Δυτικές συνοικίες

Δυτικές συνοικίες Facebook Twitter
Άποψη της Ακρόπολης από την Πνύκα. Φωτογραφία: Alinari Fratelli (1910) © Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
0



ΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΠΡΩΙΝΟ
του 346 π.Χ., ο Αθηναίος πολίτης Τίμαρχος, γιος του Αριζήλου από τον Δήμο του Σφηττού (κοντά στα σημερινά Σπάτα), αγόρευε ενώπιον της Βουλής για την ανάγκη να ενισχυθούν τα οχυρωματικά έργα στην πόλη. Μιλώντας ειδικά για την περιοχή δυτικά της Πνύκας, από τον Λόφο των Νυμφών (όπου σήμερα βρίσκεται χτισμένο το Αστεροσκοπείο) έως τον Λόφο των Μουσών (όπου σχεδόν πέντε αιώνες αργότερα θα χτιζόταν το Μνημείο του Φιλοπάππου), ο Τίμαρχος διαπίστωσε με απορία ότι κάθε φορά που ξεστόμιζε τη λέξη «τείχος» ή «πύργος», οι βουλευτές ξεσπούσαν σε χοντρά και θορυβώδη γέλια.

Λίγο αργότερα, στην Εκκλησία του Δήμου αυτήν τη φορά, ο αρεοπαγίτης Αυτόλυκος επανέφερε τις προτάσεις του Τιμάρχου. Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην «εμπειρία» του Τιμάρχου γύρω από την έρημη και απομονωμένη περιοχή της Πνύκας, προκαλώντας και πάλι το ηχηρό γέλιο του ακροατηρίου – όταν μάλιστα μίλησε για «οικήματα» που χρειάζονταν ενίσχυση, «οικόπεδα» που απαιτούσαν φροντίδα και «λάκκους» που έπρεπε να μπαζωθούν, και μάλιστα με «μικρό αντίτιμο», του ήταν πλέον αδύνατο να επιβληθεί στα μέλη της Εκκλησίας του Δήμου που τώρα πια γελούσαν και φώναζαν ασταμάτητα. Την ιστορία μάς διηγείται ο ρήτορας Αισχίνης σε έναν δικανικό λόγο εναντίον του Τιμάρχου, με τον οποίο είχε έρθει σε έντονη πολιτική αντιδικία τη χρονιά εκείνη: ο Τίμαρχος, σύμμαχος του Δημοσθένη, γνωστού για το αντιμακεδονικό του μένος, κατηγόρησε τον Αισχίνη για προδοτική συμπεριφορά υπέρ του Φιλίππου Β' της Μακεδονίας και ο Αισχίνης, μην έχοντας άλλο τρόπο να αποκρούσει τις σοβαρότατες κατηγορίες, ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα, κατηγορώντας τον Τίμαρχο για πορνεία.

Οι περιοχές γύρω από τα τείχη, στη σκιά των πύργων ή στις εσοχές των πυλών, προσφέρονταν για τις επαγγελματικές δραστηριότητες των κοριτσιών και των αγοριών που διέθεταν το κορμί τους για μερικούς οβολούς, συχνά στο γυμνό χώμα ή σε προχειροστημένα παραπήγματα.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Αισχίνης χρησιμοποιεί τα δύο επεισόδια στη Βουλή και στην Εκκλησία του Δήμου για να αποδείξει ότι οι Αθηναίοι ήξεραν πολύ καλά τις αμαρτωλές περιπέτειες του Τιμάρχου στις ολιγοσύχναστες ερημιές της Αθήνας γύρω από την Πνύκα. «Μεσταί μεν αι οδοί, μεστά δε τα οικήματα», εμφανίζεται να λέει κάπου ο Σωκράτης, από τρόπους να ικανοποιήσουν οι Αθηναίοι τις «αφροδίσιες» ανάγκες τους: οι περιοχές γύρω από τα τείχη, στη σκιά των πύργων ή στις εσοχές των πυλών, προσφέρονταν για τις επαγγελματικές δραστηριότητες των κοριτσιών και των αγοριών που διέθεταν το κορμί τους για μερικούς οβολούς, συχνά στο γυμνό χώμα ή σε προχειροστημένα παραπήγματα.

