O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη

O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη Facebook Twitter
Κάποιον που δεν έχει έρθει ξανά στη γειτονιά θα τον πήγαινα, χωρίς να ξέρω γιατί, στον Ποδονίφτη, στις μπασκέτες, στους Τρεις Αστέρες. Με μπίρα, τη στιγμή που σουρουπώνει, στις τσιμεντένιες κερκίδες. Ξαναλέω, δεν ξέρω γιατί.
0

• Μένω τέσσερα χιλιόμετρα από την Ομόνοια, στα Κάτω Πατήσια, εδώ και είκοσι χρόνια. Πέρασα πρώτα έναν χρόνο στον Άγιο Ελευθέριο και στη συνέχεια δώδεκα στα Άνω Πατήσια. Επομένως, γειτονιά μου νιώθω τα Πατήσια, Άνω, Κάτω, Κεντρικά. Οι παράλληλες οδοί της Πατησίων, της Αχαρνών και της Λιοσίων λειτουργούσαν συχνά ως σύνορα – για τους άλλους.


• Η έντονη αίσθηση της γειτονιάς, το πρωινό νεύμα και το χτύπημα κουδουνιού του από κάτω με τις έξι λέξεις «ξέχασες το φως ανοιχτό, κρίμα είναι», η μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης, ο μύθος που την ακολουθεί και οι παρέες που είναι ακόμη εδώ αποτελούν ισχυρό κίνητρο για να παραμείνω.


• Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γειτονιάς, ο σωρός από αυτές τις παλιές πολυκατοικίες με τις πράσινες τέντες και τον ανοιχτό καφέ/κίτρινο σαγρέ εξωτερικό τοίχο, αρμαθιασμένες άναρχα στον οικοδομικό ιστό και, τσουπ, ένα νεοκλασικό, μια μονοκατοικία να δικαιολογεί το παλιό όνομα των Πατησίων... «Παραδείσια». Επίσης, τα πολλά ονόματα οδών, δανεισμένα από μεγάλους ποιητές και συγγραφείς. Α, και τα πολλά, πολύ μικρά πάρκα, οι καβάτζες.

Στην πιλοτή της διπλανής μου πολυκατοικίας κάποιος είχε γράψει ΜΙΣΟΣ. Κάθε φορά που το έβλεπα, αναρωτιόμουν πού μπαίνει ο τόνος. Πονάει από έρωτα για κάποια γειτόνισσα ή τρέφεται με απέχθεια; Τελικά, μετά από καιρό πρόσθεσε ΤΑΞΙΚΟ.


• Μου αρέσει να πηγαίνω παράλληλα με τις γραμμές του τρένου στη λεωφόρο Ιωνίας, σαν επιβάτης με ακουστικά στα αυτιά. Κάτω Πατήσια, Άγιος Ελευθέριος, Άνω Πατήσια, τερματικός (για εμένα). Άραγμα πίσω από την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας και ξανά πίσω.
Κάποτε τα Πατήσια ήταν σημείο συνάντησης. Τώρα πια, ελέω κρίσης, τα μαγαζιά περιορίστηκαν, οι οδικές αρτηρίες μας ξέμειναν από εμπορικό αίμα και αρκετοί «μετανάστευσαν» σε άλλους «διασκεδαστικούς παραδείσους». Επιμένοντας στη γειτονιά, λοιπόν, πάω για τσίπουρα με μεζέ στο «Μανταλάκι», για μπίρες και ωραίες μουσικές στο Νιρβάνα και για ποτά μέχρι το ξημέρωμα στον Κόμη.


• Κάποιον που δεν έχει έρθει ξανά στη γειτονιά θα τον πήγαινα, χωρίς να ξέρω γιατί, στον Ποδονίφτη, στις μπασκέτες, στους Τρεις Αστέρες. Με μπίρα, τη στιγμή που σουρουπώνει, στις τσιμεντένιες κερκίδες. Ξαναλέω, δεν ξέρω γιατί.

