Πώς ήταν στη συναυλία των Wovenhand στο Gagarin 205;

Gagarin 205,  Παρασκευή 06/07/2012

Έχω κοιτάξει πολλές φορές ίσια στα μάτια τον David Eugene Edwards κι έχω δει την αλήθεια του, που δεν σημαίνει ότι είναι και η δική μου αλήθεια: είχε έρθει στη χώρα μας και με την παλιότερη μπάντα του, τους θρυλικούς 16 Horsepower, κοπιάζει όμως συχνότατα στα μέρη μας και με τους Wovenhand.

Τώρα που τον είδα ξανά για πολλοστή φορά, ορισμένα πράγματα δεν είχαν αλλάξει καθόλου: τα μάτια άλλοτε κλειστά κι άλλοτε να πετούν φλόγες όμοιες με της Κόλασης, η φωνή να προαναγγέλλει το τέλος ενός κόσμου όπου δεν χωρούν οι αμαρτωλοί, ο ίδιος ως ένας αγγελιοφόρος που δεν ξέρεις αν έχει έρθει να ευαγγελιστεί το καλό ή να προειδοποιήσει για το χειρότερο που βρίσκεται προ των πυλών, οπλισμένος με μια ηλεκτρική κιθάρα που θα χρησιμεύσει για την παραδειγματική τιμωρία όσων έχουν αμαρτήσει μη φροντίζοντας να σώσουν τη ροκ εν ρολ ψυχή τους…

Η απουσία καθίσματος επί σκηνής -που τον είχε κρατήσει καθηλωμένο την προηγούμενη φορά που είχε βρεθεί στον ίδιο χώρο μόλις πέρυσι, μειώνοντας τη φόρτιση της βραδιάς- μεταφράστηκε σε σαφώς πιο δυναμική σκηνική παρουσία, ενώ οι τρεις μουσικοί που τον πλαισίωσαν αποδείχτηκαν υπέρ το δέον επαρκείς. Το σετ, παρότι δεν περιείχε εξόφθαλμα αγαπημένα του ακροατηρίου, ήταν πλήρες και κάλυπτε την πλούσια δισκογραφία του γκρουπ, περιλάμβανε δε κι ένα καινούργιο κομμάτι. Εκείνο που κέρδισε το κοινό, πάντως, ήταν η ερμηνεία, αυτό το μείγμα αποκαλυπτικής μυστικιστικής στιχουργικής και σκοτεινής βιωματικής americana που γράφει ο Edwards με σκοπό τον εξαγνισμό τον δικό του και των οπαδών του, με λίγη ελπίδα. Επάνω στη σκηνή ο Edwards ζει σε μια παράλληλη πραγματικότητα και μεταφέρεται σε πνευματικές διαστάσεις που δεν έχουν να κάνουν ουσιαστικά με ροκ συναυλία (έτσι όπως μιλάει, σε ακατάληπτες γλώσσες, παρμένες από σαμανιστικές τελετές θα ’λεγες, και με κινησιολογία επιληπτική σχεδόν που σίγουρα σε σκιάζει ελαφρώς…). Από την άλλη, όλοι βγήκαμε από το κλαμπ συνεπαρμένοι από την ενέργεια που εκλύθηκε απ’ το συγκρότημα και που δεν μπορείς να πάρεις από πουθενά αλλού, εκτός από μια καθαρόαιμα συναρπαστική ροκ συναυλία.

Μάνος Μπούρας