Εκατό χρόνια νωρίτερα, η Πνύκα και ο Λόφος των Νυμφών παρουσίαζαν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Προστατευμένες από το Θεμιστόκλειο Τείχος του 479 π.Χ., αναπτύχθηκαν εδώ οι συνοικίες της Μελίτης και της Κοίλης, και αναδείχθηκαν μάλιστα στις αριστοκρατικότερες περιοχές της πόλης. Από διάφορους αρχαίους συγγραφείς μαθαίνουμε πως ανάμεσα στους κατοίκους του Δήμου της Μελίτης (το νοτιοδυτικό τμήμα του οποίου εκτεινόταν ως τις δυτικές παρυφές του Λόφου των Νυμφών) συγκαταλέγονταν ο νικητής του Μαραθώνα, Μιλτιάδης, και ο γιος του Κίμων, καθώς και ο Θεμιστοκλής, ο θριαμβευτής της Σαλαμίνας.

Δυτικές συνοικίες Facebook Twitter
Η Πνύκα σήμερα. Φωτογραφία: Δημήτρης Πλάντζος

Λίγο νοτιότερα, κατά μήκος της χαράδρας που σχηματίζει η Πνύκα με τον Λόφο των Μουσών, η συνοικία της Κοίλης ήταν πιο πολυσύχναστη και εμπορική, καθώς από το άκρο της ξεκινούσαν τα Μακρά Τείχη που ένωναν την Αθήνα με τον Πειραιά. Η Διά Κοίλης Οδός, ένας αμαξιτός δρόμος σκαμμένος στον φυσικό βράχο, χρησίμευε ως κεντρική εμπορική και οδική αρτηρία που οδηγούσε με ασφάλεια στο επίνειο. Μετά τις εργασίες της Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων στην περιοχή είναι πλέον ορατές επάνω στον βράχο οι βαθιές αρματοτροχιές από τις άμαξες που διέτρεχαν τη διπλής κατεύθυνσης, πλάτους 8-12 μ., «λεωφόρο» επί αιώνες.

Η παρακμή των δύο περιοχών ήρθε με το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου το 403 π.Χ., όταν κατεδαφίστηκαν τα Τείχη της Αθήνας. Η ανοικοδόμηση πρέπει να ήταν σταδιακή, όπως άλλωστε φαίνεται και από την παρέμβαση του Τιμάρχου εξήντα χρόνια αργότερα. Τους δυτικούς λόφους της πόλης, από την κορυφή του Λόφου των Νυμφών έως την κορυφή του Μουσείου, διατρέχει τώρα το Διατείχισμα, ένα πρόσθετο τείχος που φαίνεται να ολοκληρώνεται προς τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. Οι άλλοτε αριστοκρατικές δυτικές συνοικίες μετατρέπονται σε «γκρίζες ζώνες» στις παρυφές του αστικού βίου – και της νομιμότητας. Η σταδιακή εγκατάλειψη της Κοίλης συνοδεύεται και από την εγκατάλειψη της ίδιας της Πνύκας ως τόπου συνάθροισης της Εκκλησίας του Δήμου. Προτιμάται τώρα το Θέατρο του Διονύσου, στα νοτιοανατολικά της Ακρόπολης, που γειτνιάζει άλλωστε και με την ανερχόμενη πλέον στις προτιμήσεις της αριστοκρατίας περιοχή του Ιλισσού.

Η περιοχή της Κοίλης θα μετατραπεί σταδιακά σε χώρο ταφής. Σε τάφο λαξευμένο στον βράχο θάφτηκε εδώ κάποιος Ζωσιμιανός τον 3ο αι. μ.Χ., η παράδοση όμως επιμένει να ταυτίζει την κατασκευή αυτή με τα «Κιμώνεια Μνήματα», τον τάφο δηλαδή του πατέρα του Μιλτιάδη και άλλων μελών της οικογένειάς του, καθώς και του ιστορικού Θουκυδίδη, που, όπως μας πληροφορούν ορισμένοι αρχαίοι συγγραφείς, βρήκε τελικά ανάπαυση σε αυτό τον οικογενειακό τάφο μετά τον θάνατό του στη Θράκη. Σήμερα, βέβαια, την παράσταση κλέβει το Μνημείο του Φιλοπάππου, εγγονού του Σελευκίδη βασιλιά Αντιόχου Δ' του Επιφανούς, τελευταίου βασιλιά της Κομμαγηνής, και Αθηναίου πολίτη. Κτισμένο το 114-116 μ.Χ., το μνημείο στέγαζε τον τάφο του Σύρου φιλέλληνα, με ανάγλυφες παραστάσεις και επιγραφές που εξιστορούσαν τον βίο του και εξήραν το γενεαλογικό του δέντρο.

