Η Unesco πρόσθεσε 19 τοποθεσίες στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, σύμφωνα με ανακοίνωση της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς, μετά την 42η συνεδρίασή της στο Μπαχρέιν την περασμένη εβδομάδα.
Οι νέες αυτές τοποθεσίες περιλαμβάνουν από ναούς στην Κορέα, αρχιτεκτονική της Ινδίας μέχρι όαση στη Σαουδική Αραβία.
Η Επιτροπή της Unesco επιλέγει τοποθεσίες ανά τον κόσμο που θεωρεί ότι πρέπει να διατηρηθούν για την πολιτιστική, ιστορική ή επιστημονική τους σημασία.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται παγκοσμίου φήμης τοποθεσίες όπως το Ταζ Μαχάλ στην Ινδία, το Μάτσου Πίτσου στο Περού, καθώς και αρκετές στην Ελλάδα όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, τα Μετέωρα, η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, κ.α.
Μόλις μία τοποθεσία καταχωρηθεί στον κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς, αποκτά νομική προστασία βάσει των διεθνών συνθηκών.
Οι 19 νέες τοποθεσίες που προστέθηκαν στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco είναι οι παρακάτω:
1. Το εθνικό πάρκο Τσιριμπικέτε στην Κολομβία
Η περιοχή έχει την μεγαλύτερη συγκέντρωση σε είδη φυτών στον Αμαζόνιο και είναι διάσημη για τους ιδιαίτερους βραχώδεις σχηματισμούς της.
Το Τσιριμπικέτε είναι εθνικό πάρκο από το 1989. Μόνο ένα μικρό μέρος του πάρκου έχει τοπογραφηθεί λόγω της δύσκολης πρόσβασής του, όμως είναι γνωστό ότι φιλοξενεί λεοπαρδάλεις και
Μόνο ένα μικρό μέρος του πάρκου έχει ερευνηθεί επειδή είναι τόσο δύσκολο να έχει πρόσβαση, αλλά είναι γνωστό ότι περιέχει τόσο jaguars και κολίμπρια.
Το πάρκο περιέχει επίσης σημάδια πρώιμης ανθρώπινης ζωής, με πάνω από 75.000 τοιχογραφίες, που καλύπτουν διάστημα άνω των 20.000 χρόνων και βρίσκονται σε 60 καταφύγια βράχων.
2. Το όρος Φάντζινγκσαν στην Κίνα
Το όρος αυτό επιλέχθηκε λόγω της ομορφιάς του φυσικού τοπίου και της βιοποικιλότητάς του.
Φθάνοντας τα 2.570 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, φιλοξενεί πολλά απειλούμενα είδη.
Οι βραχώδεις του σχηματισμοί μπορεί να χρονολογούνται έως και 65 εκατ. χρόνια πριν.
3. Τα βουδιστικά ορεινά μοναστήρια , στην Κορέα
Τα μοναστήρια Σάνσα αποτελούνται από επτά ναούς, που δημιουργήθηκαν από τον 7ο έως τον 9ο αιώνα.
Αυτά τα ιερά μοναστήρια έχουν επιβιώσει αιώνες ως χώροι καθημερινής θρησκευτικής πρακτικής.
4. Η πόλη του Χαλιφάτου, Μεντίνα Αζαχάρα, στην Ισπανία
Η Μεντίνα Αζαχάρα αποτελεί έναν αρχιτεκτονικό χώρο που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα, ο οποίος κάποτε χρησίμευσε ως έδρα του Χαλιφάτου της Κόρδοβα.
Η πόλη εγκαταλείφθηκε μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο και παρέμεινε έτσι για σχεδόν 1.000 χρόνια, πριν ανακαλυφθεί ξανά στις αρχές του 20ου αιώνα. Ακόμη και σήμερα, διατηρούνται οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα συστήματα ύδρευσης και πολλά διακοσμητικά στοιχεία.