O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη Facebook Twitter
Πατησίων και Λασκαράτου: Η πρώτη πολυκατοικία της Αθήνας, 1920.


• Όντας προάστιο της Αθήνας, τα Πατήσια ακόμη και τώρα έχουν κάποια κτίρια νεοκλασικά, διατηρητέα, κομψά, στη σκιά των άχαρων, μονότονων, κορεσμένων με μπετό κουτιών/πολυκατοικιών. Αυτά που πάντα μου έκαναν εντύπωση είναι η πρώτη σωζόμενη πολυκατοικία της Αθήνας στη συμβολή της Πατησίων με τη Λασκαράτου, ένα περίεργο εργοστάσιο κουμπιών στην Αχαρνών και Καβάφη και το κτίριο που βρίσκεται στο Κτήμα Δρακοπούλου.


• Θυμάμαι από πιτσιρικάς –και γελάω– τη «φέρμα», συνοδευόμενη με ατάκες τύπου «βγάλ' το fly» που έλεγαν οι νταήδες εξωσχολικοί, κρατώντας κατσαβίδι για να σου πάρουν τις δραχμές που κουδούνιζαν στις τσέπες σου, τον έλεγχο που έκανε ο ένας μεταλάς στον άλλον, ζητώντας του να πει με χρονολογική σειρά τους δίσκους της μπάντας που φιγουράριζε στην μπλούζα του και τα οπαδικά ραντεβού έξω από τα Kangoo.

 
• Στην πιλοτή της διπλανής μου πολυκατοικίας κάποιος είχε γράψει ΜΙΣΟΣ. Κάθε φορά που το έβλεπα, αναρωτιόμουν πού μπαίνει ο τόνος. Πονάει από έρωτα για κάποια γειτόνισσα ή τρέφεται με απέχθεια; Τελικά, μετά από καιρό πρόσθεσε ΤΑΞΙΚΟ.


• Τα Σαββατοκύριακα, ένας μεσήλικας, με πεσμένο ελαφρά το παντελόνι και κοιλίτσα, εμφανίζεται στους δρόμους παίζοντας στο ακορντεόν το «Σ' αγαπώ γιατί είσ' ωραία» και ο αυχένας του πρέπει να είναι έτοιμος να σπάσει, καθώς όλη την ώρα κοιτάει ψηλά, μήπως του ρίξουν κάνα ψιλό. Βγαίνω στο μπαλκόνι και τον κάνω χάζι. Τον έχω βαφτίσει Λάζαρο.

O Δημήτρης Γλυφός κάποιον που δεν ξέρει από Πατήσια θα τον πήγαινε στον Ποδονίφτη Facebook Twitter
Μου αρέσει να πηγαίνω παράλληλα με τις γραμμές του τρένου στη λεωφόρο Ιωνίας, σαν επιβάτης με ακουστικά στα αυτιά. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Info:

H τρίτη ποιητική συλλογή του Δημήτρη με τίτλο Αντιχρονισμός κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σμίλη.

Η Γειτονιά μου
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Η Γειτονιά μου / Φάνη, τι κάνει τη ζωή ωραία στην Πλατεία Βικτωρίας- παρ' όλα αυτά;

Φάνης Παυλόπουλος, ηθοποιός. Αν μπορούσε θα καθάριζε κάθε μέρα την Πλατεία, θα έβαζε μια τάξη στην πιάτσα των ταξί και θα έφτιαχνε έναν ελεγχόμενο χώρο για τους χρήστες. Ακούει κανείς;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Η Γειτονιά μου / Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης ξέρει την Καλλιθέα του βαθέος ΠΑΣΟΚ και των στεγαστικών

Ο stand up comedian μιλά γλυκόπικρα για τη γειτονιά της καμίας αρχιτεκτονικής, του γκρίζου και των παραλληλόγραμμων κτιρίων, που, όμως φιλοξένησε τα πρώτα παιδικά του παιχνίδια στους δρόμους της
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