Δυτικές συνοικίες Facebook Twitter
Οι περιοχές γύρω από τα τείχη, στη σκιά των πύργων ή στις εσοχές των πυλών, προσφέρονταν για τις επαγγελματικές δραστηρίοτητες των κοριτσιών και των αγοριών που διέθεταν το κορμί τους για μερικούς οβολούς... Φωτογραφία: Δημήτρης Πλάντζος

Λιγότερο διάσημα σήμερα, τα ερείπια της Κοίλης και της Μελίτης ζωντανεύουν κάθε χρόνο στα Κούλουμα, όταν υποδέχονται τους χαρταετούς της Καθαράς Δευτέρας. Τον υπόλοιπο καιρό φιλοξενούν πρόχειρες κατοικίες άστεγων Αθηναίων, που φαίνονται έτσι να αξιοποιούν την κληρονομιά της αρχαίας πόλης μέσα στην πόλη. Στα βράχια της Μελίτης, πάνω από την κοιλάδα των Πετραλώνων, με τα «πέτρινα της Φρειδερίκης» σε πρώτο πλάνο και την απαράμιλλη θέα προς τη θάλασσα, βρίσκουν ακόμη καταφύγιο παρέες νέων με κιθάρες και μπίρες ή περιπλανώμενα ζευγαράκια. Ο προσεκτικός περιπατητής θα εντοπίσει εύκολα τις σύριγγες από τη νυχτερινή χρήση ναρκωτικών. Κάπου-κάπου, μισολιωμένα κεριά και ξυλαράκια δεμένα μεταξύ τους με μάλλινες κλωστές μαρτυρούν αυτοσχέδιες μαγικές τελετές και ξόρκια. Οι λαξευμένες επιφάνειες του βράχου διατηρούν ακόμη ίχνη από τα αίθρια, τους ανδρώνες, τις κλίμακες και τις δεξαμενές των αρχαίων οικιών – συχνά εμπλουτισμένες με τα γκράφιτι των σημερινών Αθηναίων. Μια-δυο βάσεις κιόνων που στήριζαν εσωτερικά μπαλκόνια, κόγχες ιερών σκαμμένες στον βράχο για να δεχτούν τα αφιερώματα των προσκυνητών, στενά δρομάκια που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το ολισθηρό έδαφος. Η ηρεμία της περιοχής –που τη διαταράσσουν μόνον τα μεγάφωνα από τον παρακείμενο Λουμπαρδιάρη, αν τύχει και τελείται κάποιο chic μυστήριο εκείνη την ώρα– δεν σε αφήνει να φανταστείς τις πολυσύχναστες, θορυβώδεις και συνωστισμένες συνοικίες που υπήρξαν εδώ κάποτε, ούτε τις ύποπτες συναλλαγές που ίσως διεξάγονταν εκεί όπου τώρα εσύ κάθεσαι αμέριμνος, θαυμάζοντας το ηλιοβασίλεμα.

Δεν ξέρουμε αν ο Τίμαρχος ήταν όντως ένοχος για βδελυρά ξεμοναχιάσματα στα κακόφημα «οικήματα» των δυτικών συνοικιών της Αθήνας τον 4ο αι. π.Χ. Ξέρουμε, όμως, το τέλος του: έχοντας κριθεί ένοχος για ανηθικότητα, καταδικάστηκε σε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων. Μην αντέχοντας αυτή την ταπείνωση, αυτοκτόνησε δι' απαγχονισμού. Ένα ανώνυμο απόσπασμα αρχαίου κωμωδιογράφου μάς πληροφορεί ότι από αυτόν προήλθε το επίθετο «τιμαρχώδης», για όποιον επιδιδόταν σε βίο διεφθαρμένο και έκφυλο.

