118' με τον άλλο άνθρωπο

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter
25
118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter

 

Tα μπαγκάζια του είναι στοιβαγμένα πρόχειρα στο πλακόστρωτο: ένας στραβοχυμένος πάγκος με ζυμαρικά και πελτέδες, μια πολυκαιρισμένη φιάλη γκαζιού με τα αξεσουάρ της, μια μεγάλη αλουμινένια κατσαρόλα. Εκείνος, λίγα μέτρα παραπέρα, παιδεύεται να στεριώσει, ανάμεσα σε δύο πεύκα, το αυτοσχέδιο πανό του, με το οποίο ενημερώνει τους περαστικούς για την κουζίνα του. Ο δυνατός αέρας τού κάνει τη ζωή δύσκολη – λες και δεν είναι ήδη. Είναι ένας άντρας με πυκνά γένια και αδύνατο, νευρώδες κορμί. Καθημερινά στήνει το κινητό μαγειρείο του σε διαφορετικό σημείο της πόλης και ετοιμάζει, εντελώς δωρεάν, φαγητό για όσους έχουν ανάγκη. Άστεγοι, άποροι, νεόπτωχοι και λοιποί πληγέντες από την ελληνική κρίση τον επισκέπτονται και μοιράζονται μαζί του ένα πιάτο φαΐ και λίγες κουβέντες. «Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, ελεημοσύνη ή κάποιου είδους συσσίτιο. Όχι, αυτό που κάνουμε εδώ λέγεται αλληλεγγύη...» διευκρινίζει ο Κώστας Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter

 

Ξεκίνησε την ανιδιοτελή δράση του τον Δεκέμβριο του 2011, έπειτα από ένα περιστατικό που, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, τον στιγμάτισε. «Εργαζόμουν για 25 χρόνια στον χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ ως στέλεχος σε μια πολυεθνική εταιρεία. Τον Σεπτέμβριο του 2009 έχασα τη δουλειά μου και έως σήμερα παραμένω άνεργος. Το πρώτο διάστημα ήταν σκληρό. Αναγκάστηκα να μετακομίσω και σε ηλικία 47 ετών επέστρεψα στο πατρικό μου, όπου μένω πλέον με τη μητέρα μου. Έκανα πολλές προσπάθειες να βρω δουλειά, όμως όλες έπεσαν στο κενό. Κι εγώ με τη σειρά μου σε πολύμηνη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν, δεν ήθελα να βγαίνω έξω, ήμουν μονίμως χαμένος στις σκέψεις μου. Συνολικά έκανα ένα εξάμηνο να βγω από το σπίτι. Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο για να καθαρίσει κάπως το μυαλό μου από την κλεισούρα. Και τότε συνέβη κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Περπατώντας στον δρόμο αντίκρισα δυο παιδιά, όχι μεγαλύτερα από 14 ετών, να παλεύουν πάνω από έναν κάδο απορριμμάτων για ένα σάπιο μήλο. Χτυπούσαν με μανία το ένα το άλλο, προσπαθώντας να το πάρουν. Η εικόνα αυτή με συγκλόνισε. Γυρίζοντας σπίτι, πήρα τηλέφωνο μια φίλη και τη ρώτησα αν θα την ενδιέφερε να βγούμε παρέα και να μοιράσουμε φαγητό σε κόσμο που έχει ανάγκη. Δέχτηκε και την επόμενη μέρα φτιάξαμε μερικά σάντουιτς και πήραμε τους δρόμους. Στην αρχή οι περαστικοί, ακόμα και οι άποροι, μας αντιμετώπιζαν με δισταγμό – παρότι προσφέραμε εντελώς δωρεάν φαγητό, κανείς δεν το έπαιρνε. Έτσι, τα πρώτα σάντουιτς αναγκαστήκαμε να τα φάμε εμείς. Όμως, δεν το βάλαμε κάτω.

