρα που έχουν δει πολλά τα μάτια της, κι από αυτά που γράφεις, δε νομίζω ότι έχουν δει και πολλά τα μάτια σου. Υπάρχουν πολλά ακόμα για να δεις.


Το ίδιο ισχύει και για το παιδί (δεν θέλει να τα φτιάξει με καμία επειδή χώρισε άσχημα; Πώς πιστεύετε ότι χωρίζουν οι υπόλοιποι; Με πυροτεχνήματα;) αλλά αν δεν ταιριάζετε, δεν θα συμπεθεριάζατε. Δε σου ζήτησε κανείς να υπογράψεις κανένα συμβόλαιο, οπότε οι αμφιβολίες σου είναι πολύ μακρόσυρτες, αλλά κι εντελώς άχρηστες. Φαίνεται να είναι καλός. Όταν έρθει και τον δεις από κοντά, θα δεις. Όλα τα άλλα είναι ομφαλοσκόπηση και εγωκεντρισμός. Η ζωή χρειάζεται και μια δόση ελαφρότητας. Μη βιάζεσαι, την αποκτάς μόνο όταν έχεις περάσει πραγματικά πάρα πολύ δύσκολα.

________________
7.


Λένα αγαπητή,

έχω την εντύπωση (τις στιγμές που προλαβαίνω να παρακολουθήσω τη σκέψη μου και που θυμάμαι τα ονειρά μου) ότι αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια του ύπνου μοιάζει πολύ με ότι του συμβαίνει και στον ξύπνιο. Φαντάζομαι δηλαδή, καθημερινές στιγμές, με τους ανθρώπους που ξέρω, με τα χαρατηριστικά που ξέρω, σε γεγονότα που ή έχουν ήδη συμβεί, ή που σίγουρα θα συμβούν (και εδώ τίποτα το αναπάντεχο στο γεγονός που θα ρθει ή στο τι συμβαίνει- πχ. ναι, σίγουρα θα μιλήσω μια από τις επόμενες μέρες με τη μαμά μου στο τηλέφωνο και θα πούμε τα νέα μας, αυτό εννοώ).

Μια φορά το χρόνο, μπορεί να δω (θυμηθώ) και κάτι σουρρεαλιστικό.

Πρώτα απ' όλα, ζηλεύω τους ανθρώπους που βλέπουν όνειρα που όταν φτάνουν στα αυτιά μου με συναρπάζουν ,επίσης, αναρωτιέμαι τι συνήθως συμβαίνει στους ανθρώπους, και τρίτο και κυριότερο τι δείχνει, αν δείχνει, που κάτι όμως θα δείχνει, αυτό για το υποσυνείδητό μου. Αν ακόμη και στον ύπνο μου καταγίνομαι με τα ίδια σκηνικά, τις ίδιες σκέψεις και κυρίως τις ίδιες δικαιολογήσεις για ότι συμβαίνει όπως και στον ξύπνιο μου, όλο αυτό μοιάζει με κάποιας μορφής δυσκαμψία, δεν μοιάζει;
Και, ξέρουμε τι λέει η επιστήμη για όλα αυτά;

Σε ευχαριστώ !- Kωνσταντής


Η επιστήμη δεν ξέρω, αλλά αν βαριέσαι τα όνειρα σου, προτείνω να ξεκινήσεις ασκήσεις για να κατακτήσεις τα lucid dreams και να ξεκινήσεις τον σουρεαλισμό με το ζόρι.


 

