Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μεγάλωσα σε μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μεγάλωσα σε μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα Facebook Twitter
21


________________
1.


Α μπα επειδή κουράστηκα πλέον να συγκαλύπτω και να ωραιοποιώ, περνάω κατευθείαν στο ψητό. Έχω μια αδερφή με ψυχολογικά προβλήματα. όσο περνάνε τα χρόνια αντί να αμβλύνονται, εντείνονται, η στάση των γονιών μου απο πάντα είναι παντελώς λάθος, θες απο πανικό, θες απο άγνοια, θες απο αδυναμία...αντί να κάνουν καλό κατόρθωσαν να κάνουν την κατάσταση εντελώς δυσλειτουργική. Μεγάλωσα σε μια αρρωστημένη ατμόσφαιρα, ούτε ξέρω πόσο εχω κλάψει κ υποφέρει..όπως θα φαντάζεσαι όλα τα σπασμένα τα πλήρωνα πάντα εγώ.η φυσιολογική.γιατί στην αδερφή μου δν ξεσπούσε ποτέ κανείς..απο φόβο μη τυχόν κάνει κακό στον εαυτό της.Εγώ έπρεπε να κάνω την ψυχολόγο, τον διαμεσολαβητή, εγώ να σκουπίσω ακόμα και τα γυαλιά όταν έκαναν το σπίτι λαμπόγυαλο.πράγμα συχνό. Μεγάλωσαμε, πέρασαν τα χρόνια, η κατάσταση δεν άλλαξε ούτε ελάχιστα.Φαύλος κύκλος με ένα σπίτι καταθλιπτικό κ εμάς συνέχεια να μην μιλιόμαστε. Δεν κουράστηκα απλά, αηδίασα..νιώθω μίσος. Ειδκός ούτε κατά διάννοια, οι γονείς μου δυστυχώς ανήκουν σε μια γενιά με τα γνωστά ταμπού. Εγώ επίσης κουβαλάω πολλά πολλά απωθημένα, πολύ θυμό..μάλλον εγώ τελικά χρειάζομαι τον ειδικό περισσότερο απο τους άλλους. Ως πότε πιστεύεις οτι κάποιος άνθρωπος πρέπει να πληρώνει τις "αμαρτίες γονέων"?κάποια στιγμή σε κάποιον καυγά, είπα οτι δεν θέλω να με ξανανακατέψουν σε καταστάσεις που δν φέρω καμία ευθύνη κ δεν έχω καμία εμπλοκή κ μου απάντησαν με θράσσος οτι εφόσον ανήκω σε αυτή την οικογένεια θέλω δεν θέλω θα συμμετέχω. Όχι ουτε καν τους λυπάμαι πια. Απλά φοβάμαι.Φοβάμαι οτι δεν μπορώ να προστατέψω σωστά τον εαυτό μου και οτι το κακό που θα μου προξενησουν στο τέλος αυτοί οι άνθρωποι-άθελα ή ηθελημένα- θαναι πολύ μεγαλύτερο απο όσο μπορώ να φανταστώ...πρέπει να τρεξω όσο πιο μακρία γίνεται, πρέπει να πάω σε ψυχολόγο να με βοηθήσει, πρέπει να κόψω ΚΑΘΕ επαφή να γλυτώσω, πρέπει να το πάρω απόφαση οτι είμαι ΜΟΝΗ και δν μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως , δεν έχω κουράγιο παρότι τα καμπανάκια μέσα στο κεφάλι μου χτυπάνε όλο και πιο έντονα πια..- Μ.

Αυτό που σου είπαν οι γονείς σου, εμπεριέχει θράσος, αλλά δυστυχώς, εμπεριέχει και αλήθεια. Θέλεις δε θέλεις, εσύ και όλοι μας δηλαδή, είμαστε αποτελέσματα όλων των εμπειριών μας, και ό,τι έχεις ζήσει μέσα στο σπίτι σου δε μπορείς να το σβήσεις, γιατί για χρόνια ήσουν ανήλικη και απροστάτευτη.


