Για δεύτερο συνεχόμενο χειμώνα ανυπομονώ να έρθει η άνοιξη /
εγώ, που γίνομαι γραφικός σε φίλους και παρέες, επιχειρηματολογώντας στα σοβαρά υπέρ του χειμώνα /
που κάθε Οκτώβριο γιορτάζω την αλλαγή της ώρας με αχνιστό τσάι και κουλουράκια από τον φούρνο της γειτονιάς /
που με την πρώτη νιφάδα γίνομαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο /
αυτός, ο ίδιος άνθρωπος, φέτος δεν βλέπει την ώρα να τσιμπήσει λίγο η θερμοκρασία, να πετάξει τα πιο χοντρά ρούχα από πάνω του και να ορμήσει έξω την πρώτη θερμή ημέρα, ρουφώντας αχόρταγα κάθε ζεστή αχτίδα του ήλιου /
ναι, από το 2010, τουλάχιστον, και μετά, νομίζω ότι έχουν μετατοπιστεί μέσα μου οι παλιές «εγγραφές» των εποχών /
ο «ζεστός», εσωστρεφής χειμώνας δεν είναι πια τόσο ζεστός, με τόσα παροπλισμένα καλοριφέρ /
και αυτή η θεραπευτική εσωστρέφεια που μας κράταγε περισσότερο στα σπίτια μας (και το λέω για καλό) δεν αποδεικνύεται πάντα τόσο θεραπευτική, ιδίως σε περιόδους τρομακτικής πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας, όπως η πρόσφατη που ζήσαμε μετά τις εκλογές /
δεν το λέω συναισθηματικά, αλλά σκέφτομαι ότι κοντεύω να ξεχάσω εκείνη την ωραία και κάπως καθησυχαστική αίσθηση ενός πραγματικά ζεστού σπιτιού /
και η πάλαι ποτέ εξυγιαντική δράση του απότομου ψύχους έχει αντικατασταθεί από τη δυσάρεστη σκέψη των διαμερισμάτων που δεν θα είναι ποτέ πια όσο ζεστά θα τα θέλαμε /
δεν γκρινιάζω, αναλογίζομαι πιθανούς λόγους για τη σταδιακή αυτή μεταστροφή στις μετεωρολογικές μου προτιμήσεις /
επίσης, αρχίζω και καταλαβαίνω καλύτερα την καταλυτική επίδραση του φωτός στην ανθρώπινη ψυχολογία, κάτι που παλαιότερα αναγνώριζα μόνο σε θεωρητικό επίπεδο ή μέσα από εξομολογήσεις Βορειοευρωπαίων, τις οποίες κάποτε έβρισκα «υπερβολικές» /
μετά την κρίση, απολαμβάνω περισσότερο τα καλοκαίρια και την καλοκαιρία, χαίρομαι σαν άπληστο παιδί αυτή την ελληνική «ιδιαιτερότητα», εκείνο το ατελείωτο φως που διαστέλλει τον χρόνο και αποδραματοποιεί τις σύντομες ζωές μας /
θέλω, λοιπόν, να σκέφτομαι ότι οι επόμενες εβδομάδες (που θα φέρουν μαζί τους και το πρώιμο Πάσχα της 12ης Απριλίου) έρχονται την καλύτερη στιγμή του χρόνου /
για την Αθήνα, η σεζόν «ανοίγει» νωρίτερα από το συνηθισμένο, αρχές Απριλίου, με το καθολικό Πάσχα, μια εβδομάδα νωρίτερα από το δικό μας /
στην πραγματικότητα, η τουριστική σεζόν δεν σταμάτησε ποτέ, με κόσμο να γεμίζει τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, την Πλάκα και τα υπόλοιπα «γνωστά» σημεία non stop /
αν κάνουμε την αισιόδοξη πρόβλεψη ότι οι εκλογές του Ιανουαρίου θα φέρουν πολιτική νηνεμία, νομίζω ότι μπορούμε να προσδοκούμε ένα εξίσου καλό τουριστικό καλοκαίρι /
εν τω μεταξύ, η λεγόμενη στροφή της κυβέρνησης στον ρεαλισμό φαίνεται ότι περιλαμβάνει την επαναξιολόγηση μιας σειράς επενδύσεων και αποκρατικοποιήσεων που ενδιαφέρουν και την «επόμενη ημέρα» της Αθήνας /
πολύ μου άρεσε κι αυτό που διάβασα στο ρεπορτάζ του Γιώργου Λιάλιου στην «Καθημερινή» για τη μετατροπή του κεντρικού κτιρίου των επιχειρήσεων «Χυτήρογλου» στην οδό Μητροπόλεως σε ξενοδοχείο /
δεν ξέρω πόσα χρόνια «φτιάχνεται» αυτό το όμορφο κτίριο, χωρίς, μέχρι σήμερα, να μπορούμε να το χαρούμε πραγματικά «φτιαγμένο».
σχόλια