Περίπου μισό αιώνα από τον θάνατο του Αλμπέρτο Τζιακομέτι, το στούντιο του Ελβετού καλλιτέχνη ή καλύτερα ένα ακριβές αντίγραφο του «ξαναζεί» στο Παρίσι, γεμάτο από τα γλυπτά και τα μικροσκοπικά σχέδια που αποτελούσαν το χαώδες σύμπαν στο οποίο μεγαλούργησε.
Μπορεί εκείνο το πρώτο του εργαστήριο στη rue Hippolyte-Maindron να μην υπάρχει πια, ωστόσο το Ίδρυμα Τζιακομέτι αποφάσισε να αναπαριστήσει επακριβώς τον χώρο στον οποίο έζησε και δημιούργησε ο καλλιτέχνης, ακριβώς όπως τον άφησε το 1966, με τα εγκαίνια να προγραμματίζονται για τις 21 Ιουνίου.
Η Catherine Grenier, η πρώην εκτελεστική διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Πομπιντού, που έχει κυριολεκτικά μεταμορφώσει τη δράση και τις φιλόδοξες ενέργειες του Οργανισμού Τζιακομέτι από τότε που ανέλαβε τα ηνία του το 2014, λέει ότι η ανακατασκευή αυτού του χώρου έγινε εφικτή, ακριβώς επειδή ο καλλιτέχνης σ' αυτό το εργαστήριο είχε τη γενναιοδωρία να υποδέχεται τόσο φωτογράφους, όσο και συγγραφείς, καλλιτέχνες και ανθρώπους του πνεύματος.
Τακτικοί επισκέπτες του εργαστηρίου - διαμερίσματος ήδη από τη δεκαετία του '30 ήταν τόσο ο θεατρικός συγγραφέας Σάμιουελ Μπέκετ, όσο και η κινηματογραφική σταρ Μάρλεν Ντίτριχ, ενώ φωτογράφοι όπως οι Robert Doisneau, Sabine Weiss, Gordon Parks και Ernst Scheidegger.
Οι πρώτοι -συγγραφείς και ποιητές- κράτησαν ακριβείς σημειώσεις γι' αυτό το παράξενο σύμπαν. Οι δεύτεροι -φωτογράφοι της εποχής- φρόντισαν να τραβήξουν καλές φωτογραφίες που θα αποδεικνύονταν πολύτιμες στη λεπτομερή αναπαράσταση του χώρου.
Στο σήμερα, ο γνωστός φωτογράφος μόδας Peter Lindbergh, πατώντας στα χνάρια τους, φωτογράφισε κάποια από τα γλυπτά του καλλιτέχνη που αναμένεται να παρουσιαστούν για πρώτη φορά στα εγκαίνια του νέου ινστιτούτου Τζιακομέτι μέσα στο 2019.
Κάπου εδώ ας σημειωθεί ότι η εναρκτήρια έκθεση αυτού του αφιερώματος στον καλλιτέχνη θα επικεντρώνεται στη φιλία του καλλιτέχνη με τον συγγραφέα Ζαν Ζενέ. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1958, όταν τους σύστησε ο Ζαν Πολ Σαρτρ.
Ήταν η εποχή που η Σιμόν Ντε Μποβουάρ έγραφε για το «αγόρι, το βυθισμένο στον γύψο» και συνάμα η εποχή που ο Τζιακομέτι γνώριζε και διατηρούσε φιλικούς δεσμούς σχεδόν με όλους τους διάσημους φιλοσόφους της εποχής του.
Όσο για τον χώρο που αναμένεται να χρησιμεύσει για την «αναβίωση» του στούντιο του καλλιτέχνη, όπως εξηγεί η Grenier, δεν πρόκειται για ένα μεγάλο εργαστήριο. Στην ουσία πρόκειται για ένα αστικό διαμέρισμα 350 τμ, το οποίο μέχρι πρότινος αποτελούσε τον χώρο εργασίας του επίσης καλλιτέχνης και σχεδιαστή εσωτερικών χώρων Paul Follot.
Την αξιόπιστη μετατροπή του διαμερίσματος έχει επιμεληθεί ο αρχιτέκτονας Pascal Grasso. Βέβαια, το πραγματικό εργαστήριο του Τζιακομέτι μετά βίας έφτανε τα 20 τ.μ. «Όσο περισσότερο μένω εδώ, τόσο μεγαλύτερο γίνεται. Θα μπορούσα να χωρέσω εδώ μέσα ότιδήποτε», συνήθιζε να λέει.
Ας σημειωθεί, ότι σ' αυτό το αντίγραφο του εργαστηρίου του Τζιακομέτι, αναμένεται να παρουσιαστούν περισσότερα από 70 γλυπτά, καθώς και κάποιες δημιουργίες από πηλό που επεξεργαζόταν ο καλλιτέχνης λίγο πριν πεθάνει.
Με στοιχεία από artnet.com
σχόλια