Μπορείς όμως να το ελέγξεις τώρα που ενηλικιώθηκες. Δε μπορείς να ξεγράψεις ό,τι γράφτηκε, μπορείς όμως να αποφασίσεις σε τι θα σε μετατρέψει αυτή η εμπειρία. Έχεις καταλάβει μόνη σου τι πρέπει να κάνεις, τα αναφέρεις όλα. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να κόψεις ΚΑΘΕ ΕΠΑΦΗ, αυτό θα το καταλάβεις σιγά σιγά, αν κάνεις πρώτα όλα τα άλλα. Ναι, χρειάζεσαι ψυχολόγο, συμφωνώ, πρέπει να απομακρυνθείς από το σπίτι για να μην εκτίθεσαι σε όλα τα καπρίτσια και για να μπορείς να ελέγχεις το χρόνο που θα περνάς μαζί τους, πρέπει να πάρεις απόφαση ότι δε μπορείς να αλλάξεις κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό σου, κι αυτό μόνο μετά από μεγάλη προσπάθεια και επιμονή. Το «ΜΟΝΗ» είναι κάτι που ισχύει για όλους μας, όμως. Δεν είναι καταδικαστικό, έχει και τα καλά του. Ακριβώς επειδή είσαι κι εσύ ΜΟΝΗ, έχεις την ελευθερία να παίρνεις αποφάσεις για τον εαυτό σου.

________________
2.


Με χώρισε πριν από τρεις μήνες.. Μέχρι και λίγους μήνες πριν την απόφαση του αυτή μου έδειχνε και δεν δίσταζε να το λέει ότι με λατρεύει. Μου είχε κάνει πρόταση γάμου αλλά ήμασταν μικροί και άνεργοι για να το πραγματοποιήσουμε. Με είχε βάλει στο τριπάκι του να σκεφτούμε τα ονόματα των φανταστικών παιδιών μας. Μια φορά είχε δακρύσει μπροστά μου από ευτυχία. Ναι το ξέρω πως τον τελευταίο καιρό μας χώριζαν κάμποσες χώρες απόστασης... Έκλαψα και πόνεσα πολύ με τον χωρισμό. Ακόμα προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου. Πριν από μια βδομάδα μου έστειλε μήνυμα για να μου πει ότι εκεί που βρίσκεται τελικά τα κατάφερε να φτιάξει την ζωή του επαγγελματικά (εγώ τον πίεζα να κάνει πιο μεθοδικές κινήσεις) και να μου ευχηθεί και να μάθει νέα μου και πως για ό,τι θέλω είναι εκεί ! Με απίστευτη χαρά του απάντησα φιλικά κ μετά από 1 μέρα με διέγραψε από το φβ.. Του ζήτησα εξηγήσεις κ μου είπε συγγνώμη για όλα κ πως έχει κοπέλα.. Γιατί το έκανε αυτό Α, μπα? Γιατί έστειλε κάτι τόσο γλυκό και μετά μου ξανά εμφάνισε το παγερό του πρόσωπο? –Yana

Πολύ λυπάμαι και δεν το λέω αυτό συχνά για αγνώστους, αλλά δυστυχώς, μάλλον είναι γαϊδούρι. Δε νομίζω όμως ότι ρωτάς «γιατί είναι γαϊδούρι» γιατί είμαι σίγουρη ότι ξέρεις ότι υπάρχουν και γαϊδούρια σ' αυτή τη γη, αλλά «γιατί κάποιος φέρθηκε ΣΕ ΕΜΕΝΑ έτσι;»


Τα γαϊδούρια δεν υπάρχουν μόνο για τους άλλους, γι' αυτό. Η συμπεριφορά του δεν έχει να κάνει και τόσο με το ποια είσαι εσύ, αλλά με το ποιος είναι αυτός. Πάντα φανταζόμαστε ότι οι άλλοι μας φέρονται καλά επειδή εμείς είμαστε τόσο καταπληκτικοί, αλλά πέρα από τα όρια που βάζουμε, αν τα βάζουμε, αν τα τηρούμε και αν είναι για τα μέτρα μας, δε μπορούμε να κάνουμε πολλά. Η συμπεριφορά των άλλων δεν είναι πάντα αντίδραση στις δικές μας δράσεις. Για την ακρίβεια, πολύ σπάνια είναι.

