Γράμμα σε μια φίλη, που έχει 8 μήνες να δώσει σημεία ζωής...

Προσωπικά πιστεύω ότι όλες οι σχέσεις φιλικές και μη είναι σαν τον έρωτα! πρέπει να σε ελκύει ο άλλος για να είστε ζευγάρι, έτσι πρέπει να σε ελκύει ο άλλος για να γίνετε φίλοι. Δεν αναφέρομαι στην εξωτερική εμφάνιση, απλά σε αυτό το κάτι που σε κάνει να θες να έχεις κάτι παραπάνω με έναν άνθρωπο και όχι με κάποιον άλλο. Και αν με τον γκόμενο/α είναι δύσκολο να χωρίσεις μία φορά, με το φίλο είναι 1000 φορές πιο δύσκολο. Όσα χρόνια και αν περάσουν, ποτέ δε σταματάς να σκέφτεσαι γιατί έγιναν έτσι τα πράγματα, αν είναι καλά ο άλλος και πάντα θες το καλό του! Για να φτάσεις στο σημείο του χωρισμού με έναν γκόμενο/α δε χρειάζεται να γίνουν πολλά. Στο χωρισμό με ένα φίλο όμως τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο φαίνονται. Πάντα υπάρχουν πολλά πράγματα που είτε δεν ειπώθηκαν, είτε δεν κατάλαβες ποτέ. Κατ'εμέ, φίλοι που χωρίζουν δεν ήταν ποτέ πραγματικοί φίλοι. Αν ο άλλος είναι φίλος κ αδερφός δεν υπάρχουν κρυφά πράγματα ή συναισθήματα ή σκέψεις. Ξέρει και ξέρεις τα πάντα και δεν υπάρχουν παρεξηγήσεις ισχυρές για να χωρίσεις. Άρα είναι πολύ σημαντικό να είσαι και εσύ φίλος για τον εκείνον, και αυτός για εσένα. Γιατί είναι πολύ εύκολο να θεωρείς τον άλλο φίλο σου χωρίς αυτό να είναι πραγματικά αμοιβαίο.. Οι υπόλοιποι είναι περισσότερο παρέα ή παρωδικοί φίλοι, χωρίς αυτό να είναι κακό ή κατακριτέο ή να υποτιμά όσα μπορεί να περάσεις με έναν άνθρωπο. Δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί ώστε να γνωρίσουν πραγματικούς φίλους σε αυτή τη ζωή. Και επίσης, ένας χωρισμός με φίλο πονάει και σε σημαδεύει εξίσου όσο ένας χωρισμός με γκόμενο/α. Ποτέ ξανά δεν είσαι ο ίδιος. Με έναν πραγματικό φίλο, δε χωρίζεις ποτέ! Πάντα είναι εκεί ακόμα και αν δεν τον βλέπεις. Οπότε αν ήταν πραγματική σου φίλη η κοπέλα, απλά κάνετε ένα διάλειμμα! Αν όχι, σου εύχομαι να βρεις κάποιον άξιο να λέγεται φίλος σου. Η φιλία είναι μία μορφή έρωτα! Η πραγματική φιλία είναι αγάπη! Δεν ξεπερνιέται, δεν τελειώνει ποτέ και όσο και αν κλονίζεται συνεχίζει να υπάρχει! ΥΓ. η συνήθεια να έχεις κάποιον στη ζωή σου κάθε μέρα για 13 χρόνια είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. και η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι εξίσου δύσκολη. αλλά οι άνθρωποι είμαστε μαγικά πλάσματα! μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα!!!καλή τύχη!

Είχα κι εγω κολλητή παιδιά. Μόνο μια. Δεν την κατηγόρησα ποτέ ούτε κατάμουτρα ούτε πισώπλατα που επέλεξε άλλη ζωή κι άλλες παρέες. Την κατηγορώ όμως που όποτε με βλέπει στο δρόμο ψάχνει το κινητό της ή δένει τα κορδόνια της για να μη με χαιρετίσει. Δε μεγαλώσαμε αρκετά ρε συ ξανθούλα για να γυρίσουμε να πούμε σε δυο ανθρώπους που νας φέρθηκαν εντάξει ένα απλό "δε θέλω"; Κρυφτό παίζαμε μαζί στα 8. Στα 18 μόνη σου παίζεις.

