Ζεϊμπεκάνο Σπανιόλο

Ζεϊμπεκάνο Σπανιόλο Facebook Twitter
0

Σειρά εκλεκτών επαφών είχε ο κύριος Ψυχάρης την προηγούμενη εβδομάδα, πριν αναχωρήσει για την Αμερική: συνάντησε τον εκδότη Μάκη Κουρή, μετά του υιού του Ανδρέα, ο οποίος έχει και Τwitter, μέσω του οποίου καρφώνει τους συνδαιτυμόνες του στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Συνάντησε, επίσης, τον κύριο Γιάννη Φιλιππάκη της εφημερίδας «Δημοκρατία», τον κύριο Θεοχάρη Φιλιππόπουλο και την Μαριάντζελα, την κόρη της ηδονής. Ή το αφεντικό πουλάει (μετά την «Εξέδρα» και τα άλλα αναξιοπαθούντα προϊόντα του) ή κάτι παίζει με τα δύο πρακτορεία διανομής που πολύ ζημιώνουν τον ΔΟΛ και καλόν θα ήταν να γίνουν ένα Μεθοδικά, ψυχρά και αποφασισμένα η οικογένεια Μπόμπολα κουρεύει το «Έθνος» απ’ το υπερβάλλον προσωπικό (33 άτομα συγκεκριμένα). Όπως είχε πει κι ένα αείμνηστο στέλεχος του ΔΟΛ: «Οι δημοσιογράφοι είναι σαν τα έπιπλα, μόλις παλιώσουν ή συσσωρευτούν, τα πετάς» Στο RTL Κροατίας θα προβληθεί το «Νησί». Χρειάζονται δάκρυα, γιατί υπάρχει επιδημία που ξεραίνει τους φακούς επαφής εκεί που κάθεσαι και μιλάς! Την κατάλληλη στιγμή έσκασε το κατάλληλο σκάνδαλο στη ρημαγμένη χώρα: τα στημένα παιχνίδια. Αν και το timing υπήρξε ιλιγγιώδες, το κύμα της πλατείας δεν αναχαιτίστηκε Ο κύριος Μιχάλης Ιγνατίου είναι ενοχλητικός δημοσιογράφος, αν κρίνει κανείς από το εμπιστευτικό τηλεγράφημα που είχε αποστείλει στο αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Λευκωσία κ. Σλίκερ, στο οποίο τον χαρακτήριζε «τακτικό βέλος στα πλευρά μας». Αυτό σημαίνει ότι ο κύριος Ιγνατίου είναι μάλλον και καλός δημοσιογράφος Αντιγραφή από το αρθρίδιο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στο lifo.gr για την εκπομπή των Ζούλα/Πολίτη/Μαχαίρα περί «Αγανακτισμένων». Τίτλος του: «Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα» (από το ανεκτίμητο τραγούδι του Βαμβακάρη, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έχει ως πρωτότυπο τίτλο: «Ζεϊμπεκάνο Σπανιόλο»): «Πάλι χθες μαστίγωναν την παλιοκατάσταση στην τηλεόραση ορισμένα άτομα που την έχουν πολλαπλώς απομυζήσει. Γόνοι, βασικοί ιμάντες της εξουσίας, βασικοί εκφραστές του προηγούμενου στάτους, προνομιούχοι εσαεί. Σαν μόλις να αφίχθησαν εδώ από το μαγευτικό Πικέρμι, ζαλισμένοι απ’ το πολύ οξυγόνο της αμόλυντης εξοχής τους. Τι περί διαφθοράς! Τι περί νοσούσης κοινωνίας! Τι καλέσματα στα όπλα! Ποιοι; Οι ίδιοι πάντα. Αυτοί που είναι στην εμπροσθοφυλακή του φαίνεσθαι - παντός καιρού. Αυτοί, που αν αύριο το πόπολο ψηφίσει στο Σύνταγμα την αναβίωση του Πολιτισμού των Ίνκας, θα εμφανισθούν με φτερά παπαγάλου και θα θυσιάζουν μωρά μπροστά στα Μακ Ντόναλντς… Δεν είναι μόνο η απογοήτευση ότι όλος αυτός ο υγιής αναβρασμός δεν ανέδειξε ούτε ένα νέο πρόσωπο -όχι κατ’ ανάγκην ηγετικό, αλλά που να είναι αρκετά αδιάφθορο και αμέτοχο στην παλιά κατάσταση και στα καθεστωτικά media-, είναι που πάλι τη… δόξα πάνε να κλέψουν αυτοί που κουνιούνται περισσότερο. Ή, για να το πω πιο καθαρά, οι πιο οπορτουνιστές και οι πιο αδιάντροποι… Όσοι ανήκουν στον παλιό κόσμο κι έχουν λίγη αίσθηση ευθύνης παραμερίζουν να περάσουν τα νέα πρόσωπα που έρχονται απ’ το μέλλον και όχι απ’ το παρελθόν… Τελικά, ο μόνος που περνάει είναι ο Λουκάνικος!».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