________________
3.


Αγαπητή Α, μπα, τι γνώμη έχεις για την σειρά του mtv akward ? Βρίσκω πολλές ομοιότητες με τις σκέψεις της πρωταγωνίστριας στην φοιτητική μου ζωή όμως...- Meni


Χμμ..είναι σαν το Sex and the City στο σχολείο.


________________
4.


έχεις κάποιο "celebrity crush"? αν ναι, θα ηθελα να μάθω ποιος/α ειναι! :)- J


Σπάιντερμαν.


________________
5.


Τι είναι αυτό που μας κάνει να την βγάζουμε ανάσκελα στο πάτωμα όταν βρεθούμε στα δύσκολα;; Ξέρεις ερωτικές απογοητεύσεις, περιπλοκές καταστάσεις, κτλ;;;- Κατερίνα


Δοκίμασε καναπέ ή κρεβάτι, και θα δεις ότι η μέθοδός σου επιδέχεται βελτίωση.


________________
6.


Αγαπητή Α, μπα; είμαι μόλις 20 ετών και εδώ και 3 χρόνια περίπου νιώθω οτι δεν είμαι ο εαυτός μου.Μην τρομάζεις.Είναι σαν να έχει μείνει εκεί στα 17 η Έφη.Εγώ τώρα είμαι σε άλλο σώμα κοινώνικη,καθόλου χαμηλών τόνων,αναίσθητη και ασταθής με τις ερωτικές σχέσεις.Γιατί;Συμβαίνει σε όσους μεγαλώνουν;- Έφη

Συμβαίνει σε όσους μεγαλώνουν, ναι, αλλά στα 20 δεν έχεις μεγαλώσει.


________________
7.


συχνά αισθάνομαι ντροπή στη θύμιση πραγμάτων ή καταστάσεων που συνέβησαν στο παρελθόν μου αν και αυτά αντικειμενικά δεν είναι ντροπιαστικά (φερ ειπείν για μια σαχλή φράση που μπορεί να επαναλάμβανα για πλάκα στα χρόνια του σχολείου στην παρέα και διερωτώμαι γεμάτη ντροπή και ενοχες, γιατί ήμανε τόσο ατένσιο-χορ μπακ δεν ?!)
Πλεον αυτολογοκρίνομαι + αυτοπεριορίζομαι τόόσο ώστε σπανίως μοιράζομαι αισθήματα και σκέψεις (και δε μιλώ για τίποτα σύνθετες εξομολογήσεις). Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να είμαι αυθόρμητη εκτός και αν έχω κατεβάσει τα ποτάκια μου οπότε όλη η απροθυμία και η εσωστρέφεια υποχωρεί και ξυπνά ο Πήτερ Παν. Όλοι τότε ανακαλύπτουν τον "γοητευτικό"(φλύαρο και παραστατικό) εαυτό μου και στο διάστημα που ακολουθεί μου εκφράζουν πλεόν- με έκπληξη στα μάτια - την συμπάθεια τους για μένα.
Sober όντας, αισθάνομαι το απόλυτα weirdo και δε ξέρω που να κρυφτώ. Το παραδέχομαι είμαι πιο ασφαλής μεσα στη λακωνικότητα μου- πλας μου αρέσει σαν στάση ζωής- ΑΛΛΑ
δε μου αρέσει καθόλου η διαπιστωση ότι οι γύρω μου πιστεύουν ότι έχω κάποιο σύνδρομο τύπου Άσπεργκερ.
Ακόμη : όταν επιλέγω να ανοίξω το στόμα μου για να μοιραστώ κάτι συνήθως είναι μια κουλή πληροφορία ή κάτι που στους περισσότερους θα φανεί τουλάχιστον ακατάληπτο.

