Ψαραντώνης της Εφταλούς: O άνθρωπος που έσκαβε τη θάλασσα.
Ο Κώστας Γκοτζαμάνης είναι ένας εξαιρετικός ψυχίατρος και συγγραφέας, αλλά για μένα είναι απλώς ένας σύντροφος του ποτού, δεκαετίες τώρα στο Galaxy. Mια νύχτα, μεταξύ άλλων, μου είπε ότι έχει ταξιδέψει κυριολεκτικά σε όλα τα ελληνικά νησιά. Ακόμη και στις βραχονησίδες.
Τον πίεσα να μου γράψει την ιστορία της γυναίκας που μένει μόνη στην Κίναρο – αντ' αυτού μού έστειλε αυτήν τη μαρτυρία ενός τρυφερού κι αλαφροΐσκιωτου ψαρά από την Εφταλού που μιλούσε με τα ζώα, όταν έκανε εκεί το αγροτικό του. Σφριγηλό και ευθύ γράψιμο, γεμάτο αγάπη για τους απλούς ανθρώπους.
Ο Κώστας μου έμαθε εκείνο το βράδυ κι ένα δυνατό βιβλίο που αγνοούσα: το Εξόριστοι στο Αιγαίο του Μπερτ Μπερτλς (εκδ. Φιλίστωρ), το χειμωνιάτικο οδοιπορικό ενός Αυστραλού δημοσιογράφου στις αποικίες εξόριστων κομμουνιστών της Ανάφης και της Γαύδου, το 1936, με καϊκάκια της συμφοράς, τις συναντήσεις και συνομιλίες μαζί τους, τον εξοστρακισμό, την πείνα και την πίστη τους.
Με εντυπωσίασε ο κοφτός, σχεδόν περιφρονητικός τόνος του όταν μιλά για τον Σεφέρη και τον διπλωματικό τρόπο με τον οποίο απέφυγε να απαντήσει σε συγκεκριμένες πολιτικές ερωτήσεις του.
2.
Gideon Levy, Πενήντα χρόνια, πενήντα χρόνια ψέματα.
Για τρεις δεκαετίες, ο βραβευμένος Ισραηλινός δημοσιογράφος και συγγραφέας Gideon Levy είναι μια μοναχική, τολμηρή φωνή που τη λέει στους συμπατριώτες του από την εβδομαδιαία στήλη του στη «Haaretz». Eπιτίθεται ευθέως στην εποικιστική πολιτική του Ισραήλ στα παλαιστινιακά εδάφη και αποκαλύπτει με τόλμη τα ψεύδη της προπαγάνδας τους.
Τα γεράκια τον θεωρούν, βεβαίως, αριστεριστή και φερέφωνο της Χαμάς. Όμως αυτή η συγκλονιστική στήλη του, την οποία μετέφρασε από τα γαλλικά ο Σπύρος Στάβερης, δείχνει έναν άνθρωπο που ξέρει καλά το θέμα και μιλάει με επιχειρήματα.
3.
Λολ. Δεν ήξερα ότι η Μόνικα του Μπέργκμαν είχε βγει στην Αμερική ως σουηδικό σοφτ πορνό. Sexploitation του κερατά!
Όντως τότε η Σουηδία εθεωρείτο μαμά της ελευθεριότητας (με ταινίες ψευδοεπιστημονικού σεξ κ.λπ.), αλλά το κομψό φιλμ του μετρ, αν θυμάμαι καλά, μετά βίας είχε δύο σκηνές με γυμνό – την κάπως kinky Χάριετ Άντερσον να τρέχει προς τη θάλασσα στο σύντομο καλοκαιράκι των φιόρδ.
4.
Ο Έλληνας που μιλάει 32 γλώσσες – από σανσκριτικά μέχρι μάνταριν.
Έχει δώσει κι άλλες συνεντεύξεις (διεθνώς) ο Γιάννης Οικονόμου – που όλες κινούνται στο επίπεδο «απίστευτο κι όμως αληθινό». Εδώ, όμως, ο Θοδωρής Αντωνόπουλος αποκαλύπτει έναν άνθρωπο τρομακτικού ενδιαφέροντος.
Στον πρόλογό του γράφει: «Στη συνομιλία μας, εκτός από την προσωπική του περιπέτεια με τις γλώσσες, αναφερθήκαμε επίσης στη σύγχρονη γλωσσολογική επιστήμη, στα κλειδιά για την κατανόηση της λειτουργίας της γλώσσας και της εξέλιξής της αλλά και στην πιθανότητα ύπαρξης μιας ενιαίας, κοινής γλώσσας, τόσο κατά το παρελθόν όσο και ως μελλοντική προοπτική. Ανατρέξαμε στην ιστορία της μετάφρασης, ξεδιαλύναμε τον μύθο περί "ανώτερων" και "κατώτερων" γλωσσών καθώς κι αυτόν της λεξιπενίας, εστιάσαμε τέλος στο "μυστικό" της πολυγλωσσίας, στις τεράστιες δυνατότητες που σου ανοίγει, στο πόσο ανοιχτό, ελεύθερο και κοσμοπολίτικο πνεύμα μπορεί να σου εμφυσήσει, εφόσον βέβαια και ο χαρακτήρας σου βοηθά σε κάτι τέτοιο, καθώς υπογραμμίζει με νόημα».
Είναι πράγματι μια ζουμερή συνομιλία που σου ανοίγει το μυαλό, κι είναι κρίμα, όσοι αγαπάτε την έντυπη LiFO, να μην την έχετε διαβάσει!
Το προσωπικό μου blog είναι εδώ>>
σχόλια