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter
#quote#

Ξαναβγήκαμε λίγες μέρες μετά και αυτήν τη φορά τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Σήμερα, η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ταΐζει 3.000 ανθρώπους τον μήνα, δηλαδή περίπου 90-100 άτομα την ημέρα». Για τον Κώστα αυτό το κατόρθωμα δεν είναι παρά μια συλλογική νίκη, γιατί με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έσπευδαν να τον βοηθήσουν, προσφέροντας φαγητό. «Καμιά φορά ακούω να λένε ότι ο Έλληνας είναι απαθής προς τον συνάνθρωπό του, πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο εαυτός του. Από την εμπειρία μου και μόνο θα σου πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις προσφέρθηκε να βοηθήσει, ο καθένας με τον τρόπο του. Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, τα οποία με συγκίνησαν για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Το πρώτο είναι ο ορισμός της αλληλεγγύης. Πέρσι, ένα μεσημέρι μαγείρευα στο Πεδίον του Άρεως, όταν ξαφνικά με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος άντρας και με ρωτά τι κάνω εκεί. Από τα ρούχα του φαινόταν φτωχός άνθρωπος και πίστεψα ότι ήθελε να μου ζητήσει φαγητό. Όταν του εξήγησα τι έκανα, ξέσπασε σε λυγμούς και δεν μπορούσα να τον συνεφέρω με τίποτα! Και τότε ο παππούς έκανε κάτι που μου έσκισε την καρδιά στα δύο. Έβγαλε από μία σακούλα μια φραντζόλα ψωμί και την έκοψε στη μέση. Κλαίγοντας μου είπε: "Λεβέντη μου, λεφτά δεν έχω, ούτε φαγητό να σου δώσω, μονάχα αυτήν τη φραντζόλα ψώνισα σήμερα. Σου δίνω τη μισή για να φάνε κι άλλοι άνθρωποι. Πάρ’ τη, σε παρακαλώ, αυτό που κάνεις είναι πολύ σημαντικό". Τρελάθηκα! Το βράδυ σκεφτόμουν το περιστατικό και κατέληξα πως αυτό ακριβώς είναι η αλληλεγγύη. Να προσφέρεις κάτι από το υστέρημα, όχι από το περίσσευμά σου. Το άλλο παράδειγμα αφορά μια κυρία της καλής κοινωνίας, η οποία είναι σύζυγος πολύ γνωστού εφοπλιστή και μου φέρνει πολύ συχνά, μόνη της πάντα, δεκάδες σακούλες με φαγητό, για να έχω αποθέματα και να μην ξεμένω. Μόνο μία χάρη μου έχει ζητήσει. Να μη μάθει ποτέ κανείς το όνομά της».

Κατά καιρούς έχουν προσεγγίσει τον Κώστα αρκετοί φορείς αλλά και μεγάλα σούπερ μάρκετ, για να τον βοηθήσουν στο έργο του. Ουδέποτε αποδέχτηκε κάποια από τις προτάσεις τους. «Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτού του τύπου τις “βοήθειες” και δεν θέλω να τους κάνω τη χάρη. Θα προχωρήσω μόνος μου, συντροφιά αποκλειστικά και μόνο με ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου από καρδιάς. Οι εταιρείες, η Εκκλησία ή άλλοι φορείς πιστεύουν ότι οι άποροι είναι ζώα που θα τους πετάξουν λίγο φαγητό και αυτοί θα τρέξουν να τους γλείψουν το χέρι.

Όμως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη κάτι περισσότερο. Κάποιον να τους ακούσει, να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί τους την ώρα που μοιράζονται ένα πιάτο φαΐ. Αυτό είναι που τους λείπει, όχι η ελεημοσύνη της κακιάς ώρας». Την ώρα που συζητάμε με τον Κώστα το συνεργείο του γαλλικού Canal Plus –που έχει φτάσει στο μεταξύ– τραβάει πλάνα από την αυτοσχέδια κουζίνα του. Μια μεσόκοπη περαστική κυρία ρωτά τη γαλλόφωνη δημοσιογράφο Αγγελική Κουρούνη και τον καμεραμάν Χριστόφορο Γεωργούτσο από πού είναι. Όταν της απαντούν «από τη Γαλλία», εκείνη αρχίζει να φωνάζει: «... Δείξτε τα, δείξτε, να δουν τα χάλια μας». Ο Κώστας παρεμβαίνει ευγενικά: «Όχι, κυρία μου, δεν είναι εδώ για να δείξουν τα χάλια μας, αλλά την αλληλεγγύη μας. Το ξεχασμένο μας φιλότιμο που ξυπνά και πάλι έπειτα από 20 χρόνια χειμερίας νάρκης». Πίσω, ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών συλλέγει πληροφορίες για την κουζίνα. Όταν μαθαίνουν ότι ο Κώστας είναι άνεργος και, παρ’ όλα αυτά, προσφέρει δωρεάν φαγητό σε άπορους, δείχνουν έκπληκτοι. Ο άντρας ρωτά πώς μπορούν να βοηθήσουν κι εκείνοι. «Πείτε στη φράου Μέρκελ να μη μας ζορίζει τόσο πολύ...» λέει κομματάκι ειρωνικά μια κυρία, η οποία συχνά-πυκνά φέρνει τρόφιμα στον Κώστα. «Αυτό, μάλλον, πρέπει να το πει ο πρωθυπουργός σας...» απαντά ο ετοιμόλογος Γερμανός, ανταποδίδοντας με ένα χαμόγελο.