20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
βρε παιδιά, επειδή κι εγώ πάντα είχα την απορία ΝΟ 5, θα προσπαθήσω να εκλογικεύσω τη σκέψη. σύμφωνα με την απάντηση έχει μείνει να δίνουμε το φιλοδώρημα σε κάποιον που δίνει υπηρεσίες παρότι θα μπορούσαμε να τις κάνουμε εμείς, άρα κάνει το κάτι παραπάνω. αν όμως δίνουμε φιλοδώρημα σ' αυτόν που ΕΜΕΙΣ θεωρούμε καλό κι ευγενικό τότε καταρρίπτουμε όλη τη λογική, γιατί δεν πληρώνουμε την υπηρεσία, αλλά τον χαρακτήρα που εμείς λέμε ότι έκανε καλή δουλειά. κι ο αγενής για την ίδια πολυτέλεια θα πάρει μόνο μισθό, όχι φιλοδώρημα. κι όλες οι άλλες δουλειές γιατί δεν έχουν την γενναιοδωρία να επιβραβεύουν τους ευδιάθετους κ συμπαθείς; και τα επαγγέλματα αυτά άλλωστε γι αυτό ακριβώς πληρώνονται (λένε στηρίζονται στα φιλοδωρήματα για να βγουν, αλλά αυτή η υπηρεσία τόσο κοστολογίθηκε τελικά). δηλαδή στην κυρία που σου καθαρίζει, άμα σου πιάσει κ κουβέντα, θα της αφήσεις παραπάνω; εγώ ακόμα δεν βρίσκω τόσο σκληρό να μην αφήσω φιλοδώρημα.
#7 Μια απ τις θεωρίες για τα όνειρα υποστηρίζει ότι στον ύνπο μας ο εγκέφαλος "διαλέγει" ποιές απ τις αναμνήσεις της ημέρας θα περάσουν στο long term memory (LTM), και ποιές ίσως θα διαγραφούν. Αυτές λοιπόν που θα περάσουν στο LTM πρέπει να "αποθηκευτούν", αλλά επειδή η μνήμη είναι συνειρμική διαδικασία (φαντάσου εναν μεγάλο ιστό), η αποθήκευση γίνεται με το να 'αναμοχλεύονται' αναμνήσεις συνειρμικά συνδεδεμένες. Ο εγκέφαλος προφανώς προσπαθεί να βρεί κάποιο νόημα (coherence) και έτσι δημιουργεί ιστορίες και με τις αναμνήσεις που αναμοχλεύονται, και μ' αυτές που πρόκειται ν αποθηκευτούν. (Και είναι αυτοί οι συνειρμοί που μελετά η ψυχανάλυση, για να πω και τον πόνο μου :P). Ελπίζω να βγάζουν νόημα αυτά που έγραψα, και συγνώμη για τους αγγλικούς όρους, αλλά τα έμαθα έτσι και η μετάφραση θα έπαιρνε χρόνο.
#6 είσαι από τις τυχερές ή από τις άτυχες, το θέμα είναι ότι είσαι μικρή για να κλαις τη μοίρα σου αυτό άστο για όταν θα φτάσεις 70 χρονών και θα αναπολείς τους έρωτες που δεν έζησες γιατί φοβόσουν.. όλοι φοβόμαστε και όλοι όσοι έχουμε πληγωθεί βάζουμε πρώτα τη λογική και μετά το συναίσθημα. Φυλάς τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά και στο τέλος θα καταλήξεις να μισείς αυτά τα μισά ρούχα γιατί θα σου θυμίσουν τα λάθη που κανες. Ναι υπάρχει και το ενδεχόμενο να ξαναπληγωθείς, πιστεύεις ότι θα πληγωθείς μόνο μία φορά; μέχρι να ξαναπληγωθείς όμως προσπάθησε να ζήσεις όσο μπορείς το νέο έρωτα που σου εμφανίστηκε.. Θα έχεις λιγότερες τύψεις στο τέλος.
