Η Φόλκσμπυνε και ο Ρενέ Πόλλες: ένα από τα πιο αναμενόμενα αφιερώματα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών

Η Φόλκσμπυνε και ο Ρενέ Πόλλες: ένα από τα πιο αναμενόμενα αφιερώματα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών Facebook Twitter
Το θέμα του έργου που έρχεται στην Αθήνα αγγίζει έννοιες του σπιτιού και του μη-σπιτιού, όπως και την επικοινωνία και τη μη-επικοινωνία.
0

Το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Αθηνών στο διάσημο θέατρο Φόλκσμπυνε, έναν πολιτιστικό οργανισμό του οποίου η ιστορία πάει πίσω στον 19ο αι. και συνδέεται τόσο με το εργατικό κίνημα όσο και με τη θεατρική και καλλιτεχνική πρωτοπορία του Βερολίνου, προσδοκά να προσφέρει στο κοινό του μια συνολική εμπειρία που δεν θα περιορίζεται στο θέατρο. Έτσι, πέρα από τρεις σημαντικές παραστάσεις που φέρνει, οι νύχτες στην Πειραιώς 260 την περίοδο 17-24 Ιουνίου θα εμπλουτιστούν από μια σειρά δράσεων που θα ολοκληρώσουν το «μωσαϊκό» του ιστορικού θεάτρου: ταινίες, εγκαταστάσεις, γερμανική μπίρα, πάρτι, συναυλίες, υπηρεσίες σιδερώματος, Βratwurst, περφόρμανς! Όλα με ελεύθερη είσοδο, σε μια γιορτή πολιτισμού και γνωριμίας με έναν θεατρικό οργανισμό που ανέκαθεν πρωτοστατούσε στα καλλιτεχνικά και θεατρικά δρώμενα του Βερολίνου, της Γερμανίας γενικότερα, και επηρέαζε το ευρωπαϊκό πνεύμα ευρύτερα.


Τρία βαγόνια του Rollende Road Show, από αυτά με τα οποία ο θίασος μετέφερε ανέκαθεν τις δράσεις του σε απομακρυσμένες περιοχές και γειτονιές, ταξίδεψαν μέχρι την Αθήνα και θα είναι στημένα στον προαύλιο χώρο του Φεστιβάλ, ώστε να στεγάσουν αυτές τις δραστηριότητες αλλά και να αποτελέσουν τη σκηνή θεατρικής παράστασης. Να σημειώσουμε ότι η Φόλκσμπυνε ήταν η πρώτη οργανωμένη σκηνή στην Ευρώπη που καθιέρωσε τη μετακίνηση των παραστάσεων.

Ο διαχωρισμός του ανθρώπου από το ζώο, η ένωση μυαλού και σώματος, κοντολογίς, «εκείνη η λευκή, αντρική, ετεροφυλόφιλη ορολογία που δεν αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως ορολογία αλλά ως κυρίαρχη και γενικώς εφαρμόσιμη γλώσσα».


Αφορμή του αφιερώματος είναι η αποχώρηση του Φρανκ Κάστορφ από τη διεύθυνση της Φόλκσμπυνε. Στη θέση αυτή βρίσκεται από το 1992, όταν το θέατρο απειλήθηκε με κλείσιμο κι εκείνος όχι μόνο το έσωσε αλλά το ανανέωσε, εκτινάζοντάς το στην πρώτη γραμμή των θεάτρων της Ευρώπης. Έτσι, χάρη στο αφιέρωμα οι Αθηναίοι θεατρόφιλοι θα βιώσουν μια μοναδική εμπειρία. Θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη μεταφορά του Παίκτη του Ντοστογιέφσκι στη σκηνή από τον δεξιοτέχνη σκηνοθέτη Κάστορφ, τη μαύρη κωμωδία Μουρμουρητό του Ντίτερ Ροτ, σε σκηνοθεσία του ηθοποιού και σκηνοθέτη Χέρμπερτ Φριτς, και το Σ' αγαπώ, αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση του τρομερού παιδιού του γερμανικού θεάτρου Ρενέ Πόλλες. Σχετικά με τη δουλειά του τελευταίου θα προβληθεί στις 20 Ιουνίου η ταινία του René Pollesch - Bad Decisions.