ΝΑΙ:

-δε μπορώ να κρατήσω ημερολόγιο χωρίς να σκίσω κομματάκια τις σελίδες του, να τις βάλω φωτιά και να σκορπίσω τις στάχτες στη θάλασσα (θα το περιέγραφα και πιο σιχαμερά αλλά είμαι κυρία).
-μου πήρε 100 ώρες να συντάξω το παρόν γιατί είχα δεύτερες σκέψεις.
-σαν άνθρωπας την θέλω την αποδοχή .
-είμαι ασυνεπής αυτή τη στιγμή σε σχέση με τη λακωνικότητα και σε οικτίρω -έπρεπε να χα γράψει στις εξομολογήσεις- γαμώ τον Προύστ μου.

Τελικά (γιατί) :
οι άνθρωποι σε βρίσκουν νορμάλ μόνο σαν τους παίρνεις τα μυαλά με ανοησίες.
είμαι τόσο συμπλεγματική -κάτι σαν τη Λώρα στο γυάλινο κόσμο- ασγουέλ
έχω eq ραδ http://stefivos.com ικιού.

p.s. Σε ακολουθώ όταν μιλάς για social anxiety, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό είναι που μου συμβαίνει, μάλλον η σεροτονίνη μου είναι στα τάρταρα γενικώς και ειδικώς.
p.p.s Καλή Χρονιά μωρή Λένα αρρώστια

και κουίζ-σέρκλ ουάν :

νάρκισσος,
μισάνθρωπος,
σνομπ,
κουλτούρα ψεύτικια
σουισιντέλ.- τα άπλυτα

 

Α, όχι.

 