ΠΗΓΕΣ
Davidson J., Courtesans and Fishcakes. The Consuming Passions of Classical Athens, Λονδίνο, 1997
D. Hamel, Trying Neaira. The True Story of a Courtesan's Scandalous Life in Ancient Athens, Λονδίνο, 2003 Κ. Λαζαρίδου, Λόφοι Φιλοπάππου - Πνύκας - Νυμφών. Σύντομο Ιστορικό και Περιήγηση, Αθήνα, 2004. Ι. Τραυλός Πολεοδομική Εξέλιξις των Αθηνών, Αθήνα, 1993

Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ου αιώνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ασθενής στο Αιγινήτειο στις αρχές του 20ού αιώνα;

Χάρη σε ένα κληροδότημα, ιδρύεται στις αρχές του 20ου αιώνα επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας ένα νοσοκομείο το οποίο στεγάζει την έδρα της Νευροψυχιατρικής του ΕΚΠΑ. Ένα νοσοκομείο του οποίου η σχέση με το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και με τις κοινωνικές μεταβολές στην πόλη και στη χώρα είναι άρρηκτες. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά για την ιστορία του Αιγινητείου με την ιστορικό Δέσπω Κριτσωτάκη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας και η μοντέρνα ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Ιστορία μιας πόλης / Αθηναϊκή οπερέτα: Ευρωπαϊκός αέρας στη ζωή των αστών του Mεσοπολέμου

Η οπερέτα στην Αθήνα ανθίζει και εξελίσσεται εν μέσω μεγάλων ιστορικών γεγονότων: Βαλκανικοί πόλεμοι, εθνικός διχασμός και αργότερα η Μικρασιατική Καταστροφή. Ήταν η οπερέτα μια διέξοδος για τους Αθηναίους της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Αλέξανδρο Ευκλείδη για την ιστορία και τους μεγάλους σταθμούς της αθηναϊκής οπερέτας.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος και η έρευνα του για τους κατοίκους της Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Κωνσταντίνος Δοξιάδης: Ο πρωτοπόρος πολεοδόμος της Αθήνας

Πρωτοπορία, όραμα, κοσμοπολιτισμός: Τα υλικά με τα οποία ήταν φτιαγμένος ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την Μαριάννα Χαριτωνίδου για την δράση, την έρευνά του για τους κατοίκους της Αθήνας, την παρακαταθήκη του στην πόλη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ρεπορτάζ / Ο διαβόητος αρχαιοκάπηλος Ρόμπιν Σάιμς και ο ελληνικός του σύνδεσμος

Ποιος είναι ο διαβόητος Βρετανός λαθρέμπορος από την εταιρεία του οποίου ανακτήθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες αρχαιότητες μετά από μακροχρόνια διεκδίκηση από το ελληνικό Δημόσιο;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σχέδια για τις Απόκριες του 1933 και τα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι παληές αθηναϊκές Απόκρηες»: Πώς γιορτάζονταν πριν έναν αιώνα;

Μια σειρά από σχέδια που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Παναθήναια» σχετικά με τις Απόκριες και άρθρα από το περιοδικό «Μπουκέτο» για τα αποκριάτικα έθιμα της παλιάς Αθήνας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Γίγαντες, Τρίτωνες και ένα ανάκτορο στην Αθήνα

Πού μπορούμε να δούμε το Ανάκτορο των Γιγάντων σε μια βόλτα μας στο κέντρο της πόλης και τι συμβολίζουν τα γλυπτά που υπάρχουν στο πρόπυλο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον αρχαιολόγο Γιάννη Θεοχάρη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ιστορία μιας πόλης / ΠΕΑΝ: Όταν ανατινάχτηκαν τα γραφεία της φιλοναζιστικής ΕΣΠΟ στην οδό Γλάδστωνος