 

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter

 

Δειλά-δειλά οι πρώτοι «θαμώνες» της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» κάνουν την εμφάνισή τους στο πλακόστρωτο του Θησείου. Το μενού σερβίρει σήμερα κοτόπουλο με μανέστρα.

118' με τον άλλο άνθρωπο Facebook Twitter
Διάφορα
25

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

20 σχόλια
Το ξέρετε ότι υπήρξε και TEDx που τον φιλοξένησε? Το TEDxKalamata το προηγούμενο καλοκαίρι στο Αρχαίο Θέατρο της Μεσσήνης.Άκουσα ότι με αφορμή την ομιλία του εκεί, μαγείρεψε και για πρώτη φορά εκτός Αθήνας... για δείτε τον γλυκό άλλο άνθρωπο να διαδίδει το μήνυμα του!!! http://www.youtube.com/watch?v=qAMIw51ehfQ
Φίλτατε Κώστα, συγχαρητήρια, και έτσι βοηθας και τους άλλους και κανεις καλό στην ψυχή σου. Ομως φρόντιζε να τηρεις καποιους βασικους κανονες υγιεινης, μην τυχόν και προκύψει καμια ιστορία με τη Διεύθυνση Δημοσιας Υγείας. Το Υπουργειο Υγείας έχει σχετική εγκύκλιο γιατην παροχή συσσιτίων σε απόρους.Με επιχείρημα ότι πρέπει να προστατευτεί η δημόσια υγεία, δεν επιτρέπεται η παροχή συσσιτίου σε μη οργανωμένους φορείς.Οι φορείς πρέπει προηγουμένως να ενημερώνουν εγγράφως την αρμόδια υγειονομική υπηρεσία της περιφέρειας, σχετικά με τον προμηθευτή – παρασκευαστή, τον τρόπο, το χώρο και το χρόνο διάθεσης των συσσιτίων.Τα παραπάνω προκύπτουν από εγκύκλιο που εξέδωσε ο γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας κ. Αντώνης Δημόπουλος.Στην εγκύκλιο επισημαίνεται ότι για την παροχή συσσιτίου από δήμους, ενορίες εκκλησιών και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, για φιλανθρωπικό σκοπό, δεν προβλέπεται η έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας επιχείρησης υγειονομικού ενδιαφέροντος.Επειδή, ωστόσο, όλο και αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που προσφεύγουν σε ανάλογα κέντρα, το συσσίτιο πρέπει να διενεργείται οργανωμένα και από επίσημους φορείς (δήμους, ενορίες εκκλησιών και μη κυβερνητικές οργανώσεις).Απαγορεύεται η παροχή μη οργανωμένου συσσιτίου και από μη αρμόδιους φορείς.Το υπουργείο Υγείας καλεί τις υγειονομικές υπηρεσίες να μεριμνούν για τον υγειονομικό έλεγχο, έτσι ώστε σε όλα τα στάδια, από την προμήθεια των πρώτων υλών μέχρι και την προσφορά των γευμάτων, να μπορεί να υπάρχει επίβλεψη της εφαρμογής όλων των υγειονομικών όρων και προϋποθέσεων, προκειμένου να διασφαλίζεται η υγιεινή των προσφερόμενων γευμάτων.Στην περίπτωση που η προμήθεια των έτοιμων γευμάτων γίνεται από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης (catering), ή από καταστήματα – επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος ή άλλους φορείς, οι οποίοι παρασκευάζουν και προσφέρουν έτοιμα γεύματα σε συσσίτια (εκπαιδευτικά ιδρύματα) θα πρέπει αυτά να κατέχουν άδεια ίδρυσης και λειτουργίας, σύμφωνα με τα παραπάνω σχετικά.Σε κάθε άλλη περίπτωση, όσοι ασχολούνται με την παρασκευή και την παροχή των συσσιτίων, θα πρέπει να ακολουθούν βασικούς κανόνες υγιεινής, ώστε να διασφαλίζεται όσο το δυνατόν καλύτερα η υγιεινή των γευμάτων και κατά συνέπεια η προστασία της Δημόσιας Υγείας.