Ο Ρενέ Πόλλες παραμένει τα τελευταία 30 χρόνια ένας από τους πιο χαρισματικούς ανθρώπους του γερμανικού θεάτρου. Γεννημένος στο Έσεν και σπουδαγμένος σε μία από τις σημαντικότερες σχολές με δασκάλους όπως ο Χάινερ Μίλερ, ο Τζορτζ Ταμπόρι και ο Τζον Γερούσουν, πειραματίζεται ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια με τη συγγραφή έργων και την αντισυμβατική σκηνοθετική τους προσέγγιση. Σήμερα είναι καταγεγραμμένα περί τα 150 θεατρικά έργα τα οποία έχει σκηνοθετήσει ο ίδιος όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και διεθνώς. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι το masterclass που θα πραγματοποιηθεί στη Σχολή Καλών Τεχνών από τον σημαντικό θεωρητικό Χανς-Τις Λέμαν βασίζεται σε αυτόν κι έχει τίτλο «Το μεταδραματικό θέατρο, ο Ρενέ Πόλλες και η βερολινέζικη Φόλκσμπυνε».


Παρ' όλα αυτά, ο Πόλλες δεν αντιμετωπίζει τα έργα του ως «αιωνίως έγκυρες αλήθειες» αλλά περισσότερο ως υλικό το οποίο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει ώστε να οριοθετήσει τον εαυτό του. Αυτό που κυρίως τον απασχολεί είναι η αποφυγή στο θέατρο της στεγνής αναπαράστασης της ζωής. Το ζητούμενό του είναι να επιμένει σε έναν λόγο που θα αποκαλύπτει την κανονικότητα ως κατασκευή και θα μας ωθεί καθημερινά να μην αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα ρεαλιστικά.

Το θέμα του έργου που έρχεται στην Αθήνα αγγίζει έννοιες του σπιτιού και του μη-σπιτιού, όπως και την επικοινωνία και τη μη-επικοινωνία. «Καθόμουν εδώ τις προάλλες, η ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστη, είχα την αίσθηση ότι είμαι σαν στο σπίτι μου, όταν ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι αυτό ακριβώς το πράγμα, το σπίτι ως χώρος διαβίωσης, δεν σήμαινε τίποτα για τον συνομιλητή που είχα απέναντί μου. Ξαφνικά, αρχίζω να βρίσκω την έννοια του σπιτιού κάπως εξωφρενική. Είμαι πάντα πρόθυμος να κάνω εποικοδομητικό διάλογο με τον άλλον. Προφανώς, είναι δύσκολο για τον συνομιλητή μου να συλλάβει την έννοια του βιώσιμου χώρου υπό παραδοσιακούς όρους: άλλωστε, δεν έχει σπίτι. Ωστόσο, δεν είναι ούτε άστεγος. Καθώς προσπαθώ να στρέψω αλλού την κουβέντα, θίγω το ζήτημα του "μέλλοντος". Κι εδώ ισχύουν τα ίδια: το μέλλον δεν σημαίνει τίποτα για εκείνον». Μια ξεκαρδιστική παράσταση που θέτει επί τάπητος μείζονα φιλοσοφικά ζητήματα.

Η Φόλκσμπυνε και ο Ρενέ Πόλλες: ένα από τα πιο αναμενόμενα αφιερώματα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών Facebook Twitter
Φωτο: Lenore Blievernicht


Στο L' Affaire Martin θέτει τα εξής ερωτήματα: Για ποιο πράγμα μιλάει κάποιος όταν γράφει ένα θεατρικό έργο τις μέρες μας; Τι είδους ιστορίες είναι αυτές που εμείς αισθανόμαστε πιο κοντινές μας, εντούτοις εμείς οι ίδιοι δεν εμφανιζόμαστε πλέον σε αυτές; Τι είδους ξεφτισμένη αυθεντικότητα μας φράζει διαρκώς τον δρόμο; Με ποιον τρόπο μεμονωμένα άτομα «χτίζουν» από την αρχή τον εαυτό τους και αναπτύσσουν στρατηγικές επιβίωσης, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν πια καθόλου με τη σκέψη της παλιάς Ευρώπης; Θα ήταν δυνατόν να εξασφαλίσουμε κάποια συναισθηματικά κέρδη από την απομόνωση; Θα μπορούσε να μην είναι δυνατό να συνδυάζουμε επιτυχία και σύμπτωση, έρωτα και χρήμα; Κάθε έκθεση δεν βασίζεται εν τέλει σε ρατσιστικές και σεξιστικές εικόνες που είναι ξεκάθαρες ακριβώς επειδή ανταποκρίνονται στις επικρατούσες οπτικές; Και δεν είναι πολύ πιο ευοίωνο να διαδώσεις όλη τη γνώση που έχεις αποκομίσει παντού; Και να συνδέεις τα συναισθήματα με αυτό που συγκινεί μόνο εμάς τους ίδιους;


