Αγώνα δρόμου προκειμένου να πάρουν τους αναποφάσιστους με το μέρος τους κάνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Με το ποσοστό να κυμαίνεται από 10% έως 19% στο σύνολο του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι αναποφάσιστοι αυτήν τη στιγμή ξεπερνούν τους 600.000 και αποτελούν τη δεξαμενή απ' όπου μπορούν να αντλήσουν επιπλέον ψήφους τα κόμματα. Το ζήτημα των αναποφάσιστων είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκο. Πρόκειται για πολίτες που ουσιαστικά δεν έχουν βρει το κόμμα ή το πρόσωπο στο οποίο θα εμπιστευτούν την ψήφο τους, ώστε να τους εκπροσωπήσει στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Και αν κάποια στιγμή η ζυγαριά έγειρε προς κάποιον τυχερό, τη δεύτερη, μια εξαγγελία ή μια θέση του κόμματος έστειλε τον ψηφοφόρο ένα βήμα πίσω. Δεν είναι όμως μόνο οι συνειδητά αναποφάσιστοι. Υπάρχει και η άλλη μερίδα, αυτή των θυμωμένων ψηφοφόρων, των πολιτών που έδειξαν εμπιστοσύνη στο συναίσθημά τους στις εκλογές του 2012 και ψήφισαν «από μνήμης» το κόμμα που επέβαλλαν η κουλτούρα και το παρελθόν τους. Οι ψηφοφόροι αυτοί είναι πιθανό να ένιωσαν προδομένοι και να αναζητούν νέα στέγη. Πόσο εύκολο είναι όμως να αλλάξεις στρατόπεδο, ηγέτη και το κόμμα μιας ζωής; Η ετερόκλητη κοινωνία μας θα απαντήσει την Κυριακή.
Υπάρχει και η μερίδα αυτή των πολιτών που έδειξαν εμπιστοσύνη στο συναίσθημά τους στις εκλογές του 2012 και ψήφισαν «από μνήμης» το κόμμα που επέβαλλαν η κουλτούρα και το παρελθόν τους. Οι ψηφοφόροι αυτοί είναι πιθανό να ένιωσαν προδομένοι και να αναζητούν νέα στέγη.
Οι αναποφάσιστοι, ρυθμιστές
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Μονάδας Ερευνών Κοινής Γνώμης και Αγοράς του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (10-12/1/2015) για λογαριασμό του ΣΚΑΪ, σχεδόν 6/10 ψηφοφόρους (56,5%) έχουν κατασταλάξει στο κόμμα και την Κυριακή θα ψηφίσουν σύμφωνα με αυτή τους την επιλογή. Ένας στους τρεις, ωστόσο, θεωρεί πως είναι πιθανό να αλλάξει άποψη είτε λόγω φόβου και υπό την επιρροή διεθνών εξελίξεων, είτε επειδή ο ίδιος πιστεύει πως θα έχει ρυθμιστικό χαρακτήρα, ψηφίζοντας όχι το κόμμα στο οποίο νιώθει πιο κοντά αλλά αυτό για το οποίο πιστεύει πως η ψήφος του θα του φανεί «πιο χρήσιμη».
Από τη δεξαμενή της ΝΔ οι περισσότεροι αναποφάσιστοι
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πιο πρόσφατης έρευνας της GPO για το Mega, το ποσοστό των ψηφοφόρων της τελευταίας στιγμής φτάνει το 19%. Από αυτούς, το 11,5% δηλώνει ότι ακόμη δεν έχει αποφασίσει τι θα ψηφίσει, ενώ το υπόλοιπο 7,5% δηλώνει ότι είναι λίγο ή καθόλου σίγουρο για την επιλογή που έχει ήδη κάνει. Χαρακτηριστικό, πάντως, της ρευστής κατάστασης είναι το γεγονός ότι το 9,5% των ψηφοφόρων δηλώνει ότι θα αποφασίσει στην κάλπη το κόμμα που θα ψηφίσει. Σε δημοσκόπηση της ALCO που είχε δημοσιεύσει λίγες ημέρες νωρίτερα το «Ποντίκι», οι αναποφάσιστοι προέρχονται (με βάση το τι είχαν ψηφίσει τον Ιούνιο του 2012) κατά 22% από τη ΝΔ, κατά 9% από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατά 9% από τη ΔΗΜ.ΑΡ., κατά 9% από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, κατά 7% από το ΠΑΣΟΚ, κατά 5% από τη Χρυσή Αυγή και κατά 10% από άλλο κόμμα. Το 18% δεν είχε ψηφίσει, ενώ 11% των ερωτηθέντων (που δήλωσαν αναποφάσιστοι) δεν απάντησε τι είχε ψηφίσει τον Ιούνιο του 2012.