5. Οι κυνηγότοποι των Ινουίτ, Aasivissuit–Nipisat, στη Γροιλανδία
Η περιοχή αυτή αναγνωρίστηκε γιατί δείχνει «την ανθεκτικότητας των ανθρώπινων πλασμάτων».
Η τοποθεσία αυτή «περιέχει τα απομεινάρια των 4.200 ετών της ανθρώπινης ιστορίας».
Οι περιοχές της Αρκτικής ανήκουν στους Ινουίτ και περιέχουν αρχαιολογικούς στοιχεία από την ιστορία τους.
6. Ο καθεδρικός ναός Νάουμπουργκ στη Γερμανία
Ο ναός αυτός αποτελεί μία «εξαιρετική μαρτυρία για τη μεσαιωνική τέχνη και την αρχιτεκτονική», σύμφωνα με την Unesco.
Τμήματα του καθεδρικού χρονολογούνται πίσω στον 13ο αιώνα και το κτίριο παρουσιάζει αρχιτεκτονικά στοιχεία της εποχής τόσο του Ρομαντισμού όσο και Γοτθικού ρυθμού.
7. Το νησί Κιούσου, στην επαρχία Ναγκασάκι στην Ιαπωνία
Το νησί περιλαμβάνει κτίσματα που χτίστηκαν από τους πρώτους Χριστιανούς αποίκους στην Ιαπωνία, ανάμεσα στο 16ο και 19ο αιώνα.
Η Unesco αναγνώρισε το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού για τα χωριά και τον καθεδρικό ναό που χτίστηκε εκεί.
8. Το Γκεμπεκλί Τεπέ στην Τουρκία
Είναι αρχαιολογική θέση στην Τουρκία, που βρίσκεται ακόμα υπό ανασκαφή.
Το Γκεμπεκλί Τεπέ είναι ένα ύψωμα 760 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με τη Συρία και απέχει 12 χιλιόμετρα από την πόλη Ούρφα.
Σε αυτή την περιοχή έχουν βρεθεί προϊστορικές κατασκευές της νεολιθικής εποχής που έχουν χρονολογηθεί ανάμεσα στο 9.600 και 8.200 π.Χ. και είναι οι αρχαιότεροι στον κόσμο. Πιστεύεται ότι κατασκευάστηκαν από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες.
9. Η κοιλάδα Tehuacán-Cuicatlán στο Μεξικό
Η κοιλάδα έχει την πλουσιότερη βιοποικιλότητα σε ολόκληρη τη βόρεια Αμερική και έναν υψηλό αριθμό από απειλούμενων ειδών κάκτων, καθώς επίσης και αρχαιολογικά ευρήματα.
10. Η οροσειρά Chaîne des Puys, στην κεντρική Γαλλία
Η οροσειρά αυτή αποτελείται από 80 αδρανή ηφαίστεια στο κέντρο της Γαλλίας και εκτείνεται 40 χιλιόμετρα. Οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφτούν την υψηλότερη κορυφή με τρένο.
11. Τα βουνά Barberton Makhonjwa στη νότια Αφρική
Αντιπροσωπεύουν την καλύτερα διατηρημένη διαδοχή ηφαιστειακών και ιζηματογενών πετρωμάτων, που χρονολογούνται από 3,6 έως 3,25 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν άρχισαν να σχηματίζονται οι πρώτες ήπειροι στην πρωτόγονη Γη.
12. Ο αρχαιολογικός χώρος Hedeby στη Γερμανία
Στην τοποθεσία αυτή υπάρχουν τα ερείπια μιας εμπορικής πόλης με ίχνη δρόμων, κτιρίων, νεκροταφείων και λιμανιού.
Χρονολογείται 2.000 χρόνια π.Χ., και αποτελεί μία τοποθεσία «κλειδί» για την ερμηνεία των οικονομικών, κοινωνικών και ιστορικών εξελίξεων στην Ευρώπη κατά την εποχή των Βίκινγκ.