Ποια ήταν η ολιγομελής ομάδα ΠΕΑΝ που έμεινε στην ιστορία για τις ριψοκίνδυνες δράσεις της ενάντια στους Ναζί; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ευάνθη Χατζηβασιλείου για την Πανελλήνιο Ένωση Αγωνιζομένων Νέων.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Ιστορία μιας πόλης / Χαιρώνεια: Η μάχη που γέννησε τον σύγχρονο άνθρωπο

Στις 2 Αυγούστου του 338 π.Χ. ο Φίλιππος Β’ οδηγεί τους Μακεδόνες σε μία μάχη η έκβαση της οποίας θα αλλάξει τον κόσμο. Τι σήμανε για τη Μακεδονία, την Αθήνα και τον ελλαδικό χώρο η Μάχη της Χαιρώνειας; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Παναγιώτη Ιωσήφ, συνεπιμελητή της έκθεσης που έχει ως θέμα την ιστορική μάχη και τρέχει αυτό το διάστημα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια (πριν έναν αιώνα)

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ανέκδοτες και σπάνιες εικόνες από την κατασκευή του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, πριν από έναν αιώνα

Η LiFO, σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, θα παρουσιάσει μια σειρά από ανέκδοτα και σπάνια ντοκουμέντα για διάφορα θέματα από τη λαμπρή, ή και όχι τόσο, ιστορία του τόπου μας. Ξεκινάμε με τον ιστορικό σταθμό του Ηλεκτρικού στην Ομόνοια, που δεν ήταν πάντοτε υπόγειος.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ιστορία μιας πόλης / Όταν ανέβηκε στην Αθήνα η οπερέτα «Χασίς»

Ποιοι κάνουν χρήση ναρκωτικών στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ελλάδα και ποιο είναι το κοινωνικό αποτύπωμα των ναρκωτικών στην Αθήνα της εποχής; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον ιστορικό και ερευνητή Κωστή Γκοτσίνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινή ζωή των ανθρώπων πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς ζούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες; Η καθημερινότητα πίσω απ’ την πολεμική μηχανή

Μια νέα έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο αποκαλύπτει τη ζωή των Ρωμαίων που έζησαν μέσα στις τάξεις του στρατού της Αυτοκρατορίας και την υπηρέτησαν πιστά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου, όμως ο τάφος του είναι σίγουρα στην Αλεξάνδρεια»

Η Καλλιόπη Λημναίου-Παπακώστα, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου-Ιδρύματος Αλεξανδρινού Πολιτισμού, που σκάβει στην Αλεξάνδρεια από το 1998 μιλά για τις ανασκαφές που πραγματοποιεί εκεί, τα μέχρι στιγμής ευρήματα, τον Μεγαλέξανδρο, τη σχέση του με την Αίγυπτο και το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ του Netflix, στο οποίο συμμετείχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Ιστορία μιας πόλης / Στοά Νικολούδη, Σαρόγλειο, Μέγαρο Υπατία: Τα έργα του Α. Νικολούδη έδωσαν ευρωπαϊκό αέρα στην Αθήνα

Τα κτίρια του Αλέξανδρου Νικολούδη υπάρχουν παντού στην Αθήνα. Όμως γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα γι' αυτόν τον αρχιτέκτονα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με την Αμαλία Κωτσάκη.
THE LIFO TEAM
Βυζάντιο και Αφρική: Μια έκθεση με τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Αρχαιολογία & Ιστορία / Αφρική και Βυζάντιο: Τα εκπληκτικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ενός ανεξερεύνητου κόσμου

Μέσα από σπάνια αντικείμενα η νέα έκθεση του Met αφηγείται την κεντρική θέση της Αφρικής στα διηπειρωτικά δίκτυα εμπορίου και πολιτιστικών ανταλλαγών με το Βυζάντιο.
THE LIFO TEAM
Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

Ιστορία μιας πόλης / Πνύκα, Νυμφών, Φιλοπάππου: Οι δυτικοί λόφοι της αρχαίας Αθήνας

H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τη Λήδα Κωστάκη και τον Μάρκο Κατσιάνη για τους τρεις λόφους που βρίσκονται απέναντι από την Ακρόπολη (Πνύκας, Νυμφών και Μουσών-Φιλοπάππου) και καθόρισαν την εξέλιξη του αστικού ιστού της Αθήνας.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