Η «αρπαγή» των αναποφάσιστων
Λίγα 24ωρα πριν από την κρίσιμη μέρα των εκλογών, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επανασχεδιάζουν τις εκλογικές τους καμπάνιες. Η ΝΔ, κάνοντας στροφή, αφήνει στην άκρη το μότο «Ήρεμη και υπεύθυνη δύναμη» και κινείται σε εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς. Με αρνητικά τηλεοπτικά σποτ που προβλέπουν ένα δυσοίωνο μέλλον αν κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή σκηνές backstage των σποτ του 2012, που διαρρέουν «τυχαία» και δείχνουν ένα πιο ανθρώπινο και «ποταμίσιο» πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά, πασχίζει να επαναδιαπραγματευτεί το απόλυτο δεξιό προφίλ της. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας πιο ήπιους και έντονα ευρωπαϊκούς ρυθμούς, δανείζεται στοιχεία από την καμπάνια του «Όχι» στην ιστορία της ομότιτλης ταινίας του Πάμπλο Λαραΐν, όπου ένας διαφημιστής (Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ), προκειμένου να κερδίσει τον Πινοσέτ σε δημοψήφισμα του 1988 στη Χιλή, στήνει την καμπάνια των υποστηρικτών τού «Όχι/Νο». Ο ευφυής διαφημιστής βασίζεται σε ένα σύνθημα με όραμα: «Η ευτυχία έρχεται. Και για τις δύο πλευρές. Ο ήλιος θα ανατείλει και πάλι στη Χιλή. Για όλους».
Από πού έρχονται οι νέοι ψηφοφόροι
Σημαντική για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η εισροή ψηφοφόρων από τη ΝΔ, καθώς το ποσοστό φτάνει το 11,5% όσων ψήφισαν ΝΔ το 2012, ενώ η αντίστροφη ροή (από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ) είναι μόλις 2%, σύμφωνα με νέα έρευνα της ALCO που ήρθε στο φως τη Δευτέρα.
Μεγάλος χαμένος και το ΠΑΣΟΚ, αφού ένα ποσοστό 23,5% όσων ψήφισαν το 2012 το κόμμα του Ε. Βενιζέλου στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα 12,5% προς τη ΝΔ και ένα 10,5% προς το ΚΙΔΗΣΟ.
Το ΚΚΕ έχει τους πιο αποφασισμένους ψηφοφόρους
Στο 80% φτάνει το ποσοστό βεβαιότητας όσων θα ψηφίσουν ΚΚΕ, όπως έδειξε η έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για τον ΣΚΑΪ. Ακολουθούν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ με 72%, οι ψηφοφόροι της ΝΔ, της Χ.Α. και του ΚΙΔΗΣΟ με ποσοστά βεβαιότητας άνω του 60%-65%. Πιο πρόθυμοι να επιλέξουν άλλο κόμμα είναι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, των ΑΝ.ΕΛ. και του Ποταμιού, και φαίνεται να αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο στα ερεθίσματα της προεκλογικής καμπάνιας, έχοντας πολύ χαμηλότερα ποσοστά βεβαιότητας, που κινούνται γύρω στο 40%.
Οι ψηφοφόροι είναι αναποφάσιστοι μόνο για τις δημοσκοπήσεις
Έναν σοβαρό προβληματισμό διατυπώνει ο πολιτικός επιστήμονας Λευτέρης Κουσούλης όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις. «Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν αναποφάσιστοι. Οι λεγόμενοι αναποφάσιστοι μπορεί να έχουν μια αμφιβολία και τοποθετούνται με αφετηρία αυτή την αμφιβολία. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι γνωρίζουν τι θα ψηφίσουν. Μια άλλη μερίδα των αναποφάσιστων απλώς δεν εκφράζεται. Η επιλογή τους δεν διευκρινίζεται με σαφήνεια. Επιλέγουν να αυτοκαταταγούν σε αυτή την κατηγορία (των αναποφάσιστων), απαντώντας ή μη απαντώντας στην ερώτηση των ερευνητών. Μια τρίτη μερίδα αναποφάσιστων τηρεί αποστάσεις και αρνείται να τοποθετηθεί, αφού γνωρίζει ότι οι απαντήσεις θα γίνουν εργαλείο πολιτικής επιρροής» εξηγεί ο κ. Κουσούλης και καταλήγει ότι «οι δημοσκοπήσεις είναι στοιχείο της πολιτικής σύγκρουσης. Ο ψηφοφόρος, που είναι το αντικείμενο (σ.σ. της δημοσκόπησης), το γνωρίζει. Απαντώντας, θεωρεί ότι βάζει στη ζυγαριά το μικρό βάρος της προτίμησής του, έτσι ώστε με τον ελάχιστο τρόπο του να καθορίσει την τροπή των πραγμάτων».
σχόλια