#7 Σαν εκπαιδευόμενη "ειδικός" μπορώ να σου πω τα παρακάτω: Το υποσυνείδητό σου φαίνεται να θέλει να "αδειάσει" ή να βάλει σε σειρά τα γεγονότα της ημέρας πριν περάσει στη φάση του βαθύτερου ύπνου. Όταν συμβεί αυτό, φυσικά και έχεις σουρεαλιστικά όνειρα, απλώς δεν τα θυμάσαι. Γενικά, δεν το θεωρώ καλό να παραβιάζουμε τους ρυθμούς μας, αυτό που σου συμβαίνει το παθαίνουν όλοι οι άνθρωποι, το μόνο "εντυπωσιακό" με την περίπτωσή σου είναι ότι επιλέγεις (ασυνείδητα) να θυμάσαι αυτή τη φάση του ύπνου (οι περισσότεροι την ξεχνάνε γιατί είναι, όπως πολύ σωστά είπες, βαρετή, ενώ τείνουν να θυμούνται τα σουρεαλιστικά όνειρα, τα οποία κάνουν εντύπωση στο συναίσθημα, καθώς είναι πολύ πιο συναρπαστικά). Μπορείς να δοκιμάσεις να κάνεις μισή ώρα διαλογισμό πριν κοιμηθείς (ή, αν δεις ότι σου φέρνει αϋπνία, αφού ξυπνήσεις), και θα παρατηρήσεις, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα-συνήθως θέλει κανα δυο μήνες- ότι μάλλον θα συμβεί κάτι από τα δύο: Οι σκέψεις της καθημερινότητας θα εκφράζονται σχεδόν αυτομάτως εκεί, αφήνοντας σου το χρόνο για έναν βαθύ ήσυχο ύπνο, χωρίς όνειρα, ή με σουρρεαλιστικά όνειρα, είτε θα έχεις σουρρεαλιστικές εικόνες και οράματα στο διαλογισμό, (τα οποία για αρχή είναι καλό να μην ερμηνεύεις- και αυτό στο λέω διότι έχω ακούσει ανθρώπους που στους διαλογισμούς τους βλέπουν ότι μιλάνε και μ'εξωγήινους από τον Άρη, ξερω γω- δες τα απλά σαν όμορφα όνειρα, τα οποία μπορεί να έχουν κάτι να σου πουν, μπορεί και όχι). Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί το πάτερν του ύπνου σου να μην αλλάξει, όμως θα έχεις από κάπου να παίρνεις την ημερίσια δόση σουρεαλισμού που σου χρειάζεται προκειμένου να έχεις μία χρωματιστή και αρκούντως θεότρελη καθημερινότητα.Όσο περισσότερη ώρα διαλογισμό κάνεις, και όσο επιμελέστερα, τόσο περισσότερα αποτελέσματα θα δεις. Μία φορά δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν είχα τι να κάνω, και έκανα διαλογισμό τρεις ώρες. Μετά ονειρεύτηκα ότι ζούσα σε ένα τεράστιο κήπο, που μου θύμιζε λίγο το πατρικό μου, και εκεί υπήρχαν άπειρα παιδιά που έκαναν κούνια, ενώ όλοι ανταλλάζαμε μεταξύ μας μπομπονιέρες σε σχήμα καρδούλας, που μέσα είχαν σοκολατένια αυγουλάκια (γιατί ήτανε και πάσχα).Βέβαια, όλα επηρρεάζονται από τη διάθεσή σου. Μια άλλη φορά, που ήμουν σε άσχημη φάση, είδα ότι πνιγόμουνα, και σιγά θα μου πεις, όλοι τα παθαίνουν αυτά, αλλά έλα που έτυχε να γίνει διακοπή ρεύματος εκείνη την ώρα, και μου πήγε το Σκ@@ στην κάλτσα...Πάντως σου εύχομαι καλή δημιουργικότητα και καλή επιτυχία.
#2 Το αν έχει συναισθήματα για 'σένα το ξέρει μόνο αυτός και δε θα σου έλεγα να σε απασχολεί διότι ακόμα κι αν έχει (όποια θα μπορούσε παραπάνω από "φιλικά"), εφόσον δε σου τα εκδηλώνει θα έχει τους λόγους του που θα πρέπει να σεβαστείς. Επίσης, τα δύο σκέλη του ερωτήματός σου δεν είναι αναγκαίο να αλληλοαναιρούνται. Πιστεύω ότι τον βολεύει. Οπότε, ξεκόλλα ή απόλαυσέ το ως έχει - είτε το συναισθηματικό σου κομμάτι είτε ό, τι άλλο κάνετε μαζί. Μην περιμένεις να γίνει κάτι άλλο. Δεν το θεωρώ πιθανό.