Είναι οι Εξαρχειώτες κλασικοί «επαναστάτες του καναπέ»;

Είναι οι Εξαρχειώτες κλασικοί «επαναστάτες του καναπέ»; Facebook Twitter
0

Για την «παράδοξη» εκλογική ανθρωπογεωγραφία της Αθήνας έγραψε ο Δημήτρης Ρηγόπουλος με αφορμή τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και ο Whatever you say σχολίασε το γεγονός πως στα Εξάρχεια νίκησε το «ναι»: «Εξαρχειώτες, κλασικοί επαναστάτες του καναπέ... Έξω όλο τσαμπουκά, δήθεν αλητεία, τσιγάρα, ποτά και γκόμενες, όταν πάμε σπίτι: "μπαμπά, μου δίνεις ένα κατοστάρικο γιατί το έφαγα το προηγούμενο;"...». Σε αυτό το σχόλιο απάντησε ο/η pathanb: «Είμαι 35 ετών και κάτοικος Εξαρχείων απ' όταν γεννήθηκα. Το σχόλιό σας αποτυπώνει μια χρόνια στερεοτυπική παρανόηση κάποιων. Αυτοί που περιγράφετε επακριβώς είναι εκείνοι που έρχονται στα Εξάρχεια για καφέ, ποτό ή χαβαλέ και μετά ξαναπαίρνουν το αυτοκίνητο, τη μηχανή ή ταξί από την πιάτσα της πλατείας κι επιστρέφουν στην πατρική εστία, στα προάστια, για ύπνο. Αν αφαιρούσατε τους κατοίκους άλλων περιοχών από την πλατεία Εξαρχείων ένα Σάββατο βράδυ, θα έμεναν μόνο οι μαγαζάτορες και κάποιοι φοιτητές που ζουν προσωρινά στη γειτονιά για να βιώσουν λίγο τον μποέμ μύθο τους πριν "σοβαρευτούν" και γυρίσουν στα προάστια. Πραγματικά, ελάχιστα από τα άτομα που κάποτε συναντούσα στο σχολείο έχουν γίνει από τους γραφικούς που περιγράφετε. Οι υπόλοιποι, όπως η πλειονότητα στις περισσότερες λαϊκές γειτονιές, είτε σπουδάσαμε, είτε όχι, ξεκινήσαμε τη δουλειά υποχρεωτικά νωρίς, έχουμε οικογένειες και σπάνια είχαμε τόσο λίγες υποχρεώσεις, ώστε να επενδύουμε ιδιαίτερο χρήμα και χρόνο στο "να πουλάμε μούρη". Το παιδάκι που με πείραζε στο σχολείο έγινε κουρέας, ένας παιδικός μου φίλος έγινε σύμβουλος επιχειρήσεων, άλλος φύλακας στον Κορυδαλλό, άλλος αστυνομικός, άλλος πυροσβέστης κι άλλος μάγειρας. Άλλοι έχουν κάνει ήδη οικογένεια, άλλοι προσπαθούν με δουλειά να νιώσουν αρκετή οικονομική ασφάλεια για να την ξεκινήσουν. Το πώς το βλέπετε αυτό, θετικά ή αρνητικά, είναι άλλο ζήτημα και δικαίωμά σας, όπως και να έχει, τουλάχιστον όμως μη μας κρίνετε για κάτι που κατά συντριπτική πλειονότητα δεν είμαστε».