Κι εγώ είχα μια παρόμοια φάση.. Αλλά ξέρεις τι με εκνευρίζει; Ακόμα κι αν μια μέρα ξύπνησαν και είπαν τέλος ή έστω άρχισαν κάποια στιγμή να βαριούνται, οκ, δεν τις κατηγορώ για αυτό που ένιωσαν.. Αλλά γιατί να μην δίνουν έστω μια εξήγηση; Ακόμα και το "δεν νιώθω πλέον όπως ένιωθα" θα ήταν κάτι σωστά; Θα ήταν μια μικρή εξήγηση...

Καλημέρα..Πραγματικά το γράμμα σου με συγκίνησε..Εγώ ,είχα-έχω δεν ξέρω ακόμα πως να το λέω,κολλητή 23 χρόνια.Είμαστε μαζί απο το προνήπιο..Μεγαλώσαμε μαζί παίζαμε μαζί ..Έχουμε περάσει πολλά και καλά και άσχημα μαζί..Είχαμε ξαναχωρίσει στο παρελθόν για 9 μήνες περίπου τα ξαναβρήκαμε..Τώρα πάλι έχουμε να μιλήσουμε 3 μήνες και πάμε για τους 4..Είναι καμιά φορά πιστεύω το τι θέλει πλέον ο καθένας απο τη ζωή του τι ζητάει..Καμιά φορά παραγνωριζόμαστε με τους άλλους και ζητάμε πολλά περισσότερα απο ότι μπορεί να μασ δώσει..Άλλοι μας τα δίνουν όλα ακόμα και τον εαυτό τους και πάλι αυτό δε μας καλύπτει και ζητάμε και ζητάμε..Δυστυχώς δεν είμαστε πια παιδιά για να μπορούμε να ανεχόμαστε κάποια πράγματα..Δεν μπορείς να ενεργείς όπως θα ενεργούσες πιο μικρός..Θέλεις να φτιάξεις τη ζωή σου να προχωρήσεις.Μερικοί άνθρωποι σε κρατάνε πίσω..άλλοι άθελα τους και άλλοι ακόμη και εσκεμμένα..Πλέον πραγματικά πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο..Ξέρες πόσο άσχημο είναι να τρέχεις συνέχεια για έναν άνθρωπο να είσαι εκεί σε όλα να σου ζητάει συνέχεια και συνέχεια πιο πολλά χωρίς εκείνος όμως να σου έχει δώσει οτι εσύ και απλά στο τέλος είτε υπό πίεση είτε επειδή περνάει κάτι πολύ σοβαρό σε εκείνη τη χρονική στιγμή της ζωής του να σου λέει οτι τον ταράζεις και οτι αν τον αγαπάς πραγματικά να μην τον ξαναδείς?Ξέρεις πόσο άσχημο είναι η κολλητή σου να σε αποκαλεί πατσαβούρα?Σε εκείνη τη περίπτωση τι κάνεις?Ίσως και εσείς και είχατε έστω μικρά προβλήματα και απόσταση μεγάλη απο τα θέλω σας και απλά χαθήκατε..Χωρίς λόγο...

ΞΕΠΕΡΑΣΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙς ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ THATS LIFE MOOVE ON !!!!!

ΞΕΠΕΡΑΣΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙς ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ THATS LIFE MOOVE ON !!!!!

Ανατρίχιασα!! Έχω κι εγώ 8 μήνες να μιλήσω με την κολλητή μου μετά απο 13 χρόνια. Ήμασταν σαν αδερφές! Πάντα μαζί! Μόλις διάβασα τον τίτλο σκέφτηκα...μήπως;; Αλλά εμένα νε έχει ξεχάσει. Και γιατι; Επειδή λείπει εξωτερικό και οταν ήρθε Ελλάδα για ενα μήνα της είπα πως δεν την είδα σχεδόν καθόλου. Παρεξηγηθηκε που της παραπονέθηκα... Και ξέρεις κάτι πριν λίγες μέρες ήρθε στην Ελλάδα για δουλειά και πήγα να την δώ. Ε... Δεν μου είπε ούτε γεια....