#1 Κανένας λόγος δεν υφίσταται να του το ξεκόψεις με άσχημο τρόπο αν δεν είναι άσχημος ο δικός του τρόπος, όπως λες. (Αν είναι, όμως, αν γίνεται ή αν γίνει στο μέλλον, συμφωνώ με τη Λένα : κανένας λόγος για να μην του το ξεκόψεις κι εσύ άσχημα) Η επιμονή σου θα αποδώσει καρπούς αν είσαι πραγματικά και διαρκώς σαφής και αρνητική στις προτάσεις του και δε βλέπω το λόγο που δεν μπορείς να του το ξεκαθαρίσεις πολιτισμένα και ευγενικά από την πλευρά σου πως νιώθεις ότι σε πιέζει και ότι δεν το θέλεις πια. Έτσι θα μπορείς να αγνοείς και να αρνείσαι πιο εύκολα τις όποιες επίμονες ή επαναλαμβανόμενες προτάσεις ή προσεγγίσεις του (αν τις συνεχίσει μετά το ξεκαθάρισμά σου) που δεν επιθυμείς, διότι θα έχεις ήδη κάνει αυτήν την κουβέντα.Προτείνω (χωρίς να σε συμβουλεύω διότι δε γνωστοποιείς άλλα στοιχεία για τις σχέσεις και τις δυναμικές τους ανάμεσα στους τρεις σας ή ανάμεσα στο κάθε ζεύγος σχέσεων που διαμορφώνεται σ' αυτό το τρίγωνο, πέρα από τα πολύ αδρά) να εκθέσεις το πρόβλημα στο σύντροφό σου, ακριβώς ή και περισσότερο αναλυτικά από όσο το θέτεις και το εξηγείς στο γράμμα σου στην Α, μπα και όχι μέσες άκρες και μισόλογα, αλλά παραθέτοντας στοιχεία, ακριβείς κουβέντες και συγκεκριμένα πραγματικά παραδείγματα της επίμονης και ουσιαστικής στάσης του Κ στο πρόσωπό σου. Η στάση που θα κρατήσει στη συνέχεια ο Τ. πιθανόν να διευκολύνει την κατάσταση. Αν όχι, πράττεις βλέποντας και κάνοντας τόσο ως προς τον Κ. όσο και ως προς τον Τ. Δε θα σου φανεί κάπως περίεργο αν το αγόρι σου μάθει ότι ο φίλος του σε φλερτάρει επίμονα και σε προσεγγίζει πίσω από την πλάτη του με αυτόν τον τρόπο και παρόλα αυτά δε λάβει μια άλλη στάση απέναντι στα πράγματα; Δε θα σου φανεί περίεργο που το αγόρι σου δε θα σε πιστέψει για κάτι τέτοιο; Και, σ' αυτήν την περίπτωση, ποιοί είναι οι λόγοι που δε δίνει καμιά σημασία; Eσύ θα πρέπει να τα απαντήσεις αυτά. Αλλά αφού πρώτα του γνωστοποιήσεις το θέμα όπως έχει, απερίφραστα και κατανοητά.
#7 Lucid dreaming: easier said than done...Προσωπική μου εμπειρία πάντως υποδεικνύει ότι η μνήμη μου συγκρατεί ζωηρές εικόνες ονείρων μου όταν κοιμάμαι παραπάνω απ' ό,τι συνήθως, περισσότερες ώρες, ή στους μεσημεριανούς υπνάκους (όποτε είναι αυτοί εφικτοί), που τρόπον τινά συμπληρώνω τον ελλιπή βραδινό μου κύκλο ύπνου. Είναι κατά την άποψή μου, απολαυστικά τα όνειρα με σουρεαλιστική εσάνς! Ακόμη κι αν ανήκουν στην κατηγορία θρίλερ! Πάντα θεωρούσα ότι είναι κάτι σαν τσάμπα σινεμά!Anyway, με ή χωρίς όνειρα, ο ύπνος είναι από τις απολαύσεις που μπορείς να απολαύσεις!ΥΓ @byronwilliams Έχω δει ένα σωρό celebrities, πόσο σε νιώθω!Από πολιτικούς (Παπανδρέου Ανδρέα κ.α), ηθοποιούς (Cameron Diaz etc), σούπερ ήρωες (Spiderman), fictional villains (Freddy Krueger) και πολούς άλλους! Δες το σαν ψυχαγωγία και απλά απόλαυσέ το!