Η συνέντευξη της Έλλης Στάη στην Αργυρώ Μποζώνη συζητήθηκε ιδιαίτερα στη μιντιακή πιάτσα και όχι μόνο. Να μερικές απ' τις αντιδράσεις στα σχόλια του LIFO.gr: Christos Linus: «Θα ήθελα να ξέρω την άποψη της κ. Στάη, γιατί η τεράστια πλειονότητα του ελληνικού λαού (ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων, ηλικίας, εισοδήματος, μορφωτικού επιπέδου κ.λπ.) θεωρεί ότι η δημοσιογραφία "βρομάει". Επίσης, "πιστεύω" μου είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει η προσωπική γνώμη των δημοσιογράφων (αυτό που το παίζουν αυθεντίες με ξεπερνάει!) αλλά η παρουσίαση των διαφορετικών απόψεων με αντικειμενικό τρόπο (τουλάχιστον στην τηλεόραση, η εφημερίδα είναι άλλο πράγμα). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι παρεμβάσεις από την εκάστοτε "εξουσία" είναι καταδικαστέες». Aνακούρκουδα: «Ναι, όμως με το πρόσχημα ότι η τηλεόραση είναι βρόμικη το κάθε σκουπίδι που κυκλοφορεί ανώνυμα ή ψευδώνυμα, αδιασταύρωτο στο Ιnternet, αναδεικνύεται ανεξέλεγκτα ως "η νέα αλήθεια". Το μέσο είναι, τελικά, το μήνυμα στις μέρες μας. Κάτι ήξερε ο Mακλούαν». savvas: «Ο "αυριανισμός" και αυτό που λέμε "σύστημα" έχουν πλέον ταυτοποιηθεί, η χυδαιότητα, η υποκρισία και το προβοκατοριλίκι συνιστούν τoν πολιτικό λόγο και το πολιτικό επιχείρημα του σήμερα. Έγιναν και μηνύσεις σε δημοσιογράφους από "αγανακτισμένους" πολίτες! Και, άντε, αντιδράς με ένα σχόλιο στην καθημερινή χυδαιότητα. Όμως πώς μπορεί να αντιδράσει κανείς και με τι κουράγιο... Όπισθεν ολοταχώς». F1.8: «Παρά την προφανή, κατά τη γνώμη μου, προσπάθεια ωραιοποίησης, η κ. Στάη έχει και αυτή τη συμμετοχή της στην παθογένεια της ελληνικής τηλεόρασης. Ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό απ' όσο της αναλογεί από την επί δεκαετίες παρουσία της σε αυτή». Truth Hurts: «Γιατί οι Συριζαίοι ξέχασαν την ελευθερία λόγου; Δηλαδή δεν έβριζε το "Χωνί", το συγκλονιστικό, η "Αυγή", η ΕΡΤ δεν έβγαλε άτομα που φώναζαν "γερμανοτσολιάδες" τους ψηφοφόρους του "ναι"; Γιατί οι μεν είχαν δίκιο, αλλά οι δε έκαναν προπαγάνδα, κινδυνολογούσαν κ.λπ. Και ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνολογούσε λέγοντας στον κόσμο πως αν υπογράψουμε μνημόνιο θα είναι σκληρό, μη βιώσιμο κ.ά. Τώρα τι θα είναι; Βόλτα στο πάρκο;».


«Το σύντομο (;) καλοκαίρι της "αναρχίας"» λεγόταν το άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου και ο/η insert_coin σχολίασε κάτω απ' αυτό: «Το σύντομο καλοκαίρι της παράνοιας, θα έλεγα εγώ. Και χωρίς ερωτηματικό. Όταν χρειάζεσαι απελπισμένα χρήματα, θα υπογράψεις ό,τι όρους σού θέσουν. Και δεν θα πιστεύεις την τύχη σου αν οι "τοκογλύφοι" σού τα δώσουν με επιτόκιο 1,5%-2%. Όλα τα άλλα είναι μπούρδες για να περνάει η ώρα τα απογεύματα στις κολεκτίβες. Και την επόμενη φορά που κάποιοι θα σας λένε "υπόγραψε τώρα γιατί μετά θα τη φας πιo άγρια και θα παρακαλάς κιόλας", σκεφτείτε μήπως έχουν κάποιο δίκιο, πριν τους αποκαλέσετε "γερμανοτσολιάδες". Δεν είναι όλοι όσοι υποστηρίζουν την αντίθετη άποψη "υπάλληλοι συμφερόντων". Μπορεί απλώς να είναι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι το πατίνι ενάντια στην νταλίκα δεν έχει και πολλές πιθανότητες». 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