antihellinass reloaded ΧΑΙΡΩΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΌΛΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙς ΩΡΑΙΕς ΙΔΕΕς ΣΟΥ. αΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕς ΑΝ ΠΗΓΕ ΚΑΠΟΙΟς πΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟς ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ 18 ΜΗΝΕς ΤΩΡΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ(ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΓΕΦΥΡΕΣ,ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ,ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ,ΚΟΛΟΝΟ,ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΣΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΘΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΜΕ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΤΗΣ Λ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ,ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΕΙ. Και ΝΑΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΓΚΑΤΖΟΛΙΑ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΗΝ ΣΙΧΑΙΝΕΤΕ ΟΠΩΣ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΟΥΤΕ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ,ΟΥΤΕ ΣΙΣΙΤΙΑ,ΟΥΤΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΕΝΕΙ Η ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΕΝΟΙΑ ΤΗΣ. ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ Η ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!! ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Έφαγα από τον «Άλλο Άνθρωπο» προχτές στην ολοήμερη αντιφασιστική-αντιρατσιστική εκδήλωση των αναρχικών Γαλατσίου. Απλός άνθρωπος και νόστιμο φαγητάκι. Αυτό σημαίνει αλληλεγγύη. Ενάντια στην ξεφτιλισμένη φιλανθρωπία.
Κάτι δεν δένει σε αυτό το ρεπορτάζ. Πολλά βασικά. Δεν έχει εισοδήματα, δουλειά και ταΐζει 100 άτομα την μέρα; Μόνο για τον Χριστό λένε πως τα έκανε αυτά τα μαγικά κόλπα Κατ' αρχήν δεν μπορεί να αποδείξει πως ταΐζει έστω και 20 άτομα τον μήνα, και πέραν αυτού το άρθρο δεν μας λέει πού βρήκε τα λεφτά.
Δες εδώ http://oallosanthropos.blogspot.gr που θα είναι το επόμενο αυτοσχέδιο μαγειρείο του ανθρώπου και τράβα ρώτα. Ελπίζω να είσαι και τόσο δύσπιστος και σε άλλα θέματα όπως το τι δείχνουν τα άλλα ΜΜΕ (Πρετεντέρης, Μπάμπης, Όλγα...) και στο τι μας λένε όσοι ζητούν την ψήφο μας. Άσε να υπάρχει λίγο αισιοδοξία και ας μην είναι και τα νούμερα όπως τα λέει το άρθρο....Την καλημέρα μου...
Αυτο στα οικονομικα λεγεται αξια. Δεν ειναι ανθρωπιστικο....ειναι αξια......ενας μαγειρευει για 100 αυτο ειναι οικονομικη αξια. Τωρα πια ξερουν ολοι τι ειναι αξια και τι ειναι απαξια....
Σπουδαίο το πως ο εξαιρετικός αυτός τύπος "επανανακάλυψε" την αλληλεγγύη με αφορμή εικόνες που συχνά προσπερνούμε. Άντε, σιγά σιγά να πάρουμε μπρος κι οι υπόλοιποι.
Νοιώθω περήφανη ανακαλύπτοντας πως έχω τέτοιους συναθρώπους, μπράβο Κώστα! Καλή δύναμη στο τόσο αλτρουιστικό (αλλά και δύσκολο) έργο σου. Εύχομαι να γίνει κίνητρο για όλους εμάς που προς το παρόν βρισκόμαστε στη θεωρία του "να μοιραστώ, να κάνω κάτι ουσιαστικά καλό για τους γύρω μου" σε αντίθεση με σένα που έχεις προχωρήσει γερά στην πράξη! Μπράβο!
Απίστευτο. Δεν είναι μόνο δαπανηρό και κουραστικό αλλά και πρακτικά δύσκολο να μαγειρεύεις για 100 άτομα κάθε μέρα.Δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι τόσο σπουδαίο.Μπράβο κύριε Κώστα. Δυστυχώς μένω στα λόγια γιατί λόγω απόστασης δεν μπορώ να βοηθήσω πρακτικά.