O Alan Rickman είχε την καλύτερη χροιά φωνής στον κόσμο

O Alan Rickman είχε την καλύτερη χροιά φωνής στον κόσμο Facebook Twitter
5

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2008 και προσπάθησε να ορίσει τα χαρακτηριστικά μιας τέλειας, ανθρώπινης χροιάς, ο Alan Rickman που πέθανε σήμερα, διέθετε ίσως την καλύτερη φωνή στον κόσμο.

Η έρευνα, που έφερε ξανά στη δημοσιότητα η εφημερίδα Independent, υποστηρίζει πως η τέλεια φωνή έχει τον ιδανικό τόνο, ταχύτητα, συχνότητα, εκφορά λέξεων ανά λεπτό και τονισμό. Ο Alan Rickman τα είχε όλα.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι υπεύθυνοι γλωσσολόγοι ζήτησαν από διάφορους ανθρώπους να βαθμολογήσουν 50 διαφορετικές φωνές και έπειτα αξιολόγησαν τα αποτελέσματα. Αυτό που ανακάλυψαν είναι πως οι φωνές με τις περισσότερες ψήφους ήταν αυτές που συνδύαζαν τόνο, ταχύτητα, συχνότητα, εκφορά λέξεων ανά λεπτό και τονισμό. Ο καθηγητής Σνέιπ πήρε την πρώτη θέση.

«Σαν ανθρώπινα όντα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από ένστικτο ποιες φωνές προκαλούν ανατριχίλα στην σπονδυλική μας στήλη και ποιες μας κάνουν να αισθανόμαστε απέχθεια», είχε εξηγήσει τότε ο Andrew Linn, γλωσσολόγος στο πανεπιστήμιο του Sheffield.

«Οι συναισθηματικές αντιδράσεις που είχαν απέναντι στις συγκεκριμένες φωνές τα μέλη της επιτροπής προκάλεσαν έκπληξη και κατά κάποιο τρόπο κατάφεραν να εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους επιλέγονται οι ίδιοι άνθρωποι για αφηγητές ή οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί ή γιατί ορισμένες φωνές διάσημων μας γοητεύουν», πρόσθεσε ο Linn.

Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα πως η ιδανική ανθρώπινη χροιά θα ήταν ένας συνδυασμός των φωνών των ηθοποιών Alan Rickman, Jeremy Irons και Michael Gambon (ο ηθοποιός που ενσάρκωσε το ρόλο του καθηγητή Ντάμπλντορ στις ταινίες Χάρι Πότερ).

Πολιτισμός
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πέθανε ο Ρίτσαρντ Σέρα, ο τελευταίος μεγάλος Αμερικανός καλλιτέχνης

Πολιτισμός / Πέθανε ο Ρίτσαρντ Σέρα, ο τελευταίος μεγάλος Αμερικανός καλλιτέχνης

Ο Ρίτσαρντ Σέρα ήταν ένας σύγχρονος μινιμαλιστής καλλιτέχνης γνωστός για τα μνημειώδη ατσάλινα γλυπτά του. Τα συχνά τρομακτικά σε κλίμακα έργα του προκαλούν ζάλη και αποπροσανατολισμό, με τις αρχιτεκτονικές τους καμπύλες να στροβιλίζονται, καθώς οι θεατές περπατούν στα περάσματά τους.
NEWSROOM