Αυτά τα ερωτήματα θέτει ο Πόλλες ως βάση γι' αυτήν τη θεατρική εργασία. Ιδέες/απόψεις που συμπεραίνουν ότι δεν μπορούμε πια να επαναπαυόμαστε σε μια γλώσσα στην οποία λέμε ιστορίες που δεν μας ανήκουν. Ο διαχωρισμός του ανθρώπου από το ζώο, η ένωση μυαλού και σώματος, κοντολογίς, «εκείνη η λευκή, αντρική, ετεροφυλόφιλη ορολογία που δεν αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως ορολογία αλλά ως κυρίαρχη και γενικώς εφαρμόσιμη γλώσσα». Αντ' αυτού, πρόκειται για μια οπτική που περικλείει τη δυναμική επιρροή της οικονομίας σε κάθε πτυχή της ζωής και δεν διακρίνει πουθενά ούτε ένα αυτόνομο άτομο. Το να υπηρετούμε εικόνες που για την ώρα παραμένουν άπιαστες ίσως είναι το μότο του Ρενέ Πόλλες. Ή, όπως λέει ο ίδιος, «τα έργα μου δημιουργούν έναν τύπο σκέψης και εικόνες από τις οποίες εξακολουθούμε να εξαρτιόμαστε και σύμφωνα με τις οποίες θέλουμε να δρούμε. Αλλά δεν είναι δυνατόν να το κάνουμε αυτό πια. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ αυτή η σύγκρουση. Αν, στην περίπτωσή μου, υπάρχει οποιοσδήποτε αποπροσανατολισμός στις κοινωνικές σχέσεις, τότε ξαναβρίσκω τον προσανατολισμό μου μέσα από τα έργα μου».

Ιnfo:

Σ' αγαπώ, αλλά επέλεξα την αποδραματοποίηση

Ρενε Πολλες

17-18 Ιουνίου

Πειραιώς 260, Προαύλιο

22:00 

ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT
Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Θέατρο / Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Το έργο του κορυφαίου Αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ, που σφράγισε τη γερμανόφωνη λογοτεχνία κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η θεατρική αυτή διασκευή μετασχηματίζει τη μονολογική αφήγηση του πρωτοτύπου σε μουσικοθεατρικό έργο για τέσσερις φωνές και ένα πιάνο.
M. HULOT
Βάσω Καμαράτου: Οι πληγές μας μάς κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Θέατρο / «Εγώ που δεν μασούσα, φοβάμαι πια να περάσω ανάμεσα από παρέα αγοριών»

Η επιστροφή της Βάσως Καμαράτου στο θέατρο με την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη ήταν η αφορμή για μια εκ βαθέων συζήτηση με την ηθοποιό που αποκαλύπτει στο Facebook τον εσωτερικό της κόσμο με ειλικρίνεια και ευαισθησία.
M. HULOT
I WAS THERE : ΣΤΡΑΚΑΣΤΡΟΥΚΕΣ 

Θέατρο / «Στρακαστρούκες»: Μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, η παράσταση του Δημήτρη Σαμόλη είναι τρομερά επίκαιρη

Οι «Στρακαστρούκες» έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά λίστα queer έργων που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο ελληνικό θέατρο τα τελευταία χρόνια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Πρόσωπα / Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Η γυναίκα που έζησε την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, και πάλεψε για την Αριστερά αφηγείται τη ζωή της στο LIFO.gr σε μια συνέντευξη-ποταμό στον Αντώνη Μποσκοΐτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού

Θέατρο / Ηλίας Λογοθέτης (1939 - 2024): Ένας εργάτης του θεάτρου και του σινεμά που δεν υπήρξε σνομπ

Από τους Πέρσες του Κουν μέχρι το τηλεοπτικό Έτερος Εγώ Νέμεσις, ο Ηλίας Λογοθέτης διέσχισε όλα τα είδη με μπρίο, αξιοπρέπεια και ακατάβλητο ποιητικό οίστρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΙΤΣΑΚΗΣ

Θέατρο / Γιάννης Μαυριτσάκης: «Για δύο χρόνια απομονώθηκα και έγραφα, μόνος, σαν τα θηρία»

Λίγο πριν την πρεμιέρα του νέου του έργου «Rayman ούρλιαξε» σε σκηνοθεσία Περικλή Μουστάκη, ο συγγραφέας της ποιητικής ενατένισης και του σκληρού ρεαλισμού μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, την πορεία του στο θέατρο, τη «συνάντησή» του με τον Μπερνάρ-Μαρί Κολτές και την αφοσίωσή του στη συγγραφή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