''Anyway, με ή χωρίς όνειρα, ο ύπνος είναι από τις απολαύσεις που μπορείς να απολαύσεις!''... Είπε κάποιος που δεν έχει μικρά παιδιά (ή μεγάλωσαν; ή είναι εξαιρέσεις ή ρίχνει βάλιουμ κρυφά στο γάλα) και γύρισε προκλητικά την πλάτη του απ'την άλλη μεριά για να συνεχίσει τον ύπνο. Αχ, σόρρυ φίλε, μην το πάρεις προσωπικά,(γιατί κυκλοφορούν και παρεξηγιάρηδες εδώ μέσα) απλά χτύπησες ευαίσθητη χορδή.
#5 Δίνουμε φιλοδώρημα για να απαλύνουμε λίγο τον πόνο αυτού που στέκεται ορθιος 8 ωρες την μέρα και πληρωνεται όσο και ο Αλ Μπάντυ στο Παντρεμενοι με Παιδιά, για να ακούει να ζητάμε κάτι πράματα τύπου: "Μπορω να εχω ενα μακιατο καραμέλα αλλα χωρις καραμέλα με τριμμενη σοκολάτα από πανω και ενα σαντουιτς με ζαμπον αλλα με αγγουρι αντι για μαρούλι το ζαμπόν ψημενο, κασερι αντι για μανούρι και τη σως ξεχωριστά σε αλλο μπωλ και να μην ακουμπάει στο ψωμακι;"
Καλα εισαι θεος/θεα! Πεθαινω!!!!Επισης #5 να συμφωνήσω με την απαντηση της Λένας στο οτι ειναι συνηθως πραγματα που μπορεις να τα κανεις και μονη σου. Βρεχει τουλουμια εξω και λες Α μπα! Θα μου τα φερουν μωρε που να τρεχω! Και ερχεται ο αλλος λουτσα, με κινδυνο να σαβουριαστει και πουθενα με το μηχανακι και του λες βρεχει πολυ ε? Και στο τελος περιμενεις το 0,20 τα ρεστα....Ωραια!!! Τελεια!!!
#7.Σταματα να λες ''η μαμα μου''.Με κανει να θελω να σου φτιαξω το γαλα σου και να το δοκιμασω στο χερι μου μην ειναι καυτο.Το ''θα πουμε τα νεα μας'' μετα τη δευτερα δημοτικου αρχισα να το βρισκω εκνευριστικα γελοιο οποτε κοφτο κι αυτο.Και ρε φιλαρακι κανε και με τ'ονομα σου κατι,το ''Κωνσταντης'' ειναι σαν να παιζει σκακι ο ξυλουρης με το μαρμαρωμενο βασιλια σε ημιφως.Ειδικα αν σε φωναζει ετσι η μαμα σου.Αν εισαι κατω απο δεκα χρονων τα παιρνω ολα πισω.Αν οχι....οχι.
ελα μωρε με τον αστραπογιαννο,οι σαρακηνοι βομβαρδιζουν απο θαλασσης το καστρο του Πλαταμωνα κι αυτος λεει τα νεα του στο τηλεφωνο με τη μαμα του,ε,οχι δεν το δεχομαι,σηκω ωρε Κωνσταντη και ζωσου το σπαθι σου,μαμα κλεινω,στα σουτζουκακια μη βαλεις πολυ κυμινο γιατι βλεπω εφιαλτες
Το ότι εσένα κάποιες συνήθειες άλλων σου δημιουργούν κάποιες παρορμήσεις, ή ότι εσύ βρίσκεις κάποιες ατάκες εκνευριστικά γελοίες , δεν είναι λόγοι αρκετοί για να σταματήσει ο οποιοσδήποτε να κάνει το οτιδήποτε.
Ok,ημουνα αυστηρος.Ας κρατησει το ονομα..ομως μ αυτες τις διορθωτικες κινησεις που προτεινα θα εβλεπε κατι ονειραρες ναααα..Το υποσυνειδητο ξερει ποτε εισαι ετοιμος για μεγαλα κολπα,αμα το μπουκωνεις φαριν λακτε τι περιμενεις,το επος του Γκιλγκαμες;
#7 πόσο σε ζηλευω... εγω εχω δει στον υπνο μου την Ρουλα Κορομηλα ντυμενη Trinity απο το Matrix να με καταδιωκει πετωντας με ελικοπετρο πανω απο πλατεια στον Βολο, να με πυροβολει και να με πετυχαινει!