21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

16 σχόλια
#1 η καλύτερη λύση θα είναι να απομακρυνθείς, δεν ευθύνεσαι εσύ για την κατάσταση της αδερφής σου και οι γονείς σου είναι το λιγότερο θρασείς με την συμπεριφορά τους απέναντι σου, θα έπρεπε να προστατέψουν και εσένα όλα αυτά τα χρόνια#2 μπορεί και να μην είναι γαϊδούρι, απλώς να κόμπλαρε με την "φιλική" σου απάντηση, να το είδε η κοπέλα του και να σκέφτηκε κάπως άκομψα να τα μπαλώσει#7 whatever
#7 Εχεις γραψει ενα κειμενο οπου φαινεται πως εισαι σε θεση να περιγραψεις μια χαρα τις δυσκολιες που αντιμετωπιζεις.Τα καραγκιοζιλικια του τελους οπως και τα διαφορα γκρικλις και τις ατακες σου δεν τα λαμβανω υποψη,γιατι υποθετω οτι ειναι στα πλαισια του αυτοσαρκασμου σου και της προσπαθειας σου να σε βρισκουν ενδιαφερουσα και ιδιαιτερη.Βρες εναν σοβαρο ανθρωπο και κανε μια ωραια ψυχοθεραπεια,θα το φχαριστηθειτε και οι δυο.
#1.Κοπελιά σήκω και φύγε,τόσο απλά.Η ζωή και το μέλλον σου ανοίκουν.Άνοιξε την πόρτα και χωρίς καθόλου τύψεις φύγε.Ούτε φωνές ούτε βρισιές ούτε πανικός φύγε απο το παρελθόν και αγγάλιασε το παρόν ΣΟΥ και το μέλλον ΣΟΥ.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ενδεχομένως ξαπλώνουμε στο πάτωμα θέλοντας υποσεινήδητα να ξαπλώσουμε στη γη. Πάντως όταν μου δίνεται η ευκαιρία (να ξαπλώσω στη γη), το βρίσκω αρκετά θεραπευτικό.
Frances Ha, δεν το χα σκεφτεί καθόλου! Aλλά επειδή κι εμένα με πιάνω να νοιώθω ανακούφιση όταν ξαπλώνω στο πάτωμα πολλές φορές, παρά το άβολο της υπόθεσης, ίσως να χει κάποιο μερίδιο λογικής η θεωρία σου. (ή απλώς όσοι αγαπάμε πατώματα έχουμε δει πολλές Αμερικάνικες ταινίες με 'βασανισμένους ήρωες' :-P)
εγώ πάλι το κείμενο της κοπέλας θέλω να μου εξηγήσει κάποιος....άκρη δεν έβγαλα από την ακατάσχετη φλυαρία της συνδυασμένη με αγγλικές λέξεις....γιατί χαρά μου; τόσες ωραιότατες ελληνικές λέξεις έχουμε. Είσαι σίγουρη ότι στην πραγματική σου ζωή είσαι λακωνική; Εγώ νομίζω ότι είσαι απλά πολύ εγωκεντρική. Γιατί νομίζεις ότι όλοι ασχολούνται με την συμπεριφορά σου και σένα; Νομίζεις ότι τους νοιάζει ;(όπως πολλές φορές έχει πεί και η Λένα)
Αν συνδυάσεις την απάντηση με την φωτογραφία του Sigmund Freud, μπορείς να εξάγεις δύο ερμηνείες1) Α όχι, δεν θα σου κάνω εγώ τον ψυχαναλυτή. 2) Α όχι, ούτε ο Freud βγάζει άκρη μαζί σου.Πάντως η κοπέλα θα μπορούσε να δοκιμάσει να πίνει καθημερινά (με μέτρο) ώστε να βγάζει τον πραγματικό της εαυτό στην φόρα, και αφού συνειδητοποιήσει πως κάποιοι την αποδέχονται και σε κάποιους δεν αρέσει (γεγονός που πρέπει να μάθει να μην την ενδιαφέρει), να σταματήσει σταδιακά το ποτό και να φέρεται πλέον φυσιολογικά χωρίς τόση εσωτερική λογοκρισία. ( :P )
#7 Δεν είσαι ούτε νάρκισσος ούτε μισάνθρωπος, είσαι απλώς λίγο παραπάνω ανασφαλής κι ενοχική κι αυτό σου κάνει τη ζωή δύσκολη. Ψάξε να βρεις με ποιους ανθρώπους στη ζωή σου μπορείς να είσαι περισσότερο ο εαυτός σου και να μιλάς ανοιχτά, δεν μπορούμε να τους ευχαριστήσουμε όλους και δε χρειάζεται κιόλας.
#1: Δεν ξέρω αν έχω κάποια συμβουλή, απλά έχω ζήσει/ζω παρόμοια κατάσταση με την οικογένειά μου. Η αδερφή μου από τα 15 της (13 εγώ) ξεκίνησε πολλαπλές απόπειρες αυτοκτονίας, ψυχολογικούς εκβιασμούς κλπ με τους γονείς μου να μην κάνουν τπτ κ μέχρι πριν από μερικά χρόνια να με γεμίζουν με τύψεις (πχ. αν πας διακοπές με το αγόρι σου κ δεν πάρεις μαζί την αδερφή σου και κάνει καμία απόπειρα εσύ θα φταις, κλπ). Τα τελευταία 4 χρόνια έφυγα στο εξωτερικό γιατί δεν άντεχα... Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να πάρεις απόσταση αλλά το να κόψεις όλες τι επαφές είναι αρκετά ψυχοφθόρο και για σένα. Είναι διαφορετικό να νιώθεις ότι είσαι μόνη σου και αλλιώς όντως να είσαι. Είναι πιθανό όταν θα έχεις ηρεμήσει να σου λείπουν. Για να κάθεσαι και να υπομένεις όλη αυτή την κατάσταση τους αγαπάς και πιστέυω ότι σε αγαπάνε και αυτοί. Δίνουν προσοχή στην αδερφή σου γιατί εσύ είσαι η "δυνατή" και δεν τους έχεις τόσο ανάγκη. Κάνουν πολλά λάθη, όπως και οι δικοί μου, αλλά άνθρωποι είναι, ξέρω εγώ... Αυτό λέω στον εαυτό μου πάντως και νιώθω καλύτερα, ότι με 1000 λάθη αλλά με αγάπη μας μεγάλωσαν και μακρυά και αγαπημένα. Φύγε από αυτό το περιβάλλον, καλό θα είναι για σένα, και ίσως για τις σχέσεις με την οικογένεια σου επίσης, ποτέ δεν ξέρεις. Πάρε απόσταση και μην αφήσεις την όποια σχέση κρατήσεις μαζί τους να επηρεάζουν την καθημερινότητα και τη ζωή σου.