13. Το δάσος Pimachiowin Aki στην Κίνα
Η περιοχή περιλαμβάνει ποτάμια, λίμνες, υγρότοπους και δάση
Αποτελεί μέρος της καταγωγής των προγόνων ενός αυτόχθονου λαού, των Ανισινααμπεγκ.
Η Unesco λέει ότι είναι ένα «εξαιρετικό παράδειγμα» της παράδοσης «σεβασμού όλων των μορφών ζωής και διατήρησης αρμονικών σχέσεων με τους άλλους».
14. Η ιταλική πόλη της Ιβρέας
Είναι μια βιομηχανική πόλη σχεδιασμένη από κορυφαίους Ιταλούς πολεοδόμους και αρχιτέκτονες, κυρίως μεταξύ 1930 και 1960.
Η Unesco αναφέρει ότι η πόλη «εκφράζει ένα σύγχρονο όραμα της σχέσης μεταξύ βιομηχανικής παραγωγής και αρχιτεκτονικής».
15.Μία σειρά από οκτώ αρχαιολογικές τοποθεσίες στο Ιράν
Η Unesco αναγνώρισε μία σειρά από οκτώ αρχαιολογικές τοποθεσίες στο Ιράν για τον τρόπο με τον οποία «αιχμαλωτίζουν» την επιρροή των Αχαιμενιδικών, των Πάρθιων και των Ρωμαϊκών παραδόσεων στην ισλαμική περίοδο.
16. Η Βικτοριανή Γοτθική και αρτ ντεκό αρχιτεκτονική της Μουμπάι
Μια σειρά από πολυκατοικίες αρτ ντεκό κατά μήκος της όχθης της Αραβικής Θάλασσας.
17. Ο οικισμός Thimlich Ohinga στην Κένυα
Ο οικισμός αυτός από ξηρούς λίθους πιθανόν χτίστηκε τον 16ο αιώνα, σύμφωνα με την Unesco.
Όπως αναφέρει, ο οικισμός φαίνεται να έχει «χρησιμοποιηθεί ως φρούριο για τις κοινότητες και τα οικόσιτα ζώα τους, αλλά επίσης καθόριζε κοινωνικές οντότητες και σχέσεις που συνδέονται με τη γενεαλογία» και είναι ο «μεγαλύτερος και καλύτερα διατηρημένος από τους παραδοσιακούς αυτούς έγκλειστους οικισμούς».
18. Η αρχαία περιτειχισμένη πόλη της Καλχάτ στο Ομάν
Η πόλη αναπτύχθηκε ως ένα σημαντικό λιμάνι στην ανατολική ακτή της Αραβίας μεταξύ του 11ου και του 15ου αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Ορμούζ. Σήμερα φέρει μοναδική αρχαιολογική μαρτυρία στους εμπορικούς δεσμούς μεταξύ της ανατολικής ακτής της Αραβίας, της ανατολικής Αφρικής, της Ινδίας, της Κίνας και της νοτιοανατολικής Ασίας.
19. Η όαση Αλ-Άχσα, στη Σαουδική Αραβία
Η επιτροπή της Unesco περιέγραψε την όαση ως «μια διαδοχική ιδιοκτησία που περιλαμβάνει κήπους, κανάλια, πηγές, πηγάδια και μια λίμνη αποστράγγισης, καθώς επίσης και ιστορικά κτίρια, αστικό ιστό και αρχαιολογικούς χώρους».
Αποτελεί τοποθεσία συνεχιζόμενης ανθρώπινης εγκατάστασης στην περιοχή του Κόλπου από τη Νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα, όπως φαίνεται από τα εναπομείναντα ιστορικά φρούρια, τεμένη, πηγάδια, κανάλια και άλλα συστήματα διαχείρισης των υδάτων. Είναι η μεγαλύτερη όαση με φοίνικες στον κόσμο. Η Αλ-Άχσα είναι επίσης ένα μοναδικό γεωπολιτιστικό τοπίο και ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον.
